Kαμπή πνοής
Η φοβερή ακρίβεια ενός ποίηματος του Celan
ΜAYΡΑ,
όπως η πληγή της ανάμνησης,
ανασκαλεύουν τα μάτια ψάχνοντας για σένα
στη χώρα του στέμματος, την άσπρι-
σμένη από δόντια καρδιάς,
που παραμένει το κρεβάτι μας:
μέσ' απ' το όρυγμα αυτό πρέπει να 'ρθεις —
έρχεσαι.
Με την έννοια
του σπέρματος
η θάλασσα σε γεμίζει άστρα, κατάσπλαχνα, μια για πάντα.
Η ονοματοδοσία φτάνει στο τέλος της,
επάνω σου ρίχνω τη μοίρα μου.
_______
Μετάφραση: Μιχάλης Καρδαμίτσης
