Ο σκηνοθέτης Julian Temple για τον David Bowie και το ''Absolute beginners''

Ο σκηνοθέτης Julian Temple για τον David Bowie και το ''Absolute beginners'' Facebook Twitter
0

 

Το 2006 συνάντησα στην Πράγα τον σκηνοθέτη Julian Temple. Ήταν επίτιμος καλεσμένος του φεστιβάλ MOFFOM (Music On Film - Film On Music) με καθημερινές προβολές των σημαντικότερων rock ταινιών του. Ένας απίστευτος τύπος που παρά τη νέα ηλικία του - 53 ετών ήταν τότε ο Temple - διέκρινες στο παρουσιαστικό του όλη τη γοητευτική ντεκαντάνς του punk και του rock. Κάθε βράδυ, αμέσως μετά το τέλος των προβολών του, τον κυνηγούσα με το κασετοφωνάκι μου και του έπαιρνα δυο λόγια για ότι είχαμε δει στη μεγάλη οθόνη. Δύο φορές συνέβη αυτό για την ακρίβεια, μία για το θρυλικό rockumentary ''The Great Rock'n'Roll Swindle'' (1979), για τους Sex Pistols, και άλλη μία για το ''Absolute beginners'' (1986) με το ομότιτλο, τεράστιο σε καλλιτεχνική αξία, τραγούδι του David Bowie.

 

Θυμάμαι ότι ζήτησε ο ίδιος να τον κεράσω λίγο Greek Ouzo από ένα μπουκάλι που ξεπρόβαλλε από το σακίδιο μου. Το έκανα με χαρά, για τον φίλο του τον Bowie σκόπευα να τον ρωτήσω άλλωστε κι εγώ τότε λάτρευα τον σχετικά άγνωστο Bowie της Deram, των ''Rubber band'', ''The London boys'', ''Love you till Tuesday'' και του swinging London.

Δε θα φανταζόμουν ότι θα έφτανε η στιγμή που θα ανέσυρα από το αρχείο μου εκείνη την παλιά πια κασέτα με τη σύντομη μαρτυρία του σκηνοθέτη Julian Temple, με αφορμή δυστυχώς το θάνατο του μέγιστου David Bowie...

— Πως και πότε γνωρίσατε τον David Bowie;

Το 1983 - 84. Εγώ τότε έφτιαχνα music videos. Ήρθε ο ίδιος και μου μίλησε για το στόρυ μιας μικρού μήκους ταινίας που θα πρωταγωνιστούσε. Δικό του ήταν όλο το concept. Η ταινία πήρε τον τίτλο ''Jazzin' for blue jean'' και χρησιμοποιήθηκε για λόγους promotion: Για το single του David ''Blue Jean'' (σ.σ. μέσα από το άλμπουμ ''Tonight'' του 1984), αλλά και για την ταινία ''Η παρέα των λύκων'' του Neil Jordan.

— Που κόλλαγε ο Bowie με την ''Παρέα των λύκων'';

(γέλια) Όταν κάνεις κάτι θες να το βλέπει ο κόσμος κι απ' την αρχή ξέραμε ότι το ταινιάκι αυτό θα παιζόταν στις αίθουσες μαζί με ένα τρομαχτικό γοτθικό παραμύθι.

— Ο Bowie τρομαχτικός δεν είναι, αλλά είχε κάτι τότε από ήρωα γοτθικού παραμυθιού.

Δεν το έχω σκεφτεί αυτό...

— Στην ταινία που είδαμε πριν λίγο (σ.σ. Το ''Absolute beginners''), ένα μιούζικαλ, ο Bowie παίζει και υπογράφει το ομότιτλο τραγούδι.

Σου άρεσε η ταινία;

— Ναι...

Έχει πλάκα να τη βλέπω 20 χρόνια μετά σε μια άγνωστη χώρα με άγνωστους ανθρώπους. Ήταν η καταστροφή μου. Ο David μου στάθηκε πολύ τότε. Μιλάγαμε κάθε μέρα πριν φύγω για την Αμερική και ασχοληθώ ακόμη πιο πολύ με τα music videos.

— ''Nice guy'' ο David, έτσι;

Φίλος χρόνων. Έχουμε ένα κώδικα επικοινωνίας δικό μας. Βρίσκομαι στην προετοιμασία τώρα ενός ντοκιμαντέρ για τον Joe Strummer των Clash, του ζήτησα να μπει κι αυτός μέσα, αλλά δεν προλαβαίνει.

— Συμφωνείτε πως το ''Absolute beginners'' συνοψίζει ολόκληρη τη μέχρι τώρα καριέρα του, σαν να περιέχονται ψήγματα απ' όλη την πορεία του σε ένα μόνο τραγούδι;

Ούτε αυτό το έχω σκεφτεί, αλλά τώρα που το λες μ' αρέσει! Ίσως γιατί  η ταινία αναφερόταν στα 50s, άρα στις μουσικές μνήμες της παιδικής ηλικίας του. O David είναι τα πάντα στη μουσική κι όλο κάτι φρέσκο σκαρώνει.

— Το κομμάτι προηγήθηκε της ταινίας ή γράφτηκε επί τούτου;

Το ''Absolute beginners'' γράφτηκε για την ταινία χωρίς να του έχω δώσει παραγγελία. Νομίζω πως ο Bowie είναι λάτρης του Colin McInnes με τη μυθολογία του παρακμιακού Notting Hill και των θεμάτων του, ξέρεις.

— Ευχαριστώ και καλή συνέχεια

Ευχαριστώ επίσης!

0

ΑΦΙΕΡΩΜΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

102΄ με την Tάμτα και την Ανίτα Ρατσβελισβίλι

Μουσική / Tάμτα - Ανίτα Ρατσβελισβίλι: «Μάθαμε να ζούμε με το τραύμα»

Δυο διάσημες και πετυχημένες Γεωργιανές συναντιούνται στην ΕΛΣ και μιλούν για τις δυσκολίες που τις διαμόρφωσαν και την κουλτούρα της χώρας τους, που την κουβαλάνε μαζί τους παντού, ακόμα και όταν τις πληγώνει.
M. HULOT
Η επιστροφή της Lily Allen

Μουσική / Η Lily Allen επιστρέφει με το πιο θεαματικό ξεκατίνιασμα στην ιστορία της ποπ

Το «West End Girl» της Lilly Allen και ένα αριστουργηματικό ραπ άλμπουμ από την CupcakKe αποτελούν τα πιο δυνατά και τολμηρά, από πλευράς στιχουργικής, άλμπουμ της χρονιάς. Μια καλή εβδομάδα για τη μουσική.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
BOYS’ SHORTS INTERVIEW

Μουσική / Boys’ Shorts: «Δεν φταίνε τα τρανς άτομα που έχει γίνει μίζερη η ζωή σου»

To eyeliner και το electroclash έφερε κοντά το ντουέτο των DJs, που εμπνεύστηκαν το όνομά τους από τον Boy George. Έπαιξαν στο Berghain, και η φήμη τους εκτοξεύτηκε. Πλέον το mantra τους είναι το «enjoy the moment».
ΦΩΦΗ ΤΣΕΣΜΕΛΗ
Παιδί Τραύμα: Τραγουδάκια λέω που αύριο θα ξεχαστούν, δεν κάνω καμία επανάσταση, δεν αλλάζω τον κόσμο

Μουσική / Παιδί Τραύμα: «Τραγουδάκια λέω, που αύριο θα ξεχαστούν, δεν αλλάζω τον κόσμο»

Στο νέο του άλμπουμ, το Παιδί Τραύμα χρησιμοποιεί τις έννοιες της φυγής και της συγχώρεσης για να μιλήσει για το αδιέξοδο του ψηφιακού κόσμου και την αναζήτηση της αλήθειας με τραγούδια που ξεφεύγουν από το mainstream.   
M. HULOT
Οι Tame Impala φτιάχνουν έναν δίσκο εμπνευσμένο από τα bush doofs της Αυστραλίας

Μουσική / «Deadbeat» των Tame Impala: Μια lo-fi ωδή στα rave πάρτι από ένα σπουδαίο συγκρότημα

Είναι η πρώτη του δουλειά που δεν περιέχει ούτε μια ροκ στιγμή. Σύμφωνα με τον Chris Deville: «Οι Tame Impala έχουν μεταμορφωθεί σταδιακά από ένα από τα σπουδαιότερα ροκ συγκροτήματα της γενιάς τους σε… κάτι άλλο».
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Το Μονόγραμμα του Έρωτα και της Μουσικής

Συμφωνική Μουσική - Ιστορίες / Το Μονόγραμμα του Έρωτα και της Μουσικής

Η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών τιμά τη μνήμη του Οδυσσέα Ελύτη με αφορμή τα τριάντα χρόνια από τον θάνατό του, παρουσιάζοντας το «Μονόγραμμα» του Γιώργου Κουρουπού, που βασίζεται στο ομότιτλο έργο του μεγάλου Έλληνα ποιητή, στις 24 Οκτωβρίου στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
Λίγες λέξεις για τον Διονύση Σαββόπουλο

Οπτική Γωνία / Λίγες λέξεις για τον Διονύση Σαββόπουλο

«Ό,τι όμως και αν υπήρξε ο Διονύσης Σαββόπουλος, είχε τη δόνηση, τον λοξό τόνο, μια διάθεση μεταμόρφωσης και γιορτής. Επέστρεφε σε μια πάμφωτη αυλή, περιμένοντας τους φίλους, το νόημα της συνάθροισης».
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Lou: Πόσες ανοιχτά λεσβίες ξέρεις αυτήν τη στιγμή στην ελληνική μουσική σκηνή;

Μουσική / Lou: Πόσες ανοιχτά λεσβίες ξέρεις αυτήν τη στιγμή στην ελληνική μουσική σκηνή;

Αυτό που κάνει η Lou στην ελληνική μουσική σκηνή είναι μοναδικό και θαρραλέο: queer μουσική για κάγκουρες με εφόδιο τις μουσικές της γνώσεις και επίγνωση αυτού που εκπροσωπεί, κάνοντας το τραπ όχημα για να περάσει τα μηνύματά της.
M. HULOT