Η "υποδούλωση" ή υποδούλωση πρέπει να ενέχει το βουλητικό στοιχείο του υποκειμένου της πράξης. Ο μορφωμένος τα μόνα βουλητικά στοιχεία που έχει είναι είτε της μόρφωσης σαν αυτοσκοπό είτε σαν μέσο για την κοινωνικοοικονομική ανέλιξη.Δεν έχει σκοπό να βλάψει ή "να βλάψει" κανένα. Αλλά εκεί έρχεται η αριστερίστικη φοβικότητα με την ιεράρχηση.Είναι κακό για τον πιο εργατικό να βγάζει πιο πολλά; Όπου υπάρχει ιεράρχηση σημαίνει ότι είναι προϊόν αδικίας ή διακρίσεων; Δικαιώνουμε τον αποτυχημένο στην πράξη Προυντόν (του οποίου η αναρχική και δίκαιη ανταλλακτική τράπεζα βάρεσε κανόνι καραμπινάτο) ως προς το "η ιδιοκτησία είναι κλοπή" αφού η μόρφωση "υποδουλώνει".Ε λοιπόν όχι. Η μόρφωση απελευθερώνει. Η αμορφωσιά είναι δουλεία. Σεβόμαστε τα ζώα αλλά όχι τους ανθρώπους. Λένε οι άντρες "παρούσα" και οι γυναίκες διεκδικούν το δικαίωμα στις αξύριστες μασχάλες (λες και τους απαγόρευσε κανείς τίποτα).Αν βαφτίσουμε τα λογικά παράλογα, και τούμπα, δεν χορταίνουν οι κοιλιές των πεινασμένων. Οι κοιλιές των πεινασμένων χορταίνουν με ψωμί που παράγεται με ιδρώτα.Μόρφωση για όλους. Όχι αμορφωσιά για όλους. Ισότητα προς τα πάνω, όχι προς τα κάτω. Να δουλέψουν όλοι να αποκτήσουν κατσίκα, όχι να ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα.