Αναφορικά με τα δικαστήρια:Κατά τη διάρκεια της κρίσης αλλάξαμε πολλές αρμοδιότητες προκειμένου να πάνε πράγματα που ήταν στα Πρωτοδικεία στα Ειρηνοδικεία. Άρα είναι απλά μετακύλιση του προβλήματος σε άλλη βαθμίδα της ίδιας υπηρεσίας (πχ στην επαρχία πολλάκις Ειρηνοδίκες συμπληρώνουν την σύνθεση στα Τριμελή, πολιτικοί και ποινικοί δικαστές είναι τα ίδια φυσικά πρόσωπα).Ίσα ίσα που δεν αναφέρθηκα καθόλου στην προσωπική ζωή κανενός, κάτι το οποίο είναι απόλυτα σεβαστό σε κάθε περίπτωση. Αντιστοίχως όμως καλό είναι να μην συγχέουμε τη δημόσια σφαίρα με την ιδιωτική σφαίρα. Το τι νιώθει κάποιος δεν ανήκει στη δημόσια σφαίρα. Στην ιδιωτική του ζωή ας προσδιοριστεί όπως θέλει εφόσον αυτό είναι κάτι συναισθηματικό, κάτι εσωτερικό.Αν αυτό εξωτερικευθεί, πχ με εγχείρηση αλλαγής φύλου, τότε αφορά τη δημόσια σφαίρα και άρα τη σχέση με την πολιτεία.Αν αποδεχτούμε σαν φύλο για τη σχέση με την πολιτεία το ΜΗ ΔΥΪΚΟ ΦΥΛΟ, σε μια χώρα που στα δημόσια κτήρια δεν υπάρχει καν πρόσβαση ή τουαλέτες για ΑΜΕΑ (που υπάρχουν στην πραγματικότητα και όχι στο θυμικό τους), θα ήθελα να δω το χάος που θα δημιουργηθεί πχ με τις ποσοστώσεις φύλου στα ψηφοδέλτια ή τις τουαλέτες στα σχολεία ή τις καταγγελίες στο γραφείο ισότητας του πενταγώνου.Ο φάε-το-φαγητό-σου λέει την πάσα αλήθεια... Άλλο το τι θέλουμε άλλο το τι ισχύει. Αντιστοίχως, μια πορεία κατά της ανεργίας δεν εξαφανίζει την ανεργία και η προσφώνηση "ψηλέ" σε κάποιον δεν τον κάνει Βράνκοβιτς.