ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
11.7.2022 | 17:42

Ντρέπομαι για το συναίσθημα μου

Έχω 5 χρόνια σχέση με έναν άνθρωπο που αγαπώ και με αγαπάει πολύ (29 ετών) , με τον οποιο έχουμε δουλέψει πολύ κάποια θέματα κυρίως τα της συγκατοίκησης δουλειές σπιτιού οργάνωση κλπ κλπ. Από κει κ πέρα αυτό που με απασχολεί είναι ότι δείχνει σαν να μην έχει για το μέλλον του έννοιες άγχη κλπ.... πχ με το τι θα κάνει στη ζωή του .. δν έχει σπουδάσει κάτι κ είναι υπάλληλος πωλητής. (4ωρος κ σύντομα 8 Ώρος) όπως καταλαβαίνετε πέφτει μεγάλο βάρος πάνω μου.. ενώ είναι πολύ γλυκό παιδί κ έχει θέληση αυτή η αδράνεια με τρελαίνει.... Εγώ είμαι υγειονομικός, με καλή δουλειά δόξα τ θεό με χρήματα κλπ. Αλλά όταν έρχεται η στιγμή της ερώτησης " τι δουλειά κάνει ο φίλος σου"; " Τι έχει σπουδάσει; " Δεν ξέρω γιατί ντρέπομαι να το απαντάω. Συχνά όταν απαντάω πως δν σπούδασε Νιώθω κ περίεργα βλέμματα . Όλος ο κύκλος μου είναι με σπουδές μεταπτυχιακά κλπ. Για αυτόν είναι τελείως άγνωστα όλα αυτά. Κατά τ αλλά είναι πολύ γλυκό κ συνεσταλμένο παιδί και αγαπιόμαστε. Αλλά γιατί να νιώθω έτσι ; Ντροπη; Επίσης με απασχολεί στο ότι αναλαμβάνω εγώ τα πιο πολλά αν όχι όλα ( δν αναφέρομαι τόσο στα οικονομικά όσο στα υπόλοιπα) πχ να οργανώνω εγώ τα πάντα τα του σπιτιού τις βολτες μας , κάποιο ραντεβού που μπορεί ν θέλουμε σε κάποιο γιατρό πχ κλπ κλπ . Τα είπα όλα μαζεμένα όσες συμβουλές δεκτες.
26
 
 
 
 
σχόλια

Ασε τον άνθρωπο να βρει μια γυναικα που θα τον θαυμαζει κ θα είναι περήφανη για εκείνον ακόμα και αν είναι ενας απλός υπάλληλος..εφοσον ντρεπεσαι για εκεινον αυτο δεν θα αλλαξει..μαλλον εισαι επηρεασμένη απο το περιβάλλον σου κ απο αυτα που βλέπεις κ ακούς!! Επίσης το οτι κάποιος δεν εχει σπουδάσει δεν σημαίνει ότι ειναι αποτυχημένος στην ζωή του η κακομοίρης..εχετε συζητήσει τα σχεδια σας για το μελλον; γιατι αλλο να κανεις υποθέσεις! Επισης συγνώμη που θα το πω αλλα απο την πλευρα σου δεν βλέπω αγαπη..οταν αγαπαμε τον άνθρωπο μας δεν ντρεπομαστε για αυτο που ειναι!!

Ρε φίλε σόρρυ κιόλας αλλά δεν τον γνώρισες τώρα. Δεν θα ήταν καθόλου ωραίο ύστερα από 5 χρόνια να τον παρατήσεις επειδή θυμήθηκες ότι δεν είναι ο επιτυχημένος άντρας που σου προμοταρει αυτή η κοινωνία ενώ όπως λες, είναι μια χαρά παιδι. Με όσα λες πιστεύω ότι τον αδικείς χωρίς ιδιαίτερο λόγο. Δεν είμαστε όλοι για τα πανεπιστήμια κλπ. Συζήτησε μαζί του. Μπορεί να μη γουστάρει να κάνει κάτι παραπάνω, μπορεί να θέλει να παραμείνει σε αυτή τη δουλειά, να τον καλύπτει και να είναι μια χαρά χαρούμενος και ευτυχισμένος με αυτό. Δεν χρειάζεται να του προκαλέσεις θέματα από εκεί που δεν υπάρχουν επειδή τα έχεις η ίδια. Ξεκαθάρισε λίγο στο μυαλό σου αν σου είναι αρκετό, συζήτησε μαζί του ώστε να είναι ξεκάθαρες οι προοπτικές που έχει, ζύγισέ τα και δες τι θέλεις να κάνεις.

Σέβομαι απολύτως ότι δεν σε ελκύει πια η μαλθακή προσωπικότητά του συντρόφου σου και θα ήταν μάλλον προτιμότερο να χωρίσετε. Σχέση χωρίς θαυμασμό δεν υφίσταται! Αλλά δεν νομίζεις ότι τα υπόλοιπα που γράφεις είναι εντελώς άστοχα και προσβλητικά; Ο άνθρωπος εργάζεται και αναβαθμίστηκε από υπάλληλος 4ωρου σε 8ωρο. Ακόμα και ένα πτυχίο δεν εγγυάται σίγουρη εύρεση εργασίας ή υψηλό μισθό. Τέλος, τι νομίζεις ότι έχεις παραπάνω και νιώθεις τον εαυτό σου ανώτερο; Είσαι μια υγειονομικός υπάλληλος. Η μισή Ελλάδα εργάζεται πλέον ως νοσηλευτικό προσωπικό και σε περίπτωση που είσαι γιατρός, τη σημερινή εποχή δεν είναι δύσκολο με τη βοήθεια των φροντιστηρίων να περάσεις στη σχολή. Χαλάρωσε λίγο και μάθε να αποδέχεσαι τους ανθρώπους με ή χωρίς πτυχίο.

Της λες να μαθει να αποδεχεται ανθρωπους με η χωρις πτυχιο και κανεις ακριβως αυτο για το οποιο την κατηγορεις, την υποτιμας επειδη εχει πτυχιο. Κ οχι μονο αυτο, αλλα μας λες οτι δεν ειναι δυσκολο να περασει κανεις στην ιατρικη(στην πιο υψηλοβαθμη σχολη της χωρας)! Σε περιπτωση που δεν το ξερεις, υπαρχουν χιλιαδες μαθητες που στοχευουν σε σχολες με πολυ λιγοτερα μορια απο την ιατρικη κ δεν τα καταφερνουν, αρα σιγουρα το να περασεις ιατρικη δεν ειναι κατι που ο καθενας μας μπορει να το κανει!! Δεν εχω περασει ιατρικη παρεμπιπτοντως, αλλα μονο θαυμασμο κ περηφανια μπορω να νιωσω για ανθρωπους που ειχαν προετοιμαστει τοσο καλα για τις εξετασεις κ εγραψαν τελεια κ περασαν σε μια τοσο υψηλοβαθμη σχολη. Μην τα ισοπεδωνουμε ολα!!

Μήπως είσαι η εξ και ταράχτηκες; Anyway, εγώ δεν υποτίμησα κανέναν. Εξήγησα μόνο ότι όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι σε αξία μεταξύ τους με ή χωρίς πτυχίο. Η κοινωνική παιδεία, το ήθος και οι αρχές σε καθιστούν ανώτερο. Από κει και πέρα, η Ιατρική και η Νομική ως υψηλόβαθμες σχολές είναι ευκόλως προσβάσιμες πια για τα παιδιά που διαβάζουν συστηματικά. Το διαδίκτυο προσφέρει μάλιστα μεγάλη βοήθεια στις μέρες μας με σημειώσεις κι εκπαιδευτικά βίντεο!! Δεν ζούμε στο 1950 όπου τα παιδιά μόνο των εύπορων οικογενειών σπούδαζαν Ιατρική και θεωρούταν προνόμιο και κατόρθωμα των λίγων!

@13.7.2022 | 02:52

Το ότι πέρασαν ιατρική δεν τους δίνει περισσότερη (ή λιγότερη) αξία σαν ανθρώπους από κάποιον που πήγε σε μια χαμηλόβαθμη σχολή.
Ο χαρακτήρας και ο άνθρωπος κρίνεται αλλιώς.
Πολλά άτομα που πέρασαν σε μια σχολή με prestige έχουν υφάκι 1000 καρδιναλίων. Το ήθος και η αξιοπρέπεια δεν είναι συνώνυμο της σχολής. Τρανό παράδειγμα η φίλτατη της εξ.

Στην ηλικια σου κ στη φαση ζωης που βρισκεσαι καταλαβαινω τον προβληματισμο σου.
Μας δινεις καποια στοιχεια για την προαωπικοτητα του, ωστοσο δεν τα ξερουμε ολα...
Δεκα ή εικοσι χρονια μετα πιθανον να ναι για σενα πιο σημαντικο να χεις διπλα σου εναν καλο συντροφο παρα καποιον επιτυχημενο.
Επισης παρολο που στην περιπτωση σας υπαρχει σαφης διαφορα στα τυπικα προαοντα, αν ειναι ο αντρας να νιωθει κατωτερος μπορει να χει και σπουδες κ καλη δουλεια, ωστοσο η γυναικα του να βγαζει περισσοτερα. Δεν απατουν τις γυναικες τους μονο αυτοι που εχουν λιγοτερα πτυχια απο αυτες, στο υπογραφω...
Εσυ ομως θα αποφανθεις 1.τι ειναι πιο σημαντικο για σενα και 2.αν οντως ειναι ενας καλος συντροφος.
Καλη σου τυχη

Εγώ θα έλεγα ν' αποφανθεί η εξομολογούμενη τι θα ήθελε τώρα: ένα κατοικίδιο ζωάκι ή έναν σύντροφο-κατοικίδιο. Εγώ ψηφίζω ζωάκι! 🧡 Η φίλτατη έχει ανάγκη από σύντροφο, όχι γιόκα να τον ενθαρρύνει να δουλέψει οχτάωρο για να μετράνε μαζί τα ψωροκατοστάρικα (τα δικά της, γιατί αυτουνού οι δεκάρες θα φτάνουν μόνο για το ψιλικατζίδικο). Και αν τελικά χωρίσει και μείνει μόνη της όοολα αυτά τα 30 χρόνια από τώρα και μετά θελήσει να βρει "καλό σύντροφο," μια χαρά θα μπορέσει να βρει έναν συνταξιούχο που θα δουλεύει το πολύ part time για την πλάκα του και τον υπόλοιπο χρόνο θ' ασχολείται με ζαρζαβατικά ή θα πηγαίνει για ψάρεμα. Δεν έχει ανάγκη από τώρα έναν με φιλοδοξίες συνταξιούχου δίπλα της.
"A young man without ambition is an old man waiting to be." - Steven Brust

Τα πτυχια δεν ειναι μονο ενδειξη μορφωσης κ γνωσεων πανω σε ενα συγκεκριμενο αντικειμενο, το να εχεις ενα πτυχιο δειχνει οτι εισαι ανθρωπος με στοχους, ονειρα, φιλοδοξιες, ανθρωπος με παθος, με διαθεση εξελιξης κλπ. Εγω προσωπικα απ οσα εγραψε η κοπελα δεν καταλαβα οτι την ενοχλει αυτη η ελλειψη του πανεπιστημιακου χαρτιου, αλλα η ελλειψη στοχων, φιλοδοξιων κ αυτη η αδρανεια κ η παθητικοτητα που δειχνει ο συντροφος της προς τη ζωη. Το να εισαι ενηλικας κ να μην μπορεις να κλεισεις ενα ραντεβου ή να οργανωσεις θεματα που αφορουν το σπιτι σου ναι, ειναι λιγο κακο, δε νομιζεις?

Αυτό που σε πειράζει δεν είναι η έλλειψη πτυχίων και η απασχόληση του συντρόφου σου, αλλά το ότι αυτά αντιπροσωπεύουν την παθητικότητά του στη ζωή και μια έλλειψη φιλοδοξιών. Αν ήταν dropout, αλλά με δική του πετυχημένη start-up ή αν ήταν ναι μεν χωρίς σπουδές, αλλά αυτοδίδακτος genius προγραμματισμού που θα είχε φτιάξει κάποιο ευρέως διαδεδομένο λογισμικό, θα ήταν αλλιώς. (Σε μια τέτοια περίπτωση κιόλας θα μπορούσες να το τρίψεις στα μούτρα όσων άνεργων ή υποαπασχολούμενων με μεταπτυχιακά, ότι "ορίστε, ο δικός μου μέρα δεν σπούδασε και να τι κατάφερε".) Συμβαίνει συχνά τέτοιοι αδρανείς άνδρες όπως ο δικός σου να επιλέγουν για συντρόφους τους πιο δραστήριες γυναίκες, career women, ικανές να παίρνουν πρωτοβουλίες, να ηγούνται, γιατί τον πρώτο καιρό βολεύει πολύ. Το θέμα είναι ότι συμβαίνει ακόμα συχνότερα οι ίδιοι αυτοί άνδρες από κάποια στιγμή και μετά να μισούν κατά βάθος τις γυναίκες τους που είναι πιο πετυχημένες και εύπορες από τους ίδιους. Δεν είναι σπάνιο να καταφύγουν και στην απιστία, μόνο και μόνο για να "τιμωρήσουν" υποσυνείδητα την πιο πετυχημένη τους σύντροφο, η οποία "τους ευνουχίζει." Κολυμπούν με το ρέμα, αλλά μόλις κάτι πάει στραβά, ξαφνικά τους φταίνε όλα και όλοι. Γι' αυτό λυπάμαι που θα σε απογοητεύσω, αλλά μου φαίνεται ότι δεν είναι να είστε μαζί. Συμβιβάστηκες με τις ελλείψεις του επειδή είναι καλό παιδί, αλλά... το να είναι κανείς ντροπαλός και γλυκός δεν είναι κατόρθωμα για το οποίο σέβεσαι κάποιον. Και ας είμαστε ειλικρινείς: ερωτική αγάπη χωρίς σεβασμό δεν υπάρχει ή είναι καταδικασμένη να σβήσει. Η γυναίκα χρειάζεται να νιώθει ότι σέβεται τον άνδρα που αγαπάει, αλλιώς η αγάπη της θα μεταμορφωθεί σε μητρική ή αδερφική, γιατί ο άνδρας χωρίς κατορθώματα και σθένος χάνει τον ερωτισμό του στα μάτια της. Ένα ασπόνδυλο είναι γλυκούλι, αλλά δεν μας εξάπτει τη λίμπιντο, πώς να το κάνουμε... Λες ότι δουλέψατε πολύ σε θέματα συγκατοίκησης και οργάνωσης, αλλά πίσω απ' αυτό διαβάζω ότι αναγκαστικά του έκανες το μέντορα, γιατί όταν έμενε μόνος του θα ήταν από εκείνους που τρέφονται μόνο με κονσέρβες, δεν ξέρουν πώς λειτουργεί το πλυντήριο και ρίχνουν ένα καθάρισμα μια φορά στις τρεις βδομάδες (και αν). Οπότε, αυτή τη στιγμή έχεις έναν άνδρα-αξεσουάρ (έτσι, να λες ότι έχεις σχέση), αλλά διερωτήσου τι προοπτικές βλέπεις μαζί του, γιατί ήδη ξόδεψες πέντε χρόνια. Όσο είσαι υγιής, δραστήρια και δυνατή, τα πάντα σου φαίνονται εύκολα, γιατί σου βγαίνει αυθόρμητα το να οργανώνεις και να αναλαμβάνεις πράγματα για δύο. Τι θα γίνει, όμως, αν βρεθείς σε μια φάση που θα είσαι πιο αδύναμη και θα πρέπει ο άλλος ν' αναλάβει ευθύνη για δύο; Είναι εύκολο να το βλέπεις τώρα σαν "είμαστε μια ομάδα οι δυο μας" και να μη σε πειράζει. Εκείνος, όμως, θα το δει έτσι αν έρθει η σειρά του να σηκώσει αυτός τα βάρη; Ή θα βάλει τα κλάματα επειδή είναι συνεσταλμένος και γλυκούλης; Εν τέλει, η ντροπή που νιώθεις για λογαριασμό του πηγάζει ίσως από μια βαθύτερη δυσαρέσκειά σου, την οποία ακόμα δεν έχεις συνειδητοποιήσει. Έχεις αρχίσει να ξενερώνεις με την όλη κατάσταση και με τον καιρό θα γίνει εντονότερο, εκτός αν ο νυν σου κάνει κάτι που θ' αποδείξει ότι στα δύσκολα θα μπορέσεις να βασιστείς σ' εκείνον. Διαφορετικά, είναι ζήτημα χρόνου ν' αρχίσεις να ξενοκοιτάς, γιατί η ανάγκη σου για ερωτική αγάπη δεν θα καλύπτεται πια.

Συμφωνω απολυτα με οσα ειπες. Φαινεται εξομολογουμενη οτι σου λειπει ο θαυμασμος προς τον συντροφο σου κ οτι μενεις μαζι του απλα επειδη δεν σου εχει δωσει καποιο σοβαρο λογο να χωρισετε. Αργα η γρηγορα θα βρεις καποιον αλλο στο εργασιακο σου περιβαλλον ή αλλου που θα εχει οσα λειπουν στον δικο σου (δημιουργικοτητα, ευστροφια, φιλοδοξιες, ονειρα) κ θα συνειδητοποιησεις ποσο μη ολοκληρωμενη σε κανει να νιωθεις ο τωρινος συντροφος σου.
Αν θεωρεις πως αυτο σου αξιζει, καλως, αλλα μου ακουγεσαι δυναμικη γυναικα με στοχους κ ονειρα, δεν ξερω σε τι μπορει να σε ωφελει το να εχεις εναν ανθρωπο διπλα σου που ειναι ακριβως το αντιθετο, αδρανης κ παθητικος προς τη ζωη.

Δεν σου κρύβω ότι νιώθω πως με "διάβασες" σαν να με ξέρεις χρόνια. Αν έβλεπα να προσπαθεί για τα πιο απλά ...θα ήταν όλα πολύ διαφορετικα μέσα μου.
Δεν με νοιάζει ούτε το πόσα χρήματα βγάζει ούτε αν σπούδασε ή όχι.. με τρώει το ότι δεν νοιάζει αυτόν. Με χρήματα 4 ωρου δεν συντηρείται ούτε σπίτι ούτε κανείς ζωή. Δεν μου περισσεύουν αλλά το παλεύω. Να συμπληρώσω ότι το σύντομα 8 Ώρος πάλι εγώ το πάλεψα να γίνει. Αυτός περίμενε απλά να τον κάνουν δια μαγείας. Οι υπόλοιποι στα σχόλια δυστυχώς κατάλαβαν κάτι τελείως διαφορετικό.. δεν είναι το πρόβλημα μου οι σπουδές αλλά η αδράνεια τελικά . Και αν χωρίσεις.... Πώς ξεκινάς από το μηδέν...... ;
Ευχαριστώ

@mademoiselle11 Μα δεν θα ξεκινήσεις από το μηδέν, θα ξεκινήσεις απ' το συν δύο, γιατί θα βρεθείς με πόρους κι αποθέματα ενέργειας να σου περισσεύουν όταν απαλαγείς από αυτό το νεκρό φορτίο. Το οποίο φορτίο κιόλας θέλει συνέχεια κλωτσιές στον πισινό για να σου πηγαίνει μπροστά, τι να το κάνεις. Θα σου είναι δύσκολο τον πρώτο καιρό, γιατί έχεις συνηθίσει να νοιάζεσαι κάποιον, έχοντας ανάγκη τη συντροφικότητα. Να υπενθυμίζεις στον εαυτό σου, ωστόσο, ότι η συγκεκριμένη συντροφικότητα ήταν και πανάκριβη για σένα, δυστυχώς. Πάρε κουταβάκι αν νιώσεις πολύ μόνη και έχεις δυνατότητα να το φροντίζεις, πιο πολλή ζεστασιά θα παίρνεις πίσω και θα είναι και τίμιο που θα το νοιάζεσαι χωρίς να έχεις προσδοκίες από αυτό. Χειρότερα είναι όταν έχεις άνδρα-κουταβάκι. Ο συγκεκριμένος θα ήταν καλύτερα με κάποια πιο αργόσχολη απ' τον ίδιο, να κάτσει δίπλα του στον καναπέ και να φτύνουν μαζί το ταβάνι (βασικά, παίζει να μην έχουν καν ταβάνι, γιατί άμα θα δουλεύει τετράωρο ο καθένας τους δεν θα φτάνουν για τη στέγη πάνω απ' τα κεφάλια τους). Πολύ ωραία και καλά όσο του πέφτουν όλα απ' τον ουρανό, τυχερός πολύ που έχει εσένα, αλλά νομίζω ότι έχεις επωμισθεί παραπάνω απ' το μισό κόστος σε όλα. Καλύτερα, λοιπόν, μόνη με 100% έξοδα για σένα, παρά με κάποιον, αλλά μοιρασμένα 20-80 εις βάρος σου. Είναι ακριβώς απ' τις περιπτώσεις που τώρα ντεμέκ είστε ένα, χωρίζεις το υποτιθέμενο "άλλο σου μισό" και παραμένεις πάλι ένα, οπότε αυτό κάνει τον άλλον μηδέν. :-/ Κάπου έχεις αρχίσει να το καταλαβαίνεις αυτό και δεν έχεις γυρισμό απ' αυτή τη διαπίστωση.

Η κλασσική γιατρός, δικηγόρος, τραπεζικος κλπ που ψάχνει το στάτους επάγγελμα στον άνδρα για να κάνει επίδειξη στον κύκλο της.
Αν δεν είναι όπως τα λέω, απλά σταμάτησε να σκέφτεσαι έτσι.
Ένας σπουδαγμένος.

Eξομ. ψάχνεις έναν άνθρωπο με παρόμοιο μορφωτικό επίπεδο με το δικό σου. Δικαίωμά σου είναι. Κάθε άνθρωπος έχει τα δικά του κριτήρια. Όμως μην τον παιδεύεις τον άνθρωπο με τον οποίο έχεις σχέση. Προφανώς δεν είναι αυτό που θες. 'Ασε τον να πάει στο καλό.

Μάλλον άργησες αλλά βλέπεις σιγά σιγά τον άνθρωπο που έχεις δίπλα σου. Ντρέπεσαι επειδή θα προτιμούσες έναν άντρα με πτυχίο και τίτλους δίπλα σου όσο γλυκό παιδί και αν είναι. Βέβαια αν ο άλλος είναι όντως καλός δε θα έπρεπε να ντρέπεσαι για αυτά γιατί είναι επιλογή σου γιατί απλούστατα θα ήσουν περήφανη αλλά δεν είσαι. Και δεν είσαι γιατί βλέπεις ότι παρόλο που δε σπούδασε παραειναι χαλαρός και αδρανής(δουλεύει απλά τετράωρο άντε θα γίνει και 8ωρο). Τα οργανώνεις όλα εσύ στο σπίτι και αυτός απλά υπάρχει στο χώρο. Να φανταστώ βάζεις και τα περισσότερα λεφτά; Λυπάμαι που θα στο πω όμως ο τύπος βρήκε μια δεύτερη μαμά και δε ζοριζεται λίγο να οργανώσει τίποτα και αυτός ενώ είναι τετραωρος. Μόλις γίνει 8ωρος θα είναι καλή δικαιολογία για να συνεχίσει την αδράνεια σχετικά με τα του σπιτιού σας. Αν έρθουν και παιδιά εκεί να δεις, θα τρέχεις και δε θα φτάνεις και θα πρέπει να κανακευεις και αυτόν μαζί με τα παιδιά. Θεσε όρια και βαλτον να κάνει τίποτα αλλιώς δρόμο. Να θυμάσαι ότι οι εποχές άλλαξαν, δουλευει και η γυναίκα και οι δουλειές και υποχρεώσεις πρέπει να μοιράζονται στο σπίτι. Δε γίνεται να τρέχεις για όλα εσύ. Εκτός και αν θες να ταλαιπωρείς τον εαυτό σου για πάντα.

Ακριβώς αυτό. Καλό το fifty-fifty στα λεφτά, αλλά τότε ας γίνει fifty-fifty και στις υποχρεώσεις του σπιτιού και στην ανατροφή των παιδιών (που κανονικά δαύτονε δεν τον βλέπω πολύ υπεύθυνο σε ενδεχόμενο paternity leave, αλλά τέλος πάντων). Όσο δυναμική κι ανεξάρτητη κι αν είναι μια γυναίκα, ξενερώνει αν αρχίσει να νιώθει σαν "μουλάρι με φουστάνι" αντί για γυναίκα, όταν τρέχει να προλάβει παντού και έχει κι έναν σύντροφο από πάνω, ο οποίος όχι μόνο δεν τη διευκολύνει, αλλά περιμένει από εκείνη να είναι στην πένα, γλυκιά και να έχει χρόνο να του αφιερώσει στα γούτσου-γούτσου. Όχι αγόρια μου. Ή θα την έχετε τη γυναίκα στα πούπουλα βγάζοντας εσείς τα περισσότερα χρήματα όσο εκείνη δουλεύει όπου της αρέσει, κρατάει το σπίτι λαμπίκο, τα παιδιά καθαρούλια και τον εαυτό της περιποιημένο και καλοσυνάτο (για ν' ακούει πώς ήταν η μέρα σας και να σας κάνει μασαζάκι) ή θέλετε 50-50· αλλά τότε να ξέρετε, αυτή η δυναμική και μονίμως στρεσαρισμένη career woman που έχει τα λεφτουδάκια και προλαβαίνει παντού, έχει και το δικαίωμα ν' αφήσει τρίχα-αγκάθι, να ξεχάσει τι σημαίνει θηλυκότητα και να σας μπήγει τις φωνές έτσι στο άσχετο, για να ξεσπάει κάπου. Ή το ένα ή το άλλο. Δεν υπάρχει 50-50 στη συμβίωση εν τέλει. Ακόμα και στα χρήματα να βγαίνει μισά-μισά, καταλήγει 30-70 σε βάρος της γυναίκας η συνολική εικόνα, γιατί η γυναίκα επενδύει και στο νοικοκυριό και συναισθηματικά (στον πασά που έχει καταλήξει μαξιλάρα στον καναπέ) και χρειάζεται χρόνο και χρήμα για τον εαυτό της. Εδώ η φίλτατη εξομολογούμενη έχει πάει στο 20-80 απ' ότι φαίνεται. Μετά από μια πενταετία, το ξενέρωμα ήρθε κι ας άργησε.