Κυνισμός και τρυφερότητα, σκληρή πραγματικότητα, αλλά και αποτυπώσεις που θυμίζουν φαντασία μικρού παιδιού. Και πολλά ελληνικά στοιχεία. Και καλά και κακά. Αυτά είναι τα συστατικά της νέας ατομικής έκθεσης "The Lost Parthenon" του Κωνσταντίνου Ν. Πάτσιου, που τον προσεχή Απρίλιο παρουσιάζει στη Melkart Gallery στο Παρίσι.
Απ' ό,τι μαρτυρά και ο τίτλος της έκθεσης, ένδοξο παρελθόν και εφιαλτικό παρόν, έχουν θέση σε μια δουλειά, η οποία λόγω της θεματογραφίας, αλλά και των υλικών της θυμίζει... ρεπορτάζ. Όπως, μάλιστα, εξηγεί ο Πάτσιος, σε όλη αυτή την προσπάθεια υπήρχε η πρόθεση να καταγράφει η απόσταση μας από την βολική και κάποτε ανόητη επίκληση των «αρχαίων ημών προγόνων» και το πόσο δεν ταξιδέψαμε ούτε εκατοστό από αυτή την κατάσταση. Υπάρχει άλλο μήνυμα, πέρα από αυτή την μάλλον πικρή διαπίστωση;
!["Ruins of a new Era ", 30x40 cm, mixed media on paper 2015](/uploads/image/960131/S60C-715113013480_0003.jpg ""Ruins of a new Era ", 30x40 cm, mixed media on paper 2015")
Στην εποχή της κρίσης, η ήδη υποβαθμισμένη τέχνη έχει απωλέσει την εμπορική της δυναμική και τι μένει; Η συνύπαρξη μαζί της και η καθαρή ψυχαγωγία. Με τα έργα τέχνης δεν διακοσμείς απλώς έναν χώρο, ζεις και αναπνέεις μαζί τους και κάθε μέρα τα αντικρύζεις από μία νέα οπτική.
«Το μήνυμα είναι ότι κατοικώ σ' αυτή τη χώρα και νιώθω Έλληνας κατά την αριστοτελική εκδοχή, επειδή μετέχω της ελληνικής παιδείας και όχι με όρους φαντασιακής αυτοθέσπισης. Η δουλειά ενός εικαστικού εκφράζει τον συγχρονισμό ανάμεσα στον εαυτό μου και το κοινωνικό γίγνεσθαι, αποτυπωμένα όλα σε ευτελή – και μη – υλικά. Μετουσιώνω, ανακυκλώνω και απεκδύομαι αυτό που νιώθω κι αυτό που συμβαίνει γύρω μου, γι' αυτό και η δουλειά μου είναι ένα ντοκουμέντο και μια μαρτυρία του «τώρα». Εφημερίδες, έντυπα, περιοδικά, αντικείμενα καθημερινής χρήσης, κατακερματίζονται, μεταμορφώνονται και παρουσιάζουν την προσωπική μου θέση για τον κόσμο. Από την «Οδύσσεια» έως τον «Παρθενώνα», η απόσταση δεν είναι μεγάλη, αλλά σαν Έλληνες δεν ταξιδέψαμε παραπέρα».
!["The Lost Parthenon", 25x20 cm, mixed media on paper, 2015](/uploads/image/960053/2154.jpg ""The Lost Parthenon", 25x20 cm, mixed media on paper, 2015")
—Πέρα από τη θεματική, ενδιαφέρουσα είναι και η προσέγγιση, αλλά και η μίξη των υλικών.
«Χρησιμοποιώ πληθώρα τεχνικών, ανάλογα με το περιεχόμενο του έργου. Collage, decollage, dripping, frottage, grottage, κατασκευές με ready made υλικά, φωτογραφία. Χρησιμοποιώ αρκετές τεχνικές που εφαρμόστηκαν στο dada και τον σουρεαλισμό, αν και θεωρώ το έργο μου μεταμοντέρνο, με την έννοια ότι η δουλειά μου αποτελεί έναν συγκερασμό από πλαστικές διαλέκτους. Πρόθεση μου είναι η σύνθεση ετερόκλητων στοιχείων, υλικών, τεχνικών και κυρίως εννοιών, και η δημουργία ενός τέλειου υβριδίου, μιας νέας Αρκαδίας. Αποφεύγω τα εύκολα και προφανή νοήματα, τον φτηνό εντυπωσιασμό. Αποφεύγω να δημιουργώ με αποκλειστικό γνώμονα το κέρδος. Επιλέγω να αργώ να ολοκληρώσω μια εικόνα και να εξωθώ στα άκρα τη διαδικασία αυτή, με σαδιστικό τρόπο απέναντι στα υλικά, αλλά και στον ίδιο μου τον εαυτό, αργώ, έτσι ώστε το αποτέλεσμα να είναι όσο το δυνατόν πιο ικανοποιητικό. Προσδοκώ αυτό που διαλαλούσε ο Νίτσε, ότι το τέλειο δεν έχει κανέναν μάρτυρα».
!["The Oracle", 35x45 cm, mixed media on paper on paper, 2014... Ο καλλιτέχνης φωτογραφημένος από την Κατερίνα Φαρφαρά για το ΓΚΡΕΚΑ](/uploads/image/960059/S60C-715080610450.jpg ""The Oracle", 35x45 cm, mixed media on paper on paper, 2014... Ο καλλιτέχνης φωτογραφημένος από την Κατερίνα Φαρφαρά για το ΓΚΡΕΚΑ")
—Και γιατί «Χαμένος Παρθενώνας»;
«Στη νέα δουλειά μου, η οποία χρησιμοποιεί τον Παρθενώνα, τόσο σαν σύμβολο τεχνικής αρτιότητας, όσο και σαν σύμβολο ισότητας και ισοπολιτείας, μιλάω για τον Χαμένο Παρθενώνα, επιδιώκοντας να δώσω μία αίσθηση αυτών που βιώνουμε ως Έλληνες. Αν και η τέχνη δεν λειτουργεί πάντοτε σαν ρεπορτάζ, αλλά χρησιμοποιεί εικόνες και ντοκουμέντα από το τώρα για να εκφράσει μια πιο οικουμενική κατάσταση του ανθρώπου, ωστόσο μπορεί να περιγράψει τον άνθρωπο της κάθε εποχής, το γεγονός ότι εσωτερικά παραμένει αναλλοίωτος και έχει πάντοτε τις ίδιες ανάγκες».
—Τι σημαίνει να κάνεις Τέχνη στην Ελλάδα της κρίσης ή έστω με αυτή την κατάσταση ως βαρύ σακίδιο στο εξωτερικό;
«Κάνω τέχνη, γιατί δεν μπορώ να ζω, χωρίς να κάνω τέχνη. Είναι δομικό στοιχείο της καθημερινότητας μου. Το να εκφράζεσαι μέσα από τα εικαστικά δεν είναι απλώς μια δουλειά, είναι τρόπος ζωής. Στην εποχή της κρίσης, η ήδη υποβαθμισμένη τέχνη έχει απωλέσει την εμπορική της δυναμική και τι μένει; Η συνύπαρξη μαζί της και η καθαρή ψυχαγωγία. Με τα έργα τέχνης δεν διακοσμείς απλώς έναν χώρο, ζεις και αναπνέεις μαζί τους και κάθε μέρα τα αντικρύζεις από μία νέα οπτική. Ανεξάρτητα από την κρίση, η πορεία ενός εικαστικού είναι δύσκολη. Η Ελλάδα δεν προσφέρεται για τέτοιες αναζητήσεις και να ευδοκιμήσει ένα εικαστικό έργο απαιτείται να ικανοποιηθεί μία πληθώρα από συνιστώσες».
!["The Opus Day",65x65 cm, mixed media on paper on paper, 2014](/uploads/image/960058/knpatsios.jpg ""The Opus Day",65x65 cm, mixed media on paper on paper, 2014")
![."Mare nostrum", 35x45 cm, mixed media on paper,2014](/uploads/image/960136/Image_20140905_0003_-1-.jpg "."Mare nostrum", 35x45 cm, mixed media on paper,2014")
!["The New Deal ",150x200 cm, mixed media on paper, 2015](/uploads/image/960049/melancolia_white_004.jpg ""The New Deal ",150x200 cm, mixed media on paper, 2015")
!["untitled",18x23 cm, mixed media on paper, 2015](/uploads/image/960052/a123.jpg ""untitled",18x23 cm, mixed media on paper, 2015")
!["Aneleusis",18x23 cm, mixed media on paper, 2013](/uploads/image/960050/S60C-715011316230_0001.jpg ""Aneleusis",18x23 cm, mixed media on paper, 2013")
Info
O Κωνσταντίνος Πάτσιος σπούδασε στη Σχολή Καλών Τεχνών των Αθηνών, από όπου και αποφοίτησε το 2007, και στο Rhode Island School of Design της Βοστώνης. Μέχρι σήμερα έχει πραγματοποιήσει έξι ατομικές εκθέσεις και συμμετείχε σε πληθώρα ομαδικών εκθέσεων στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
