Πόσες φορές έχουμε όλοι μας αγνοήσει ή «προσπεράσει» τους όρους και τις προϋποθέσεις χρήσης μιας διαδικτυακής υπηρεσίας ή μιας εφαρμογής που να αφορά τα ζητήματα ιδιωτικότητας; Κατά πάσα πιθανότητα αυτό συμβαίνει γιατί σχεδόν στο 100% των περιπτώσεων τα κείμενα αυτά, που αφορούν τέτοιους όρους, είναι είτε αρκετά μακροσκελή είτε περιλαμβάνουν πολλές τεχνικές πληροφορίες, με αποτέλεσμα σχεδόν όλοι να μη θέλουμε να τα διαβάσουμε και να αποδεχόμαστε τα πάντα χωρίς δεύτερες σκέψεις.
Από σήμερα, όμως, υπάρχει ένας «σύμμαχος» όσον αφορά την ανάγνωση αυτών των βαρετών παραγράφων. Πρόκειται για την εφαρμογή Guard του Javi Ramireez, η οποία βασίζεται στην τεχνητή νοημοσύνη και είναι σε θέση να αξιολογεί τους όρους και τις πολιτικές μιας υπηρεσίας. Ουσιαστικά, αυτό που κάνει η εφαρμογή είναι να αξιολογεί τι αποτελεί πραγματικά απειλή για την ιδιωτικότητα των χρηστών
Το Guard δεν είναι προς το παρόν σε θέση να αναλύσει όλες τις εφαρμογές και τις υπηρεσίες που υπάρχουν διαθέσιμες online, αλλά τις πιο βασικές, όπως είναι το Netflix, το Tinder, το Instagram και το Telegram.
To πρότζεκτ αυτό αρχικά ξεκίνησε ως ένα ακαδημαϊκό πείραμα, όμως γρήγορα ο Ramireez ζήτησε τη βοήθεια και άλλων ερευνητών στην προσπάθειά του να βελτιώσει το σύστημα μηχανικής μάθησης στο οποίο στηρίζεται η εφαρμογή. Η μηχανική μάθηση, άλλωστε, είναι αυτή που «απευθύνει» κάποιες ερωτήσεις στους χρήστες, προκειμένου να καταλάβει ποια είναι η άποψή τους για το θέμα της ιδιωτικότητας. Για την ακρίβεια, οι πρώτες ερωτήσεις που κάνει η μηχανική μάθηση είναι αρκετά άμεσες θέλοντας να διαπιστώσει ακριβώς την άποψη των χρηστών για την ιδιωτικότητα.
Μέσα, λοιπόν, από μια σειρά ηθικών διλημμάτων που θέτει, ο Ramireez προσπαθεί να «μάθει» στην εφαρμογή ποιοι όροι και ποιες φράσεις είναι αυτές που ενδέχεται να εγκυμονούν κινδύνους για την ιδιωτικότητα των χρηστών. Το Guard δεν είναι προς το παρόν σε θέση να αναλύσει όλες τις εφαρμογές και τις υπηρεσίες που υπάρχουν διαθέσιμες online, αλλά τις πιο βασικές, όπως είναι το Netflix, το Tinder, το Instagram και το Telegram.
Τα κριτήρια με βάση τα οποία η εφαρμογή αξιολογεί τις διάφορες υπηρεσίες είναι η πιθανότητα πώλησης δεδομένων των χρηστών, η αποστολή των δεδομένων σε κάποια κυβερνητική αρχή, χωρίς να υπάρχει η σύμφωνη γνώμη τους, ή ακόμη και η πιθανότητα δυσφήμισής τους. Μάλιστα, αξίζει να αναφερθεί ότι το Guard έχει κατατάξει το Twitter στην κατηγορία D, δηλαδή ως ένα μέσο προς αποφυγήν και το Telegram στην κατηγορία A, καθώς δε φαίνεται να παρουσιάζει ιδιαίτερα προβλήματα.
Με πληροφορίες από την Corriere della Sera
