Ας υποθέσουμε ότι η Κύπρος, η Κυπριακή Δημοκρατία, αποφασίζει να στείλει στο διαγωνισμό της Eurovision ένα τραγούδι με τίτλο «1974», οι στίχοι του οποίου να αναφέρονται στην τουρκική εισβολή και στην τραγωδία της διχοτόμησης της μεγαλονήσου. Κατά πάσα πιθανότητα, η ΕΒU (European Broadcasting Union), η διοργανώτρια αρχή του διαγωνισμού τραγουδιού Eurovision, θα το έστελνε πίσω με το επιχείρημα ότι το περιεχόμενό της αντιβαίνει στο κανονισμό, που απαγορεύει «τους στίχους, τη γλώσσα ή τις χειρονομίες πολιτικού ή παρεμφερούς χαρακτήρα». Δεν θα δινόταν καν η ευκαιρία να κρίνει το κοινό, όπως έκρινε χθες και αποφάσισε ότι το καλύτερο τραγούδι της φετινής Eurovision ήταν η υποψηφιότητα της Ουκρανίας. Ούτε, βέβαια, θα δινόταν η ευκαιρία στον Κύπριο ερμηνευτή (-τρια) να πει αυτό που δήλωσε χθες η Τζαμάλα: «I was sure that, if you sing about truth, it can really touch people».
Το τραγούδι της Ουκρανίας ήταν –νομίζω- το καλύτερο από τα σαχλά τραγούδια που διαγωνίστηκαν. Αλλά αυτό δεν αλλάζει την πολιτικά ύποπτη στάση των ανθρώπων που επέτρεψαν να συμμετάσχει τραγούδι με τέτοιους στίχους.
Α, έτσι; Η ιστορική αλήθεια (αναγκαστικά πολιτικής τάξης) είναι το διακύβευμα σ’ έναν λάιτ διαγωνισμό τραγουδιού όπως η Eurovision; Τότε να μιλήσουμε για το πώς οι πολιτικές, οικονομικές, εθνικές, θρησκευτικές κ.ά., συμμαχίες διαμορφώνουν μπλοκ που πριμοδοτούν βαθμολογικά συγκεκριμένα κάθε φορά τραγούδια. Να δούμε, ακόμη, πώς εξηγείται και οι άλλοτε δημοκρατίες της ΕΣΣΔ ή οι χώρες που άλλοτε ανήκαν στο τόξο επιρροής της, εκφράζουν σήμερα την απέχθειά τους στην Ρωσία. Και να διαμαρτυρηθούμε για τις χθεσινές προκλητικές δηλώσεις διαφόρων πολιτικών ιθυνόντων της Ουκρανίας, που προσπαθούν να εκμεταλλευθούν το «αθώο» τραγούδι της Τζαμάλα για την καθόλα επώδυνη υπόθεση της Κριμαίας (όπου το 58% των 2.000.000 κατοίκων της δηλώνουν Ρώσοι), λέγοντας ότι θα ήταν καλό η διοργάνωση της Εurovision 2017 να γίνει στην Κριμαία, τόπο καταγωγής της τραγουδίστριας! Η οποία, παρεμπιπτόντως, ανήκει στη μουσουλμανική μειονότητα των Τατάρων της Κριμαίας που επί Στάλιν εκτοπίστηκαν στο Ουζμπεκιστάν. Ο λόγος έχει μεγάλο ενδιαφέρον: ο Στάλιν πήρε αυτήν την απόφαση επειδή οι Τάταροι συνεργάστηκαν με τους Ναζί και πολέμησαν ενάντια στο Κόκκινο Στρατό. Μας αρέσει ή όχι, στο τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, η Σοβιετική Ένωση ήταν που πλήρωσε το βαρύτερο τίμημα, με απώλειες 10 εκατομμυρίων ανθρώπινων ζωών. Το νόμισμα έχει δύο πλευρές.
Γι’ αυτό να μας επιτρέψει η Τζαμάλα να συγκρατήσουμε τα δάκρυά μας όταν τραγουδά «Όταν φτάνουν ξένοι / Μπαίνουν στα σπίτια σας / Σας σκοτώνουν όλους και λένε / Δεν είμαστε ένοχοι, όχι ένοχοι». Γιατί λίγοι θα ανατρέξουν στα γεγονότα του 1944 - οι περισσότεροι από τα 200 εκατομμύρια των τηλεθεατών, θα συνδέσουν το νόημα με τη σημερινή διαμάχη Ουκρανίας-Ρωσίας στην Κριμαία. Γι’ αυτό και είναι απαράδεκτο ένας ποπ διαγωνισμός τραγουδιού να γίνεται όχημα για να περνούν αμφιλεγόμενες πολιτικές ιδέες σχετικά με ένα τόσο σύνθετο και σοβαρό πρόβλημα, που παραμένει ανεπίλυτο, στο ανυποψίαστο τηλεοπτικό κοινό.
Οπωσδήποτε το τραγούδι της Ουκρανίας ήταν –νομίζω- το καλύτερο από τα σαχλά (κατά της συντριπτική πλειονότητά τους) τραγούδια που διαγωνίστηκαν. Αλλά αυτό δεν αλλάζει την πολιτικά ύποπτη στάση των ανθρώπων που επέτρεψαν να συμμετάσχει τραγούδι με τέτοιους στίχους.
Η Κύπρος, πάντως, για να επανέλθω στην αρχική μου υπόθεση, έχει πλέον άλλοθι και μπορεί να περάσει στην αντεπίθεση μ’ ένα ωραίο τραγούδι σχετικά με τον «Αττίλα». Θα ήταν μια ευκαιρία να αποκαλυφθούν πολλά, πίσω και πέρα από τις υπεράνω πάσης υποψίας τηλεοπτικές υπερπαραγωγές.
Οπωσδήποτε το τραγούδι της Ουκρανίας ήταν –νομίζω- το καλύτερο από τα σαχλά (κατά της συντριπτική πλειονότητά τους) τραγούδια---> λάθος. Όλοι συμφώνησαν πως φέτος ανέβηκε ο πήχης και η Eurovision φαίνεται να έχει αφήσει πίσω της συμμετοχές κιτς και τσίρκα.
Επιπλέον να σας υπενθυμήσω ότι η Ελλάδα είχε στείλει πολιτικό τραγούδι το 76 με την Μαρίζα Κωχ (το Αχ Παναγιά μου) αλλά και το 95 με την Ελίνα Κωνσταντοπούλου με το Ποια προσευχή. :-)
Και άλλες χώρες έχουν στείλει αν ψάξετε καλά.
Αν και σίγουρα είναι ένα κομμάτι που δεν αρέσει σε όλους (σε αντίθεση με την Αυστραλία που ήταν κοινής αποδοχής) και με ένα δύσκολο θέμα που ίσως να μην αρμόζει στο διαγωνισμό νομίζω ότι άξιζε τη νίκη.
Πάντως για να κλείσουν λίγο τα στόματα πρέπει να ειπωθούν τέσσερα πράγματα.
1. Δεν υπάρχει πια το κλασσικό ''γιουροβιζιονικο'' τραγούδι όπως παλιά. Σήμερα υπάρχει μεγαλύτερη ποικιλία και πειραματισμός (βλέπε Γεωργία, Λετονία, Γερμανία)
2.Οποίος και να νικήσει πάντα θα υπάρχει γκρίνια, άρα ξύδι.
3. Παντού υπάρχει πολιτική, ακόμα και σε ένα διαγωνισμό τραγουδιού. Δεν ήρθε ξαφνικά από το πουθενά η Τζαμαλα.
4. Οι ταταροι της Κριμέας δεν ήταν ακριβώς σύμμαχοι των ναζί. Επί πολλά χρόνια, λόγω της τουρκικής καταγωγής τους ήταν απίστευτα καταπιέσμενοι, εκτοπισμένοι και τα συναφή (δεν νομίζω ότι χρειάζεται να πω τι έκαναν οι σοβιετικοι σε όσους δεν συμπαθούσαν). Επομένως όταν εισέβαλαν οι Ναζί, όντας έξυπνοι, τους έδωσαν την ελευθερία τους και πολέμησαν μαζί εναντίων του κόκκινου στρατού.Βέβαια όταν ήρθε το τέλος και αυτοί κατέληξαν σαπούνια και ο Στάλιν για εκδίκηση έκανε αυτά που διηγείται η Τζαμαλα.
Η αλήθεια είναι ότι οι σοβιετικοί υπήρξαν απόλυτα δίκαιοι στην καταπίεση. Την ίδια καταπίεση που ζούσαν όλες οι εθνότητες ζούσαν και οι Ρώσοι. Σε αυτό θα συμφωνήσουμε...
Η σοβιετική ένωση δεν ήταν ακριβώς μια ειρηνική ουτοπία, γιατί αντε να διαχειριστείς μια τέτοια έκταση χωρίς βία. Πάντως δεν είναι καθόλου ανιστόρητο το ότι η ΕΣΣΔ είχε μια ιδιαίτερη ''αγάπη'' για οτιδήποτε τουρκικό, που συνεχίζει και σήμερα.
Και αργότερα φρόντισε να τους δώσει και κάτι πτυχία τα οποία όταν ήρθαν στην αγαπημένη Ελλάδα δεν αναγνωρίστηκαν. Όπως και τα ένσημα τους.
Όχι δεν θα πονέσω για το τί έπαθαν συνεργάτες των Ναζί. Και το να βάζεις στην ίδια πρόταση αυτούς με τους μικρασιάτες είναι απλά άδικο για τους δεύτερους. Αλλά δεν περιμένω και τίποτα καλύτερο όταν παίρνουν συντάξεις βετεράνων του πολέμου όσοι πολέμησαν πλάι στους ναζί,όταν στήνονται μνημεία πεσόντων για όσους από αυτούς σκοτώθηκαν,όταν απαγορεύονται κομμουνιστικά κόμματα και επιτρέπεται σε νεοναζιστικες οργανώσεις να αλωνιζουν. Και εσείς να χειροκροτάτε για τον θρίαμβο της δημοκρατίας.
Δον,δεν σου άρεσε η ΕΣΣΔ;Κάτσε φάε περικοπές δικαιωμάτων τώρα που δεν υπάρχει. Κερνάει ο Λάτσης και η Λαγκάρντ. Είπες κάτι για καταπίεση; Τον ΕΝΦΙΑ μην ξεχάσεις.
Η σοβιετική ένωση και οι απόγονοί της οφείλουν στον Στάλιν πολλά και λίγα. Απ' τη μια σταθεροποίησε το καθεστώς, κάτι που έπαιξε καίριο ρόλο στη νίκη κατά των ναζί και εκβιομηχάνισε (κυριολεκτικά με το ζόρι) την ένωση (η σημερινή Ρωσία, Ουκρανία, Αζερμπαϊτζάν, κλπ δεν θα ήταν τίποτα σήμερα χωρίς αυτήν).
Απ' την άλλη, ως σκληρός δικτάτορας μιας τεράστιας ένωσης διαφορετικών χωρών και λαών, έκανε μετακινήσεις πληθυσμών (Ουκρανία, Αρμενία, Αζερμπαϊτζάν, κλπ.), έστησε γκούλαγκ και οι διώξεις "αντικαθεστωτικών" ανέβηκαν στα ύψη. Ουσιαστικά αυτό ήταν και το τίμημα για τη δημιουργία της "υπερδύναμης".
Μετά την Ποντιακή γενοκτονία από τους Τούρκους οι πρόσφυγες διασώθηκαν καταφεύγοντας στις ίδιες Ελληνικές περιοχές της Ρωσίας. Τα μεγαλύτερα λιμάνια της Ρωσίας ακόμα έχουν Ελληνικά ονόματα.
Διαφορετικά οι εκδοτικός οικος των αδερφών Κυριακίδη είναι γεμάτος υλικο. Ή απλά ας ρωτήσει οποιοδήποτε Πόντιο που ήρθε από το Καζακστάν
Στον τόπο αυτό όταν θα πάτε, όι όι, μάνα μου!
Σκηνές αν δείτε, αν δείτε στη σειρά
Δε θα `ναι κάμπινγκ για τουρίστες, όι όι, μάνα μου!
Θα `ναι μονάχα, μονάχα προσφυγιά
Παναγιά μου, Παναγιά μου, παρηγόρα την καρδιά μου!
Παναγιά μου, Παναγιά μου, παρηγόρα την καρδιά μου!
Κι αν δείτε ερείπια γκρεμισμένα, όι όι, μάνα μου!
Δε θα `ναι απ’ άλλες, απ’ άλλες εποχές
Από ναπάλμ θα `ναι καμένα, όι όι, μάνα μου!
Θα `ναι τα μύρια χαλάσματα του χτες
Κι αν δείτε γη φρεσκοσκαμμένη, όι όι, μάνα μου!
Δε θα `ναι κάμπος, `ναι κάμπος καρπερός
Σταυροί θα είναι φυτεμένοι, όι όι, μάνα μου!
Που τους σαπίζει, σαπίζει ο καιρός.
Ας ενημερώσει λοιπόν κάποιος την συντάκτρια πως έχει αργήσει 41 χρόνια.
το τραγουδι ηταν πολιτικο και καθολου αθωο.
ακομα και αλλους στιχους να.ειχε ομως, δεν αξιζε να κερδισει. ελπιζω να εγινα σαφης.
"you r the one, my number one"
στιχουργικό
πόνημα εξ ημισίας της μεγάλης καλλιτέχνιδος Γερμανού κ δεν θυμάμαι ποιου άλλου,
με μουσική που θύμιζε πολύ κάτι πρότερο,
που όμως κάτι νέο είχε σα σύνολο,
κ τώρα είχαν το θράσος να ονομάσουν το ανύπαρκτο αυτό αμουσικό ανοσιούργημα "You r my ONLY one"??
Παίζουμε με τις λέξεις δλδ
ούτε καν, αλλάζουμε την μία απ αυτές!
Ναι Λίλα μου, μοναδική μου αγάπη..
Λιθουανοί, Εσθονοί, Κοζάκοι, Τατάροι κτλ μετά από αιώνες ρωσικής-σοβιετικής κυριαρχίας έχαψαν αρχικά το παραμύθι των Γερμανών και τους είδαν σαν απελευθερωτές.
Άρα αυτοί οι λαοί ήταν "κακοί" και δεν έπρεπε να ζητάνε ανεξαρτησίες και χαζομάρες.
Οι Ιρλανδοί ήταν η μόνοι δυτικοί (εκτός Άξονα) που στήριξαν τον Φράνκο στον πόλεμο της Ισπανίας και αργότερα είχαν μυστικές επαφές με τους Γερμανούς κατά των Βρετανών.
Αρα η βρετανική κατοχή παλιότερα ήταν καλή.
Αιγύπτιοι, Παλαιστίνιοι, Σύροι κτλ αδημονούσαν πότε θα φτάσει το Afrika Korps του Ρόμελ για να εξαλείψει τους αγγλογάλους και τους Εβραίους.
Άρα η αποικιοκρατία στη Μέση Ανατολή ήταν καλή.
Ινδονήσιοι, Βιρμανέζοι κτλ πίστεψαν αρχικά τους Ιάπωνες οτι θα τους αλευθερώσουν από τους λευκούς.
Άρα η αποικιοκρατία ήταν καλή και στην Άπω Ανατολή.
Should I go on?
Και στην Ελλάδα ο Ζέρβας εκτελούσε ή έδιωξε από την Ήπειρο τους Τσάμηδες γιατί συνεργάστηκαν με τους Γερμανούς.
Αλλά πολλοί Ουκρανοί συνεργάστηκαν με τα ΕΣ, ΕΣ και έκαναν τις εκτελέσεις των Εβραίων και των αντιφρονούντων-κομισάριων , αντιστασιακών .
Των αμάχων δηλαδή.
Δεν είμαι ιστορικός αλλά το θυμάμαι από τις ευμενίδες του Τζόναθαν Λίτελ.
Επίσης από το Αντρέι Ρουμπλιόφ του τεράστιου Ταρκόφσκι, θυμάμαι πως οι Τάταροι δεν ήταν αυτόχθονες αλλά νομάδες που έκαναν λεηλασίες. Οπότε πριν γράψουν το επόμενο τραγούδι και αναφερθούν στον Ιβάν τον τρομερό ας γράψουν ένα για τους δικούς τους πολιτισμένους προγόνους.
Έτσι κι αλλιώς η ιστορία είναι τι θα επιλέξεις να συμπεριλάβεις και τι να παραλήψεις οπότε η συζητήσει χωράει πάρα πολύ νερό.
Έτσι κι αλλιώς η ιστορία είναι τι θα επιλέξεις να συμπεριλάβεις και τι να παραλήψεις οπότε η συζητήσει χωράει πάρα πολύ νερό. Πηγή: www.lifo.gr
Συμφωνώ, οπότε πρέπει να έχει κάποιος σφαιρική εικόνα για τα γεγονότα. Θυμήσου πως και οι Τούρκοι επικαλούνται τη συνεργασία Ελλήνων, Αρμενίων, Γεωργιανών με τους Ρώσους στον Α΄ΠΠ για να δικαιολογήσουν τις δικές τους βρωμιές. Οπότε να χωρίζουμε λαούς σε καλούς και κακούς δεν έχει κανένα νόημα.
Άλλωστε ο Γκόπριχ στην μικρή ιστορία του κόσμου μας αποδεικνύει πως το ίδιο γεγονός-συνάντηση πάπα και αυτοκράτορα στην Κανόνα-μπορεί να το ερμηνεύσεις με τελείως αντίθετο τρόπο.
Όλοι οι λαοί έχουν κάνει τρομερά πράγματα και οι Σοβιετικοί στη Γερμανία έβγαλαν το δικαιολογημένο ίσως μένος τους.
Άλλωστε η ιστορία πάντα συνδέετε με την πολιτική και αυτό δεν είναι ελληνικό φαινόμενο.
Ειδικά αν θα πρέπει να πεις σε Πολωνούς και λαούς της βαλτικής ότι οι Ρωσία είναι φιλική χώρα και σε Γάλλους μουσουλμάνους ότι ευτυχώς νικήσαν οι χριστιανοί στο Πουατιέ.
Και κάτι που διάβασα και μου έφυγαν και οι τελευταίες αυταπάτες:
Marc Ferro
"Πώς αφηγούνται την Ιστορία στα παιδιά σε ολόκληρο τον κόσμο"
http://www.metaixmio.gr/products/191--.aspx
ΜΟΝΟ 200.000 λαού;; Οι οποίοι εξόντωσαν εκατομμύρια Σοβιετικών;;;
Μεγάλε το τερμάτισες. Τα μάτια μου καίνε. Τόση προπαγάνδα και αμορφωσία ούτε η Πράβντα. *Θεός ο Αρκάς σχετικά με το σκίτσο του για το σε ποιούς δίνει βήμα το ιντερνετ).
Κάτι θες να πεις εσύ τώρα, αλλά μάλλον μόνο εσύ ο ίδιος καταλαβαίνεις το τι. Τους χαρακτηρισμούς στους ανταποδίδω. Και ευτυχώς που δίνει βήμα σε ΟΛΟΥΣ το ιντερνετ. Αλλά εσύ και ο Γκέμπελς διαφωνείτε μάλλον, ε?
ΥΓ: Θα σε παρακαλούσα να κρατήσεις τους εμπαθέστατους χαρακτηρισμούς για... οικιακή χρήση, οκ?
Το "πολιτικό" τραγούδι, είτε εκφράζει τον πόνο της γιαγιάς της Τζαμάλα είτε του ξεριζωμένου παππού από την Αμμόχωστο είτε του Αρμενίου που είδε τους προγόνους του να σφαγιάζονται από το συρφετό του Κεμάλ, αποτελεί τέλος πάντων βελτίωση του επιπέδου του διαγωνισμού.
Η ιστορία των Τατάρων δεν είναι μονοσήμαντη, βέβαια. Οι πολιτικές σκοπιμότητες υπάρχουν εδώ και χρόνια και τα μηνύματα που μπορούν να περαστούν μέσα από τη Eurovision έχουν δύναμη. Όμως, αν πολλοί θεατές του όλου show νομίσουν ότι το τραγούδι έχει κάποια σχέση με την πρόσφατη εισβολή της Ρωσίας στην Κριμαία, so be it. Στο κάτω κάτω της γραφής, αυτό δεν είναι πολιτικώς αμφιλεγόμενο ζήτημα. Η εισβολή είναι εισβολή και δεν μπορούμε να είμαστε σοβαροί αν βλέπουμε τις εχθροπραξίες με χρωματιστά γυαλιά ανάλογα του ποιος τις προκαλεί. Κρίμα που αρκετοί Έλληνες, αριστεροί και δεξιοί, έχουν φάει τόσο κουτόχορτο ως προς το ρόλο και τις προθέσεις της ΕΣΣΔ και νυν Ρωσίας.
Αν έλεγες την εποχή που έζησε ο Παΐσιος ότι σε 20 χρόνια η Τουρκία θα είχε σουλτάνο και η Ρωσία τσάρο με τον ένα να προκαλεί και να απειλεί τον άλλο σε εξόντωση θα σε έπαιρναν για ορεσίβιο αγράμματο.
Και μην ξεχνάμε ότι ο ίδιος ο Στάλιν είχε υπογράψει σύμφωνο με τον Χίτλερ.
Η διεθνής πολιτική και η ηθική δεν πάνε μαζί. Είναι μάταιο να χωρίζουμε τα έθνη σε καλά και κακά, αλλά ο ανθρώπινος πόνος είναι παντού ο ίδιος.
Κατ' αρχήν έχεις δίκιο στον χρόνο εισβολής στη Φινλανδία, ήταν όντως 3-4 μήνες μετά την έναρξη του πολέμου, θυμόμουν 3-4 μήνες πριν αλλά έκανα λάθος.
Τώρα για όσα γράφεις για "καλούς" και "κακούς" κατακτητές τα θεωρώ αστεία. Όλοι οι κατακτητές κακοί είναι, είτε Ιάπωνες είτε Αγγλοσάξονες είτε Έλληνες και Τούρκοι. Όλοι, ακόμα κι εμείς, χρησιμοποίησαν βάρβαρες πρακτικές. Ο Μέγας Αλέξανδρος ας πούμε (που πιστεύω έχεις στο μυαλό σου σαν "εκπολιτιστή") ισοπέδωσε την αρχαία Θήβα και άφησε όρθιο μόνο το σπίτι του ποιητή Πίνδαρου που θαύμαζε.
Οι δε σοβιετικοί μετά την εισβολή στη Πολωνία το 1939 προχώρησαν σε εκκαθαρίσεις όπως τη σφαγή στο Κατύν.
Οι Ιάπωνες στην Κίνα άνοιγαν τεράστιους λάκκους και έθαβαν τους Κινέζους αμάχους ζωντανούς, γιατί απλά ήταν... πολλοί!
Δεν ξέρω γιατί σας είναι δύσκολο να πιστέψετε ότι κάποιοι λαοί είχαν (ή και έχουν) μια κουλτούρα/νοοτροπία πιο απάνθρωπη και βάρβαρη από κάποιους άλλους.
Η εισβολή στην Φινλανδία ήταν σαφώς αποτυχημένη και το μόνο που κατάφεραν ήταν να πάρουν μερικά χιλιόμετρα-ίσως φταίνε και οι εκκαθαρίσεις του Στάλιν στον Στρατό. Αυτό δεν το κάνει νίκη της Φιλανδίας αλλά πετυχημένη άμυνα.
Όταν οι Γερμανοί εισέβαλαν στην Σοβιετική ένωση δεν υποστήριξαν φανατικά αλλά εισέβαλαν και αυτοί και πολέμησαν πολύ μακριά από την χώρα τους.
Τώρα αυτό δεν τους κάνει ναζιστές όπως δεν κάνει κατ' εμε και ναζιστές τα εκατομμύρια των Γερμανών που ήταν υποχρεωμένοι να αφήσουν τα σπίτια τους και να πολεμήσουν γιατί το επέβαλε ένας τρελός.
Και στον πόλεμο όλα τα έθνη έχουν κάνει πράγματα που πρέπει να μην τα κάνει περήφανα.
Συγγνώμη, αλλά το να κατηγοριοποιείς λαούς και να λες ότι κάποιοι έχουν πιο βάρβαρη κουλτούρα από άλλους είναι ο ορισμός του ρατσισμού. Λυπάμαι αλλά δεν θα συμφωνήσω.
Εδώ και λίγα χρόνια είναι πλέον EuroPoliticoMafia.
However, for all the animosity between Moscow and Kiev over the course of the past two years or so, there is a very interesting footnote to this year's Eurovision, provided by the popular vote.
Ukrainian voters gave Russia a massive 12 points. Russian voters nearly returned the favour, giving Ukraine 10 points.
It could be a reminder that the recent disputes between the two countries are to some extent political, not popular, affairs.
That is to say, strong family, cultural and linguistic ties mean relations between many Ukrainian and Russian people are still cordial.
Source: BBC
Όταν η Μαρίζα Κωχ έπαιρνε μέρος στην Eurovision το 1976, οι μνήμες από τη τουρκική εισβολή στη Κύπρο το 1974 ήταν νωπές. Μία χώρα γράφει στα παλιά της παπούτσια τις αποφάσεις του ΟΗΕ, εισβάλλει σε μια κυρίαρχη, δημοκρατική χώρα, καταλαμβάνει εδάφη,σκοτώνει αμάχους, εγκαθιστά αποίκους και αδιαφορεί για κάποιες χιλιάδες αγνοουμένων και αιχμαλώτων. (Το ότι έχουν περάσει 40 χρόνια από τότε και δεν έχει γίνει τίποτα είναι άλλο θέμα...)
Τότε, δεν υπήρχε κάποια απαγόρευση για πολιτικού περιεχομένου τραγούδια (ήμουν 14 χρονών και έχω άποψη) και απέναντι στη συνεχιζόμενη αδιαφορία της διεθνούς κοινότητας ο μεγάλος Μ. Χατζηδάκης, διευθυντής της ΕΡΤ τότε, αποφάσισε να στείλει αυτό το κομμάτι. Εάν δεν το έκανε, δεν θα ήταν ο μεγάλος Μάνος...Αυτά για την ιστορία εκείνης της εποχής.
Στα σημερινά, απλώς θέλω να ρωτήσω, εάν του χρόνου η γειτονική μας Αλβανία, στείλει ένα τραγούδι με περιεχόμενο την εκτόπιση και τη δήμευση της περιουσίας των Τσάμηδων (αποδεδειγμένων συνεργατών των Γερμανών στην Ήπειρο τη περίοδο 1941-44) εμείς θα πρέπει να κοιτάξουμε το αισθητικό και καλλιτεχνικό μέρος του τραγουδιού ή και αυτό που ενδεχομένως κρύβει από κάτω, όπως π.χ. αλυτρωτισμός;
Αυτός είναι ο λόγος που έδωσε ο Στάλιν, όχι η πραγματικότητα. Και σημειωτέον ούτε καν οι σημερινοί Ρώσοι δεν ισχυρίζονται ότι είναι ΟΚ να στείλεις 230.000 άτομα, γέροι, γυναίκες και παιδιά και παιδιά σε πορεία θανάτου επειδή ένα ποσοστό ενδεχομένως συνεργάστηκε με τους γερμανούς.
Επίσης από τους 230.000 μόνο οι 190.000 ήταν Τάταροι. Οι υπόλοιποι ήταν οι Βούλγαροι οι Αρμένιοι ΚΑΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ της Κριμαίας (περίπου 15.000 η κάθε εθνότητα), οπότε όσοι μιλάνε για δικαιολογημένες εκτοπίσεις καλό θα ήταν να τους πετάγαμε σε κανέναν ποντιακό σύλλογο να τα εξηγήσουν αυτά.
Λίγη ντροπή όταν δικαιολογούμε εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας με τις σπουδές θεατρολογίας μας μεταξύ φρέντο καπουτσίνο και βιολογικού σμούθι, αναπαράγοντας προπαγάνδα δικτατόρων που η ίδια τους η χώρα έχει αποκηρύξει.
Ο Στάλιν ήταν όντως ένας αδίστακτος δικτάτορας, ναι. Εκτόπιζε οποιονδήποτε φανταζόταν ότι θα μπορούσε να αποτελέσει απειλή για τον ίδιο και την εξουσία του. Αλλά έστειλε εξορία στο Καζακστάν 200.000 ενός λαού που συνεργάστηκε στην εξόντωση 7,5 εκατομμυρίων αμάχων Σοβιετικών. Εγώ θα έλεγα ότι μέσα σε αυτό το περιβάλλον και υπό αυτά τα δεδομένα, μάλλον με αβρότητα τους φέρθηκε.
Και όχι, δεν επρόκειτο για "ένα ποσοστό" και ούτε "ενδεχομένως". Δεν ήταν δηλ. σαν τους δικούς μας ταγματασφαλίτες. Οι Τάταροι αποφάσισαν οργανωμένα και συντονισμένα να ταχθούν στις τάξεις του Γ' Ράϊχ.
Αν βάλεις το ρεφρεν στη γλώσσα των Ασσυρίων, έχεις ένα τραγούδι για τη Γενοκτονία των ΑΣσυροχαλδαίων
Αν βάλεις τον τίτλο 1912 και κάνεις το ρεφρέν στη γλώσσα των Αρμενίων έχεις ένα τραγούδι για την γενοκτονία των Αρμενίων
και πάει λέγοντας...
Πέρσι η Αρμενία έφερε στη eurovision επίσης το ζήτημα της γενοκτονίας αλλά το έκρυψε μέσα στο τραγούδι της...κανείς δεν είπε τίποτα γι αυτό όμως...
Το μόνο που με ενόχλησε σε αυτή τη eurovision ήταν η έλλειψη αστείων τραγουδιών και η παρουσία του timberlake και το γεγονός πως σ' όλους τους άρεσε το τραγούδι της Αυστραλίας ενώ το έσβησα από τη μνήμη μου με το που έπαψε να τραγουδάει η τραγουδίστρια.
Αυτό ήταν η αφορμή, όχι ο λόγος. Με τους ναζί συνεργάστηκαν ομάδες Τατάρων, όχι όλοι. Υπήρξαν ομοίως Τάταροι που πολέμησαν με τον κόκκινο στρατό ή οδηγήθηκαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης από τους Γερμανούς. Το να δικαιολογούμε μία εθνοκάθαρση ή εκτόπιση πληθυσμών υπό το πρίσμα της "συλλογικής ευθύνης" ανοίγει τον ασκό του Αιόλου για την παροχή άλλοθι και για το ολοκαύτωμα ή την Τουρκική εισβολή στην Κύπρο, για παράδειγμα.