TATI, ένα κατάστημα-κόσμος- σε μια συνοικία-κόσμο
(στο Παρίσι, στη συνοικία Barbès των Βορειοαφρικανών μεταναστών, οι Galleries Lafayette του φτωχού)
*
Στο Παρίσι, υπάρχει ο Πύργος του 'Αιφελ και υπάρχουν - ή μάλλον υπήρχαν γιατί μόλις έκλεισε και το τελευταίο - τα καταστήματα TATI. TATI, δηλαδή Tita, δηλαδή Esther, όπως ονομαζόταν η μητέρα του Jules Ouaki, του Τυνήσιου Εβραίου, μέλους της γαλλικής Αντίστασης, που εμπνεύστηκε το 1948 την δημιουργία αυτού του υβριδικού τύπου καταστήματος, πολύ κοντά στο αφρικανικό παζάρι. Το πρώτο εξάλλου -και το τελευταίο που έκλεισε- που ήταν και το εμβληματικό κατάστημα της αλυσσίδας TATI, απευθυνόταν κυρίως στους μετανάστατες από την Αλγερία, την Τυνησία και το Μαρόκο, που έμεναν στη συνοικία Barbès, πριν αυτή γίνει ακόμη πιο πολυεθνική με την πρόσθεση μικρών πληθυσμών κι από άλλες χώρες. Από το 1978 και μετά, η επιτυχία του αρχικού καταστήματος οδηγεί γρήγορα στην τεράστια διεύρυνση της πελατείας και σε μία πλειάδα καταστημάτων (μέχρι τη Νότια Αφρική και την Πέμπτη Λεωφόρο της Νέας Υόρκης). Το 1987, το TATI στο Barbès υποδεχόταν 35 εκατομμύρια επισκέπτες, περισσότερους κι από τον Πύργο του 'Αιφελ. To 1991, ο γαλλοτυνήσιος σχεδιαστής Azzedine Alaïa δημιουργεί για την μάρκα μία μικρή συλλογή-κάψουλα χρησιμοποιώντας τα χρώματά της, δηλώνοντας ενθουσιασμένος που "συνέδεε το όνομά του, τον κόσμο της υψηλής ραπτικής με μία μάρκα που ήταν η πιο φθηνή απ' όλες". Μετά, στη δεκαετία του '90, έρχεται η κρίση της υφαντουργίας, ο ανταγωνισμός με άλλες αλυσσίδες καταστημάτων, η κακοδιαχείρηση, τα κολοσσιαία χρέη, και το 2004 ο γιός του Jules Ouaki αναγκάζεται να πουλήσει την εταιρεία στον όμιλο Eram. Για τους εργαζόμενους, ήταν όμως μόνο μία προσωρινή ανακούφιση. Το ένα μετά το άλλο, θα έκλειναν και τα 15 εναπομείναντα καταστήματα, με το τελευταίο στο Barbès να κατεβάζει οριστικά ρολά φέτος τον Ιούλιο.
"Με την πλάτη στο τζάκι, κοιτάω τα μεγάλα ροζ και μπλε γράμματα του TATI που αναβοσβήνουν ... TATI.. TATI... Το αγαπημένο κατάστημα των μητέρων και των συγχωριανών από το Μαγκρέμπ, ο δικός μας Πύργος του Άιφελ. Μας ζηλεύουν παντού στον κόσμο γι' αυτό εδώ το πράγμα που το ξέρουν ως τα βάθη της Αφρικής και της Παπουασίας. TATI gold, TATI house, TATI shoes, TATI slips, TATI γάμος: η Μέκκα των νεαρών παρθένων που θέλουν να παντρευτούν και των υστερικών μητέρων που θάθελαν να ξαναγίνουν παρθένες έστω για μια γαμήλια νύχτα. Ο μεγαλύτερος παιδότοπος στον κόσμο, σπηλιά του Αλί Μπαμπά για τους φτωχούς, όπου βρίσκεις τα πάντα. Μπορείς να παντρευτείς, να φάς, να ζήσεις και ίσως ακόμη και να πεθάνεις μια μέρα. Είμαι βέβαιος ότι στο τέλος θα πωλούνται εκεί ροζ και μπλε vichy φέρετρα. Tatillywod, το δικό μας Χόλιγουντ για μας τους μετοίκους, με τα μεγάλα γράμματα που βλέπεις από μακριά, από τα Ηλύσια Πεδία ως το βουλεβάρτο Magenta".
Ραψωδία των ξεχασμένων - Sofia Aouine
"Θείε, είναι βαριές οι τσάντες!" Το clip εξώ από το TATI République των Tonton du bled (Ο θειός από το χωριό).
