ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ

Η Βουλή είναι τίγκα στο συντηρητισμό και το φασισταριό. Αν οι Έλληνες gay περιμένουν να δουν άσπρη μέρα από ένα κόμμα και όχι από μια γενικότερη αλλαγή της νοοτροπίας του Έλληνα (που θα έρθει μόλις οι παλιότερες γενιές πεθάνουν και οι νεότερες έρθουν στην εξουσία), τότε θα ζει μονίμως στην απογοήτευση.Και θέλω να πω και το εξής:Είμαι straight και υποστηρίζω το δικαίωμα στο γάμο για τα ομόφυλα ζευγάρια.Ως straight, όμως, που μεγάλωσε στην "αθώα" δεκαετία των 90s (παδί του 86), άργησα μέχρι να φτάσω από το "χαχα μα πώς γίνεται να παντρευτούν δύο άντρες/γυναίκες" στο "ισότητα για όλους". Η εκκλησία, η οικογένεια, η τηλεόραση, τα πρότυπα ακόμα και οι λιγοστοί gay χαρακτήρες-καρικατούρες σε σειρές στην τηλεόραση, τίποτα δε βοήθαγε στο να ΜΗ γίνει κανείς ομοφοβικός.Έπρεπε να μάθω ότι έχω φίλους που αγαπώ σαν αδέρφια που το έκρυβαν γιατί η κοινωνία τους μισεί, έπρεπε να δουλέψω και να κάνω παρέα με άτομα που τύχαινε να είναι ομοφυλόφιλοι για να καταλάβω πως δεν είναι κάτι κακό ή κάτι που θα έπρεπε να με αφορά πέρα από το να προσπαθώ να παλεύω για τα δικαιώματα τους όταν και όπου μπορώ να το κάνω.Και αυτό γιατί η Ελλάδα των 90s δε μιλούσε ποτέ για σεξουαλικότητα - ήταν θέμα ταμπού. Και έτσι εγώ και μαζί μου χιλιάδες άλλα παιδιά, μεγάλωσαν μη γνωρίζοντας ότι "διαφορετικό" δε σημαίνει απαραίτητα και "επικίνδυνο".Όταν πλέον ήμουν αρκετά ασφαλής με τη δική μου σεξουαλικότητα ώστε να μη νιώθω ότι "μπορεί να με περάσουν για γκέι" αν υποστηρίζω τους γκέι (που τώρα πλέον χέστηκα με περάσουν, δε με περάσουν), είδα πόσο πίσω είναι τα μυαλά τις γενιάς μου. Έπειτα όμως είδα πως με τα χρόνια τα πράγματα αλλάζουν και πως ακόμα και η δική μου γενιά έχει πολύ πιο χαλαρή στάση απ'ότι οι γενιά των γονιών μου.Τα τωρινά παιδιά - αυτά που γεννήθηκαν στα late 90s-early 00s - έχουν διαφορετική αντιμετώπιση στα πράγματα.Εύχομαι να υπάρξει μια μέρα που τα παιδιά δε θα ξεκινάνε από ομοφοβικά για να φτάσουν - μέσα από τις καθημερινές τους επαφές με gay ανθρώπους - στο σεβασμό, αλλά θα ξεκινάνε και θα μένουν στο σεβασμό στη διαφορετικότητα. Όταν η παλαιολιθική γενιά των παππούδων και (ίσως) των γονιών μας φύγει και οι νεότεροι αποκτήσουν επιτέλους δύναμη, ίσως τότε να αλλάξουν τα πράγματα και σε αυτό και σε πολλά άλλα θέματα.
Σχολιάζει ο/η