@Iris PrismaticaΣωστή η παρατήρηση σου σε ό,τι αφορά τη διάκριση των εξουσιών, την νομοθετική και την εκτελεστική και όπως περιγράφεις, «Είναι μάλιστα χρήσιμο να τοποθετούνται σε υπουργικές θέσεις ορισμένοι τεχνοκράτες που να μη λειτουργούν υπό την πίεση της άγρας σταυρών για επανεκλογή».Τρείς παρατηρήσεις:Πρώτον, η άγρα, όπως την περιγράφεις, ονομάζεται δημοκρατία στην οποία είμαστε υπεύθυνοι για τις επιλογές μας και τα αποτελέσματα των δημοκρατικών διαδικασιών.Με πρώτες από όλες εκείνη των εκλογών τα αποτελέσματα των οποίων προέρχονται από εμάς και αφορούν εμάς. Ας φροντίσουμε να εκλέγουμε σωστά χωρίς τους... «από μηχανής θεούς»... Όσο αφορά την πίεση των εκλεγμένων από την... άγρα για επανεκλογή τους άνευ όρων, συνείδησης και κρίσης, πλην της εξυπηρέτησης ατομικών και μικροκομματικών συμφερόντων, το γεγονός ότι σε μεγάλο, τεράστιο ποσοστό μάθαμε να ενεργούμε κατ' αυτούς τους τρόπους, ΔΕΝ αποτελούν τον κανόνα. Δεύτερον, όπως είδαμε πολύ πρόσφατα, όταν τοποθετήθηκαν σε υπουργικές θέσεις άνθρωποι τεχνοκράτες και αξιολογότατοι ακαδημαϊκοί μη εκλεγμένοι, αυτό δεν απέδωσε καθόλου, το εναντίον μάλιστα (οι ίδιοι δήλωσαν ότι βρέθηκαν εκτός των νερών τους, χάνοντας τα αυγά και τα πασχάλια, κάποιοι σχεδόν προσευχόμενοι -όπως οι ίδιοι δήλωσαν- να τελειώσει σύντομα η μαρτυρική θητεία τους), σε κάποιες δε περιπτώσεις η επιλογή τους εξόργισε το εκλογικό σώμα όπως η περίπτωση του σημερινού διοικητή της τράπεζας της Ελλάδος Γιάννη Στουρνάρα ως υπουργός οικονομίας 2012-2014.Τρίτον και σημαντικότερο, δεν έχω κανέναν απολύτως πρόβλημα η παράδοση να σπάει, όμως σε τελματωμένες καταστάσεις και σε περιπτώσεις μεγάλης ή έκτακτης ανάγκης. Όχι αυτή τη στιγμή, ακριβώς μετά τις εθνικές εκλογές που παρουσιάζεται πληθώρα νεοεκλεγμένων, νέων και ικανοτάτων προσώπων, γεμάτων ιδέες και διάθεση για εργασία.Σ.Σ.: Ο Τ. Κουίκ, αν δεν κάνω λάθος, δεν εξελέγει ούτε καν ως βουλευτής επικρατείας...