Αυτό το ξύλινο δάχτυλο είναι το αρχαιότερο -και τελειότερο για την εποχή του- προσθετικό μέλος

Αυτό το ξύλινο δάχτυλο είναι το αρχαιότερο -και τελειότερο για την εποχή του- προσθετικό μέλος Facebook Twitter
Κατά πάσα πιθανότητα ανήκε σε γυναίκα, απόγονο ιερατικής οικογένειας, με ηλικία -την εποχή που χρειάστηκε αυτή την έξτρα βοήθεια στο πόδι της- γύρω στα 50 με 60.
2

Στο Πανεπιστήμιο της Βασιλείας στην Ελβετία επιστήμονες, αρχαιολόγοι και ερευνητές επανεξέτασαν και πλέον στέκουν με δέος πάνω από την ανακάλυψη του αρχαιότερου προσθετικού μέλους στην ιστορία της ανθρωπότητας. Πρόκειται για ένα ξύλινο δάχτυλο ποδιού, το οποίο ανακαλύφθηκε στις ανασκαφές των νεκροπόλεων του Καΐρου το 2000, στον ταφικό θάλαμο του σεΐχη Abd el-Qurna κοντά στο Λούξορ.

Αυτό το ξύλινο δάχτυλο ήταν ένα από τα δεκάδες ενδιαφέροντα ευρήματα που εντοπίστηκαν στον τύμβο με τον αριθμό TT95, έναν από τους πέντε που είχαν χτιστεί για λογαριασμό της οικογένειας του, με εντολή του Φαραώ Αμένωφι Β'. Καθώς ο τάφος περιοδολογείται στην Τρίτη Ενδιάμεση Περίοδο της αιγυπτιακής αρχαιότητας, κατά προσέγγιση εξετάζεται και η αρχαιότητα του ευρήματος που εντοπίζεται ανάμεσα στο 950 - 710 π.Χ. Όσο για τον ιδιοκτήτη του προσθετικού μέλους; Κατά πάσα πιθανότητα ανήκε σε γυναίκα, απόγονο ιερατικής οικογένειας, με ηλικία -την εποχή που χρειάστηκε αυτή την έξτρα βοήθεια στο πόδι της- γύρω στα 50 με 60. 

Σύμφωνα με τα συμπεράσματα των αρχαιολόγων, πρόκειται για εξάρτημα το οποίο κατασκευάστηκε ακριβώς για να είναι λειτουργικό και χρήσιμο σε έναν ζωντανό άνθρωπο και όχι ως ταφικό στολίδι

Σύμφωνα με τα συμπεράσματα των αρχαιολόγων, πρόκειται για εξάρτημα το οποίο κατασκευάστηκε ακριβώς για να είναι λειτουργικό και χρήσιμο σε έναν ζωντανό άνθρωπο και όχι ως ταφικό στολίδι, για να συνοδεύσει, δηλαδή, κάποιον επιφανή νεκρό στον άλλο κόσμο. Αυτό προκύπτει από τις εγκοπές του ξύλου που προσπαθούν να μιμηθούν τις κλειδώσεις ενός ανθρώπινου ποδιού και τους συνδέσμους που ενώνονται με δερμάτινα μέρη, προκειμένου να επιτρέπουν στο πόδι να κινηθεί.

Επίσης, φέρει σημάδια χρήσης και μάλιστα πολύχρονης που σημαίνει ότι η κάτοχος του το χρειάστηκε για αρκετό καιρό, πριν ταφεί μαζί του, κουβαλώντας μέχρι το σήμερα αποδείξεις για την τέχνη και την ευφυΐα των σύγχρονών της.  Κυρίως, όμως, και σύμφωνα με το Ινστιτούτο Επαναστατικής Ιατρικής της Ζυρίχης -που συμμετείχε επίσης στη νέα μελέτη- το προσθετικό μέλος έχει πολλά να πει για την αιγυπτιακή ιατρική, αλλά και για την απαράμιλλη αισθητική των τεχνιτών της εποχής, που εξαιρετική μαεστρία κατασκεύασαν ένα τέτοιο βοηθητικό εξάρτημα, με τα ελάχιστα μέσα της εποχής τους. 

Αυτό το ξύλινο δάχτυλο είναι το αρχαιότερο -και τελειότερο για την εποχή του- προσθετικό μέλος Facebook Twitter
Το προσθετικό μέλος έχει πολλά να πει για την αιγυπτιακή ιατρική, αλλά και για την απαράμιλλη αισθητική των τεχνιτών της εποχής

Το ξύλινο προσθετικό μέλος είναι τμήμα της συλλογής του Αιγυπτιακού Μουσείου του Καΐρου και αποτελεί επίσης μέρος του πρότζεκτ επανεξέτασης από το Πανεπιστήμιο της Βασιλείας όλων των αρχαιοτήτων που βρέθηκαν πριν από περίπου δύο δεκαετίες στο ταφικό σύμπλεγμα TT95. Τι σημαίνει αυτό; Ότι βάσει των νέων δυνατοτήτων που δίνει η τεχνολογία, μέσα στο επόμενο διάστημα ερευνητές και αρχαιολόγοι θα είναι σε θέση να μιλήσουν με ακόμη μεγαλύτερη ακρίβεια, τόσο για τις ιατρικές πρακτικές και το επίπεδο γνώσης εκείνης της εποχής, όσο και για την κάτοχο του αρχαιότερου -απ' ό,τι όλα δείχνουν- προσθετικού μέλους που διασώζεται σε τόσο καλή κατάσταση ως τις μέρες μας. 

Αρχαιολογία & Ιστορία
2

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Εν μέσω των γυναικών της αμαρτίας. Μια επίσκεψη στα Βούρλα τον Φλεβάρη του 1936

Αρχαιολογία & Ιστορία / Εν μέσω των γυναικών της αμαρτίας. Μια επίσκεψη στα Βούρλα τον Φλεβάρη του 1936

Η συγγραφέας, δημοσιογράφος και φεμινίστρια Λιλίκα Νάκου επισκέφθηκε το –υπό κρατική διαχείριση– πορνείο των Βούρλων τον Φλεβάρη του 1936, συνομίλησε με τις «γυναίκες της αμαρτίας» και μετέφερε τις εντυπώσεις της.
ΤΑΣΟΣ ΘΕΟΦΙΛΟΥ
Μέλι, Ρόδια, Aμβροσία: Τι έτρωγαν τελικά στον Όλυμπο οι Θεοί;

Αρχαιολογία & Ιστορία / Μέλι, Ρόδια, Aμβροσία: Τι έτρωγαν τελικά στον Όλυμπο οι Θεοί;

Τόσο οι γραπτές πηγές όσο και η εικονογραφία της αρχαίας ελληνικής μυθολογίας αποκαλύπτουν ότι οι θεοί και οι ήρωες ήταν μάλλον εκλεκτικότεροι των θνητών ως προς τη διατροφή τους. Και τα φαγητά τους έκρυβαν κίνητρα πέρα από την πείνα...
ΑΓΙΑΤΗ ΜΠΕΝΑΡΔΟΥ
Ματίας Ρουστ: Μια ατέλειωτη ιστορία των ’80s

Αρχαιολογία & Ιστορία / Ματίας Ρουστ: Μια ατέλειωτη ιστορία των ’80s

Το βράδυ της 28ης Μαΐου 1987 ο 18χρονος Γερμανός προσγειώνεται με ένα Cessna στην Κόκκινη Πλατεία για να αποδείξει ότι «αν κάποιος σαν εμένα μπορεί να περάσει σώος και αβλαβής στην άλλη πλευρά, τότε δεν υπάρχει τόσο μεγάλος κίνδυνος, και ίσως να μπορούμε να τα βρούμε όλοι μεταξύ μας».
ΜΑΚΗΣ ΜΑΛΑΦΕΚΑΣ
Η Μεγαλόχαρη ως αστυνομικό λαγωνικό 

Αρχαιολογία & Ιστορία / Τα «αντιλωποδυτικά θαύματα» της Παναγίας

Μια δημοσιογραφική έρευνα που έκανε το 1933 ο αστυνομικός ρεπόρτερ Ευστάθιος Θωμόπουλος κατέγραψε τους άθλους της Παναγίας· από την Κρήτη μέχρι τη Ροδόπη, οι πιστοί «έβλεπαν» τη δράση της, ένιωθαν ευγνώμονες και τη μαρτυρούσαν.
ΤΑΣΟΣ ΘΕΟΦΙΛΟΥ
Γιατί έθαβαν βρέφη μέσα σε αγγεία στο Βαθύ της Αστυπάλαιας;

Ιστορία μιας πόλης / Γιατί έθαβαν βρέφη μέσα σε αγγεία στο Βαθύ της Αστυπάλαιας;

Τι το ιδιαίτερο συμβαίνει στο Βαθύ της Αστυπάλαιας και τι συνεχίζει να αποκαλύπτει η αρχαιολογική έρευνα στην περιοχή; Η Αγιάτη Μπενάρδου συζητά με τον Ανδρέα Βλαχόπουλο.
ΑΓΙΑΤΗ ΜΠΕΝΑΡΔΟΥ
«ΒΙΑΣ»: Τα αρχαιολογικά τοπία ως ζωντανά οικοσυστήματα

Αρχαιολογία & Ιστορία / Καμπανούλες στους Δελφούς, Πέρδικες στο Σούνιο. Ό,τι φυτρώνει και ζει στους αρχαιολογικούς χώρους

Μια πρωτοποριακή επιστημονική προσέγγιση του πολιτιστικού τοπίου αποκαλύπτει έναν άγνωστο κόσμο χιλιάδων ζώων και φυτών σε είκοσι εμβληματικούς αρχαιολογικούς χώρους της χώρας. 
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Βασίλης Λαμπρινουδάκης: Ο αρχαιολόγος πίσω από το νέο μουσείο της Επιδαύρου

Οι Αθηναίοι / Βασίλης Λαμπρινουδάκης: Ο αρχαιολόγος πίσω από το νέο μουσείο της Επιδαύρου

Από τις ανασκαφές στην Επίδαυρο και τη Νάξο, ο ομότιμος καθηγητής Κλασικής Αρχαιολογίας αφηγείται μια ζωή αφιερωμένη στην ανάδειξη της πολιτιστικής μας κληρονομιάς. Και όπως λέει, το πιο πολύτιμο εύρημα δεν ήταν αρχαιολογικό – ήταν η γυναίκα του.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ο Δεσποτόπουλος και το αθηναϊκό όνειρο του μοντερνισμού

Ιστορία μιας πόλης / Ο Δεσποτόπουλος και το αθηναϊκό όνειρο του μοντερνισμού

Από το Ωδείο Αθηνών έως τη Σουηδία της εξορίας, ο Ιωάννης Δεσποτόπουλος δεν υπήρξε μόνο ένας σπουδαίος αρχιτέκτονας, αλλά και ένας διανοούμενος που οραματίστηκε μια πιο δημοκρατική, λειτουργική και πολιτισμένη πόλη. Ποια είναι η παρακαταθήκη του στη σύγχρονη Ελλάδα; Η Αγιάτη Μπενάρδου μιλά με τον Λουκά Μπαρτατίλα.
ΑΓΙΑΤΗ ΜΠΕΝΑΡΔΟΥ
Τι σήμαινε να είσαι ψυχικά ασθενής στην αρχαία Αθήνα;

Ιστορία μιας πόλης / Τι σήμαινε να είσαι ψυχικά ασθενής στην αρχαία Αθήνα;

Πώς κατανοούσαν οι αρχαίοι Έλληνες την ψυχική ασθένεια; Ήταν θεϊκή τιμωρία, παθολογία του σώματος ή ένα υπαρξιακό βάρος που αποτυπωνόταν στη λογοτεχνία και στο θέατρο; Η Αγιάτη Μπενάρδου συνομιλεί με τον Γιώργο Καζαντζίδη, Αναπληρωτή Καθηγητή Λατινικής Φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο Πατρών, για τον τρόπο με τον οποίο η αρχαιοελληνική κοινωνία εξηγούσε, απεικόνιζε και αντιμετώπιζε τις ψυχικές διαταραχές.
ΑΓΙΑΤΗ ΜΠΕΝΑΡΔΟΥ
«Army of Lovers», όπως «Στρατός Εραστών»

Οθόνες / «Army of Lovers»: Μια ταινία για τα ζευγάρια εραστών του Ιερού Λόχου

Ο σκηνοθέτης Λευτέρης Χαρίτος εξηγεί πώς αποφάσισε να θίξει ένα θέμα που για αιώνες θεωρείται ταμπού: τις ερωτικές σχέσεις μεταξύ αντρών στην Αρχαία Ελλάδα, ακόμη και στο πεδίο της μάχης.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ

σχόλια

1 σχόλια
Το έχει η μοίρα σπουδαίων λαών της αρχαιότητας να αποτελούν στις μέρες μας τους παρίες της διεθνούς κοινότητας. Στην περίπτωση μας, της Αρχαίας Ελλάδας και των απογόνων της ίσως φταίει η θεοκρατία του Βυζαντίου και η επαφή με την Οθωμανική Αυτοκρατορία.Στην περίπτωση των Αρχαίων Αιγυπτίων, ενός λαού ο οποίος σαφέστατα είχε αναπτύξει σπουδαίο πολιτισμό και διακρίθηκε στα γράμματα και τις επιστήμες, μάλλον φταίει η επαφή του με το Ισλάμ...Τι να πει κανείς, κρίμα...