«If I had Legs I’d Kick You»: Η μητρότητα ως ντελιριακό θρίλερ

BERLINALE 75 «If I had Legs I’d Kick You» Facebook Twitter
Απολύτως τίποτε δεν λειτουργεί καλά στη ζωή της ψυχοθεραπεύτριας Λίντα.
0


ΤΟ «IF I HAD LEGS I'D KICK YOU»
είναι το κινηματογραφικό παιδί του «Eraserhead» του Ντέιβιντ Λιντς με το «Images» του Ρόμπερτ Άλτμαν, κάτω από το άγρυπνο και αγριεμένο μάτι του Τζος Σάφντι στην παραγωγή και με την ψυχωμένη σκηνοθεσία της Μέρι Μπρονστάιν, 17 χρόνια μετά το ντεμπούτο της με το χαρακτηριστικά mumblecore «Yeast».

Αταλάντευτα και ασφυκτικά, η ταινία παρακολουθεί την αγωνία της Λίντα, μητέρας ενός άρρωστου μικρού κοριτσιού, που το πηγαινοφέρνει στο νοσοκομείο, μιλά ακατάσχετα στον απόντα ναυτικό σύζυγό της (Κρίστιαν Σλέιτερ), που τη διαβεβαιώνει πως όλα θα πάνε καλά, ενώ το σπίτι της πλημμυρίζει από το ταβάνι του σαλονιού και, σαν να μην έφτανε αυτό, το ίδιο βράδυ η οροφή καταρρέει, μια τεράστια τρύπα αδειάζει ό,τι υδραυλικό έχει απομείνει από ψηλά, και αναγκάζεται να μετακομίσει σε ένα παραθαλάσσιο μοτέλ στο Μοντόκ.

Το «If I had Legs I’d Kick You», που έκανε παγκόσμια πρεμιέρα στο φεστιβάλ του Sundance και, στα πρότυπα του «Past Lives», διαγωνίζεται και για τη Χρυσή Άρκτο στην 75η Berlinale, είναι μια ντελιριακή παραβολή για τη μητρότητα και την επαχθή, υπερβολική, παρανοϊκή ευθύνη που αναλαμβάνει η μητέρα για το παιδί της, σε ένα έρημο από άνδρες περιβάλλον.

Απολύτως τίποτε δεν λειτουργεί καλά στη ζωή της ψυχοθεραπεύτριας Λίντα: η βοήθεια που απελπισμένα αναζητά στο πρόσωπο του συναδέλφου της (Κόναν Ο’ Μπράιαν, σε εντελώς κόντρα ρόλο) βρίσκει έναν ανέκφραστα απρόθυμο τοίχο συγκαταβατικής άρνησης. Η υπάλληλος του πανδοχείου τη σαμποτάρει σαδιστικά αντί να την εξυπηρετήσει, ζητώντας της ακόμη και ταυτότητα για να της πουλήσει ένα μπουκάλι κρασί. Ακόμη και ο υπάλληλος του μοτέλ (o χαρισματικός ASAP Rocky στο κινηματογραφικό ντεμπούτο του), κάτι ανάμεσα σε καθαριστής και babysitter, θέλει να τη βοηθήσει αλλά συναντά την καχυποψία της, προϊόν του αυξανόμενου εκνευρισμού και της κούρασής της. Και η κόρη της, το πρόσωπο της οποίας δεν βλέπουμε ποτέ, δεν σταματά να γκρινιάζει υποχόνδρια για τα σωληνάκια στο σώμα της που δεν λένε να βγουν, παρά τις υποσχέσεις της μητέρας της.

Το “If I had Legs I’d Kick You”, που έκανε παγκόσμια πρεμιέρα στο φεστιβάλ του Sundance και, στα πρότυπα του “Past Lives”,  διαγωνίζεται και για τη Χρυσή Άρκτο στην 75η Berlinale, είναι μια ντελιριακή παραβολή για τη μητρότητα, και την επαχθή, υπερβολή, παρανοϊκή ευθύνη που αναλαμβάνει η μητέρα για το παιδί της, σε ένα έρημο από άνδρες περιβάλλον.
Η αφίσα της ταινίας

Η κόλαση μιας μητέρας σε gros plan δεν κοπάζει ποτέ, το αντίθετο, μοιάζει να πολλαπλασιάζεται ρεαλιστικά από μια ξέφρενη πορεία σε μια αδιέξοδη περιδίνηση και, μεταφυσικά, από μια τρύπα που άλλοτε βγάζει ένα απόκοσμο γαλακτερό πύον και άλλοτε αστράφτει σαν παράθυρο σε ένα άλλο, καλύτερο σύμπαν από την αγχωτική καθημερινότητα.

Το «If I had Legs I’d Kick You», που έκανε παγκόσμια πρεμιέρα στο φεστιβάλ του Sundance και, στα πρότυπα του «Past Lives», διαγωνίζεται και για τη Χρυσή Άρκτο στην 75η Berlinale, είναι μια ντελιριακή παραβολή για τη μητρότητα και την επαχθή, υπερβολική, παρανοϊκή ευθύνη που αναλαμβάνει η μητέρα για το παιδί της, σε ένα έρημο από άνδρες περιβάλλον. Αν η Λίντα είναι ψυχοπαθής, φαντάζεται ή βιώνει πραγματικά ό,τι συμβαίνει, δεν το μαθαίνουμε ακριβώς, αλλά η αντιπαραβολή της με μια δική της ασθενή (Ντανιέλ ΜακΝτόναλντ) που της φέρνει το βρέφος της και μοιράζεται τις ακραίες ανησυχίες της πριν εξαφανιστεί και το εγκαταλείψει, λειτουργεί σαν διαφωτιστική προβολή για τον χαρακτήρα της πρωταγωνίστριας.

Σε ένα ταξίδι που μοιάζει περισσότερο με συνεχή μετωπική σύγκρουση, η Αυστραλή Ρόουζ Μπερν, βραβευμένη από το ξεκίνημα της καριέρας της με το Volpi Cup στο Φεστιβάλ Βενετίας για το «The Goddess of 1967», εξαργυρώνει μοναδικά τη θητεία της στη φρίκη («Insidious»), το δράμα (το τηλεοπτικό «Damages» που της έφερε υποψηφιότητες για Emmy και Χρυσή Σφαίρα) και την κωμωδία («Bridesmaids») σε ένα ρεσιτάλ αποδόμησης μιας αγωνιώδους προσωπικότητας σε χιλιάδες θραύσματα, με απέραντη θλίψη, αφηνιασμένο τέμπο και συχνά ευπρόσδεκτη ιλαρότητα. Χωρίς αυτήν και το τρομερό πρόσωπό της σε σφιχτό κοντινό πλάνο, που αισθανόμαστε πως μάθαμε απ’ έξω μετά το τέλος της προβολής, η ούτως ή άλλως βαριά ταινία θα ήταν δυσβάσταχτη, και μάλλον το στοίχημα της Μπρονστάιν, που επίσης παίζει έναν μικρό ρόλο, δεν θα έβγαινε πρακτικά. 

Οθόνες
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Made in Vain»: Γιατί ένας άνθρωπος θέλει να γίνει bodybuilder;

Οθόνες / «Made in Vain»: Γιατί ένας άνθρωπος θέλει να γίνει bodybuilder;

Ένα αποκαλυπτικό ελληνικό ντοκιμαντέρ που αποτυπώνει την ωμή αλήθεια για το άθλημα του bodybuilding –έναν κόσμο όπου δοκιμάζονται τα όρια σώματος και πνεύματος– έρχεται στις αίθουσες την Πέμπτη 29 Μαΐου.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Είναι η «Κιούκα» η «ελληνική ταινία της χρονιάς»;

The Review / Τι είναι αυτό που κάνει την ταινία «Κιούκα» να συζητιέται τόσο;

O Χρήστος Παρίδης συνομιλεί με τη Βένα Γεωργακοπούλου για την ταινία «Κιούκα: Πριν το τέλος του καλοκαιριού» του 31χρονου Κωστή Χαραμουντάνη. Πώς καταφέρνει το όραμα ενός millennial σκηνοθέτη να ξεχωρίζει στο σύγχρονο ελληνικό σινεμά — και γιατί αξίζει την προσοχή μας;
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ρίτσαρντ Γκιρ: Η αβάσταχτη γοητεία της σεμνότητας 

Οθόνες / Ρίτσαρντ Γκιρ: Η αβάσταχτη γοητεία της σεμνότητας 

Με αφορμή την έξοδο του «Oh, Canada» στις εγχώριες αίθουσες, ανατρέχουμε στο σύνολο της καριέρας ενός σταρ που οι περισσότεροι θεωρούμε δεδομένο, ίσως επειδή όσα κάνει στην οθόνη φαντάζουν τόσο ανεπιτήδευτα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Κάν’ το όπως ο Γκοντάρ

Ανταπόκριση από τις Κάννες / Κάν’ το όπως ο Γκοντάρ

Ως άλλος Αμερικανός στο Παρίσι του ’60, ο Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ με τη φετινή του συμμετοχή, το ασπρόμαυρο «Nouvelle Vague», αποτίνει φόρο τιμής στον θρυλικό auteur του γαλλικού Νέου Κύματος, υπενθυμίζοντάς μας την τέχνη (και το θράσος) της νεότητας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Στις σχολικές γιορτές ο Θοδωρής Σελέκος ζήλευε τα φτερά αγγέλου που είχε ο φίλος του ο Παναγιώτης

Οθόνες / Στις σχολικές γιορτές ο Θοδωρής Σελέκος ζήλευε τα φτερά αγγέλου που είχε ο φίλος του ο Παναγιώτης

Ο Θοδωρής Σελέκος μεγάλωσε στο Νέο Ηράκλειο και ασχολείται με τον κινηματογράφο . Στα πρώτα του βήματα ήταν μέρος της κολεκτίβας ATH KIDS. Έχει σκηνοθετήσει βιντεοκλίπ για καλλιτέχνες όπως ο Ethismos, ο Saske, οι Sworr και διαφημιστικά για brands όπως η Muerte Inc. Παλιότερα άκουγε περισσότερη hip-hop μουσική. Τώρα ακούει jazz και soul. Η πρώτη ταινία μικρού μήκους του ονομάζεται «Can you water a garden with tears?». Του αρέσει η ησυχία και οι αργές ταινίες.
ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΚΑΚΟΥΛΑΚΗ
Χολιγουντιανή απόβαση στην Κρουαζέτ, μια πολιτική διαμαρτυρία αλλά και «ψαλίδι» στο γυμνό

Κάννες 2025 / Χολιγουντιανή απόβαση στην Κρουαζέτ, μια πολιτική διαμαρτυρία αλλά και «ψαλίδι» στο γυμνό

Στην τελετή έναρξης του Φεστιβάλ Καννών, ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο εξαπέλυσε για ακόμη μία φορά σφοδρή κριτική κατά της αμερικανικής πολιτικής, μια μικρή γαλλική ταινία εγκαινίασε το φεστιβάλ, ενώ οι λαμπερές σταρ υποχρεώθηκαν να περιορίσουν τις ημίγυμνες εμφανίσεις τους στο κόκκινο χαλί.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Ποιος είναι τελοσπάντων αυτός ο Λεός Καράξ;

Οθόνες / Λεός Καράξ: Ποιος είναι ο σκηνοθέτης του Holy Motors;

«Δεν είμαι εγώ», δηλώνει ο ασυμβίβαστος Γάλλος δημιουργός στον τίτλο της φιλμικής του αυτοβιογραφίας, εντείνοντας το μυστήριο γύρω από το πρόσωπό του και προσθέτοντας ακόμη μία ψηφίδα σε ένα συναρπαστικό καλλιτεχνικό work in progress.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Ένκε Φεζολλάρι

Μυθολογίες / «Όποτε θέλω να κλάψω, βλέπω το The Hours»: Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Ένκε Φεζολλάρι

Το πρώτο ερωτικό σκίρτημα ήρθε με το Persona του Μπέργκμαν. Όταν είδε το Happy Together του Wong Kar-Wai, ήθελε να ουρλιάξει. Τα παθιασμένα συναισθήματα έχουν τον πρώτο λόγο στην κινηματογραφική λίστα του ηθοποιού και σκηνοθέτη.
«Becoming Led Zeppelin»: Το χρονικό του βαρύτερου ροκ συγκροτήματος όλων των εποχών

Pulp Fiction / Led Zeppelin: Ένα ντοκιμαντέρ για το «βαρύτερο» ροκ συγκρότημα όλων των εποχών

Το ντοκιμαντέρ «Becoming Led Zeppelin» του Μπέρναρντ ΜακΜάχον παρουσιάζει την ιστορία του θρυλικού hard rock συγκροτήματος, φωτίζοντας το background των μελών του και τις περιστάσεις που οδήγησαν στην ίδρυσή του, φτάνοντας μέχρι και την κυκλοφορία του δεύτερου άλμπουμ τους και την απαρχή της απόλυτης δόξας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
movies

Οθόνες / Η Σταχτοπούτα αλλιώς και 5 ακόμα λόγοι για να πάτε σινεμά

Το διάσημο παραμύθι γίνεται ταινία τρόμου, εφηβικά δράματα και η καινούργια σκηνοθετική δουλειά του διεθνούς φήμης Έλληνα διευθυντή φωτογραφίας Φαίδωνα Παπαμιχαήλ – Τι παίζει από σήμερα σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.
THE LIFO TEAM
Φαίδων Παπαμιχαήλ: «Παντού με περνούν για ξένο, δεν έχω πλέον μητρική γλώσσα»

Pulp Fiction / «Παντού με περνούν για ξένο, δεν έχω πλέον μητρική γλώσσα»

Με αφορμή τη νέα του ταινία, ο σημαντικός διευθυντής φωτογραφίας και σκηνοθέτης Φαίδων Παπαμιχαήλ αφηγείται στον Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλο τη συναρπαστική διαδρομή της ζωής του από τα πρώτα του βήματα μέχρι τις μεγαλύτερες στιγμές της καριέρας του.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ