Απεβίωσε ο σπουδαίος διευθυντής ορχήστρας Kurt Masur που διηύθυνε χωρίς παρτιτούρες

Απεβίωσε ο σπουδαίος διευθυντής ορχήστρας Kurt Masur που διηύθυνε χωρίς παρτιτούρες Facebook Twitter
Υπό την διεύθυνση του, η Gewandhausorchester Leipzig εκτέλεσε την 9η Συμφωνία του Μπετόβεν στην τελετή επανένωσης της Γερμανίας.
0

Ο Σιλεσιανός διευθυντής ορχήστρας Kurt Masur, ειδήμων του ρομαντικού ρεπερτορίου που είχε διευθύνει την Φιλαρμονική της Νέας Υόρκης και την Εθνική Ορχήστρα της Γαλλίας έφυγε από την ζωή το περασμένο Σάββατο σε ηλικία 88 ετών. Έπειτα από συνεχόμενες ακυρώσεις συναυλιακών υποχρεώσεων ο μεγάλος μαέστρος είχε ανακοινώσει το 2012 μέσω του ιστότοπου του ότι έπασχε από την Νόσο του Πάρκινσον.

 

Ο Kurt Masur, ένας από τους "τελευταίους μαέστρους παλαιάς κοπής" όπως τον αποκαλούσαν, γεννήθηκε το 1927 στο Brieg της Κάτω Σιλεσίας. Ασχολήθηκε από πολύ νεαρή ηλικία με την μουσική και η αρχική του επιθυμία ήταν να γίνει πιανίστας, ωστόσο ένας πιο κοντός τένοντας στο μικρό δάκτυλο του δεξιού του χεριού και δύο επεμβάσεις έθεσαν προώρα τέλος στην φιλοδοξία του αυτή.

Είχε μια σαφή προτίμηση στο ρεπερτόριο των ρομαντικών και μεταρομαντικών συνθετών, του Μέντελσον, του Τσαϊκοφσκι και κυρίως του Μπετόβεν για τον οποίο είχε δηλώσει το 2002: "Ο Μπετόβεν παραμένει η καρδιά της συμφωνικής μουσικής, κάθε ορχήστρα ξεγυμνώνεται μπροστά του. Ο τρόπος που παίζεις την μουσική του δεν υπακούει σε ρουτίνες. Απαιτεί κόπο αλλα τον αξίζει κιόλας."

Αποτέλεσε αστέρα της Λαϊκής Δημοκρατίας της Γερμανίας και παρότι υπήρξε επί σειρά ετών πιστός στις αρχές του κομμουνιστικού καθεστώτος η πολιτική του τοποθέτηση άλλαξε το 1989 με αφορμή την σύλληψη ενός μουσικού του δρόμου στην Λειψία. Το ίδιο έτος παρενέβη μάλιστα σε αντικυβερνητικές διαδηλώσεις διαπραγματευόμενος με τα σώματα ασφαλείας υπέρ των διαδηλωτών και κατόρθωσε να αποτρέψει την χρήση βίας εναντίον τους. Ο Masur παραδέχθηκε πως συνειδητοποίησε πολύ αργά την πνευματική καταπίεση του καθεστώτος και κατά την πτώση του Τείχους του Βερολίνου είχε μετατρέψει την έδρα της ορχήστρας του στην Λειψία σε εστία αμφισβήτησης.

Ο πρώτος διορισμός του σε συμφωνική ορχήστρα ήταν στην Φιλαρμονική Ορχήστρα της Δρέσδης το 1955 ενώ από το 1970 διήθυνε την ορχήστρα του Gewandhaus της Λειψίας, την ορχήστρα του Μπαχ και του Μέντελσον, μέχρι το 1991. Υπό την διεύθυνση του μάλιστα η Gewandhausorchester Leipzig εκτέλεσε την 9η Συμφωνία του Μπετόβεν στην τελετή επανένωσης της Γερμανίας. Στην συνέχεια διετέλεσε διευθυντής της Φιλαρμονικής της Νέας Υόρκης, της Φιλαρμονικής του Λονδίνου και έκλεισε την καριέρα του στην Εθνική Ορχήστρα της Γαλλίας.

Ο Kurt Masur από νεαρή ηλικία ταξίδεψε σε όλο τον κόσμο, δίνοντας συνολικά πάνω από 900 συναυλίες ακόμα και στις ΗΠΑ την δεκαετία του 1970. Είχε μια σαφή προτίμηση στο ρεπερτόριο των ρομαντικών και μεταρομαντικών συνθετών, του Μέντελσον, του Τσαϊκοφσκι και κυρίως του Μπετόβεν για τον οποίο είχε δηλώσει το 2002: "Ο Μπετόβεν παραμένει η καρδιά της συμφωνικής μουσικής, κάθε ορχήστρα ξεγυμνώνεται μπροστά του. Ο τρόπος που παίζεις την μουσική του δεν υπακούει σε ρουτίνες. Απαιτεί κόπο αλλα τον αξίζει κιόλας."

Ο Σιλεσιανός μαέστρος που απολάμβανε να διευθύνει χωρίς μπαγκέτα και παρτιτούρες ήταν πνευματικό τέκνο των Wilhelm Fürtwangler και Bruno Walter. Στο διάστημα 1960-1964 ανέλαβε και την διεύθυνση της Komische Oper του ανατολικού Βερολίνου όπου συνεργάστηκε με τον Walter Felsenstein. Σύντομα όμως οι προσεγγίσεις των μοντερνιστών σκηνοθετών τον απομάκρυναν από την όπερα.

Απεβίωσε ο σπουδαίος διευθυντής ορχήστρας Kurt Masur που διηύθυνε χωρίς παρτιτούρες Facebook Twitter

Ως ανθρωπιστής επιθυμούσε με την μουσική να εμπνεύσει "έντιμα συναισθήματα" όπως έλεγε αναφερόμενος στο έργο του Walter. Ο Masur ήταν εξαιρετικά ανοιχτός στην νέα γενιά μουσικών και σε άλλα είδη, κάτι που απέδειξε προσκαλώντας τον τζαζίστα Wynton Marsalis να εμφανιστεί με την Φιλαρμονική της Νέας Υόρκης στον εορτασμό της επετείου των 100 ετών από την γέννηση του Duke Ellington. Σε έναν κόσμο τον οποίο θεωρούσε "επικίνδυνο, ιδίως για τους νέους" ο Kurt Mansur θεωρούσε χρέος του να φροντίσει μέσω του έργου του «να συνεχίσουν οι άνθρωποι να έρχονται στα κονσέρτα, να αναζητούν σε αυτά τα διαχρονικά έργα την απάντηση στα ερωτήματα τους για την ζωή και τον θάνατο. Εμείς οφείλουμε να μεταδώσουμε μηνύματα ζώης.»

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Η ηλεκτρονική μουσική δεν είναι απολιτίκ - ή τουλάχιστον δεν ήταν

Μουσική / Η ηλεκτρονική μουσική δεν είναι απολιτίκ - ή τουλάχιστον δεν ήταν

Μέσα σε ένα παγκόσμιο σκηνικό βίας, πολέμων και γενοκτονιών, η ηλεκτρονική μουσική καλείται να ξαναβρεί τη χαμένη της τιμή, ανακτώντας τον άμεσο, ενωτικό και απελευθερωτικό της χαρακτήρα.
ΦΩΦΗ ΤΣΕΣΜΕΛΗ
«Έπαθα νευρολογική διαταραχή, είχα αυτοκτονικές σκέψεις» - Κι εκεί γεννήθηκε ο Ivy Robins

Μουσική / Πέτρος Βεντουρής: «Έγραψα τραγούδια για να μην πεθάνω»

Όταν ο Πέτρος Βεντουρής βυθίστηκε στη σιωπή της κατάθλιψης λόγω μιας νευρολογικής ασθένειας, γεννήθηκε ένας άλλος εαυτός, ο Ivy Robins. Περνώντας μέσα από το σκοτάδι, την απώλεια και την ψυχοθεραπεία, βρήκε στη μουσική τον τρόπο να ξανασταθεί στα πόδια του.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ
Φεστιβάλ Ελάτειας: Εκεί που η μουσική στήνει φωλιά κάτω απ’ τα πλατάνια εδώ και 12 χρόνια

Φεστιβαλ Ελάτειας / «Δεν ήταν φεστιβάλ, δεν υπήρχε σκηνή, ούτε πρόγραμμα»

Ξεκίνησε ως ένα πάρτι στο δάσος. Σήμερα, δώδεκα χρόνια μετά, το Μουσικό Φεστιβάλ Ελάτειας έχει γίνει σημείο αναφοράς για όσους πιστεύουν στη δύναμη της κοινότητας, της αυθεντικότητας και της μουσικής που ενώνει.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ
Φιλιώ Πυργάκη (1939-2021) : «Το δημοτικό, παιδί μου, δεν είναι τραγούδι για να πλένεις τα πιάτα…»

Μουσική / Φιλιώ Πυργάκη: «Το δημοτικό, παιδί μου, δεν είναι τραγούδι για να πλένεις τα πιάτα…»

«Λέω κουράστηκα, αλλά μόλις ανέβω εκεί πάνω στο παλκοσένικο γίνομαι αλλιώτικος άνθρωπος». Η κορυφαία των Ελληνικών πανηγυριών, που πέθανε σαν σήμερα το 2021, είχε μιλήσει στη LIFO για μιαν Ελλάδα που υπνοβατεί στο DNA μας.
M. HULOT
Fotis Benardo: «Εξάγουμε πολιτισμό, αλλά στην Ελλάδα δεν μας το αναγνωρίζουν»

Μουσική / Fotis Benardo: «Κανένα ΑΙ δεν μπορεί να εκφράσει αυτά που νιώθω, ούτε αυτά που έχω περάσει»

Είναι ο ντράμερ των Nightfall. Έκανε τη μουσική όχημα για τα ταξιδέψει σε ολόκληρο τον κόσμο. Μοιράστηκε τη σκηνή με θρύλους της μουσικής όπως οι Black Sabbath, οι Iron Maiden οι Kiss και οι Motorhead. Πιστεύει πολύ στη νέα μουσική σκηνή της Ελλάδας και ότι ο άνθρωπος θέλει άνθρωπο και όχι ΑΙ. Είναι ο Αθηναίος της εβδομάδας.
M. HULOT