ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
6.6.2022 | 12:40

Συντροφος με προιστορια κατάθλιψης, χρησης ναρκωτικων

Με το αγορι μου ειμαστε μαζι εδω κ εναμιση χρονο. Κατα καιρους σε συζητησεις μας μου ειχε αναφερει οτι ειχε περασει καταθλιψη (ειναι 27 χρονων κ την ειχε περασει πριν την ηλικια των 25- δεν ειμαι σιγουρη για το ποτε ακριβως γιατι δεν μου εχει αναφερει πιο πολλα) κ επισης εχει προιστορια με χρηση ναρκωτικων (δεν κανει χρηση πλεον). Επισης εχει συχνα πολυ αγχος κ παθαινει μεχρι κ σημερα κρισεις πανικου αρκετα συχνα, κυριως σε καταστασεις που περιλαμβανουν αλλαγες ή που ειναι εκτος ρουτινας, πχ όταν ταξιδευει. Πηγαίνει σε ψυχολογο που δεν ξερω σε τι βαθμο τον βοηθαει απλα ωρες ωρες με τρομαζει το ότι ειμαι μ εναν ανθρωπο που εχει τοσο ευαίσθητο ψυχισμο και που δειχνει οτι ειναι ευαλωτος. Η δουλεια του επίσης του προκαλει πολυ αγχος (εχουν με τον πατερα του δικη τους εταιρεία) που νιωθω οτι τον επηρεαζει σε καθημερινη βαση με την εννοια ότι είναι συνεχως στην τσιτα. Ενω περναμε καλα, με φοβιζει το τι θα γινει στο μελλον, όταν περασει η περιοδος χαριτος, οταν γνωριστουμε καλύτερα κ αφεθουμε κ οι δυο πιο πολυ κ δειξουμε τον πραγματικο μας εαυτο. Μην παρεξηγηθω, γνωριζω πολυ καλα οτι θεματα ψυχικης υγειας επηρεαζουν μεγαλο κομματι του πληθυσμου αλλα ο συντροφος μου απ ο.τι μου χει πει έχει μεγαλωσει σε υποστηρικτικο περιβαλλον κ μεχρι κ σημερα έχει καλή σχεση με την οικογενεια του, εχει φιλους, οποτε για να περασε ολα αυτα νιωθω ότι ίσως είναι παραπανω ευαισθητος απ ο,τι θα επρεπε? Δεν ξερω, κανω λαθος?
7
 
 
 
 
σχόλια

Συγγνώμη μπορεί να είμαι απόλυτη, αλλά τώρα στα 50 αναγνωρίζω ότι κάποιες ιδιορρυθμίες που είχε ο άντρας που ερωτεύτηκα και παντρεύτηκα από 28 ετών…εξελίχθηκαν σε σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα που μας έχουν οδήγησε σε αδιέξοδο. Αδιέξοδο σε οκ τα επίπεδα. Κάθε περίπτωση είναι διαφορετική. Ο δικός σου μπορεί να εξελιχθεί καλά.

Θεωρώ ,ότι για να σκέφτεσαι αν σου αξίζει επειδή έχει κατάθλιψη και παθαίνει κρίσεις πανικού ...εσύ δε του αξίζεις ..έστω όσο σκέφτεσαι κάτι τέτοιο.Αν δε ρισκάρεις για τον σύντροφό σου ποιο το νόημα ;
Να ζεις μια σχέση μέσα από θεωρήματα μαθηματικού τύπου ,σόρρυ ψυχολογίας ..
Είναι ρηχά τα νερά που είσαι , και ο τύπος μόνο και μόνο που έχει κατάθλιψη είναι σε πολύ πιο βαθιά νερά από σένα πιθανός .Είναι προνόμιο όσων βλέπουν καθαρά να έχουν κατάθλιψη και να μπορούν να ζήσουν με αυτό .

Ουσιαστικά μας λες ότι έχεις ξενερώσει γιατί τον βλέπεις ως αδύναμο . Εμείς μπορούμε να σε πείσουμε για το αντίθετο; Η έλξη σου για εκείνον είναι καθαρά δική σου υπόθεση. Για κάποια άλλη όλα αυτά δεν θα ήταν θέμα . Για άλλη θα ήταν θέμα. Όχι δεν θα σου πω ότι είναι '' ελαττωματικός ''. Όλοι είμαστε....Το ωραίο είναι να κουμπώνουν οι αδυναμίες μας με τέτοιο τρόπο ώστε να αλληλο- γουσταρόμαστε .

Φοβάμαι ότι δεν έχετε μέλλον σαν ζευγάρι. Μπορείς να του σταθείς σαν φίλη ακόμα και στο μέλλον (αν πια τόσο νιώθεις την ανάγκη να του δώσεις χριστιανική αγάπη και στήριξη), αλλά να πηγαίνετε ταξίδια, ν' ανοίξετε μαζί σπίτι, να κάνετε κοινά σχέδια και να έχετε υποχρεώσεις όχι, δεν θα μπορέσετε. Ακόμα και η προοπτική απόκτησης παιδιών μαζί του κλείνει αυτόματα για σένα. Θα τον πνίγει το άγχος και η κατάθλιψη, γιατί θα του φαίνεται βουνό οτιδήποτε που τον βγάζει από μια προβλέψιμη και ήρεμη ρουτίνα. Είναι φυτό δωματίου με τον ψυχισμό του όπως είναι. Επίσης, εν μέρει η χρήση ναρκωτικών (ακόμα και για πολύ λίγο διάστημα) μπορεί να επιφέρει ανεπανόρθωτες βλάβες με την επιδείνωση κάποιων υποβόσκοντων προδιαθέσεων (κατάθλιψη, παράνοια, σχιζοφρένεια), γι' αυτό και σίγουρα η επιλογή του να πάρει ναρκωτικά ήταν ό,τι χειρότερο μπορούσε να κάνει στον εαυτό του. Πάντως, μη διστάσεις να είσαι ειλικρινής με τον εαυτό σου και μ' εκείνον. Απλά και μόνο επειδή είσαι κοπέλα του, δεν έχεις αυτόματα την υποχρέωση να του σταθείς εφ' όρου ζωής, ακόμα και με τίμημα τις προσδοκίες που θα είχες από τον σύντροφό σου δίπλα σου. Κανείς δεν θα σε κατακρίνει γι' αυτό. Όποιος το κάνει, είτε είναι απλά υποκριτής (γιατί βρίσκεται έξω απ' το χορό) ή έχει μάθει να ευχαριστιέται μαζοχιστικά ευρισκόμενος στο ρόλο του οσιομάρτυρα. Για παράδειγμα, εγώ δεν θα μπορούσα να είμαι με σύντροφο που έχει τέτοιου είδους ψυχικές διαταραχές, όσο κι αν τον αγαπούσα, όπως δεν θα μπορούσα να είμαι λ.χ. με κάποιον διαβητικό τύπου Ι ή κάποιον πάσχοντα από χρωμοσωμική ανωμαλία. Δεν με κάνει κακιά αυτό ούτε ableist, με κάνει απλώς ειλικρινή. Δεν μπορείς να γίνεσαι ο Άγιος Παντελεήμονας στις σχέσεις.

Αυτό που δεν μπορεί να καταλάβει ο περισσότερος κόσμος είναι ότι η κατάθλιψη είναι ασθένεια. Μπορεί να έχεις όλα τα καλά του κόσμου και να πάσχεις από κατάθλιψη. Αν όντως πάσχει λοιπόν και θες να είσαι δίπλα του φρόντισε να ενημερωθείς για την ασθένεια όπως ακριβώς θα έκανες αν έπασχε από διαβήτη παράδειγμα ή οτιδήποτε άλλο.

Έχετε απόλυτο δίκιο η καταθλιψη είναι ασθένεια. Όμως επειδή έχω ζήσει για χρόνια με καταθλιπτικό θα σας πω ότι ο καταθλιπτικός ζητά συνέχεια βοήθεια και συνήθως δεν δίνει τίποτα. Εξαρτάται βέβαια και από την ιδιοσυγκρασία του καθενός. Έχω την αίσθηση ότι οι ψυχικές ασθένειες κάνουν τους ανθρώπους πολύ πολύ εγωιστές

Κλασσικό πλουσιόπαιδο που έκανε κόκα με τα λεφτά της οικογένειας? Ένεκεν και η δική τους επιχείρηση, που σημαίνει ματσωμένοι?
(Υποστηρικτικό περιβάλλον, καλή σχέση με γονείς, φίλοι. Πως σκτ έμπλεξε?)
Κάπως έτσι μου φάνηκε όταν διάβαζα το ποστ.

Από την άλλη ίσως είναι διαφορετική περίπτωση. Anyway.

Σχετικά με τον προβληματισμό σου, είναι κάτι που θα πρέπει να κουβεντιάσεις με το αγόρι σου. Εμείς ότι και να πούμε δεν θα αλλάξει κάτι.