Η Βικτώρια φοβάται τα αεροπλάνα γι' αυτό πετάει πάντα μαζί με τον σκύλο της

Η Βικτώρια φοβάται τα αεροπλάνα γι' αυτό πετάει πάντα μαζί με το σκύλο της Facebook Twitter
Η Βικτώρια με την Λαλού!
3

Η Βικτώρια Δεληγιάννη φοβάται τα αεροπλάνα αλλά δεν μπορεί να τα αποφύγει. Χάρη στην ευαισθησία και την πολιτική των περισσότερων αερογραμμών όμως, η ζωή της τα τελευταία χρόνια έχει γίνει πολύ πιο εύκολη. 

«Είχα φτάσει στο σημείο να τρέμω ακόμη και να πάω στο αεροδρόμιο για να υποδεχτώ κάποιον άλλο» λέει στο LIFO.gr

Η ψυχοθεραπεία και η αγωγή με ηρεμιστικά την βοήθησαν να ξεκινήσει και πάλι τα αεροπορικά ταξίδια, αλλά πάντα την βασάνιζε το άγχος της για τα ύψη.

Για αυτόν τον λόγο προτιμά να πετά «αγκαλιά» με την Λαλού, το ημίαιμο γκριφόν της με επιρροές από σέτερ, με την οποία είναι αχώριστες από την ημέρα που γεννήθηκε. 

Αν και ουδέποτε αντιμετώπισε προβλήματα από υπάλληλο αερογραμμών, η Βικτώρια θυμάται αρκετές περιπτώσεις καχυποψίας ή ακόμα και αγένειας από υπαλλήλους ασφαλείας, που η ίδια αποδίδει σε άγνοια.

Κατοικίδια συναισθηματικής υποστήριξης

Στην πλειονότητά τους οι αεροπορικές εταιρείες επιτρέπουν στους επιβάτες να συνοδεύονται στην καμπίνα από τα κατοικίδιά τους, όταν πρόκειται αποδεδειγμένα για ζώα συναισθηματικής υποστήριξης.

Το LIFO.gr επικοινώνησε με την AEGEAN για να μάθει περισσότερα για τη διαδικασία που απαιτείται και την πολιτική των αερογραμμών.

Όπως μας εξηγεί η διευθύντρια Δημοσίων Σχέσεων της εταιρείας, Σταυρούλα Σαλούτση, σε κάθε περίπτωση είναι απαραίτητη μία σειρά από ιατρικές φόρμες που συμπληρώνονται από τον θεράποντα ψυχίατρο καθώς και ένα χειρόγραφο στο οποίο ο γιατρός εξηγεί τους λόγους που καθιστούν σημαντική τη συνοδεία ζώου.

Όλα τα έγγραφα εξετάζονται, ανά περίπτωση, από γιατρό της εταιρείας που παίρνει την τελική απόφαση.

Η Βικτώρια φοβάται τα αεροπλάνα γι' αυτό πετάει πάντα μαζί με το σκύλο της Facebook Twitter
Το απαραίτητο διαβατήριο

Τι ζώα μπορούμε να πάρουμε μαζί μας στο αεροπλάνο

Όπως είναι φυσικό, δεν επιτρέπονται όλων των ειδών τα ζωάκια μέσα στην καμπίνα των επιβατών, παρά μόνο σκύλοι, γάτες και... κουνάβια. Ωστόσο στην Ελλάδα ελάχιστοι είναι εκείνοι που έχουν κατοικίδια κουνάβια και όπως μας λέει η κ. Σαλούτση, συνήθως η ιπτάμενη συντροφιά είναι είτε σκύλος είτε γάτα. 

Κατά μέσο όρο, 40 άνθρωποι κάθε μήνα ταξιδεύουν στην Ελλάδα με ζωάκι συναισθηματικής υποστήριξης σε πτήσεις της AEGEAN και της Olympic Air. 

Οι ενδιαφερόμενοι πρέπει να έρχονται σε επαφή με το τμήμα κρατήσεων εγκαίρως, αφού μόνο ένα ζωάκι συναισθηματικής υποστήριξης προβλέπεται ανά πτήση, για το οποίο φυσικά δεν υπάρχει καμία επιπλέον χρέωση.

Στις περιπτώσεις που δεν συντρέχει κάποιος ψυχολογικός λόγος, οι τιμές μεταφοράς κυμαίνονται από 20 έως 150 ευρώ, ανάλογα με το ταξίδι, το μέγεθος του ζώου και το κατά πόσο θα ταξιδέψει στον χώρο των αποσκευών ή μέσα σε κουτί στην καμπίνα του αεροσκάφους (σε αυτή την περίπτωση δεν πρέπει να ξεπερνά τα 8 κιλά).

«Υπάρχει όντως υποψία, ότι δε χρήζουν όλες οι περιπτώσεις ανάγκη για συνοδεία από κατοικίδιο συναισθηματικής υποστήριξης», μας απαντά η κα Σαλούτση, σε ερώτηση για το αν κάποιοι το κάνουν για να αποφύγουν τα επιπλέον έξοδα.

Ωστόσο το 2017, η AEGEAN κατέγραψε συνολικά 489 αιτήματα για επιβίβαση κατοικίδιου ψυχολογικής υποστήριξης, τα οποία έγιναν όλα δεκτά, επιτρέποντας σε εκατοντάδες ανθρώπους να φτάσουν χωρίς άγχος στον προορισμό τους. 

Κάθε αεροπορική εταιρεία έχει τη δική της πολιτική, μας λέει η Βικτώρια που, μαζί με τη Λαλού, έχουν πετάξει σχεδόν με όλες τις αερογραμμές στην Ελλάδα.

Για τις πτήσεις εσωτερικού το κατοικίδιο πρέπει να έχει ενημερωμένο βιβλιάριο υγείας και τσιπάκι ενώ για το εξωτερικό απαιτείται και «διαβατήριο» υγείας.

«Το σκυλί με κρατάει ήρεμη και ψύχραιμη αποτρέποντας τον πανικό. Σε όλη την πτήση ξαπλώνει υπομονετικά, ήρεμη κάτω από τα πόδια μου χωρίς φίμωτρο ή κουτί, μέχρι να φτάσουμε στον προορισμό μας.

Μετά την προσγείωση περιμένουμε να βγούμε τελευταίοι από το σκάφος, για να αποφύγουμε το συνωστισμό και την αναστάτωση», μας εξηγεί η Βικτώρια.

Πώς υποδέχονται τη Λαλού οι συνεπιβάτες;

«Οι αντιδράσεις του κόσμου ποικίλουν στην Ελλάδα και δεν διαφέρουν από αυτές που αντιμετωπίζουμε ακόμα και σε μία απλή, καθημερινή βόλτα στη γειτονιά μας.

Σε όσους αντιδρούν ή ρωτάνε περίεργα, απαντάμε ήρεμα ότι πρόκειται για σκύλο θεραπείας. Μετά το πολύ-πολύ να μας κοιτάνε με λύπηση, νομίζοντας ότι πάσχω από κάποια ανίατη ασθένεια.

Βεβαίως, αν μέσα στο σκάφος κάποιος συνεπιβάτης δεν θέλει να είναι κοντά μας είμαστε πάντα διαθέσιμοι να αλλάξουμε θέση».

Αν και ουδέποτε αντιμετώπισε προβλήματα από υπάλληλο αερογραμμών, η Βικτώρια θυμάται αρκετές περιπτώσεις καχυποψίας ή ακόμα και αγένειας από υπαλλήλους ασφαλείας, που η ίδια αποδίδει σε άγνοια.

Η Βικτώρια φοβάται τα αεροπλάνα γι' αυτό πετάει πάντα μαζί με το σκύλο της Facebook Twitter
Για τις πτήσεις εσωτερικού το κατοικίδιο πρέπει να έχει ενημερωμένο βιβλιάριο υγείας και τσιπάκι ενώ για το εξωτερικό απαιτείται και «διαβατήριο» υγείας.

Αυτονόητο στο εξωτερικό

Στις μεγάλες ευρωπαϊκές πόλεις η Βικτώρια βιώνει μία «πολύ διαφορετική» κατάσταση αφού, όπως μας λέει, «αυτά τα πράγματα είναι αυτονόητα» στο εξωτερικό και ο κόσμος είναι πιο εξοικειωμένος με τα κατοικίδια.

Για χρόνια η Βικτώρια πετούσε χωριστά από την Λαλού - εκείνη στην καμπίνα και το σκυλάκι στον χώρο των αποσκευών με αποτέλεσμα να υποφέρουν και οι δυο.

«Ήμουν χάλια παρά τα ηρεμιστικά και τις διαβεβαιώσεις των αεροσυνοδών ότι όλα θα πάνε καλά. Το ίδιο πιστεύω και για το σκυλί που όποτε έβλεπε το κλουβί έτρεμε».

Σε ένα από τα ταξίδια της, μία υπάλληλος της Swiss Air στο αεροδρόμιο της Γενεύης μίλησε στη Βικτώρια για τα κατοικίδια συναισθηματικής υποστήριξης και την προέτρεψε το ψάξει περισσότερο.

Με την καθοδήγηση του γιατρού της στον οποίο μίλησε για την αεροπλανοφοβία της, ακολούθησε μία μέθοδο ψυχοθεραπείας που προβλέπει την χρήση σκύλου για την αντιμετώπιση φοβικών εκδηλώσεων.

Όταν ρώτησα την Βικτώρια αν θέλει να μεταφέρω την εμπειρία της ανώνυμα, η απάντησή της ήταν κατηγορηματική: «Η ανωνυμία συντηρεί την καχυποψία. Και είναι κάτι για το οποίο δεν ντρεπόμαστε καθόλου».

Στα σύννεφα με τη Λαλού

«Από τότε που άρχισα να παίρνω τη Λαλού στην καμπίνα, τα ταξίδια μου με το αεροπλάνο είναι πολύ πιο ήρεμα. Ακόμα και στις αναταράξεις εκείνη παραμένει ψύχραιμη όπως και στο αυτοκίνητο, στις λακκούβες του δρόμου και έτσι ηρεμεί και εμένα.

Η Λαλού είναι ένα ταξιδιάρικο σκυλί και αγαπά πολύ τις βόλτες με το αυτοκίνητο. Δεν είναι από τα σκυλάκια που χαζεύουν το τοπίο με την γλώσσα έξω και έχει μάθει από μικρή να κάθεται στα πίσω καθίσματα συνήθως.

Μάλλον είναι εύκολη με το αυτοκίνητο επειδή ξέρει ότι θα την πάει κάπου, που πάντα θα περάσει καλά. Ίσως για αυτό είναι τόσο άνετη και με το αεροπλάνο - επειδή το περνά για ένα μεγάλο αυτοκίνητο».

Ταξίδια
3

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Σε ένα μικρό χωριό στο Ζαγόρι έχουν γυριστεί 60 ταινίες μικρού μήκους

Γειτονιές της Ελλάδας / Σε ένα μικρό χωριό στο Ζαγόρι έχουν γυριστεί 60 ταινίες μικρού μήκους

Η Βαγγελιώ Ρετάλη μιλά για το Zagoriwood, ένα φεστιβάλ που για λίγες μέρες κάθε καλοκαίρι μετατρέπει τα ήσυχα Κάτω Πεδινά σε επίκεντρο κινηματογραφικής συνάντησης και δημιουργίας.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Nothing Days / Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Ένα «ανοιξιάτικο» τριήμερο σε μία πόλη που ξέρει από φυσικές καταστροφές αλλά ξέρει και να υμνεί τη ζωή, και μία μεγάλη βόλτα στην Πομπηία και στο Ερκολάνο. Από το αρχαίο «fast food» στις σύγχρονες γεύσεις της ναπολιτάνικης κουζίνας.
M. HULOT
Ο Δημήτρης και ο Κερέμ κάνουν πράξη την ελληνοτουρκική φιλία

Ταξίδια / Ο Δημήτρης και ο Κερέμ κάνουν πράξη την ελληνοτουρκική φιλία

Ο ένας Έλληνας, ο άλλος Τούρκος. Δύο άνθρωποι που γνωρίστηκαν, έγιναν φίλοι και αποφάσισαν να δημιουργήσουν έναν χώρο που να αποτυπώνει όλα όσα τους συνδέουν − και όχι όσα τους χωρίζουν. Το «Meraki Café» στην Κωνσταντινούπολη. 
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Μπορεί να μην είναι ρόδινα τα πράγματα στην επαρχία, αλλά και πού είναι;»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Μπορεί να μην είναι ρόδινα τα πράγματα στην επαρχία, αλλά και πού είναι;»

Η Ευγενία Μαστοράκη άφησε την Αθήνα για την Οκτωνιά, ένα μικρό, γραφικό χωριό στην Εύβοια, όπου ζει με τον σύζυγό της και τα δυο τους παιδιά. Της λείπουν πολλά πράγματα, αλλά εκεί ανασαίνει καλύτερα.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Η επαρχία έχει ανάγκη όλους εκείνους που κάθε Χριστούγεννα, Πάσχα ή καλοκαίρι επιστρέφουν στους τόπους τους και λένε: «Τι ωραία θα ήταν να γυρνούσα μόνιμα»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Η κατάσταση στο Μεσολόγγι σήμερα είναι δύσκολη αλλά και ελπιδοφόρα»

Ο Αλέξανδρος Παναγιωτόπουλος επέστρεψε στο Μεσολόγγι και δημιούργησε την ομάδα Messolonghi by Locals με στόχο να επαναφέρει στο προσκήνιο την αξία τού να μένεις, να ζεις και να δημιουργείς στον τόπο σου.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
«Η παλιά Ελλάδα που νομίζαμε πως χάθηκε ζει ακόμα σε τόπους σαν τη Νίσυρο»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Στη Νίσυρο οι άνθρωποι δουλεύουν - αλλά υπάρχει χρόνος και για την ψυχή»

Τη στιγμή που η Καλαμάτα άρχισε να του θυμίζει την Αθήνα, ο Σταύρος Παναγιωτόπουλος μετακόμισε σε έναν τόπο όπου δεν χρειάζεται να περιμένει τις διακοπές, μια και έχει το καλοκαίρι έξω από την πόρτα του.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Οδοιπορικό στη «Στέγη του Κόσμου», το Θιβέτ

Ταξίδια / Οδοιπορικό στη «Στέγη του Κόσμου», το Θιβέτ

Σ’ αυτόν τον τόπο, ανάμεσα σε πανύψηλες χιονοσκέπαστες κορφές και απύθμενες χαράδρες, ο χρόνος και ο χώρος διαστέλλονται, ενώ στους απέραντους αγριότοπους όπου κατοικεί ο Θεός επιζεί ακόμα η γαλήνη ενός χαμένου παραδείσου.
ΣΤΕΛΙΟΣ ΒΑΡΒΑΡΕΣΟΣ
Η Ελένη Νέρουππου άφησε την Αθήνα και βλέπει πια τους κόπους μιας χρονιάς στο Βασιλικό Ευβοίας να ανταμείβονται σε ένα μπουκάλι κρασί

Γειτονιές της Ελλάδας / «Στη φύση, καθετί που παράγεις νιώθεις ότι είναι παιδί σου»

Η Ελένη Νέρουππου άφησε το Παγκράτι για να καλλιεργεί αμπέλια στο Βασιλικό Ευβοίας, για να ζήσει σε έναν τόπο όπου «οι ρυθμοί είναι πιο αργοί και σου επιτρέπουν να απολαύσεις ό,τι κάνεις».
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Ανακαλύπτοντας την ξεχασμένη ελληνική κοινότητα της Αντίς Αμπέμπα 

Ταξίδια / Ανακαλύπτοντας την ξεχασμένη ελληνική κοινότητα της Αντίς Αμπέμπα 

Οι σκηνοθέτες Χρόνης Πεχλιβανίδης και Μαρία Γιαννούλη, κάνοντας έρευνα για το νέο τους ντοκιμαντέρ στην Αιθιοπία, ήρθαν σε επαφή με τα απομεινάρια της άλλοτε ένδοξης ελληνικής παροικίας. 
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Τρέλα θέλει το βουνό και ενέργεια»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Τρέλα θέλει το βουνό και ενέργεια»

Από τα Σεπόλια έως την Τρίπολη και το καταφύγιο του Μαινάλου, ο Άρης Γιαννούκος αφηγείται την 20χρονη πορεία του μακριά από την πρωτεύουσα και πώς βρήκε στο βουνό πνευματική ηρεμία, λιγότερο άγχος και καθαρό μυαλό.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Γιατί τα ταξίδια δεν έφεραν πιο κοντά τους ανθρώπους

Ταξίδια / Γιατί τα ταξίδια δεν έφεραν πιο κοντά τους ανθρώπους;

Τα ταξίδια στο εξωτερικό αυξάνονται εδώ και δεκαετίες σε όλο τον κόσμο. Το ίδιο όμως και ο εθνικισμός. Όπως φαίνεται, μόνο ο Μαρκ Τουέιν πίστεψε ότι «τα ταξίδια σκοτώνουν την προκατάληψη, τη μισαλλοδοξία και τη στενομυαλιά».
THE LIFO TEAM
«Η εργασία έχει πάψει να είναι μόνο τρόπος επιβίωσης και έχει γίνει κομμάτι του τρόπου που επιλέγω να ζω»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Ο κόκοράς μας τραγουδάει, λες και κάνει soundcheck σε φεστιβάλ»

Η Κατερίνα Ζέρβα δημιούργησε, μαζί με φίλους της, το Evergreen Project, μια ιδιαίτερη κοινότητα στη Φθιώτιδα, όπου «οι ανατολές είναι ζωγραφιά» και όλα συνυπάρχουν «σαν μια μεγάλη, αγαπημένη οικογένεια».
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ