Stay Human
The Audacity of Hope
"Πλοίο με ανθρωπιστική βοήθεια για τη Γάζα δέχθηκε επίθεση με drones στα ανοιχτά της Μάλτας" (2 Μαΐου 2025) .
Πριν 14 χρόνια, στις 3 Ιουλίου 2011, 'Ελληνες και ξένοι υποστηρικτές (μεταξύ των οποίων και μία αντιπροσωπεία Γάλλων δημάρχων) της πρωτοβουλίας "'Ενα πλοίο για τη Γάζα" έδωσαν ραντεβού στην Αθήνα για να διαμαρτυρηθούν για τον αποκλεισμό της Γάζας από το Ισραήλ. Είχε προηγηθεί η δολοφονική επίθεση στα έξι πλοία του "Στολίσκου της Ελευθερίας". Στο ένα από αυτά, το Μαβί Μαρμαρά, είχαν σκοτωθεί από ισραηλινά πυρά 9 Τούρκοι ακτιβιστές και τραυματιστεί δεκάδες άλλοι.
Στολίσκος της Ελευθερίας
Η πρωτοβουλία Ένα Καράβι για τη Γάζα συγκροτήθηκε τον Ιανουάριο του 2010. Συμμετείχε ως συνιστώσα στη Συμμαχία του Στολίσκου της Ελευθερίας. Μέσα από πλήθος εκδηλώσεων συγκέντρωσε χρήματα ώστε μαζί με την αντίστοιχη σουηδική πρωτοβουλία να αγοράσουν και να ετοιμάσουν το φορτηγό Ελεύθερη Μεσόγειος. Το φορτηγό φορτώθηκε με ανθρωπιστική βοήθεια όπως προκάτ σπίτια, αναπηρικά αμαξίδια, φάρμακα και λοιπά είδη. Τα ξημερώματα της 31ης Μαΐου 2010 έξι πλοία του Στολίσκου της Ελευθερίας επιχείρησαν να κατευθυνθούν προς την αποκλεισμένη Λωρίδα της Γάζας. Σε δύο από αυτά, στο υπό ελληνική σημαία, και ελληνο-σουηδικής ιδιοκτησίας, φορτηγό Ελεύθερη Μεσόγειος και στο ελληνόκτητο επιβατηγό πλοίο Σφενδόνη, υπήρχε ελληνικό πλήρωμα και Έλληνες ακτιβιστές μεταξύ των επιβαινόντων. Ενώ και στο τουρκικό κρουαζιερόπλοιο Μαβί Μαρμαρά, επέβαιναν ένας εκπρόσωπος της ελληνικής Πρωτοβουλίας Ένα Καράβι για τη Γάζα, καθώς και ο δημοσιογράφος 'Αρης Χατζηστεφάνου εκείνη την εποχή, ανταποκριτής του ραδιοσταθμού Σκάι. Τα πλοία του Στολίσκου της Ελευθερίας, καθώς έπλεαν σε διεθνή ύδατα, δέχθηκαν την επίθεση του Ισραηλινού Ναυτικού. Εννιά ακτιβιστές σκοτώθηκαν, όλοι Τούρκοι, ο ένας με διαβατήριο ΗΠΑ, πάνω στο Μαβί Μαρμαρά. Δεκάδες άλλοι τραυματίστηκαν. Στα υπόλοιπα πλοία δεν υπήρχαν νεκροί, μόνο τραυματίες. Οι Έλληνες ακτιβιστές κατήγγειλαν ότι κατά το ισραηλινό ρεσάλτο, οι ισραηλινοί κομάντος τους επιτέθηκαν, χτύπησαν κάποιους με ηλεκτροφόρα όπλα τέιζερ, με πλαστικά σφαιρίδια paintball εξ' επαφής και γενικά άσκησαν βία. Όλα τα πλοία μεταφέρθηκαν στο ισραηλινό λιμάνι Ασντότ. Μια πρώτη ομάδα Ελλήνων επέστρεψε τα ξημερώματα της επόμενης μέρας, ενώ οι υπόλοιποι φυλακίστηκαν. Όλοι οι ακτιβιστές αφέθηκαν ελεύθεροι και επέστρεψαν με ελληνικό στρατιωτικό αεροσκάφος C-130 στο αεροδρόμιο της Ελευσίνας, τα ξημερώματα της 3ης Ιουνίου 2010. Η ελληνική αποστολή κατήγγειλε άγριους ξυλοδαρμούς των μελών της τόσο στο λιμάνι του Ασντότ κατά την άφιξη, όσο και κατά την αναχώρηση από το αεροδρόμιο. Επίσης κατήγγειλαν κλοπή διαβατηρίων, ναυτικών φυλλαδίων και προσωπικών αντικειμένων. Για όλα τα αδικήματα κατέθεσαν μηνύσεις στην Ελλάδα. Τα γεγονότα περιγράφονται αναλυτικά σε άρθρο στην Ελευθεροτυπία, καθώς και στην έκθεση της ανεξάρτητης επιτροπής του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ (UNHRC), στην οποία είχαν καταθέσει και 4 μέλη της ελληνικής αποστολής.
Το υπό ελληνική σημαία, και ελληνοσουηδικής ιδιοκτησίας, φορτηγό Ελεύθερη Μεσόγειος και το ελληνόκτητο επιβατηγό πλοίο Σφενδόνη υπέστησαν ζημιές και κρατήθηκαν για πάνω από δύο χρόνια στο Ισραήλ. Αποδεσμεύτηκαν τον Ιούνιο του 2012. Το φορτηγό Ελεύθερη Μεσόγειος κρίθηκε οριστικά αναξιόπλοο, ενώ το επιβατηγό Σφενδόνη ρυμουλκήθηκε πίσω στην Ελλάδα.
[Wikipedia]
Στολίσκος της Ελευθερίας ΙΙ
Το 2011, με απόφαση της Ελληνικής κυβέρνησης, απαγορεύτηκε ο απόπλους του Στολίσκου της Ελευθερίας ΙΙ από την Ελλάδα. Μόνο ένα γαλλικό γιοτ, το Dignite/Al Karama που είχε αποπλεύσει από τη Γαλλία και είχε προσεγγίσει ελληνικά νησιά, κατάφερε να αποπλεύσει. Ανάμεσα στους επιβαίνοντες ήταν και ο συντονιστής της ελληνικής Πρωτοβουλίας, Βαγγέλης Πισσίας. Όταν προσέγγισε τη Λωρίδα της Γάζας, το Ισραηλινό Ναυτικό επιτέθηκε με κανόνια νερού, κατέλαβε το γιοτ και το μετέφερε στο Ασντότ. Όλοι οι επιβαίνοντες απελάθηκαν άμεσα για τις χώρες τους.
[Wikipedia]
Η αποστολή Freedom Waves
Το Νοέμβριο του 2011, δύο πλοία, ένα ιρλανδικό και ένα καναδικό, επιχείρησαν και πάλι να σπάσουν το ναυτικό αποκλεισμό της Λωρίδας της Γάζας. Και στα δύο πλοία οι καπετάνιοι ήταν Έλληνες, από την Κρήτη: ο Γιώργος Κλώντζας, που ήταν ο ένας από τους δύο καπετάνιους που πρώτοι είχαν σπάσει το ναυτικό αποκλεισμό το 2008, και ο Ζαχάρης Στυλιανάκης που είχε πιαστεί από τους Ισραηλινούς κατά την αποστολή του Στολίσκου της Ελευθερίας το 2010. Στις 4 Νοεμβρίου 2011 το Ισραηλινό Ναυτικό επιτέθηκε με κανόνια νερού και κατέλαβε τα δύο πλοία. Οι δύο Έλληνες ναυτικoί απελάθηκαν άμεσα, σε αντίθεση με τους ακτιβιστές που αρνήθηκαν την απέλαση και κάποιοι, μεταξύ των οποίων και ο Ιρλανδός ευρωβουλευτής Πωλ Μέρφυ, παρέμειναν στις ισραηλινές φυλακές για περίπου μία εβδομάδα. Ο Γιώργος Κλώντζας, σε συνέντευξή του στο Omnia Web TV, κατήγγειλε ξυλοδαρμούς και βασανιστήρια: ότι οι χειροπέδες στα χέρια και στα πόδια του ήταν τόσο σφικτές που του δημιούργησαν κυκλοφορικό πρόβλημα, ότι τον ανάγκασαν δια της βίας να δώσει δακτυλικά αποτυπώματα, ότι ένας εφάρμοσε τη μέθοδο του στραγγαλισμού σε σημείο που δεν μπορούσε να αναπνεύσει, και ότι του έβαλαν τα δάχτυλά τους με βία στα μάτια του προξενώντας του ισχυρό πόνο για να δώσει τα αποτυπώματα.
[Wikipedia]
***
Συμπληρωματικές πληροφορίες από τον κ. Πολυάνθη Συγγελάκη που συμμετείχε στην αποστολή του 2010 της Ελληνικής Πρωτοβουλίας "'Ενα καράβι για τη Γάζα":
Free Gaza Movement, οι αποστολές 2008-2009
Το απόγευμα της 23ης Αυγούστου 2008, δύο ελληνικά ψαροκάικα, το Δημήτρης Κ. (Free Gaza) και το Άγιος Νικόλαος (Liberty), στα οποία επέβαιναν 44 άνδρες και γυναίκες από 17 χώρες μεταξύ των οποίων και 8 Έλληνες, έμπαιναν στο λιμάνι της Γάζας. Δεκάδες χιλιάδες Παλαιστίνιοι, γυναίκες, άνδρες και παιδιά, είχαν κατακλύσει κάθε σπιθαμή γης στο λιμάνι για να υποδεχτούν τα πρώτα σκάφη μετά από 41 χρόνια. Τόσα είχε κρατήσει ο ναυτικός αποκλεισμός της Γάζας από τον έξω κόσμο. Ήταν ένα ιστορικό ταξίδι και το ‘’Free Gaza Movement’’ είχε την τιμή να συλλάβει, να οργανώσει και να φέρει σε πέρας αυτή την ιδέα.
Δυο χρόνια κράτησε η προετοιμασία, όμως κάθε φορά το σχέδιο κολλούσε στην ανεύρεση και εξασφάλιση των σκαφών με τα οποία θα πραγματοποιούνταν η αποστολή. Τελικά, το επιχειρησιακό σκέλος ανέλαβε μια ομάδα Ελλήνων, αλληλέγγυων στο μακρόχρονα αγώνα του Παλαιστινιακού λαού με συντονιστή τον δρ. Βαγγέλη Πισσία και μετέπειτα συντονιστή της Ελληνικής Πρωτοβουλίας ‘’Ένα Καράβι για τη Γάζα’’.
Τα δυο καΐκια μετασκευάστηκαν στην Ελλάδα, σε συνθήκες απόλυτης μυστικότητας. Χρησιμοποιήθηκαν όλες οι δοκιμασμένες μέθοδοι της περιόδου της παρανομίας. Χάρη στην επιμονή τους να φτάσουν στη Γάζα και σ’ ένα καλό σχέδιο που ακύρωσε στην πράξη τους εκβιασμούς και τις απειλές του Ισραήλ, τα μέλη του ‘’Free Gaza Movement’’ κατάφεραν τελικά να κάνουν πράξη το όνειρο και να σπάσουν το θαλάσσιο αποκλεισμό της Γάζας.
Η ενέργεια αυτή εκτιμήθηκε ανάλογα από τον Παλαιστινιακό λαό και την πολιτική του ηγεσία. Πέρα από την αποθεωτική λαϊκή υποδοχή, τα μέλη της αποστολής έτυχαν ιδιαίτερης υποδοχής στο Παλαιστινιακό Νομοθετικό Συμβούλιο, ενώ σε όλους και όλες δόθηκε η Παλαιστινιακή υπηκοότητα και διπλωματικό διαβατήριο.
Το ταξίδι αυτό γυρίστηκε και σε ντοκιμαντέρ με τίτλο ‘’Γάζα ερχόμαστε’’, που υπάρχει ελεύθερο στο διαδίκτυο, από τον Γιώργο Αυγερόπουλο και τον αείμνηστο Γιάννη Καρυπίδη που συμμετείχε στο ταξίδι, μετά από έρευνα, οργάνωση και συντονισμό του Νασίμ Αλάτρας, έλαβε το πρώτο βραβείο κοινού το 2010 στο 12ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης και το χρηματικό έπαθλο των 10.000€ που κέρδισε διατέθηκε για την ενίσχυση της αποστολής του 2010της Ελληνικής Πρωτοβουλίας ‘’Ένα Καράβι για τη Γάζα’’.
Μετά το πρώτο ιστορικό ταξίδι, το ‘’Free Gaza Movement’’ αποφασίζει να συνεχίσει τις αποστολές του, σπάζοντας τον αποκλεισμό της Γάζας και στέλνοντας το μήνυμα ότι αυτό πρέπει να γίνει και από άλλους. Στις 28 Οκτώβρη 2008, ένα νέο σκάφος, το Dignity, κατάλληλο για ταξίδια και το χειμώνα, καταπλέει στο λιμάνι της Γάζας μεταφέροντας 27 γιατρούς, δικηγόρους, δημοσιογράφους και υπερασπιστές των ανθρώπινων δικαιωμάτων, από 12 χώρες. Ανάμεσά τους ο Παλαιστίνιος βουλευτής Μουσταφά Μπαργκούτι, η Ιρλανδή κάτοχος βραβείου Νόμπελ Μερίντ Μαγκουάιρ και ο Ιταλός τραγουδιστής της όπερας Τζο Φαλίτσι, που έδωσε το πρώτο λυρικό κονσέρτο στην ιστορία της Γάζας.
Το ταξίδι αυτό πραγματοποιήθηκε απρόσκοπτα.
Στις 8 Νοέμβρη 2008, το Dignity απέπλευσε πάλι για τη Γάζα με 24 επιβάτες. Σ’ αυτή την αποστολή το ‘’Free Gaza Movement’’ συνεργάστηκε με την ‘’ European Campaign to break the Siege of Gaza’’. Στο σκάφος φορτώθηκαν ιατρικά εφόδια που ξεπερνούσαν σε βάρος τον ένα τόνο, τα οποία συνόδευαν 11 πρώην και νυν μέλη των κοινοβουλίων της Αγγλίας, της Ιρλανδίας, της Σκωτίας, της Ουαλίας, της Ιταλίας και της Ελβετίας. Αρκετοί υπήρξαν μέλη μιας μεγαλύτερης κοινοβουλευτικής αποστολής 53 ατόμων, που μερικές μέρες πριν τους είχε απαγορευτεί η είσοδος στη Λωρίδα της Γάζας.
Και αυτό το ταξίδι πραγματοποιήθηκε απρόσκοπτα.
Στις 8 Δεκέμβρη 2008 το Dignity πραγματοποίησε την επόμενη αποστολή, που ονομάστηκε «φοιτητική». Δυο πανεπιστημιακοί από τη Βρετανία έλπιζαν ότι θα πάρουν μαζί τους 11 Παλαιστίνιους φοιτητές, στους οποίους το Ισραήλ αρνιόταν την έξοδο από τη Λωρίδα της Γάζας. Το σκάφος μετέφερε και πάλι ένα τόνο φαρμακευτικής βοήθειας και μια βρετανίδα γιατρό, που θα παρέμενε για να βοηθήσει στα νοσοκομεία της Γάζας.
Και αυτή η αποστολή στέφθηκε με επιτυχία. Οι 11 φοιτητές επιβιβάστηκαν στο σκάφος και βγήκαν στην Ευρώπη για να συνεχίσουν τις σπουδές τους στα πανεπιστήμια που τους είχαν δεχτεί.
Στις 19 Δεκέμβρη 2008 το Dignity μετέφερε μια αντιπροσωπεία από το Κατάρ. Έτσι, οι αλληλέγγυοι από το Κατάρ έγιναν οι πρώτοι Άραβες προερχόμενοι κατευθείαν από ένα Αραβικό κράτος που έφτασαν στη Γάζα από τη θάλασσα.
Στη συνέχεια το ‘’Free Gaza Movement’’ οργάνωσε μια επείγουσα αποστολή, στις 29 Δεκέμβρη 2008 δυο μόλις μέρες μετά την εξαπόλυση της Ισραηλινής επίθεσης στη Γάζα. Το Dignity απέπλευσε από τη Λάρνακα μεταφέροντας 3 τόνους φαρμακευτικού υλικού, 3 χειρουργούς, την Κύπρια βουλευτή Ελένη Θεοχάρους και την Αμερικανίδα πρώην βουλευτή Σίνθια Μακίνεϊ καθώς και δημοσιογράφους διεθνών δικτύων. Στις 6 τα χαράματα της 30ής Δεκεμβρίου, το Dignity περικυκλώθηκε από Ισραηλινά πολεμικά σκάφη και διεμβολίστηκε από ένα απ’ αυτά, 90 μίλια μακριά από τις ακτές της Γάζας στο μέσον περίπου της διαδρομής Λάρνακα-Γάζα, σε διεθνή χωρικά ύδατα. Με υπεράνθρωπες προσπάθειες του πληρώματος, το σκάφος κατάφερε να φτάσει στο λιμάνι της Τύρου στο Λίβανο, γιατί ήταν αδύνατο να επιστρέψει μισοκατεστραμμένο στην Κύπρο.
Ακολούθως η σκυτάλη πέρασε πάλι σε ένα ελληνικό σκάφος, τον ΑΡΙΩΝΑ. Στις 13 Ιανουαρίου 2009 και ενώ η βάρβαρη σιωνιστική εισβολή στη Γάζα συνεχιζόταν, ο ΑΡΙΩΝ απέπλευσε από τη Λάρνακα μεταφέροντας 36 επιβάτες από διάφορες χώρες. Η πλειοψηφία ήταν Ελληνες γιατροί, δημοσιογράφοι και μέλη του κινήματος αλληλεγγύης στον Παλαιστινιακό λαό. Το σκάφος μετέφερε επίσης μερικούς τόνους άκρως απαραίτητων φαρμακευτικών εφοδίων, για τα οποία απηύθυναν δραματικές εκκλήσεις οι γιατροί των νοσοκομείων της Γάζας, που προσπαθούσαν να σώσουν τους χιλιάδες τραυματίες.
Στη μέση της Μεσογείου, 100 περίπου μίλια από τη Γάζα, νύχτα και με καιρό που έφτανε τα 7 Μποφόρ, ο ΑΡΙΩΝ περικυκλώθηκε από 6 Ισραηλινά πολεμικά σκάφη. Για αρκετή ώρα το σκάφος συνέχισε να πλέει προς τον προορισμό του, αγνοώντας τις απειλές και τις προειδοποιήσεις τους. Μέχρι που του έφραξαν το δρόμο και από το VHF ακούστηκε ότι αρχίζουν να πυροβολούν, οπότε το μικρό πλοίο εξαναγκάστηκε να αλλάξει κατεύθυνση και να επιστρέψει στη Λάρνακα.
Στις 29 Ιουνίου του 2009, ο ΑΡΙΩΝ απέπλευσε και πάλι για τη Γάζα, μεταφέροντας ανθρώπους, φάρμακα και παιχνίδια. Το πρωί της 30ής Ιουνίου, 23 μίλια από τις ακτές της Γάζας, το σκάφος δέχτηκε πειρατική επίθεση από κομάντο του Ισραηλινού ναυτικού. Ανέβηκαν στο σκάφος, συνέλαβαν πλήρωμα και επιβάτες και το ρυμούλκησαν μέχρι τη ναυτική βάση του Ασντότ. Οι επιβάτες φυλακίστηκαν για μερικές μέρες και στη συνέχεια απελάθηκαν. Ήταν μια ακόμη πράξη πειρατείας σε διεθνή χωρικά ύδατα από ένα κράτος που συμπεριφέρεται ως επικυρίαρχος της Μεσογείου.
Σε όλες αυτές τις αποστολές όπου συμμετείχαν ομάδες Ελλήνων αλληλέγγυων, ιθύνων νους, πρωτεργάτης και συντονιστής ήταν ο αείμνηστος Βαγγέλης Πισσίας, ο οποίος εμπνευσμένος από το μοναδικό παράδειγμα του αδούλωτου φρονήματος του Παλαιστινιακού λαού, αποφάσισε μαζί με μια ομάδα αλληλέγγυων, να συγκροτήσει τον Δεκέμβρη του 2009 την Ελληνική Πρωτοβουλία ‘’Ένα Καράβι για τη Γάζα’’ η οποία συμμετείχε σε πολλές από τις επόμενες διεθνείς αποστολές, εκφράζοντας με αυτό τον τρόπο έμπρακτα την αλληλεγγύη της στο δοκιμαζόμενο Παλαιστινιακό λαό.
Πολυάνθης Συγγελάκης
