μάμυ μπλου * Aπό τη Γλυκερία Μπασδέκη

μάμυ μπλου * Aπό τη Γλυκερία Μπασδέκη Facebook Twitter
2

{Oh Ma, where are you now?}

Εμείς που την ταίσαμε με το κουταλάκι που μας τάισε.
Εμείς που την πήραμε αγκαλίτσα στην αγκαλίτσα που μας πήρε.
Εμείς που τη βάλαμε στο καροτσάκι και της δείξαμε τα αξιοθέατα της Παθολογικής.
Εμείς που της κάναμε γενέθλια και φυσήξαμε μόνοι μας το κεράκι.
Εμείς που της φέραμε την ομορφότερη Ρωσίδα να την φυλάει τη νύχτα στο κρεβατάκι της.
Εμείς που τη φιλήσαμε στον ορό και τη χαιδέψαμε στα σωληνάκια.
Εμείς που στάξαμε χρυσάφι στα κοράκια να την προσέξουν σαν τα μάτια τους.
Εμείς που την στολίσαμε με μάρμαρο Νάξου,το καλύτερο.

Εμείς τώρα θα βρίζουμε τον καλό Θεούλη που την πήρε παρέα.
Και μετά θ' ανάβουμε κεράκι .

-Γιατί ποτέ δεν ξέρεις τι σόι πολίτευμα φυσάει εκεί πάνω.

 

μάμυ μπλου * Aπό τη Γλυκερία Μπασδέκη Facebook Twitter

2

ΑΦΙΕΡΩΜΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

2 σχόλια
Οταν έφυγε,το είχα νοιώσει ως τεράστια αδικία,μόλις στα 60 κάτι της.Θύμωσα,πόνεσα,άφηνα λουλούδια κάθε μέρα σχεδόν, για δυόμιση χρόνια στην τελευταία κατοικία που λένε,και έφευγα λέγοντας, γειά σου μανούλα..Με το καιρό,μαλάκωσαν όλα,και ο πόνος και ο θυμός...Τώρα πιά λέω, καλύτερα που έφυγε νωρίς. Ηταν γλυκός και πολύ ευαίσθητος άνθρωπος,και κόσμος έχει ασχημύνει τόσο πολύ,θα στεναχωριόταν,θα πληγωνόταν.Οι άγριοι τωρινοί καιροί δεν ήταν για κείνην..Καλύτερα...ησύχασε..γαλήνεψε,γιατί στα δικά μου μάτια ο θάνατος δεν είναι το αντίθετο της ζωής,η ζωή δεν έχει αντίθετο,το αντίθετο του θανάτου είναι η γέννηση,η ζωή είναι αιώνια..