Πάντα μού άρεσε να χαζεύω τις λεπτομέρειες σε ένα πίνακα, παρά καθαυτό το θέμα του. Και οι μεγάλοι δάσκαλοι πάντα με αποζημιώνουν. Αλλά στα Μουσεία (ποιά Μουσεία;), έχω πάντα την δαμόκλειο σπάθη της ουράς και του επόμενου -οπότε στο ίντερνετ βρήκα την υγειά μου. Ειδικά τα βράδια που είμαι κουρασμένος, το καλλύτερό μου είναι να ζουμάρω και να χάνομαι στα μεγάλα αρχεία.
Λίγες πολυτελείς εικόνες από το Φιλί του Κλιμτ.
