«Απλά ένα ατύχημα»: Αντάρτικο και απλό σινεμά από τον Παναχί - όπως πάντα

Ο Τζαφάρ Παναχί εξακολουθεί να πυγμαχεί με το καθεστώς με γυμνά χέρια Facebook Twitter
Το «Απλά ένα ατύχημα» βάζει πλώρη για βραβείο σε ένα φεστιβάλ που θέλει να σέβεται τον πολιτικό εαυτό του.
0


«ΣΤΗ ΧΕΙΡΟΤΕΡΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ,
θα με ξαναβάλουν φυλακή», υποστηρίζει από τις Κάννες ο Ιρανός σκηνοθέτης, αποδεχόμενος τις επιπτώσεις της κινηματογραφικής του αντίστασης με γλυκόπικρο μειδίαμα, σε ένα αναπόφευκτο continuum καλλιτεχνικής αποφασιστικότητας και ανθρώπινης μοιρολατρίας. Πρακτικά, τοποθετείται κάπου ανάμεσα στον Μοχάμεντ Ρασούλοφ, που δεν άντεξε, και σίγουρα δεν τον άντεξαν, και «λιποτάκτησε» στη Γερμανία για να επιβιώσει και να δημιουργήσει, και τον Ασγκάρ Φαραντί, ο οποίος δείχνει να απολαμβάνει της εμπιστοσύνης της κυβέρνησης της Τεχεράνης, περνώντας τις κοινωνικές παθογένειες διακριτικά και πιο αφαιρετικά. Ο Παναχί αρνείται να εγκαταλείψει τα πάτρια εδάφη, όσο απορρίπτει την ιδέα να φιμωθεί ή να σταματήσει – αυτό ξέρει να κάνει και αυτά θέλει να πει, πληρώνοντας το τίμημα, περνώντας ένα υπολογίσιμο διάστημα στις φυλακές του Εβίν, παρέα με 30 διανοούμενους συγκρατούμενους και λίγες εκατοντάδες άλλους έγκλειστους, κυρίως για ποινικά αδικήματα. Εκεί εμπέδωσε το μάθημα που θα έπρεπε να διδαχθούν οι διώκτες του: όσο περιορίζεις και τιμωρείς έναν αντιφρονούντα, ουσιαστικά τον εμπνέεις με νέο υλικό για να σε καταδώσει στον υπόλοιπο κόσμο – αντί να τον στερέψεις, όπως είναι προφανώς το ζητούμενο. 

Το σινεμά του Παναχί αποβλέπει σε έναν στόχο, αποφεύγοντας τα μηνύματα, μέσα από ρεαλιστικούς διαλόγους, βάζοντας τον θεατή να κρυφακούει αντιήρωες σε μια εξαιρετική περίσταση, εκτός από το περίτεχνο φινάλε, που αφήνει ανοιχτά τα ενδεχόμενα. 

Το «It was just an accident» ξεκινά με ένα ατύχημα, ή μάλλον την ατυχία ενός άνδρα που οδηγεί με την οικογένειά του, μένει από βενζίνη ένα βράδυ, ζητά βοήθεια, και ένας μηχανικός τον αναγνωρίζει από το κομμένο του πόδι ως τον βασανιστή του στη φυλακή. Τον παρακολουθεί, τον χτυπά και τον κρατά αναίσθητο, όμηρο στο αυτοκίνητό του την επομένη και, οργισμένος, είναι έτοιμος να τον θάψει ζωντανό για αντίποινα, αλλά την τελευταία στιγμή, μετά από ικεσίες και μια αρκετά πειστική δικαιολογία, αποκτά αμφιβολίες, και τον περιφέρει σε πρώην συγκρατούμενους, ελεύθερους πια, για να σιγουρευτεί πως πρόκειται για τον σωστό θύτη και όχι για λάθος (σημείωση: όλοι βασανίζονταν με δεμένα τα μάτια, και ένα από τα θύματα αναγκαζόταν να ψηλαφίζει τις ουλές του, έχοντας έτσι σχετικό πλεονέκτημα στην τελική απόφαση).

Πολύ έξυπνα, ο κλήρος πέφτει στους ανθρώπους που υπέφεραν, οι οποίοι, πρωτότυπα, δεν είναι οι τυπικοί διανοούμενοι που περιμένουμε αλλά άνθρωποι του μόχθου, αντιφρονούντες από όλα τα στρώματα της κοινωνίας, δεμένοι από την τραυματική εμπειρία του εγκλεισμού. Πλέον, καλούνται να ζήσουν με τη συνείδησή τους, να συγχωρήσουν ή να εκδικηθούν, προσπερνώντας ή υπακούοντας στο αρχικό αντιγύρισμα της βίας στη βία. Αντάρτικο και απλό όπως πάντα, το σινεμά του Παναχί αποβλέπει σε έναν στόχο, αποφεύγοντας τα μηνύματα, μέσα από ρεαλιστικούς διαλόγους, βάζοντας τον θεατή να κρυφακούει αντιήρωες σε μια εξαιρετική περίσταση, εκτός από το περίτεχνο φινάλε, που αφήνει ανοιχτά τα ενδεχόμενα. 

Με το θέμα, τον χειρισμό αλλά και τη μοναδική περίπτωση του Παναχί, το «Απλά ένα ατύχημα» βάζει πλώρη για βραβείο σε ένα φεστιβάλ που θέλει να σέβεται τον πολιτικό εαυτό του, και, γιατί όχι, προβάλλει ως φαβορί για τον Χρυσό Φοίνικα, που πέρυσι δεν απέσπασε ο Ρασούλοφ.

It Was Just an Accident

Οθόνες
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Κάν’ το όπως ο Γκοντάρ

Ανταπόκριση από τις Κάννες / Κάν’ το όπως ο Γκοντάρ

Ως άλλος Αμερικανός στο Παρίσι του ’60, ο Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ με τη φετινή του συμμετοχή, το ασπρόμαυρο «Nouvelle Vague», αποτίνει φόρο τιμής στον θρυλικό auteur του γαλλικού Νέου Κύματος, υπενθυμίζοντάς μας την τέχνη (και το θράσος) της νεότητας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

No other choice

Ανταπόκριση από τη Βενετία / «No other choice»: Η ταινία που θα οδηγήσει τον Παρκ Τσαν-γουκ στα Όσκαρ

Ο Κορεάτης σκηνοθέτης παραμένει ένας από τους μεγάλους σύγχρονους κινηματογραφιστές, αν και η αντικαπιταλιστική του σάτιρα «No other choice» δεν είναι η καλύτερή του ταινία.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Είναι σαν να κάνεις τον Δράκουλα χορτοφάγο»: Γιατί το σέξι τέρας του Φρανκενστάιν που παίζει ο Τζέικομπ Ελόρντι είναι λάθος

Οθόνες / Γιατί το σέξι τέρας του νέου «Φρανκενστάιν» είναι λάθος

Στη διασκευή του κλασικού μυθιστορήματος της Μέρι Σέλεϊ από τον Γκιγιέρμο ντελ Τόρο πρωταγωνιστεί ο «εξωφρενικά όμορφος» Τζέικομπ Ελόρντι στον ρόλο του τέρατος – πράγμα που έχει ως αποτέλεσμα μια ταινία χωρίς ειρμό. 
THE LIFO TEAM
O Στίβεν Κινγκ στο σινεμά: Οι 10 καλύτερες μεταφορές

Οθόνες / O Στίβεν Κινγκ στο σινεμά: Οι 10 καλύτερες μεταφορές

Είναι εντυπωσιακός ο αριθμός διασκευών του έργου του δημοφιλούς συγγραφέα που θα δούμε στο πανί, στο γυαλί και στο σανίδι, κι αυτό στάθηκε αφορμή για ένα αφιέρωμα στις καλύτερες ταινίες που ενέπνευσαν τα γραπτά του.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Φρανκενστάιν: Ένα θεσπέσιο μελόδραμα που σε παρασύρει και σε ματώνει

Ανταπόκριση από τη Βενετία / Φρανκενστάιν: Ένα θεσπέσιο μελόδραμα που σε παρασύρει και σε ματώνει

O Γκιγιέρμο Ντελ Τόρο θα έκανε την Μέρι Σέλεϊ περήφανη. Ο δικός του Φρανκενστάιν κατορθώνει να μην προδώσει το πνεύμα του πολυδιασκευασμένου μυθιστορήματός της.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
After the Hunt: Το #MeToo στα χέρια του Λούκα Γκουαντανίνο είναι μια μπερδεμένη υπόθεση

Ανταπόκριση από τη Βενετία / After the Hunt: Το #MeToo στα χέρια του Γκουαντανίνο είναι μια μπερδεμένη υπόθεση

Ο Λούκα Γκουαντανίνο νοσταλγεί τη χαμένη τέχνη του διαλόγου, αλλά το After the Hunt χάνει το δίκιο του στην ακαδημαϊκή φλυαρία και τις σεναριακές αστοχίες.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Όλα του γάμου δύσκολα: 10 ταινίες για να δείτε μετά το «Ρόουζ εναντίον Ρόουζ»

Οθόνες / Όλα του γάμου δύσκολα: 10 ταινίες για να δείτε μετά το «Ρόουζ εναντίον Ρόουζ»

Από το «Awful Truth» του Λίο ΜακΚάρεϊ στο «Gone Girl» του Ντέιβιντ Φίντσερ κι από τις μπεργκμανικές «Σκηνές από έναν γάμο» στο «Revolutionary Road» του Σαμ Μέντες, ανατρέχουμε σε δέκα ταινίες για όσους ενώθηκαν ενώπιον Θεού κι ανθρώπων «μέχρι να τους χωρίσει ο θάνατος».   
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
ΒΟΥΓΟΝΙΑ

Ανταπόκριση από τη Βενετία / «Βουγονία»: Κριτική για τη νέα ταινία του Γιώργου Λάνθιμου

«Είναι περιπέτεια η "Βουγονία", fun και πιο περίπλοκη απ’ ότι δείχνει» - Ο Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος καταγράφει τις εντυπώσεις του από την παγκόσμια πρεμιέρα της ταινίας στο 82ο Φεστιβάλ Βενετίας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Terence Stamp (1938-2025): Ο μάγκας του Λονδίνου που θα γινόταν Τζέιμς Μποντ

Οθόνες / Terence Stamp (1938-2025): Ο μάγκας του Λονδίνου που θα γινόταν Τζέιμς Μποντ

«Το άτακτο αγόρι του βρετανικού σινεμά βρήκε τον δρόμο του σε ώριμες επιλογές, είτε παίζοντας κάποιον αδυσώπητο κακό είτε αφήνοντας τα λακωνικά του διακριτικά σαν στάμπα, όνομα και πράγμα, σε σύντομες εμφανίσεις – εννοείται πως έχει υποδυθεί και τον διάβολο!»
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
The Karate Kid: Πώς η «ταινιούλα που δεν θα έβλεπε κανείς» εξελίχθηκε σε παγκόσμιο φαινόμενο

Οθόνες / The Karate Kid: Πώς η «ταινιούλα που δεν θα έβλεπε κανείς» εξελίχθηκε σε παγκόσμιο φαινόμενο

Η ταινία σημάδεψε μια γενιά εφήβων που φαντασιώνονταν ότι θα αντιστεκόντουσαν ηρωικά στους νταήδες που τους κακοποιούσαν καθημερινά. Και τώρα, ο μύθος επιστρέφει για έκτη φορά στην οθόνη, με πρωταγωνιστές τον Τζάκι Τσαν και τον Ραλφ Μάτσιο
THE LIFO TEAM
Ο άνθρωπος που έφερε την μαύρη μουσική κουλτούρα στο σαλόνι εκατομμυρίων σπιτιών

Daily / Ο άνθρωπος που έφερε τη μαύρη μουσική κουλτούρα στο σαλόνι εκατομμυρίων σπιτιών

Το ντοκιμαντέρ «Sunday Best: The untold story of Ed Sullivan» αναδεικνύει τη συμβολή του Εντ Σάλιβαν και της δημοφιλέστατης τηλεοπτικής εκπομπής του στην ανάδειξη τεράστιων μορφών της μαύρης μουσικής, από τη Nίνα Σιμόν και τον Τζέιμς Μπράουν μέχρι την Tίνα Τέρνερ και τον Στίβι Γουόντερ.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Έντουαρντ Νόρτον: Γεννημένος σε λάθος εποχή

Οθόνες / Έντουαρντ Νόρτον: Γεννημένος σε λάθος εποχή

Με αφορμή τα σημερινά του γενέθλια, ανατρέχουμε στην καριέρα ενός ηθοποιού με την ερμηνευτική στόφα των μεγάλων ονομάτων του New Hollywood, μα καταδικασμένου να εργάζεται σε καιρούς που η κινηματογραφική βιομηχανία δεν ξέρει τι να κάνει μαζί του.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Ana Kokkinos: «Αν ήμουν ένας στρέιτ, Άγγλος άντρας, η ζωή θα ήταν ευκολότερη»

Οθόνες / Ana Kokkinos: «Αν ήμουν ένας στρέιτ, Άγγλος άντρας, η ζωή θα ήταν ευκολότερη»

Η ελληνικής καταγωγής Αυστραλή σκηνοθέτιδα πίσω από το «Ten Pound Poms» μιλά στη LiFO για τη στάση των Αυστραλών απέναντι στους μετανάστες, την ταινία της που εξόργισε την ομογένεια, και το πώς είναι να νιώθεις παρείσακτος ακόμη κι όταν το έργο σου έχει δει πολύς κόσμος.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Μιχάλης Ρέππας: «Θέλω να διασκεδάζω. Πέρασα τα 65 και έχει αρχίσει να μη με νοιάζει»

Οι Αθηναίοι / Μιχάλης Ρέππας: «Θέλω να διασκεδάζω. Πέρασα τα 65 και έχει αρχίσει να μη με νοιάζει»

«Τρεις Χάριτες», «Βίρα τις Άγκυρες», «Δις εξαμαρτείν», «Safe Sex», «Το Κλάμα βγήκε από τον Παράδεισο», «Μπαμπάδες με ρούμι». Λίγοι μας έχουν κάνει να γελάσουμε τόσο τα τελευταία 30 χρόνια όσο ο Μιχάλης Ρέππας. Ο ηθοποιός, συγγραφέας και σκηνοθέτης που εξαιτίας του «το Τζέλα Δέλτα δεν είχε φουγάρα» αφηγείται τη ζωή του στη LifO.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Το τρίο Πασκάλ-Τζόνσον-Έβανς και 9 ακόμα λόγοι να πάτε σινεμά

Οθόνες / Το τρίο Πασκάλ-Τζόνσον-Έβανς και 9 ακόμα λόγοι να πάτε σινεμά

Μια ταινία που η Τζέιν Όστιν θα ήταν περήφανη να είχε σκηνοθετήσει, η Λίντσεϊ Λόχαν ανταλλάζει σώμα με την Τζέιμι Λι Κέρτις ξανά μετά από 22 χρόνια κι ένας μεταλλαγμένος Μπάμπι εκδικείται για τον θάνατο της μαμάς του. – Τι παίζει από σήμερα σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.
THE LIFO TEAM