Η τολμηρή αφροαμερικανική πρωτοπορία του Όσκαρ Μισό στο 11ο Φεστιβάλ Πρωτοποριακού Κινηματογράφου

Η τολμηρή αφροαμερικανική πρωτοπορία του Όσκαρ Μισό στο 11ο Φεστιβάλ Πρωτοποριακού Κινηματογράφου Facebook Twitter
Η Σίλβια Λάντρι είναι το «θύμα» ενός ερωτικού τριγώνου και όταν ο επικείμενος γάμος της στραβώνει, έρχεται αντιμέτωπη με την ενδιαφέρουσα πρόκληση της συνεισφοράς σε ένα σχολείο για μαύρα παιδιά.
0



Ο ΟΣΚΑΡ ΜΙΣΟ ΔΙΚΑΙΩΣ θεωρείται ο πατέρας του αφροαμερικανικού κινηματογράφου στις ΗΠΑ. Ξεκίνησε ως συγγραφέας και μεταπήδησε στον κινηματογράφο με το μελόδραμα «Homesteader» το 1919.

Η δεύτερη ταινία του, το «Εντός των Πυλών», που προβάλλεται στο πλαίσιο του 11ου Φεστιβάλ Πρωτοποριακού Κινηματογράφου που διοργανώνει η Ταινιοθήκη της Ελλάδος, αναστάτωσε, συζητήθηκε εκτεταμένα στη φάση της έγκρισης από την Επιτροπή Λογοκρισίας και απαγορεύτηκε σε κάποιες αίθουσες το 1920 εξαιτίας του πολιτικού της περιεχομένου.

Βάση της οι περιπέτειες της κεντρικής ηρωίδας, δοσμένες σε συνεχή φλασμπάκ, από τον Βορρά στον Νότο της χώρας και πάλι πίσω. Η Σίλβια Λάντρι είναι το «θύμα» ενός ερωτικού τριγώνου και όταν ο επικείμενος γάμος της στραβώνει, έρχεται αντιμέτωπη με την ενδιαφέρουσα πρόκληση της συνεισφοράς σε ένα σχολείο για μαύρα παιδιά.

Το Όσκαρ του Μπάρι Τζένκινς για το «Moonlight», η Κλεοπάτρα Τζόουνς και ο Σαφτ, ακόμη και η Madea του Τάιλερ Πέρι, χρωστούν τα πάντα στην επιμονή και στο όραμα του Όσκαρ Μισό.

Με ζωηρές απεικονίσεις φόνων, βιασμού, λιντσαρίσματος και μια ατμόσφαιρα αναταραχής που σιγοβράζει στην αφήγηση, ο Μισό δήλωσε πως δεν ήταν στις προθέσεις του να αντιδράσει ευθέως στο ρατσιστικό έπος του Γκρίφιθ «Η γέννηση ενός Έθνους», τη δοξασμένη ταινία που κατά τα άλλα έβγαλε λάδι την Κου Κλουξ Κλαν και διαιώνισε τον μύθο του ευτυχισμένου σκλάβου, με λευκούς να παίζουν με βαμμένα πρόσωπα (το πλέον ντροπιαστικό blackface).

Αντίθετα, επιχείρησε να αποτυπώσει το κλίμα και το πνεύμα της κοινότητας που τον ενδιέφερε και στην οποία φυσικά ανήκε, αμέσως μετά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο ‒ ειρωνικά, το μεγάλο κραχ του 1929 θα φρέναρε σημαντικά και αμετάκλητα την απόπειρά του να επεκτείνει το όραμά του για έναν εναλλακτικό ανεξάρτητο κινηματογράφο, φτιαγμένο από αφρικανικής καταγωγής κινηματογραφιστές, στις παρυφές των παντοδύναμων, λευκότατων στούντιο.

Το «Εντός των Πυλών» είναι εν πολλοίς μια αυτοβιογραφική παραλλαγή: προτού η οικογένειά του αντιμετωπίσει οικονομικά προβλήματα και ο ίδιος αισθανθεί την ανάγκη να επαναστατήσει μπροστά στην κοινωνική καταπίεση που αισθάνθηκε στο πετσί του, ο Μισό φοίτησε σε καλό σχολείο και αυτή ακριβώς η διάκριση ανάμεσα στους ομόφυλούς του με παιδεία και μόρφωση (απεικονίζονται με πιο ανοιχτόχρωμο δέρμα στην ταινία) και τους πιο καταφρονεμένους (οι πιο σκούροι και πιο «άμοιροι» στην υπόθεση) αποτελεί το κυρίως ζητούμενο σε ένα δράμα με πολλή πλοκή και κάθετες ανατροπές, έτσι ώστε να κρατήσουν το ενδιαφέρον ενός κοινού που ζητούσε διασκέδαση σε ένα τοπίο άγριων διαχωρισμών.

Ήταν η εποχή που ο Μισό λάνσαρε το φυλετικό σινεμά (race movies) για να ικανοποιηθούν οι ψυχαγωγικές ανάγκες ανθρώπων αφρικανικής καταγωγής, που, σε πολλές περιπτώσεις, και να ήθελαν, δεν θα μπορούσαν να μπουν στις αίθουσες για να παρακολουθήσουν οποιοδήποτε φιλμ ‒ διόλου τυχαία, βάφτισε την εταιρεία παραγωγής των ταινιών του Lincoln.

Η τολμηρή αφροαμερικανική πρωτοπορία του Όσκαρ Μισό στο 11ο Φεστιβάλ Πρωτοποριακού Κινηματογράφου Facebook Twitter

Επίσης, ηθελημένα ο Μισό επέλεγε ήσυχη mise en scène. Αφενός, καλλιέργησε ένα μεσοαστικό και συνεπώς εύπεπτο στυλ, για να μην ξενίσει τους θεατές του, αφετέρου δεν είχε τα οικονομικά μέσα για να εφαρμόσει πιο πολύπλοκες τεχνικές, όπως, για παράδειγμα, ο Γκρίφιθ ή οι συνάδελφοί του, που εργάζονταν εντός του συστήματος.

Πολλές δεκαετίες αργότερα, και μετά τη μαζική αφύπνιση της αντικουλτούρας με τα κινήματα και τις διεκδικήσεις των '60s, το «μαύρο» σινεμά θα διεκδικούσε εκ νέου μια δυναμική θέση στην πίτα των αιθουσών. Διότι, εκτός από το αυτονόητο, αλλά ακυρωμένο δικαίωμα στην πολυφωνία και στις ίσες ευκαιρίες στον τομέα της εργασίας, οι παραγωγοί κατάλαβαν πως το african american κινηματογραφικό ιδίωμα είχε ψωμί, εμπορικά μιλώντας.

Το Όσκαρ του Μπάρι Τζένκινς για το «Moonlight», η Κλεοπάτρα Τζόουνς και ο Σαφτ, ακόμη και η Madea του Τάιλερ Πέρι, χρωστούν τα πάντα στην επιμονή και στο όραμα του Όσκαρ Μισό, και κυρίως στη θεματική τόλμη του «Εντός των Πυλών», που βρέθηκε σε μία και μοναδική κόπια στην Ισπανία (με τίτλο «La Negra»), αποκαταστάθηκε με έξτρα μουσική επένδυση του DJ Spooky, μπήκε σε σειρά, ακόμη και χωρίς κάποιες πράξεις, και πλέον βρίσκει τον δρόμο της σε αφιερώματα που της αξίζουν.

Η ταινία «Εντός των πυλών» του Όσκαρ Μισό προβάλλεται στο πλαίσιο του 11ου Φεστιβάλ Πρωτοποριακού Κινηματογράφου που διοργανώνει η Ταινιοθήκη της Ελλάδος και μπορείτε να την παρακολουθήσετε online εδώ.

 

 
Οθόνες
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Ρουφιανεύοντας τον εαυτό μου»: Τα απομνημονεύματα του Αλ Πατσίνο

Βιβλίο / «Ρουφιανεύοντας τον εαυτό μου»: Τα απομνημονεύματα του Αλ Πατσίνο

Ο 84χρονος ηθοποιός κοιτάζει προς τα πίσω και βλέπει τα δύσκολα παιδικά χρόνια, την καταθλιπτική μητέρα του, τον Τσέχoφ, τις σχέσεις που δεν έφτασαν ποτέ στον γάμο, τις έντονες αναταράξεις μιας πολυκύμαντης διαδρομής.
THE LIFO TEAM
fight club

Οθόνες / «Με συνάντησες σε μια πολύ παράξενη περίοδο της ζωής μου»: 25 χρόνια μετά, ακόμα ζούμε στον κόσμο του Fight Club

Παρότι πραγματεύεται τα δεινά και τις ανησυχίες της Generation X, στα 25 χρόνια που πέρασαν από την κυκλοφορία της η ταινία έχει εισχωρήσει βαθιά στην κουλτούρα και έχει (παρ)ερμηνευτεί ποικιλοτρόπως.
THE LIFO TEAM
Νίκος Γραμματικός: «Η τέχνη είναι το μεγαλύτερο αντίδοτο που εφηύρε ο άνθρωπος απέναντι στον θάνατο»

Οθόνες / Νίκος Γραμματικός: «Μα, σας είπα, δεν κάνω θέατρο!»

Ο σκηνοθέτης του «Βασιλιά» και των «Απόντων» επιστρέφει ανεβάζοντας την παράσταση «Ο Σαίξπηρ ζει στο καταφύγιο», τον μονόλογο-ρέκβιεμ του Γιώργου Σκούρτη, και εξηγεί γιατί έχει τόσα χρόνια να κάνει ταινία.
ΑΚΗΣ ΚΑΠΡΑΝΟΣ
Eno: Ένα μοναδικό ντοκιμαντέρ για έναν μέγα οραματιστή και δημιουργό

Daily / Eno: Ένα μοναδικό ντοκιμαντέρ για έναν μέγα οραματιστή και δημιουργό

Η εκδοχή του ντοκιμαντέρ για τον Brian Eno που είδαμε στις Νύχτες Πρεμιέρας ήταν μοναδική και αποκλειστική για τη συγκεκριμένη προβολή, αυτό που μένει όμως σε κάθε περίπτωση είναι η μαγνητικά χαρισματική και πάντα προσηνής προσωπικότητά του.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
«Εμείς, το Τέρας»: Όλες οι ταινίες του μεγάλου αφιερώματος του 65ου Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης

Οθόνες / «Εμείς, το Τέρας»: Όλες οι ταινίες του μεγάλου αφιερώματος του 65ου Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης

Toντ Μπράουνινγκ, Ντέιβιντ Λιντς, Σαμπρόλ, Μιγιαζάκι, Κρόνενμπεργκ και Σπάικ Τζόνζι: Οι ταινίες που θα διερευνήσουν και θα διευρύνουν την έννοια του «τέρατος» στο φετινό Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Disclaimer: Ο Κουαρόν ακολουθεί τους δικούς του ρυθμούς ακόμα και στην τηλεόραση

Pulp Fiction / Disclaimer: Ο Κουαρόν ακολουθεί τους δικούς του ρυθμούς ακόμα και στην τηλεόραση

Το αφήγημα και η αφήγηση μιας πολύπλοκης τραγωδίας στην πρώτη τηλεοπτική σκηνοθεσία, αν και ευτυχώς κινηματογραφικής προσέγγισης, του βραβευμένου με Όσκαρ Μεξικανού σκηνοθέτη.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Apartment 7A»: Η Ρόζμαρι δεν μένει (ακόμα) εδώ

Οθόνες / «Apartment 7A»: Η Ρόζμαρι δεν μένει (ακόμα) εδώ

Άλλο ένα prequel εμβληματικής ταινίας τρόμου, αυτήν τη φορά του πολυσήμαντου «Μωρού της Ρόζμαρι», με τις Τζούλια Γκάρνερ και Νταϊάν Γουίστ σε ερμηνευτική φόρμα, αλλά το αποτέλεσμα να κινείται σε ρηχά νερά.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Will & Harper: Μαθήματα αποδοχής, συμπερίληψης και βαθιάς φιλίας

Daily / Will & Harper: Μαθήματα αποδοχής, συμπερίληψης και βαθιάς φιλίας

Όταν η παλιά του φιλική επαφή από το Saturday Night Live αποκάλυψε στον έκπληκτο Γουίλ Φέρελ ότι έχει ξεκινήσει διαδικασία φυλομετάβασης, ο διάσημος κωμικός είχε την ιδέα να κάνουν μαζί ένα ταξίδι στην αμερικανική ενδοχώρα και να καταγράψουν την εμπειρία τους σ’ αυτή την ταινία.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ