Για να δούμε μερικά πράγματα:Όταν η Μαρίζα Κωχ έπαιρνε μέρος στην Eurovision το 1976, οι μνήμες από τη τουρκική εισβολή στη Κύπρο το 1974 ήταν νωπές. Μία χώρα γράφει στα παλιά της παπούτσια τις αποφάσεις του ΟΗΕ, εισβάλλει σε μια κυρίαρχη, δημοκρατική χώρα, καταλαμβάνει εδάφη,σκοτώνει αμάχους, εγκαθιστά αποίκους και αδιαφορεί για κάποιες χιλιάδες αγνοουμένων και αιχμαλώτων. (Το ότι έχουν περάσει 40 χρόνια από τότε και δεν έχει γίνει τίποτα είναι άλλο θέμα...)Τότε, δεν υπήρχε κάποια απαγόρευση για πολιτικού περιεχομένου τραγούδια (ήμουν 14 χρονών και έχω άποψη) και απέναντι στη συνεχιζόμενη αδιαφορία της διεθνούς κοινότητας ο μεγάλος Μ. Χατζηδάκης, διευθυντής της ΕΡΤ τότε, αποφάσισε να στείλει αυτό το κομμάτι. Εάν δεν το έκανε, δεν θα ήταν ο μεγάλος Μάνος...Αυτά για την ιστορία εκείνης της εποχής.Στα σημερινά, απλώς θέλω να ρωτήσω, εάν του χρόνου η γειτονική μας Αλβανία, στείλει ένα τραγούδι με περιεχόμενο την εκτόπιση και τη δήμευση της περιουσίας των Τσάμηδων (αποδεδειγμένων συνεργατών των Γερμανών στην Ήπειρο τη περίοδο 1941-44) εμείς θα πρέπει να κοιτάξουμε το αισθητικό και καλλιτεχνικό μέρος του τραγουδιού ή και αυτό που ενδεχομένως κρύβει από κάτω, όπως π.χ. αλυτρωτισμός;