Η Kisokaidō, η βασική οδική αρτηρία που διέσχιζε την Ιαπωνία δημιουργήθηκε στις αρχές του 1600 με την πρωτοβουλία του τότε κυβερνήτη της χώρας Tokugawa Ieyasu. Ο ίδιος διέταξε επίσης την εγκατάσταση σταθμών κατά μήκος της δύσκολης διόδου μεταξύ Edo (σημερινό Τόκιο) και Κιότο όπου πανδοχεία, καταστήματα και εστιατόρια παρείχαν τροφή και στέγη στους κουρασμένους ταξιδιώτες. Περίπου δύο αιώνες αργότερα και συγκεκριμένα το 1835, ο γνωστός καλλιτέχνης της εποχής Keisai Eisen, ανέλαβε να δημιουργήσει μια σειρά έργων που θα γινόταν γνωστή ως «Οι εξήντα εννέα σταθμοί κατά μήκος του Kisokaidō». O Eisen αφού δημιούργησε 24 έργα αντικαταστάθηκε από τον Utagawa Hiroshige, ο οποίος ολοκλήρωσε τη σειρά των 70 ξυλοτυπιών το 1838.
Η συλλογή The Sixty-Nine Stations αντιπροσωπεύει όχι μόνο ένα αριστουργηματικό δείγμα ξυλογλυπτικής από δύο κορυφαίους καλλιτέχνες με τολμηρές συνθέσεις και πειραματική χρήση του χρώματος, αλλά και μια γοητευτική απεικόνιση της αυτοκρατορικής Ιαπωνίας του 19ου αιώνα. Η συλλογή εκδόθηκε πρόσφατα από τις εκδόσεις Taschen σε ένα υπέροχο τόμο με τον τίτλο Hiroshige and Eisen: The Sixty-Nine Stations along the Kisokaido.
-Μαρούσα Θωμά
Ο Σταθμός Nihonbashi του Kesai Eisen. Ξυλοτυπία που απεικονίζει την παλαιότερη ξύλινη γέφυρα πάνω από τον ποταμό Nihonbashi του Edo, που χτίστηκε το 1603.
Ο Σταθμός Urawa του Kesai Eisen. Ο Eisen στρέφει το βλέμμα του στους απλούς καθημερινούς ανθρώπους, τους ταξιδιώτες, τους αχθοφόρους και τους έμπορους. Σε αυτή τη ξυλοτυπία, ένας οδηγός φεύγει με το άλογό του από το χωριό Urawa, ένα νεαρό αγόρι τον ακολουθεί μαζεύοντας τη κοπριά του αλόγου και ένας σαμουράι με το μακρύ σπαθί του μπαίνει στην πόλη. Τα σπίτια του Ομίγια - ο επόμενος σταθμός - διακρίνονται στο βάθος.
Ο Σταθμός Kōnosu από τον Kesai Eisen. Το όρος Φούτζι απέχει περισσότερο από 70 μίλια από το Kōnosu, αλλά εδώ εμφανίζεται ως λευκός κώνος που δεσπόζει πάνω από σύννεφα, βουνά και λόφους. Ο ταξιδιώτης στα αριστερά είναι ένας νεαρός μοναχός που φορά ένα tengai - ένα κωνικό καπέλο με άχυρο που κρύβει την ταυτότητα του φέροντα και συμβολίζει την απομάκρυνσή του από την κοσμική ζωή
Ο Σταθμός Fukaya από τον Kesai Eisen. Αυτός ο σταθμός διαδρομή ήταν δημοφιλής για τους πολλούς οίκους ανοχής. Στα αριστερά υπάρχει ένα τυπικό πορνείο εποχής Edo με παράθυρα βιτρίνες.
Ο Σταθμός Itahana από τον Kesai Eisen. Το χιόνι καλύπτει τους ώμους και τα καπέλα των ταξιδιωτών, καθώς προχωρούν στο κρύο. Τα πεύκα φυτεύτηκαν κατά μήκος της διαδρομής για να σηματοδοτούν τον δρόμο. Οι ταξιδιώτες κατευθύνονται προς την Itahana, που διακρίνεται στα αριστερά.
Ο Σταθμός Nagakubo από τον Utagawa Hiroshige. Η πανσέληνος πάνω από τον ποταμό Yoda, φωτίζει το δρόμο για τους ταξιδιώτες και το άλογο τους καθώς διασχίζουν μια ξύλινη γέφυρα σε αυτό το έργο του Hiroshige, ο οποίος θεωρείται ο τελευταίος σημαντικός καλλιτέχνης του ουκίγιο-ε, της ιδιαίτερης γιαπωνέζικης τεχνικής που συνδύαζε την ξυλογραφία και την ζωγραφική.
Ο Σταθμός Seba από τον Hiroshige. Η συγκεκριμένη ξυλοτυπία θεωρείται μια από τις πιο λυρικές της σειράς. Απεικονίζει δύο βαρκάρηδες να διασχίζουν ένα ποτάμι. Η πανσέληνος που φαίνεται χαμηλά στον ορίζοντα, τα βότσαλα στην όχθη του ποταμού και οι ανοιχτόχρωμες ιτιές μεταφέρουν τη μελαγχολική ατμόσφαιρα που επικρατεί στις αρχές του φθινοπώρου.
Ο Σταθμός Narai από τον Kesai Eisen. Ο σταθμός Narai ήταν στους πρόποδες του Torii Pass, και ήταν ένα από τα πιο απαιτητικά σημεία κατά μήκος του Kisokaidō. Ο Eisen απεικονίζει ένα πολυσύχναστο κατάστημα με δύο σαμουράι που επιλέγουν χτένες ίσως για τις ερωμένες τους ή τα μέλη της οικογένειας τους.
Ο Σταθμός Moriyama από το Hiroshige. Για τους ταξιδιώτες που έφυγαν με τα πόδια από το Κιότο, το Moriyama ήταν το σημείο που σταματούσαν την πρώτη νύχτα του ταξιδιού τους.Ο Hiroshige απεικονίζει το φιλόξενο χωριό περιτριγυρισμένο από τις ανθισμένες κερασιές.
Ο Σταθμός Nojiri από τον Kesai Eisen. Εδώ, ο Eisen υπερβάλει απεικονίζοντας τον ποταμό Ina ως καταρράκτη ενώ στην πραγματικότητα ρέει ομοιόμορφα στον ποταμό Kiso
