Ο σύγχρονος Ρεμπώ του αθηναϊκού μας καταρράκτη

Ο σύγχρονος Ρεμπώ του αθηναϊκού μας καταρράκτη Facebook Twitter
7

Πριν το ξημέρωμα. Κάποτε, πίσω στα χαρισματικά ’90s, συνέδεα την αστική μυθολογία της Αθήνας αποκλειστικά με τους Στέρεο Νόβα, με τη νέα οπτική που έδωσαν στα δυτικά προάστια, στα κλεμμένα ποδήλατα, στα πορνοσινεμά της Ομόνοιας, στην ποπ διάσταση της σκοτεινής καθημερινότητάς μας, στα πλακάκια του σταθμού Βικτώρια στην Ομόνοια, στα ευτελή, στα σημαντικά και στα συμπαντικά.

Κάποτε γυρνούσα σαν slacker τους δρόμους με ένα walkman στην τσέπη και μια 90άρα κασέτα να παίζει σαν μάντρα τα κομμάτια τους, ανακαλύπτοντας (ή μάλλον ανακαλύπτοντας εκ νέου) την πόλη μέσα από τα μάντρα του Κάπα Βήτα. Those were the days…

Τώρα, τόσα χρόνια μετά (πέρασαν κιόλας είκοσι), κάνω το ίδιο με τα τραγούδια του The Boy, αυτού του σύγχρονου Ρεμπώ του αθηναϊκού μας καταρράκτη. Τραγούδια σπασμένα, κατεστραμμένα από τα συναισθήματα των κατοίκων αυτής της περίεργης πόλης, που ταυτίζονται τόσο πολύ με τους στίχους αυτού του τύπου, που πια με έχει πείσει ότι είναι το σπουδαιότερο ταλέντο που έχει περάσει από αυτό τον πλανήτη που γυρνάει γύρω από τον εαυτό του και από το δικό μας σύμπαν σε ελλειπτική τροχιά. Δεν έχει γράψει ποτέ κανένας, κανένα καλύτερο κομμάτι για την Αθήνα από το «Σ’ αγαπάω να της λες» (Είναι φέρετρο να μένει κανείς σε αυτή την πόλη / που κοιμάται και νομίζει ότι σκίζει / Τι να λέει; / Μας πονάει και μετά κλαίει / Και θέλει χάδια και αγκαλιές / Και Αθήνα μου, σ’ αγαπάω να της λες). Ο Τhe Boy μιλάει για το επέκεινα, για ό,τι βρίσκεται πέρα από τα όρια, γι’ αυτό που με ευκολία κρύβουμε κάτω από το χαλάκι μας. Μιλάει για τα πιο ενοχλητικά με τον πιο καίριο τρόπο, κονιορτοποιεί το political correctness της βιτρίνας και εκφράζει τον πιο ουσιαστικό πολιτικό λόγο που υπάρχει εκεί έξω. Τα λέει όλα.

Η Αθήνα του The Boy είναι κολαστήριο και παράδεισος μαζί. Ένα πολύπτυχο περιχυμένο με πόρνες, Ακροπόλεις, σαστισμένους θεούς και οσιομάρτυρες που μειδιούν με το περιστύλιο της παρακμής. Οι μεταμοντέρνες όπερες του The Boy μιλούν για την οργή, για τον έρωτα, αποδομούν την ανθρώπινη μανία (και βλακεία), κατασκευάζουν γλυκά με σαντιγί και δηλητήριο μαζί. Μεταμορφώνουν σε μουσική όχι αυτά που σκεφτόμαστε αλλά αυτά που βιώνουμε (και αυτό είναι πολύ περισσότερο σημαντικά ποιητικό από οτιδήποτε). Ο σπαστήρας της καρδιάς μας.

Γκροτέσκες ιστορίες αστικής νεύρωσης, φτιαγμένες με τα υλικά της κατάντιας μας, ο τραχανάς της εποχής. Και τώρα ο ίδιος, ο κυνικός The Boy μας πετάει στα μούτρα μια ρομαντική, εκκωφαντική ιστορία με το νέο του άλμπουμ (δωρεάν στο YouTube και στο Rapidshare), με το οποίο επιχειρεί έναν ανασκολοπισμό της ρομαντικής πτυχής μας, ένα αέναο χαρακίρι σε όσα δεν τολμούσαμε να πούμε τόσο καιρό. Το «Before», ένας φόρος τιμής στην ταινία Πριν το ξημέρωμα του 1995 του Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ, είναι το κοινωνιολογικό απόσταγμα μια γενιάς που μεγάλωσε χαϊδεύοντας σκύλους και ονειρεύτηκε ότι το μέλλον της θα είναι σπαρμένο με καταθλιπτικά ροδοπέταλα. Στην ουσία εκφράζει ιδανικά όλους εμάς που πιστέψαμε (λανθασμένα ή όχι) ότι κάποτε θα μπορέσουμε να μετουσιώσουμε τη θλίψη μας σε κάτι θετικό, ότι θα ζήσουμε αιώνια ακριβώς επειδή ζήσαμε τη χρυσή εποχή της Αθήνας.

Κάναμε λάθος. Γιατί φοβηθήκαμε να γίνουμε περισσότερο ρομαντικοί απ’ ό,τι έπρεπε. Ο The Boy έγινε. Το κατάλαβε πρώτος απ’ όλους μας. Μόνο αυτό μας μένει.

7

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Μετά την πανδημία του κορωνοϊού, η ανισότητα θα αυξηθεί»

Σωτήρης Ντάλης / «Μετά την πανδημία του κορωνοϊού, η ανισότητα θα αυξηθεί»

Ο αναπληρωτής καθηγητής στο Τμήμα Μεσογειακών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αιγαίου και επικεφαλής της Μονάδας Έρευνας για την Ευρωπαϊκή και Διεθνή Πολιτική σχολιάζει τον αντίκτυπο της πανδημίας και της εκλογής Μπάιντεν στην Ευρώπη.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Επί Τραμπ οι μειοψηφίες κατέστησαν πλειοψηφίες»

Σωτήριος Σέρμπος / «Επί Τραμπ οι μειοψηφίες κατέστησαν πλειοψηφίες»

Τι σηματοδοτεί η εποχή Μπάιντεν και τι αφήνει πίσω του ο απερχόμενος Πρόεδρος; Απαντά στη LiFO ο Σωτήριος Σέρμπος, αναπληρωτής καθηγητής Διεθνούς Πολιτικής στο Δημοκρίτειο Παν/μιο Θράκης και Ερευνητής στο ΕΛΙΑΜΕΠ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Θεοκλής Ζαούτης: «Είναι αρκετά πιθανόν να έχουμε τρίτο κύμα πανδημίας»

Ελλάδα / Θεοκλής Ζαούτης: «Είναι αρκετά πιθανόν να έχουμε τρίτο κύμα πανδημίας»

Ο καθηγητής Παιδιατρικής και Επιδημιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Πενσιλβάνια και μέλος της Επιτροπής των Λοιμωξιολόγων του υπουργείου Υγείας μιλά για τα τελευταία δεδομένα της πανδημίας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ο γυμνός βασιλιάς, το Καπιτώλιο και η επόμενη μέρα

Νικόλας Σεβαστάκης / Ο γυμνός βασιλιάς, το Καπιτώλιο και η επόμενη μέρα

Ο Ντόναλντ Τραμπ δεν είναι ένας Γουίλι Σταρκ της εποχής μας. Υπάρχει κάτι σημαντικό που χωρίζει τη λαϊκιστική φαντασία των χρόνων του Μεσοπολέμου –όπως την αναπλάθει το μυθιστόρημα του Γουόρεν– από τα πλήθη που είδαμε να βγαίνουν από τα μεσαιωνικά σπήλαια των social media για να ορμήσουν προς το Καπιτώλιο.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Ευάγγελος Μανωλόπουλος: «Να μάθουμε να ζούμε με τις μάσκες, γιατί θα αργήσουμε να τις βγάλουμε»

Ελλάδα / Ευάγγελος Μανωλόπουλος: «Να μάθουμε να ζούμε με τις μάσκες, γιατί θα αργήσουμε να τις βγάλουμε»

Ο καθηγητής Φαρμακολογίας, Φαρμακογονιδιωματικής και Ιατρικής Ακριβείας στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης και πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Φαρμακολογίας, Ευάγγελος Μανωλόπουλος, μιλά στη LiFO για τα εμβόλια και τις φαρμακευτικές αγωγές που εξετάζονται. Απαντά για το δεύτερο κύμα της πανδημίας, εξηγεί ποια είναι η αλήθεια για τις ΜΕΘ, πότε θα αποχωριστούμε τις μάσκες αλλά και πότε προβλέπεται η επάνοδος στην κανονικότητα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί η ασφάλεια του εμβολίου είναι υψηλού βαθμού; Ο καθηγητής της Οξφόρδης Πέτρος Λιγοξυγκάκης εξηγεί

Τech & Science / Γιατί η ασφάλεια του εμβολίου είναι υψηλού βαθμού; Ο καθηγητής της Οξφόρδης Πέτρος Λιγοξυγκάκης εξηγεί

Τι θα σημάνει η γενική χρήση των εμβολίων; Θα εφαρμοστούν νέοι κανόνες σχετικά με τον εμβολιασμό; Πότε προσδιορίζεται η έναρξή του; Και τι γίνεται με τους αρνητές;
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Η ενδοχώρα της άρνησης και το εμβόλιο

Νικόλας Σεβαστάκης / Η ενδοχώρα της άρνησης και το εμβόλιο

Η όποια στρατηγική για τον εμβολιασμό χρειάζεται να είναι σκληρή με τον νεοφασισμό των fake news και της ωμής παραπλάνησης. Την ίδια στιγμή, όμως, πρέπει να εντάξει τις ανησυχίες, τις αντιρρήσεις και τις δεύτερες σκέψεις πολλών ανθρώπων.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Ευάγγελος Καϊμακάμης: «Έχουν πεθάνει πολλοί σαραντάρηδες στα χέρια μας χωρίς προβλήματα υγείας»

Ελλάδα / Ευάγγελος Καϊμακάμης: «Έχουν πεθάνει πολλοί σαραντάρηδες στα χέρια μας χωρίς προβλήματα υγείας»

Ο πνευμονολόγος-εντατικολόγος στο νοσοκομείο Παπανικολάου μιλά για την κατάσταση που επικρατεί σήμερα στις ΜΕΘ και τις μελλοντικές ανησυχίες του σχετικά με την πανδημία.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Θεόδωρος Βασιλακόπουλος: «Ακόμη κι αν είχαμε 10.000 κλίνες ΜΕΘ, αν γέμιζαν όλες, θα θρηνούσαμε 4.000 θανάτους»

Ελλάδα / Θεόδωρος Βασιλακόπουλος: «Ακόμη κι αν είχαμε 10.000 κλίνες ΜΕΘ, αν γέμιζαν όλες, θα θρηνούσαμε 4.000 θανάτους»

Ο καθηγητής Πνευμονολογίας-Εντατικής Θεραπείας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών σχολιάζει όλες τις τελευταίες εξελίξεις στο μέτωπο της πανδημίας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ο Χαράλαμπος Παπασωτηρίου μιλά για το διακύβευμα των αμερικανικών εκλογών

Διεθνή / Ο Χαράλαμπος Παπασωτηρίου μιλά για το διακύβευμα των αμερικανικών εκλογών

Ο πρόεδρος του Ινστιτούτου Διεθνών Σχέσεων και καθηγητής Διεθνών Σχέσεων και Στρατηγικών Σπουδών στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, Χαράλαμπος Παπασωτηρίου, εξηγεί πώς μια νίκη του Μπάιντεν θα σηματοδοτήσει την αναβίωση της Δύσης ως κεντρικού παράγοντα στη διεθνή πολιτική.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ

σχόλια

5 σχόλια
γράφουν για τον καινούργιο δίσκο του Τhe Boy και ουσιαστικά προβάλλουν τον εαυτό τους.Χαλαρώστε λίγο, κριτική δίσκου κάνετε.Και με οικονομία οι συγκρίσεις , τα επίθετα και οι ενθουσιασμοί.Αν χρειαστεί να γράψετε για κάποιο αριστούργημα, πού θα βρείτε τις λέξεις;(ο The Boy πολύ καλός κατά τα λοιπά)
Σε αυτούς που "αποδοκίμασαν" το σχόλιό μου πιο πάνω απλά να πω πως στο κείμενο ο συντάκτης διόρθωσε την σαχλαμάρα περί κίτρινων ποδηλάτων με το σωστό. Τουλάχιστον αυτός το κατάλαβε.
όσο περισσότερο απομακρύνεται η πιθανότητα να βγεί κανα καλό μεροκάματο από την χιψτεριά, τόσο γιγαντώνεται η δυνατότητα να γίνονται όλα για το παραμύθιασμα (των άλλων και του εαυτού μας)...