Τα δικά μου Χριστούγεννα. Tης Λένας Φουτσιτζή

Τα δικά μου Χριστούγεννα. Tης Λένας Φουτσιτζή Facebook Twitter
Σουφλί Έβρου
3

Όταν πήγαινα σχολείο δεν τολμούσα καν να το ξεστομίσω. Οι Θρακιώτες στην Αθήνα δεν είναι πολλοί, σπάνια θα βρεις κάποιον με καταγωγή πάνω από τη Θεσσαλονίκη, μετά πήγαμε και στη Γερμανία, άστα να πάνε. Στην ερώτηση «τι τρώτε τα Χριστούγεννα» με έπιανε τρομερή αμηχανία, πώς να πεις τη λέξη, και πώς να εξηγήσεις και τι είναι, το σύνολο δεν είναι καθόλου σικ.

Τώρα, ίσως είναι που μεγάλωσα, παραλίγο γέρασα, ίσως είναι που οι Έλληνες ξεπέρασαν το αμόκ της κρέμας γάλακτος και εκτιμούν και πάλι τα παραδοσιακά φαγητά, όταν με ρωτάνε τι τρώμε τα Χριστούγεννα, ξεκινάω μακροσκελή ανάλυση. Τρώμε Μπάμπω. Και το γράφω με κεφαλαία, γιατί είναι σπουδαίο φαγητό. Η Μπάμπω είναι Χριστούγεννα, και μόνο οι γονείς μου ξέρουν να το φτιάχνουν.

«Μπάμπω» είναι η γιαγιά ή η μαμή, πρόσωπο με μεγάλο κύρος. Στις 8 Ιανουαρίου οι γυναίκες τιμούσαν τη μαμή του χωριού σε μία γιορτή που έχει αρχαίες ρίζες, από τότε που οι άνθρωποι γιόρταζαν τις γονιμοποιές δυνάμεις της φύσης. Εκείνη την ημέρα οι γυναίκες που είχαν αποκτήσει παιδιά πήγαιναν δώρο στη μαμή κάτι που ήταν χρήσιμο στη δουλειά της, όπως παπούτσια, για να πηγαίνει γρήγορα, ή πετσέτες ή σαπούνι, μαζί με μεζέδες κι ένα δώρο για την ίδια. Το γλέντι συνεχιζόταν στο καφενείο, αλλά χωρίς τους άντρες, με τη μπάμπω να σέρνει το χορό.

Το πώς συνδέεται αυτή η λέξη με αυτό χριστουγεννιάτικο φαγητό δεν έχω καταλάβει ακόμα, όσο κι αν έχω ρωτήσει, και αν υπάρχει αναγνώστης από τη Θράκη τον παρακαλώ να μας διαφωτίσει. Γεγονός είναι ότι ετοιμάζεται από την προηγούμενη ημέρα γιατί είναι μπελαλίδικο και θέλει μεγάλη τέχνη. Κάθε χρόνο πριν τα Χριστούγεννα οι οικογένειες έσφαζαν το γουρούνι τους, το οποίο το έτρωγαν με διάφορους τρόπους, αλλά τα εντόσθια γινόταν Μπάμπω.

Τα δικά μου Χριστούγεννα. Tης Λένας Φουτσιτζή Facebook Twitter
Μπάμπω

Η Μπάμπω είναι ένα λουκάνικο που φτιάχνεται από το έντερο και γεμίζεται παραδοσιακά με τα εντόσθια μαζί με μπαχαρικά και πλιγούρι. Εμείς πλέον στο σπίτι μας τρώμε μια πιο εξευγενισμένη υποθέτω εκδοχή, με συκώτι αλλά και κρέας χοιρινό και μοσχαρίσιο, με ρύζι και πράσα. Τα μπαχαρικά είναι πολύ σημαντικά, αλλιώς δεν είναι Μπάμπω, αλλά πρόκειται για μυστικό που κατέχει αποκλειστικά ο πατέρας μου. Δεν πρόκειται να σας αποκαλύψω τη συνταγή εδώ, γιατί απευθύνεται μόνο σε μάγειρες με σοβαρό σκοπό: αν σας ενδιαφέρει, στείλτε μου mail. Θα σας δώσω όμως τη συνταγή της Στέλλας Σπανού, για να πάρετε μια ιδέα:

Υλικά  για 4 άτομα:

  • ½ κιλό έντερο χοιρινό,
  • 300 γραμμάρια χοιρινό  συκώτι, 
  • 200 γραμμάρια πλιγούρι, 
  • 1 πράσο,
  • 1 μέτριο κρεμμύδι, 
  • αλατοπίπερο, 
  • κόκκινο πιπέρι,
  • ρίγανη,  
  • σάλτσα ντομάτας,
  • χοντρό αλάτι,
  • 1 φλιτζανάκι ξύδι,
  • χυμός ενός  λεμονιού, 
  • ελαιόλαδο.

• Πλένετε πολύ καλά με κρύο νερό το έντερο πρώτα από έξω και εν συνεχεία με ένα ξυλάκι το γυρνάτε και το πλένετε και από μέσα, το τρίβετε με το χοντρό αλάτι.


• Ξεπλένετε   και το τοποθετείτε για μερικές ώρες μέσα σε νερό χυμό του λεμονιού, το ξεπλένετε ξανά πολύ καλά και το βάζετε σε ένα τρυπητήρι για να στραγγίσει και το περιχύνετε με λίγο ξύδι


• Ζεματάτε το συκώτι και το κόβετε σε μικρά κυβάκια.


•  Σοτάρετε το ψιλοκομμένο κρεμμύδια και πράσο , προσθέτετε τα μπαχαρικά και στη συνέχεια το συκώτι και κατόπιν το πλιγούρι με λίγο νερό.


• Αφού έχουμε σοτάρει όλα σας τα υλικά δένετε το έντερο από την μία του άκρη με κλωστή και από την άλλη τοποθετείτε ένα χωνί και με την βοήθεια ενός κουταλιού γεμίζετε το εντεράκι σας


• Προσέξετε να μην γεμίσετε πολύ το έντερο γιατί μπορεί να σπάσει όταν το πλιγούρι στο ψήσιμο θα απορροφήσει νερό.


• Το τοποθετείτε σε ένα ταψί, η σε κατσαρόλα , το τρυπάτε με μια οδοντογλυφίδα και ρίχνετε μέχρι την μέση περίπου με νερό, προσθέτετε την σάλτσα ντομάτας, τη ρίγανη, αλατοπίπερο και το ψήνετε στους 180C για δύο ώρες περίπου

Γεύση
3

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Στο ΚΙΝΩΝΩ στο Κουκάκι που περνάει την πιο νόστιμη φάση του

Γεύση / Στο ΚΙΝΩΝΩ στο Κουκάκι που περνάει την πιο νόστιμη φάση του

Ο Βαγγέλης από το «Σπιρτόκουτο» –δηλαδή ο Γιάννης Βουλγαράκης– άφησε τα Κύθηρα για την Αθήνα και ανανέωσε, με τις λιτές του γεύσεις, έναν χώρο όπου κάποτε αράζαμε για ποτά και τώρα πηγαίνουμε για φρέσκες παπαρδέλες και σφακιανόπιτα.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Γιαννούδι, Μαραθέφτικο, Μαύρο: Οι άγνωστες δυνάμεις του κυπριακού αμπελώνα

Το κρασί με απλά λόγια / Γιαννούδι, Μαραθεύτικο, Μαύρο: Οι ερυθρές δυνάμεις του κυπριακού αμπελώνα

Σε τι ξεχωρίζουν οι γηγενείς κόκκινες ποικιλίες της Κύπρου; Η Υρώ Κολιακουδάκη Dip WSET και ο Παναγιώτης Ορφανίδης φιλοξενούν τον οινολόγο και οινοποιό Σοφοκλή Βλασίδη και συζητούν μαζί του για τα αυτόριζα αμπέλια του νησιού.
THE LIFO TEAM
Ronin: Ένα καταφύγιο ιαπωνικής κομψότητας και γεύσης στο Κολωνάκι/ Στο Ronin στο Κολωνάκι θα ανακαλύψεις το νόημα της ιαπωνικής απλότητας/ Ronin: Η ιαπωνική απλότητα που συγκινεί σε κάθε πιάτο

Γεύση / Ronin: Ιαπωνέζικη κουζίνα με ακρίβεια, λιγότερο fusion, περισσότερο zen

Το εστιατόριο Ronin φέρνει στο Κολωνάκι τη δύναμη της απλότητας της ιαπωνικής κουλτούρας και την αποθέωση της γευστικής λεπτομέρειας σε έναν απολαυστικό διάλογο μεταξύ παράδοσης και μοντέρνας δημιουργίας.
ΝΙΚΗ ΜΗΤΑΡΕΑ
Καπάνι Μάρκετ: Ένα οινορεστοράν που παντρεύει Βορρά, Βαλκάνια και Ανατολή

Γεύση / Καπάνι Μάρκετ: Ένα οινορεστοράν που παντρεύει Βορρά, Βαλκάνια και Ανατολή

Ο σεφ Δημήτρης Μπαλάκας σιγομαγειρεύει σχεδόν τα πάντα στον ξυλόφουρνο, «ψήθηκε» με τις παραδοσιακές γεύσεις στον φούρνο του παππού και της γιαγιάς του, και μοιράστηκε μαζί μας τρεις αυθεντικές συνταγές από τη Φλώρινα.
ΝΙΚΗ ΜΗΤΑΡΕΑ
Γκίκας Ξενάκης

Γκίκας Ξενάκης / «Έχω κάνει λάθη – δούλεψα πολύ με τον εαυτό μου για να τους σέβομαι όλους στην κουζίνα»

Μεγαλώνοντας στη Θήβα, αγάπησε το φρέσκο ψάρι, τα άγρια χόρτα και τις ταπεινές συνταγές. Αν και είχε αρχικά πολύ κακή εικόνα για τους μάγειρες, εξελίχθηκε σε σεφ για τον οποίο –όπως είπε ο Επίκουρος– μπορούσε να καταλάβει κανείς ένα πιάτο του με κλειστά τα μάτια. Ο «τιμονιέρης» της κουζίνας του Aleria, Γκίκας Ξενάκης, είναι ο Αθηναίος της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Πούλοι και κουκνούκοι, τα ζυμαρένια ειδώλια της Ανάστασης

Γεύση / Πούλοι και κουκνούκοι, τα ζυμαρένια ειδώλια της Ανάστασης

Ευφάνταστα τσουρέκια και καλιτσούνια της Λαμπρής, που βγαίνουν σε ποικίλα σχήματα και εκδοχές στα νησιά του Αιγαίου, θυμίζουν ζυμαρένια μικρογλυπτά και αναδίδουν την αρχοντική ευωδιά των ημερών.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Πώς ο Ιωσήφ Ζησιάδης δημιούργησε το μοναδικό οινοποιείο της Πάτμου

Το κρασί με απλά λόγια / Πώς ένας πρώην υπουργός της Ελβετίας έγινε ο μοναδικός οινοποιός της Πάτμου

Η Υρώ Κολιακουδάκη Dip WSET και ο Παναγιώτης Ορφανίδης φιλοξενούν τον Ιωσήφ Ζησιάδη, έναν άνθρωπο με πολυδιάστατη πορεία που κάποια στιγμή αποφάσισε να δημιουργήσει το μοναδικό οινοποιείο της Πάτμου.
THE LIFO TEAM
Από arrancini μέχρι καλαμάκι συκώτι στο χέρι: Αυτό είναι το νέο αθηναϊκό street food

Γεύση / Από arrancini μέχρι καλαμάκι συκώτι στο χέρι: Αυτό είναι το νέο αθηναϊκό street food

H Αθήνα έχει πολλά στριτφουντάδικα. Όμως κάποια νέα, εκτός από το ότι ανεβάζουν το επίπεδο, έχουν καταφέρει να γίνουν instant συνήθεια για το προσεγμένο φαγητό τους, αλλά όχι μόνο γι' αυτό.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ

σχόλια

3 σχόλια
Η Θράκη έχει καταπληκτική γαστρονομία, λόγω γεωγραφικής θέσης και πολυπολιτισμικότητας. Είναι αρχαία Θρακική κουζίνα, επηρεασμένη πλέον από την Βυζαντινή, Τουρκική, Μακεδονίτικη, Βαλκανική, Ρωσική, Ποντιακή, ακόμα και την Κεντροευρωπαϊκή. Είναι άγνωστη στους περισσότερους που ορκίζονται σε γαστρονομίες τύπου Κρήτης και Κυκλάδων που είναι σαφώς κατώτερες της Θρακιώτικης.
ουσα θρακιωτισσα στην καταγωγη κι εγω, παρατηρησα οτι οι θρακιωτες ειναι πολυ δεμενοι εθιμικα με τον κυκλο της ζωης. Για παραδειγμα, πρς το πασχα, στην αρχη της ανοιξης, ειχαμε το κουρμπανι- δεν ξερω αν εχεις δει την ιεροτελεστια,οπου προσφεροταν ως θυσια και θαβοταν στη γη το αιμα ενος μικρου ζωου (ο προπαππος μου το εκανε με κατσικι). ειναι παγανιστικο εθιμο που θυμιζει το μεταγενεστερο πασχα, αλλα και την αναγεννηση του Διονυσου την ανοιξη. αντιστοιχως, η μπαμπω γιορταζει την γεννηση, γι'αυτο και 'μεταφερθηκε' τα χριστουγεννα, για να ταιριαζει -ορθοδοξα- με τη γεννηση του Χριστου. οπως και να εχει, ειναι πεντανοστιμο φαγητο - οπως και οι τζιεροσαρμαδες το πασχα! μου ανοιξες την ορεξη ατιμη :)