Mε τα κρούσματα του κορωνοϊού να βρίσκονται σε έξαρση, τα εισιτήρια στις κινηματογραφικές αίθουσες να μειώνονται, τους αιθουσάρχες να απελπίζονται και τους διανομείς να βρίσκονται σε αμηχανία και να αμφιταλαντεύονται για την κατάλληλη ημερομηνία εξόδου των ταινιών του καταλόγου τους, δεν θα έλεγες ότι η εμπειρία της αίθουσας διάγει την καλύτερη περίοδο. Δεν είναι πάντως η έλλειψη ελκυστικού υλικού το πρόβλημα. Η χρονιά ξεκίνησε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο χάρη στο Licorice Pizza του Πολ Τόμας Άντερσον και τους επόμενους μήνες αναμένουμε ουκ ολίγους τίτλους, ικανούς να οδηγήσουν το κοινό πίσω στις αίθουσες.
Ιδού λοιπόν δεκατέσσερις από τις πιο ενδιαφέρουσες ταινίες που περιμένουμε το επόμενο διάστημα στα σινεμά, καθώς και μία που στη χώρα μας θα δούμε μόνο μέσω streaming πλατφόρμας.
Scream
Το franchise τρόμου που γέννησε ο αείμνηστος Γούες Κρέιβεν αποδεικνύεται αειθαλές και επιστρέφει με μια πέμπτη ταινία, η οποία αποτελεί κάτι ανάμεσα σε sequel και reboot, στα πρότυπα της συνταγής του Halloween του Ντέιβιντ Γκόρντον Γκριν. Τη σκυτάλη από τον Κρέιβεν παίρνουν οι Ματ Μπετινέλι-Όλπεν και Τάιλερ Γκίλετ, οι οποίοι είχαν υπογράψει ένα φιλμ επίσης κινούμενο στη σφαίρα του μεταμοντέρνου τρόμου, το Ready or Not. Νιβ Κάμπελ, Κόρτνεϊ Κοξ και Ντέιβιντ Αρκέτ επανέρχονται για να βοηθήσουν τη νέα φρουρά που βρίσκεται αντιμέτωπη με την απειλή του Ghostface. (Από 13/01).
Nightmare Alley
Τέσσερα χρόνια μετά τον οσκαρικό θρίαμβο του Shape of Water, ο Γκιγιέρμο Ντελ Τόρο επιστρέφει δοκιμάζοντας τις δυνάμεις του σε άλλο ένα κινηματογραφικό είδος που αγαπά, το φιλμ νουάρ, με ένα ριμέικ της ομώνυμης ταινίας του Έντμοντ Γκούλντινγκ. Οι χαμηλές εισπράξεις της ταινίας και οι καλές, μα όχι ενθουσιώδεις κριτικές που έχει λάβει ίσως κόβουν την οσκαρική της φόρα, αλλά καθόλου δεν μειώνουν την προσμονή μας γι’ αυτή. Κέιτ Μπλάνσετ, Ρούνεϊ Μάρα, Ντέιβιντ Στράδερν, Τόνι Κολέτ, Ρον Πέρλμαν και Γουιλέμ Νταφό πλαισιώνουν τον πρωταγωνιστή Μπράντλεϊ Κούπερ, που αναλαμβάνει τον ρόλο ενός τρομερά απωθητικού χαρακτήρα. (Από 20/01)
Belfast
Δεν ξέρουμε αν είναι το ζοφερό παρόν της πανδημίας που έκανε τους κινηματογραφικούς δημιουργούς να αναζητήσουν τις «καλύτερες μέρες» στην παιδική τους ηλικία, πάντως, μετά τους Πολ Τόμας Άντερσον και Πάολο Σορεντίνο, ακόμα ένας ανατρέχει στις νεανικές του αναμνήσεις σε σύντομο χρονικό διάστημα. Ο λόγος για τον Κένεθ Μπράνα, που επιστρέφει στο Μπέλφαστ των παιδικών του χρόνων για να σκηνοθετήσει, σύμφωνα με τα λεγόμενά του, το πιο προσωπικό του φιλμ. Η ταινία αρέσει πολύ και προβάλλει ως φαβορί για το Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας – πήρε και το Βραβείο Κοινού στο Φεστιβάλ του Τορόντο, το οποίο συχνά υποδεικνύει τον οσκαρικό νικητή. (Από 27/01)
Luzzu
H επίσημη υποβολή της Μάλτας για το φετινό Όσκαρ Διεθνούς Ταινίας δεν κατάφερε να εισέλθει στην προεπιλογή των δεκαπέντε ταινιών, χωρίς αυτό να μειώνει την ποιότητά της, για την οποία εγγυώνται οι θετικές κριτικές που έχει λάβει μέχρι στιγμής. Αρκετοί συγκρίνουν το Luzzu –η ψαρόβαρκα στα μαλτέζικα– με το βισκοντικό La Terra Trema και κάνουν λόγο για μια ταινία πιστή στην παράδοση του ιταλικού νεορεαλισμού, με τον ήρωα να αναγκάζεται να παρανομήσει ώστε να επιβιώσει η οικογένειά του. (Από 27/01)
Μoonfall
Ο Ρόλαντ Έμεριχ, ο σκηνοθέτης που στον ελεύθερο χρόνο του σκαρφίζεται νέους τρόπους για να καταστρέψει τον κόσμο μας, βρήκε έναν ακόμα ευφάνταστο. Στη νέα του υπερπαραγωγή, που θα αψηφήσει τους νόμους της Φυσικής για χάρη του θεάματος, η σελήνη βρίσκεται σε τροχιά σύγκρουσης με τη γη και μια σειρά από επιστήμονες καλούνται να την αποτρέψουν. Χάλι Μπέρι, Πάτρικ Γουίλσον και Ντόναλντ Σάδερλαντ θα προσπαθήσουν (μάλλον μάταια) να τραβήξουν το ενδιαφέρον του κοινού από τις εκρήξεις και τις καταστροφές. (Από 03/02)
Cyrano
Mετά τη σκηνοθετικά εξεζητημένη αστοχία του Woman in the Window ο Τζο Ράιτ καταπιάνεται με το είδος του μιούζικαλ, μεταφέροντας κινηματογραφικά τη μιούζικαλ εκδοχή της ιστορίας του Σιρανό ντε Μπερζεράκ και δίνοντας στον Πίτερ Ντίνκλατζ έναν πρωταγωνιστικό ρόλο αξιώσεων και, πιθανότατα, και μια οσκαρική υποψηφιότητα στις ερμηνευτικές κατηγορίες. Οι φαν της indie μουσικής σκηνής έχουν έναν λόγο παραπάνω να περιμένουν το Cyrano, καθώς τη μουσική υπογράφουν οι National. (Aπό 03/02)
Azor
Το σκηνοθετικό ντεμπούτο του Αντρές Φοντάνα βρήκε μια θέση σε αρκετές λίστες με τις καλύτερες ταινίες του 2021.Στο φιλμ ένας τραπεζικός μετακομίζει από τη Γενεύη στην Αργεντινή για να ανακαλύψει τι απέγινε ο συνέταιρός του, που εξαφανίστηκε μυστηριωδώς εν μια νυκτί, και σταδιακά βυθίζεται σε έναν επικίνδυνο κόσμο. Το έχουμε δει, πρόκειται για σινεμά ανένταχτο, κάπου ανάμεσα στην ταινία τρόμου, τη μαύρη κωμωδία και τη σάτιρα, καμωμένο με weird συντακτικό και arthouse γραμματική. Δεν είναι για όλους, μα θα αποτελέσει μάννα εξ ουρανού για εκείνους που θα συντονιστούν με το ιδιοσυγκρασιακό μήκος κύματος στο οποίο εκπέμπει. (Από 10/02)
Death on the Nile
Δεύτερη ταινία του Κένεθ Μπράνα μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα, το έτοιμο από καιρό Έγκλημα στο Νείλο καθυστέρησε να βγει στις αίθουσες λόγω των γνωστών «περιπετειών» του Άρμι Χάμερ. Επειδή τα franchises για ενήλικες είναι ξεχασμένη έννοια, οι περιπέτειες του κατά Μπράνα Πουαρό είναι ευπρόσδεκτες, αν και απορείς γιατί, από όλα τα βιβλία της Αγκάθα Κρίστι, επέλεξε και πάλι να διασκευάσει ένα που έχει μεταφερθεί με επιτυχία στο σινεμά και στο παρελθόν. Αναμένουμε ρομαντζάδα στον Νείλο, μουστάκι ατελείωτο και ελαφρύτερη ατμόσφαιρα από την προηγούμενη φορά. (Από 10/02)
King Richard
Ο Γουίλ Σμιθ αναλαμβάνει μια ερμηνευτική πρόκληση, υποδυόμενος των πατέρα των διάσημων τενιστριών Σερένα και Βίνους Γουίλιαμς, με τις τελευταίες να συμμετέχουν στην παραγωγή του έργου. Τα στοιχηματικά πρακτορεία αυτήν τη στιγμή δίνουν ως φαβορί για το Όσκαρ Α’ Ανδρικού ρόλου τον διάσημο σταρ, οι κριτικές από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού κάνουν λόγο για crowdpleaser, αρκετές, όμως, διατυπώνουν ενστάσεις για το περιεχόμενο μιας ταινίας που επιλέγει να αφηγηθεί την ιστορία δύο επιτυχημένων γυναικών εστιάζοντας στον άντρα που τις βοήθησε. (Από 17/02)
Drive My Car
Το φεστιβαλικό κύκλωμα χρειάζεται πάντα τους ήρωές του, τους οποίους ανανεώνει τακτικά, συχνά με τρόπο βάναυσο – κάνουν νέα ταινία δημιουργοί για τους οποίους πριν από δύο-τρία χρόνια διάβαζες παντού και δεν ασχολείται κανείς, χωρίς να φταίνε σε τίποτα εκείνοι ή οι ταινίες. Αυτή την περίοδο ήρωας είναι ο Γιαπωνέζος Ριουσούκε Χαμαγκούτσι που επιστρέφει λίγους μήνες μετά το Wheel of Fortune of Fantasy με την, όπως λέγεται, καλύτερη ταινία του. Το τρίωρο Drive my Car έχει με το μέρος του και τις αμερικανικές ενώσεις κριτικών, ίσως το δούμε και στα Όσκαρ, σε περισσότερες κατηγορίες από εκείνη της Διεθνούς Ταινίας (Μάρτιος)
The Batman
Η επιτυχία του Joker έδειξε στους παραγωγούς της Warner και του label της DC ότι υπάρχει κι άλλος δρόμος από εκείνον του διευρυμένου κινηματογραφικού σύμπαντος και των ομογενοποιημένων ταινιών της Marvel κι αυτός είναι ταινίες αυθύπαρκτες, μεμονωμένες, καλλιτεχνικά φιλόδοξες, σαν κινηματογραφικά graphic novels. Έτσι γεννήθηκε ο Μπάτμαν του Ματ Ριβς που φαίνεται να βασίζεται στο Long Halloween των Τζεφ Λεμπ και Τιμ Σέιλ, έχει τον Ρόμπερτ Πάτινσον για πρωταγωνιστή και φιλοδοξεί να δώσει στο σινεμά της υπερπαραγωγής λίγη τόλμη – σήμερα τη χρειάζεται περισσότερο από ποτέ. (Από 03/03)
Downton Abbey 2
Το υπηρετικό προσωπικό στίλβωσε τα ασημικά, τα σμόκιν και οι τουαλέτες βγήκαν από τη ναφθαλίνη και ο πύργος του Ντάουντον είναι έτοιμος να μας υποδεχτεί και πάλι φέτος μετά την ανέλπιστη εισπρακτική επιτυχία της πρώτης κινηματογραφικής ταινίας. Στη δεύτερη αυτή ταινία, ο λόρδος και η λαίδη Γκράνθαμ ετοιμάζονται, μετά λοιπής οικογενείας και προσωπικού, για ταξίδι στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Επιστρέφει, φυσικά, και η Μάγκι Σμιθ για να κλέψει την παράσταση με τις βιτριολικές ατάκες της. (Από 17/03)
Les Olympiades
Το Les Olympiades το έχουμε δει και είναι θαυμάσιο. Με αυθεντικό ερωτισμό και αληθοφανείς διαλόγους, το φιλμ του Ζακ Οντιάρ χαρτογραφεί το νεανικό ερωτικό τοπίο του σήμερα, μαζί με τις παθογένειές του, δίχως ποτέ να γίνεται επικριτικό ή να υψώνει το δάχτυλο. Η σεξουαλική ελευθεριότητα, ο φόβος του συναισθήματος, μα και η ενδόμυχη λαχτάρα της εκδήλωσης και της αποδοχής του, η βαθύτερη ανάγκη για επικοινωνία και ο ναρκισσισμός αναδεικνύονται μέσα από μια σπονδυλωτή αφήγηση που ολοκληρώνεται με μια feel-good κατακλείδα. (Από 31/03)
Morbius
Η Sony συνεχίζει το δικό της αραχνο-σύμπαν, που κατά καιρούς διαπλέκεται με εκείνο της Μarvel, δίνοντας σε ακόμα έναν κακό της πινακοθήκης χαρακτήρων του Σπάιντερμαν τη δική του ταινία. Ο λόγος για τον βαμπιρικό αντιήρωα Morbius, τον οποίο ενσαρκώνει ο Τζάρεντ Λέτο. Η ταινία έχει πάρει αρκετές αναβολές, κάποιες λόγω της πανδημίας, με την τελευταία να λαμβάνει χώρα μάλλον επειδή οι παραγωγοί θέλουν να προσθέσουν κάποιο cameo ακόμα – τον Σπάιντερμαν του Άντριου Γκάρφιλντ ίσως; (Από 31/03)
The Tragedy of Macbeth
Δεν ξέρουμε ποια μαύρη μοίρα σπέρνει τη διχόνοια σε αδέρφια που κάποτε δεν μπορούσαν να κάνουν ταινία χωριστά, αλλά μετά τη Λάνα Γουατσόφσκι που σκηνοθέτησε σόλο το Matrix Resurrections, έρχεται και η σειρά του Τζόελ Κοέν να περάσει πίσω από την κάμερα δίχως τη συνδρομή του αδερφού του, Ίθαν. Η τραγωδία του Μάκβεθ με την εξπρεσιονιστική, ασπρόμαυρη φωτογραφία της έχει λάβει ήδη διθυραμβικές κριτικές, η Φράνσις ΜακΝτόρμαντ είναι γεννημένη για να υποδυθεί τη Λαίδη Μάκβεθ, το μόνο κρίμα είναι που θα μπορέσουμε να την παρακολουθήσουμε μόνο στη μικρή μας οθόνη. (Από 14/01 στο Apple TV+)
σχόλια