Ενδιαφέρον το άρθρο και το πορτραίτο αλλά νομίζω πως ο αρθρογράφος κάνει "χοντρές" γενικεύσεις..."Το γεγονός ότι δεν ήταν ιδιαίτερα δημοφιλής στην εποχή της είναι η αιτία που δεν υπάρχουν πορτρέτα της" τςτςτς... Προσοχή... Στη σύντομη μα δημιουργική ζωή της η Τζέην Ώστεν μονάχα στην αφάνεια δεν έζησε...Το 1811 εκδόθηκε ως το μυθιστόρημα «μιας κυρίας» το Λογική & Ευαισθησία προκαλώντας ευμενέστατη αίσθηση στους φιλολογικούς κύκλους. Το μυθιστόρημα έγινε αυτό που λένε οι Άγγλοι the talk of town ενώ η λογοτεχνική του αρτιότητα έκανε πολλούς κοντόφθαλμους να πιστέψουν πως δεν ήταν το έργο μιας γυναίκας. Το 1813 επανεκδόθηκε μαζί με το Περηφάνια & Προκατάληψη, που σημείωσε εξαιρετική επιτυχία, ενώ το 1814 εκδόθηκε το Μάνσφηλ Παρκ. Τον επόμενο χρόνο εξέδωσε το Έμμα, με αφιέρωση στον Πρίγκιπα Αντιβασιλέα και μετέπειτα Γεώργιο IV, κατόπιν «βασιλικής» παρότρυνσης, ενώ το 1816 κυκλοφόρησε η δεύτερη έκδοση του Μάνσφηλ Παρκ. Αρκετά από αυτά μεταφράστηκαν και στα γαλλικά, όλα τους φυσικά ανώνυμα μιας και ήταν κατακριτέο να κερδίζει μια αστή χρήματα από την ενασχόληση της με τη συγγραφή(καθαρά ανδρικό προνόμιο). Το γεγονός ότι δεν υπάρχουν πολλά αυθεντικά πορτραίτα της ίδιας οφείλεται στο γεγονός ότι ήταν ανύπανδρη και ανήκε στην μεσαία αστική τάξη. Τα μεγάλα πορτραίτα θεωρούνταν είδος πολυτελείας (για παράδειγμα διασώζεται ως τις μέρες μας η μεγάλη ελαιογραφία στην έπαυλη του Χάμσαϊρ του πλούσιου αδελφού της Sir Edwar Austen)και ήταν ιδιαίτερα ακριβά. Αλλά ακόμα και τα μικρότερα (μινιατούρες σε ελεφαντοστό και σιλουέτ) που ήταν πολύ πιο φθηνά και δημοφιλή την περίοδο της Αντιβασιλείας τα δημιουργούσαν συνήθως ως οικογενειακά αναμνηστικά ενηλικίωσης, δώρα γάμου κλπ. Ένα σίλουετ της κυρίας Ώσετν και το νέοανακαλυφθέν πορτραιτάκι της επιβεβαιώνουν τον κανόνα. Η Τζ. Ώστεν έζησε μια σύντομη και ήσυχη σχετικά ζωή. Δεν υπήρξε ποτέ της αρκετά πλούσια ή μια κοσμική κυρία του συρμού για να ζωγραφίζουν το πορτραίτο της. Ακόμα και για άλλες γυναίκες συγγραφείς του 19ου αι. όπως οι αδελφές Μπροντέ ή Γκάσκελ που ανήκαν στη μεσαία αστική τάξη και που σαφώς είχαν πιο "πετυχημένη" καριέρα γνωρίζουμε πως δεν υπάρχουν πέρα από μικρά σχέδια με κάρβουνο, υδατογραφίες και μινιατούρες (της Γκάσκελ πχ. γνωρίζουμε πως την ζωγράφισε ένας θείος της)άλλες προσωπογραφίες. Συνεπώς οι αιτίες είναι μάλλον οικονομικό-κοινωνικές παρά λογοτεχνικές... "Η Τζέιν Ώστεν δεν κατάφερε να πείσει τους σύγχρονούς της για την αξία του έργου της(;)" Προσοχή στο τι γράφουμε εκτιθέμεθα κύριοι...