Thom Luz: Το Φεστιβάλ Αθηνών μάς συστήνει το νέο όνομα του ευρωπαϊκού θεάτρου

Thom Luz: Το Φεστιβάλ Αθηνών μάς συστήνει το νέο όνομα του ευρωπαϊκού θεάτρου Facebook Twitter
Θεατρική μαγεία, ποίηση, εφήμερα φαινόμενα και υποβλητική μουσική κατακλύζουν αυτή την εικαστική-θεατρική εγκατάσταση του οραματιστή δημιουργού. Φωτο: Sandra Then
0

Το βερολινέζικο περιοδικό «Theater Heute» τον ψήφισε «Καλύτερο Νέο Σκηνοθέτη» το 2014. Ο ιδιοσυγκρασιακός Ελβετός σκηνοθέτης Τομ Λουτς, με επιρροές από τον συμπατριώτη του Κριστόφ Μαρτάλερ, συχνά συνδυάζει στις παραστάσεις του τη μουσική με εικαστικές ιδέες, δημιουργώντας αναπάντεχες ατμοσφαιρικές θεατρικές εγκαταστάσεις.

Έχοντας ξεκινήσει ως ηθοποιός και μουσικός, τον απασχολεί συχνά το εφήμερο σε σχέση με την έννοια του χρόνου. Στην παράστασή του Το κορίτσι από το εργοστάσιο της ομίχλης, η οποία συμπεριλήφθηκε φέτος στις 10 καλύτερες της χρονιάς του Theatertreffen - Berliner Festspiele, αποπειράται να τιθασεύσει την ομίχλη για να πει την ιστορία των ανθρώπων μέσα από ένα παραμύθι.

Όταν ολόκληρη η σκηνή κατακλύζεται από ομίχλη, ακούγεται ένα τρίο εγχόρδων, μια αέναη πρόβα της μπάντας του εργοστασίου. Ο χρόνος ξαφνικά παγώνει. Κι όταν το τοπίο καθαρίζει από την ομίχλη, έχουν εξαφανιστεί τα πάντα.

Μια φορά κι έναν καιρό, λοιπόν, βρισκόταν στην άκρη της πόλης ένα μικρό εργοστάσιο το οποίο έφτιαχνε μηχανές ομίχλης, αλλά τα πράγματα δεν πήγαιναν καλά και η επιχείρηση, παρ' ότι μετρούσε 225 χρόνια λειτουργίας, είχε αβέβαιο μέλλον. Στην αγωνία τους να το σώσουν, εργοστασιάρχης και εργαζόμενοι δημιούργησαν μια σειρά από ποιητικά όνειρα από ομίχλη: καταρράκτες, φωσφορίζουσες θάλασσες, μουσικούς καπνούς, πλανητικούς δακτυλίους, ομοιώματα διάσημων γλυπτών του Ροντέν και του Τζακομέτι, και το «Νησί των νεκρών» του Ελβετού συμβολιστή ζωγράφου Άρνολντ Μπέκλιν.

Όταν ολόκληρη η σκηνή κατακλύζεται από ομίχλη, ακούγεται ένα τρίο εγχόρδων, μια αέναη πρόβα της μπάντας του εργοστασίου. Ο χρόνος ξαφνικά παγώνει. Κι όταν το τοπίο καθαρίζει από την ομίχλη, έχουν εξαφανιστεί τα πάντα. Το εργοστάσιο έχει κλείσει πια και οι μηχανές, μόνες τους, εξακολουθούν να παράγουν ομίχλη και να ονειρεύονται ότι κάποια μέρα θα γίνουν άνθρωποι! Θεατρική μαγεία, ποίηση, εφήμερα φαινόμενα και υποβλητική μουσική κατακλύζουν αυτή την εικαστική-θεατρική εγκατάσταση του οραματιστή δημιουργού.

Info:

Πειραιώς 260 (Δ)

23-24 Ιουνίου

21:00

Με ελληνικούς και αγγλικούς υπέρτιτλους

Θέατρο
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Σαν πλοίο που ναυάγησε, σα νούφαρο που μάδησε

Κριτική Θεάτρου / Σαν πλοίο που ναυάγησε, σαν νούφαρο που μάδησε

Επιχειρώντας να αποδώσει τη «φαινομενικά ασύνδετη μορφή ενός ονείρου που υπακούει στη δική του λογική», όπως αναφέρει ο Στρίνμπεργκ στο «Ονειρόδραμα», η Γεωργία Μαυραγάνη επέλεξε να μιλήσει για το ίδιο το θέατρο.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
42' με τον Βασίλη Βηλαρά

Θέατρο / Βασίλης Βηλαράς: «Το θέατρο είναι ένα ομοφοβικό και χοντροφοβικό επάγγελμα»

Στην Πειραματική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου και στον «Καταποντισμό» ο ηθοποιός και σκηνοθέτης φέρνει στο φως μαρτυρίες από την γκέι Ελλάδα της Μεταπολίτευσης μέσα από επιστολές που στάλθηκαν στο περιοδικό ΑΜΦΙ, το πρώτο μέσο που άρθρωσε δημόσια λόγο στην Ελλάδα για την εμπειρία των ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Καύσωνας: Το όνειρο και ο εφιάλτης του ελληνικού καλοκαιριού σε μια παράσταση

Θέατρο / Καύσωνας: Το όνειρο και ο εφιάλτης του ελληνικού καλοκαιριού σε μια παράσταση

Βασισμένος σε διηγήματα της Βίβιαν Στεργίου, μέσα από αποσπασματικές αφηγήσεις χαρακτηριστικών συμπεριφορών ντόπιων, τουριστών και expats, ο σκηνοθέτης Γιάννης Παναγόπουλος διερευνά τη μεταβατική φάση από τα ’90s μέχρι το 2020, μιλώντας για την πραγματικότητα της γενιά του -των millennials- στην παράσταση που ανεβαίνει στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Οι γριές που μαζεύουν την τσουκνίδα», μάγισσες και μαγείρισσες της μυστικής Θεσσαλίας

Θέατρο / «Οι γριές που μαζεύουν την τσουκνίδα», οι μάγισσες και οι μαγείρισσες της μυστικής Θεσσαλίας σε μια παράσταση

Με έμπνευση από τη θεσσαλική λαογραφία και σε σύγχρονη σκηνική φόρμα, ο Κωνσταντίνος Ντέλλας σκηνοθετεί μια παράσταση για τις αόρατες γυναίκες της παράδοσης, αποκαλύπτοντας την κοινωνική απομόνωση, τον παραγκωνισμό τους, ακόμα και την απόκρυψη του γυναικείου σώματος.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ράνια Σχίζα: «Να γουστάρεις, αυτό είναι το κέρδος. Μόνο έτσι προχωράς στη ζωή»

Θέατρο / Ράνια Σχίζα: «Να γουστάρεις, αυτό είναι το κέρδος. Μόνο έτσι προχωράς στη ζωή»

Μια ηθοποιός με λεπτές ποιότητες, εξαιρετικές συνεργασίες, επιμονή και πάθος μιλά για την επιλογή της να δώσει προτεραιότητα στην οικογένειά της σε πολλές φάσεις της καριέρας της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ένας λυκάνθρωπος πρωταγωνιστεί στη νέα, απίστευτη παράσταση του Ευριπίδη Λασκαρίδη

Θέατρο / Ένας λυκάνθρωπος πρωταγωνιστεί στη νέα, απίστευτη παράσταση του Ευριπίδη Λασκαρίδη

Ο τρόμος στο θέατρο και τον κινηματογράφο, η περίοδος γύρω από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και ο γερμανικός εξπρεσιονισμός, οι εικαστικές τέχνες, τα αμερικανικά μιούζικαλ και οι μεταμορφώσεις χωράνε στο «Lapis Lazuli» που ανεβαίνει στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση.
M. HULOT