Yayoi Kusama: Πού χάθηκε το φως της καρδιάς μου; Facebook Twitter
Yayoi Kusama

Yayoi Kusama: Πού χάθηκε το φως της καρδιάς μου;

1

 

Mια νέα έκθεση της Yayoi Kusama που εγκαινιάστηκε στην γκαλερί Victoria Miro στο Λονδίνο το 2016 προκάλεσε μεγάλο ενδιαφέρον. Κατά το παρελθόν σκληροπυρηνικοί θαυμαστές της δεν έχουν διστάσει ακόμα και να κατασκηνώσουν έξω από εκθεσιακούς χώρους για να εξασφαλίσουν την είσοδό τους σε αυτούς. Η έκθεση εκτεινόταν σε τρεις χώρους της γκαλερί αλλά και στον κήπο και περιλάμβανε νέα έργα ζωγραφικής, γλυπτά-κολοκύθες και δωμάτια με καθρέφτες – όλα έργα που έχουν δημιουργηθεί ειδικά γι' αυτή την παρουσίαση. Πρόκειται για την πιο εκτεταμένη έκθεση της Kusama στην γκαλερί μέχρι σήμερα και για πρώτη φορά παρουσιάστηκαν τα δωμάτιά της στο Λονδίνο, μετά τη μεγάλη αναδρομική που έγινε στην Tate Modern το 2012.


Για την έκθεση η καλλιτέχνις είχε δημιουργήσει τρία δωμάτια με καθρέφτες, όλα τους με ιδιόρρυθμα ονόματα. «Όλη η αιώνια αγάπη που έχω για τις κολοκύθες», «Πολυέλαιος της Θλίψης» και «Πού χάθηκε το φως της καρδιάς μου» λέγονται τα δωμάτια, τα οποία τοποθετούν τον θεατή μέσα σε ένα σύμπαν φτιαγμένο από ποικίλες, πολλαπλασιαζόμενες αντανακλάσεις. Στους νέους πίνακες που παρουσιάστηκαν συναντάμε για άλλη μια φορά το αγαπημένο μοτίβο της Yayoi Kusama, τα πουά, που επαναλαμβάνει με έναν ψυχαναγκαστικό τρόπο, ο οποίος έχει τις ρίζες του στην παιδική της ηλικία. Οι πίνακες εντάσσονται στη σειρά «Η αιώνια ψυχή μου», την οποία η Kusama ξεκίνησε το 2009 και συνεχίζει μέχρι σήμερα. Σε αυτούς, πάνω σε μονόχρωμη βάση, ζωγραφίζει μάτια, ανθρώπινα προφίλ και άλλα, μάλλον απροσδιόριστα σχήματα, συχνά σε εκρηκτικούς συνδυασμούς χρωμάτων. Οι κολοκύθες είναι ένα ακόμα μοτίβο που κατά καιρούς συναντάμε στο έργο της και, όπως χαρακτηριστικά είπε σε συνέντευξή της στην «Guardian»: «Οι κολοκύθες με κάνουν πάντα να χαμογελώ. Είναι τα πιο αστεία λαχανικά». Κι αυτές, ωστόσο, συνδέονται με τα νεανικά της χρόνια, καθώς είχε δει την οικογενειακή επιχείρηση να τις αποθηκεύει σε μεγάλες ποσότητες κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.

Όταν ήμουν νέα, η τύχη με οδήγησε σε ένα βιβλίο με έργα της Τζόρτζια Ο'Κιφ. Ονειρεύτηκα να πάω στην Αμερική και να δραπετεύσω από την οικογένειά μου, παρότι δεν ήξερα κανέναν εκεί. Αφού είδα τους πίνακές της στο βιβλίο, της έγραψα. Απάντησε με μεγάλη ευγένεια και γενναιοδωρία. Το γράμμα της μου έδωσε το θάρρος που χρειαζόμουν για να φύγω για τη Νέα Υόρκη


Η «Πριγκίπισσα του Πουά» γεννήθηκε το 1929 στην πόλη Ματσουμότο της Ιαπωνίας και σε ηλικία δέκα ετών άρχισε να έχει τις πρώτες της παραισθήσεις, οι οποίες την ακολουθούν μέχρι σήμερα. Η εικόνα της πραγματικότητας ποτισμένη με πολύχρωμες βούλες και ιστούς προκαλεί φόβο στο μικρό κορίτσι, που για να τον διαχειριστεί αρχίζει να ζωγραφίζει το περιεχόμενο των παραισθήσεών του. Η ίδια περιγράφει τον εαυτό της ως «ψυχαναγκαστικό καλλιτέχνη», μια και οι βούλες και οι ιστοί έγιναν ένα επαναλαμβανόμενο μοτίβο που συνεχίζει μέχρι σήμερα να υπηρετεί με τρομερή συνέπεια και πειθαρχία. Σπουδάζει για λίγο (1948-9) στο Specialist School of Arts του Κιότο, έρχεται όμως σε σύγκρουση με τη συντηρητική οικογένειά της και αποφασίζει το 1957 να κυνηγήσει το όνειρό της στην Αμερική. «Όταν ήμουν νέα, η τύχη με οδήγησε σε ένα βιβλίο με έργα της Τζόρτζια Ο'Κιφ. Ονειρεύτηκα να πάω στην Αμερική και να δραπετεύσω από την οικογένειά μου, παρότι δεν ήξερα κανέναν εκεί. Αφού είδα τους πίνακές της στο βιβλίο, της έγραψα. Απάντησε με μεγάλη ευγένεια και γενναιοδωρία. Το γράμμα της μου έδωσε το θάρρος που χρειαζόμουν για να φύγω για τη Νέα Υόρκη» θα αποκαλύψει. Φεύγοντας, θα καταστρέψει πολλά από τα πρώτα έργα της, ενώ η μητέρα της θα της πει να μην ξαναπατήσει στο σπίτι τους ποτέ.

Yayoi Kusama: Πού χάθηκε το φως της καρδιάς μου; Facebook Twitter
Love is Calling, 2016


Τα πρώτα της έργα στη Νέα Υόρκη είναι οι επονομαζόμενοι από την ίδια «Άπειροι Ιστοί» («Infinity Nets»). Αποτελούνται από χιλιάδες μικροσκοπικά σημάδια που επαναλαμβάνονται εμμονικά σε μεγάλα τελάρα, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι άκρες του καμβά, σαν να συνεχίζονται στο άπειρο. Τέτοια έργα διερευνούν τα σωματικά και ψυχολογικά όρια της ζωγραφικής με τη φαινομενικά ατελείωτη επανάληψη των σημάτων, δημιουργώντας μια σχεδόν υπνωτική αίσθηση τόσο για τον θεατή όσο και για τον καλλιτέχνη. Τα έργα της από την εν λόγω περίοδο εντάσσονται στον μινιμαλισμό, αλλά η δουλειά της σύντομα θα μεταβεί στην pop art και στην performance art. Γίνεται κεντρικό πρόσωπο τη νεοϋορκέζικης αβανγκάρντ και το έργο της παρουσιάζεται παράλληλα με αυτό καλλιτεχνών όπως ο Donald Judd, ο Claes Oldenburg και ο Andy Warhol. Ακολουθεί η σειρά "Accumulation Series" που περιλάμβανε αντικείμενα και έπιπλα καλυμμένα με μικρά, μαλακά γλυπτά από λευκό ύφασμα, που έμοιαζαν με φαλλούς. Ασχολείται με την performance art, υποστηρίζοντας τις αντιπολεμικές ιδέες και διερευνώντας τον ελεύθερο έρωτα. Οι δράσεις της συχνά περιλαμβάνουν γυμνό σε δημόσιους χώρους, με τους κριτικούς να την κατηγορούν για έντονη αυτοπροβολή.


Το 1973 επιστρέφει στην Ιαπωνία και από το 1977, έπειτα από προσωπική της απόφαση, ζει σε ψυχιατρική κλινική που βρίσκεται πολύ κοντά στο ατελιέ της. Οι «αποκαλυπτικές» παραισθήσεις της εξακολουθούν να είναι η πηγή έμπνευσής της και η ίδια τις αποκαλεί "self-obliteration" (αυτο-εκμηδένιση, στιγμές παραληρήματος, στη διάρκεια των οποίων έχει την αίσθηση ότι την καταβροχθίζει το σύμπαν). «Όταν δεν εργάζομαι, οι σκέψεις μου μπορεί να γίνουν πολύ σκοτεινές», θα εκμυστηρευτεί. Συνεχίζει να δημιουργεί έργα τέχνης, ενώ παράλληλα ασχολείται με την ποίηση και τη λογοτεχνία. Από τη δεκαετία του '80 αρχίζει να χρησιμοποιεί έντονα χρώματα και επιστρέφει στον διεθνή κόσμο της τέχνης το 1989 με εκθέσεις στη Νέα Υόρκη και στην Οξφόρδη, ενώ γίνεται η πρώτη γυναίκα που εκπροσωπεί την Ιαπωνία στην Μπιενάλε της Βενετίας το 1993. Η δημοτικότητά της γίνεται όλο και μεγαλύτερη, στέφεται επανειλημμένα η πιο δημοφιλής καλλιτέχνις στον κόσμο και οι συλλέκτες έργων τέχνης δίνουν μάχες για να αποκτήσουν ένα έργο της. Κάνει ρεκόρ πώλησης έργου (5.100.000 δολάρια) το 2008 για γυναίκα καλλιτέχνη εν ζωή και συνεχίζει να εκθέτει σε όλο τον κόσμο. Η τέχνη της είναι τόσο επιδραστική, που το ροκ συγκρότημα Superchunk γράφει γι' αυτήν το "Art Class - Song for Yayoi Kusama", ενώ και η ίδια πειραματίζεται και παρουσιάζει στην David Zwirner Gallery της Νέας Υόρκης το τραγούδι της "A Manhattan suicide addict", που προκαλεί... αμηχανία.


Το 2012 θα αποφασίσει να συνεργαστεί με τον οίκο μόδας Louis Vuitton, ο οποίος θα δημιουργήσει μια σειρά ρούχων και αξεσουάρ στολισμένων με τα περίφημα πουά της. Σκοπός της είναι όχι μόνο να γίνουν τα πουά της ακόμα πιο γνωστά, αλλά και να μεταδώσει το μήνυμά της «Love Forever». «Η αγάπη μου για την ανθρωπότητα και για τον κόσμο ήταν πάντα η κινητήρια δύναμη και η ενέργεια πίσω από όλα αυτά που κάνω. Όλη μου τη ζωή εκφράζω την αγάπη μέσα από την τέχνη» θα πει. Η αγάπη της αυτή δεν μένει χωρίς αντίκρισμα. Φέτος, το περιοδικό ΤΙΜΕ τη συμπεριέλαβε στη λίστα με τα 100 άτομα που ασκούν τη μεγαλύτερη επιρροή στον πλανήτη, στην οποία μάλιστα είναι το μεγαλύτερο σε ηλικία άτομο. Ούσα πλέον 87 ετών, η Γιαπωνέζα με το χαρακτηριστικό πορτοκαλί καρέ μαλλί εξακολουθεί να είναι εξαιρετικά παραγωγική και ο μεγαλύτερός της φόβος είναι η μοναξιά. «Αν και φοβάμαι τον θάνατο, θα ήθελα να κρατήσω το ηθικό μου τόσο ψηλά, ώστε να μην τον φοβάμαι» συμπληρώνει.

Yayoi Kusama: Πού χάθηκε το φως της καρδιάς μου; Facebook Twitter
All the Eternal Love I Have for the Pumpkins, 2016
Yayoi Kusama: Πού χάθηκε το φως της καρδιάς μου; Facebook Twitter
Chandelier of Grief, 2016
Yayoi Kusama: Πού χάθηκε το φως της καρδιάς μου; Facebook Twitter
Yayoi Kusama
Yayoi Kusama: Πού χάθηκε το φως της καρδιάς μου; Facebook Twitter
Where the Lights in My Heart Go, 2016
Yayoi Kusama: Πού χάθηκε το φως της καρδιάς μου; Facebook Twitter
Shedding Tears to the season, 2015
Yayoi Kusama: Πού χάθηκε το φως της καρδιάς μου; Facebook Twitter
Lights of the Heart, 2016
 
Yayoi Kusama: Πού χάθηκε το φως της καρδιάς μου; Facebook Twitter
The season came with tears, 2015
Yayoi Kusama: Πού χάθηκε το φως της καρδιάς μου; Facebook Twitter
Face of Youth, 2015
 
Yayoi Kusama: Πού χάθηκε το φως της καρδιάς μου; Facebook Twitter
My Heart's above, 2016
Yayoi Kusama: Πού χάθηκε το φως της καρδιάς μου; Facebook Twitter
My eternal life, 2016
 
Yayoi Kusama: Πού χάθηκε το φως της καρδιάς μου; Facebook Twitter
Yayoi Kusama

ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΑΥΤΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΣΤΙΣ 11.8.2017

Εικαστικά
1

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Χάρις Επαμεινώνδα: Η γλώσσα μου δεν είναι οι λέξεις

Εικαστικά / Χάρις Επαμεινώνδα: «Η γλώσσα μου δεν είναι οι λέξεις»

Η βραβευμένη με Αργυρό Λέοντα Κύπρια εικαστικός συνθέτει έναν κόσμο θραυσμάτων, αποκομμάτων της εσωτερικότητας, με ελλειπτικές εικόνες, τον οποίο μας προκαλεί να ανακατασκευάσουμε μέσα από τη σταδιακή του αποκάλυψη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
 Μαρία Λοϊζίδου και Πέτρος Μώρης στη 13η Μπιενάλε του Λίβερπουλ

Εικαστικά / Μαρία Λοϊζίδου και Πέτρος Μώρης στη 13η Μπιενάλε του Λίβερπουλ

Οι δύο καλλιτέχνες με καταγωγή από Κύπρο και Ελλάδα αντίστοιχα, παρουσιάζουν νέα έργα τους σε μια από τις σημαντικότερες εικαστικές διοργανώσεις της Βρετανίας που φιλοξενεί 30 καλλιτέχνες και συλλογικότητες, με αναθέσεις και θεματικές που έχουν να κάνουν με τη γεωγραφία και τις αξίες που διαπερνούν την πόλη αυτή: καταγωγή και μνήμη.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Μια έκθεση για την πολύχρωμη, πολύπλοκη Αθήνα στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο

Εικαστικά / Μια έκθεση για την πολύχρωμη και πολύπλοκη Αθήνα στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο

Ο Τόνι Μιλάκης καταγράφει μια πόλη που η πραγματικότητα προσφέρει τις καλύτερες ζωγραφικές λύσεις, που ακόμη και το πιο ευφάνταστο μυαλό ενός καλλιτέχνη δεν μπορεί να τις επινοήσει.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
CHECK Ο Ζαν Φρανσουά Μιλέ και η ατέρμονη γοητεία της φύσης και των εργατών της γης

Εικαστικά / Ζαν Φρανσουά Μιλέ: ο ζωγράφος που ο Βαν Γκογκ αποκαλούσε «πρωτοπόρο»

«Όσο το σκέφτομαι, τόσο περισσότερο νομίζω ότι ο Μιλέ πίστευε σε κάτι ανώτερο» έγραφε ο Βαν Γκογκ για τον «ζωγράφο των χωρικών» αλλά και έναν από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του γαλλικού ρεαλισμού. Η Εθνική Πινακοθήκη του Λονδίνου τον τιμά με μια μεγάλη έκθεση.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Το Μοναστήρι του Καρόλου: Το μουσείο του «κομμωτή των σταρ»

Εικαστικά / Κάρολος: O «κομμωτής των σταρ» έχει πλέον δικό του μουσείο στα Χανιά

Το «Μοναστήρι του Καρόλου», ένα ενετικό κτίσμα του 1583 και κατοικία του αυτοδίδακτου δημιουργού από το 1991, έχει μετατραπεί σε ένα μοναδικό καταφύγιο όπου συνυπάρχουν η ιστορία της κομμωτικής, έργα Ελλήνων και ξένων καλλιτεχνών μαζί με μνήμες της Μαρίας Κάλλας, της Μπριζίτ Μπαρντό αλλά και της Μαντάμ Ορτάνς.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Γιγάντιοι φαλλοί, το σεξ ως ζωτική δύναμη: Τα «ερωτικά» του Takis αναστατώνουν ακόμα

Εικαστικά / Γιγάντιοι φαλλοί, το σεξ ως ζωτική δύναμη: Τα «ερωτικά» του Takis αναστατώνουν ακόμα

«Τα έργα του αποθεώνουν την ικανότητα του έρωτα να μας αποσπά από την ιδέα του θανάτου». Και έχουμε την ευκαιρία να τα δούμε στην αναδρομική έκθεση του Ιδρύματος Γουλανδρή στην Άνδρο, και στην Αθήνα. Όλα σχεδόν, εκτός από το πιο γνωστό του, το οποίο οι επιμελητές απέρριψαν ως «κραυγαλέο»...
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Το Fondation Louis Vuitton υποδέχεται 270 έργα του Gerhard Richter σε μια μεγάλη αναδρομική έκθεση

Εικαστικά / Gerhard Richter: «Τώρα που δεν απέμειναν ιερείς ή φιλόσοφοι, οι καλλιτέχνες είναι οι σημαντικότεροι άνθρωποι στον κόσμο»

270 έργα ενός από τους σημαντικότερους εν ζωή ζωγράφους θα εκτεθούν το φθινόπωρο στο Fondation Louis Vuitton σε μια μεγάλη αναδρομική έκθεση.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μια αθέατη ως τώρα πλευρά της Φρίντα Κάλο στη Θεσσαλονίκη

Εικαστικά / Μια αθέατη ως τώρα πλευρά της Φρίντα Κάλο στη Θεσσαλονίκη

Μια διεθνής έκθεση με 241 φωτογραφίες, που μέχρι πρόσφατα δεν είχαν δει το φως δημοσιότητας και αποκαλύπτουν άγνωστες πτυχές της ζωής της πιο διάσημης ζωγράφου του 20ού αιώνα, κάνει στάση το φθινόπωρο στη συμπρωτεύουσα.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Έκθεση αφισών στην Ύδρα μιας Ελλάδας ανόθευτης και ταπεινής

Εικαστικά / Πώς διαφήμιζε η Ελλάδα τον εαυτό της στο εξωτερικό από το ’30 έως το ’60;

Μια σειρά αφισών του ΕΟΤ, σε μια έκθεση που φιλοξενείται στην οικία Λαζάρου Κουντουριώτη, αποκαλύπτει τις πρώτες απόπειρες και τα αρχικά βήματα του ελληνικού τουρισμού, με την υπογραφή σημαντικών Ελλήνων καλλιτεχνών.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Νίκος Τρανός: «Η τέχνη είναι ένα πολύ αποτελεσματικό αντικαταθλιπτικό» 

Εικαστικά / Νίκος Τρανός: «Η τέχνη είναι ένα πολύ αποτελεσματικό αντικαταθλιπτικό» 

Έχει βοσκήσει πρόβατα, έχει πουλήσει κουλούρια και έχει δουλέψει στην οικοδομή, μέχρι που αποφάσισε ότι το μόνο που ήθελε να γίνει είναι καλλιτέχνης. Τελικά, εξελίχθηκε σε έναν από τους κορυφαίους και διεθνώς αναγνωρισμένους Έλληνες δημιουργούς. Ο πρώην πρύτανης της ΑΣΚΤ είναι άνθρωπος από σπάνια πάστα.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Οι πρώτοι ομοφυλόφιλοι» και η γέννηση μιας νέας ταυτότητας

Εικαστικά / «Οι πρώτοι ομοφυλόφιλοι» και η γέννηση μιας νέας ταυτότητας

Μια μεγάλη έκθεση στο Σικάγο εξετάζει την γκέι ταυτότητα ως ιστορικό φαινόμενο μέσα από 300 έργα που δημιουργήθηκαν κυρίως στην περίοδο μεταξύ του 1869, όταν δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά η λέξη «ομοφυλόφιλος», και του 1939
THE LIFO TEAM
Η Χίλμα αφ Κλιντ έβρισκε γαλήνη ζωγραφίζοντας λουλούδια

Εικαστικά / Η Χίλμα αφ Κλιντ έβρισκε γαλήνη ζωγραφίζοντας λουλούδια

Σε μια σειρά έργων που παρουσιάζει το θαύμα της ανθοφορίας των λουλουδιών και των φυτών, μια από τις πιο αξιοσέβαστες καλλιτέχνιδες της Σουηδίας στρέφεται σε έναν κόσμο ομορφιάς, γαλήνης και ισορροπίας για να αποκαλύψει αλήθειες για την ανθρώπινη κατάσταση.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Το «Πλέγμα των Κυκλάδων» και μια έκθεση που μας ταξιδεύει στις διαχρονικές του συνδέσεις

Εικαστικά / Το «Πλέγμα των Κυκλάδων» και μια έκθεση για τις διαχρονικές του συνδέσεις

Μπορεί η σύγχρονη τέχνη να συνομιλήσει δημιουργικά με την αρχαία πολιτιστική κληρονομιά; Στην ΕΦΑ Κυκλάδων πίστεψαν στο «στοίχημα» και έτσι προέκυψε μια έκθεση με ξεχωριστό ενδιαφέρον στο Αρχαιολογικό Μουσείο Ίου.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Από τον Περικλή Βυζάντιο και τον Jean Tinguely μέχρι τον Robert McCabe

Εικαστικά / «Νήματα επιλογής»: Μια αθηναϊκή έκθεση δένει φωνές και γενιές

Μια ομαδική έκθεση στην Αίθουσα Τέχνης Αθηνών, με έργα των Περικλή Βυζάντιου, Robert McCabe και Jean Tinguely, μεταξύ άλλων, φέρνει σε διάλογο Έλληνες και ξένους καλλιτέχνες διαφορετικών αναφορών.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο «Ένοικος» του Παντελή Μάκκα: Μια γιορταστική βιντεοεγκατάσταση

Εικαστικά / Ο «Ένοικος» του Παντελή Μάκκα: Μια γιορταστική βιντεοεγκατάσταση

Μια ρετροσπεκτίβα δεκαπέντε χρόνων η οποία αποτελείται από έναν καταιγισμό εικόνων που δημιούργησε με την κάμερά του ο γνωστός video artist για μια σειρά σημαντικών παραστάσεων, οι οποίες παρουσιάζονται αποδεσμευμένες από τη θεατρική τους υπόσταση.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ

σχόλια

1 σχόλια