H αηδία σε μυρωδιές του σώματος μπορεί να κρύβει επιθυμία για αυταρχικούς πολιτικούς ηγέτες

H αηδία σε μυρωδιές του σώματος μπορεί να κρύβει επιθυμία για αυταρχικούς πολιτικούς ηγέτες Facebook Twitter
0

Όσοι αηδιάζουν εύκολα τις οσμές του σώματος του δικού τους και των άλλων, όπως του ιδρώτα και των ούρων, έλκονται πιο πολύ από αυταρχικούς πολιτικούς ηγέτες, σύμφωνα με μια νέα διεθνή επιστημονική έρευνα.

Η μελέτη δείχνει ότι υπάρχει συσχέτιση ανάμεσα στην υποστήριξη προς ένα δεσποτικό ηγέτη και στην ευαισθησία απέναντι στις σωματικές μυρωδιές, κάτι που -κατά τους επιστήμονες- πιθανώς προέρχεται από ένα βαθύ ριζωμένο ένστικτο αποφυγής των μολυσματικών νόσων.

Οι ερευνητές των πανεπιστημίων της Στοκχόλμης στη Σουηδία και της Μεγάλης Ελλάδας στο Καταντζάρο της Ιταλίας, με επικεφαλής το Σουηδό ψυχολόγο Γιόνας Όλοφσον, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Royal Society Open Science» της Βασιλικής Εταιρείας Επιστημών της Βρετανίας, μελέτησαν στοιχεία για πάνω από 750 ανθρώπους από πολλές χώρες, τους οποίους κατέταξαν σε δύο κλίμακες, ανάλογα αφενός με το βαθμό αηδίας καθενός απέναντι στις οσμές και αφετέρου τις πολιτικές προτιμήσεις του με βάση μια κλίμακα συντηρητισμού-προοδευτισμού.

«Η μελέτη μας δείχνει ότι οι άνθρωποι που αηδιάζουν περισσότερο τις μυρωδιές, είναι επίσης πιθανότερο να ψηφίζουν τον Ντόναλντ Τραμπ, από ότι οι λιγότερο ευαίσθητοι στις οσμές.

Πράγμα ενδιαφέρον, επειδή ο ίδιος ο Τραμπ μιλά συχνά για το πόσο διάφοροι άνθρωποι τον αηδιάζουν. Προκύπτει ότι και οι ίδιοι οι υποστηρικτές του αηδιάζουν πιο εύκολα» δήλωσε ο Όλοφσον.

«Υπάρχει σαφής σύνδεση ανάμεσα στο πόσο έντονα κανείς αηδιάζει από τις μυρωδιές και στην επιθυμία του να έχει έναν ηγέτη τύπου δικτάτορα, ο οποίος μπορεί να καταπιέσει τα ριζοσπαστικά κινήματα διαμαρτυρίας και να κρατήσει διαχωρισμένες τις διάφορες κοινωνικές ομάδες. Αυτή η μορφή κοινωνίας μειώνει την επαφή ανάμεσα στις διαφορετικές ομάδες και, τουλάχιστον θεωρητικά, την πιθανότητα να αρρωστήσει κανείς», πρόσθεσε.

Σύμφωνα με τους ερευνητές πάντως, δεν είναι δυνατό να προβλέψει κανείς το βαθμό αυταρχικότητας και πολιτικο-κοινωνικού συντηρητισμού ενός ανθρώπου με βάση μόνο τις αντιδράσεις του στις οσμές, καθώς η συσχέτιση δεν είναι τόσο μεγάλη.

Ο Όλοφσον εκτίμησε, σύμφωνα με τη «Guardian», ότι περίπου το 10% του αυταρχισμού μπορεί να εξηγηθεί από την ευαισθησία των ανθρώπων στις μυρωδιές και μόνο το 2% της υποστήριξης των ψηφοφόρων στο Ντόναλντ Τραμπ.

Η αηδία, σύμφωνα με τους εξελικτικούς ψυχολόγους, είναι ένα από τα βασικά ανθρώπινα συναισθήματα, που εξελίχθηκε από τα πολύ παλιά χρόνια, επειδή βοηθά τον άνθρωπο να επιβιώνει, π.χ. να αποφεύγει κάτι σάπιο και γεμάτο μικρόβια.

Η αηδία γενικότερα λειτουργεί πια ως ένα μέσο προστασίας απέναντι σε ό,τι κανείς θεωρεί επικίνδυνο και μολυσματικό (κυριολεκτικά ή μεταφορικά), οτιδήποτε θέλει να αποφύγει.

Για μερικούς ανθρώπους, σύμφωνα με τους ερευνητές, αυτό μπορεί να είναι π.χ. οι μετανάστες, με συνέπεια να αυξάνεται η τάση για κοινωνικές διακρίσεις σε βάρος τους.

Με πληροφορίες από Guardian

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ανάμεσά μας, στο κέντρο της Αθήνας, κυκλοφορεί πλέον ένα flower boy

Living / Ανάμεσά μας, στο κέντρο της Αθήνας, κυκλοφορεί πλέον ένα flower boy

Οδηγώντας ένα παλιό τρίκυκλο, φορώντας χρωματιστές στολές εργασίας και τζόκεϊ καπέλα που κάνουν έντονη αντίθεση, ο Στέφανος Κονιδάρης κάνει διανομές λουλουδιών που μελέτες αποδεικνύουν ότι είναι ένας φυσικός τρόπος να βελτιώσουμε τη συναισθηματική μας υγεία.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Βλέπει, τελικά, κανένας μας ηθικό και φεμινιστικό πορνό;

Living / Βλέπει, τελικά, κανένας μας ηθικό και φεμινιστικό πορνό;

Γιατί, ακόμη κι αν νιώθουμε ή, έστω, δηλώνουμε φεμινιστές, δεν στρεφόμαστε προς μια πιο ηθική και φεμινιστική πορνογραφία; Υπάρχει, τελικά, κάποια ρεαλιστική εναλλακτική στον βόθρο του mainstream πορνό, κι αν ναι, ποια είναι;
ΙΩΝΑΣ ΚΑΛΛΙΜΑΝΗΣ
Εθνικός Γυμναστικός Σύλλογος: Το στάδιο στην καρδιά της πόλης με φόντο την Ακρόπολη

Living / Εθνικός Γυμναστικός Σύλλογος: Το στάδιο στην καρδιά της πόλης με φόντο την Ακρόπολη

Στην περιοχή του Καλλιμάρμαρου, του ιστορικού Παναθηναϊκού Σταδίου των πρώτων Ολυμπιακών Αγώνων (1896), υπάρχει ένα ακόμα στάδιο που έχει τη δική του πολύχρονη ιστορία.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΜΠΙΛΑΛΗΣ
Το μεγάλο ταμπού: Μαγαζιά που απαγορεύουν την είσοδο μικρών παιδιών

Διεθνή / Το μεγάλο ταμπού: Μαγαζιά που απαγορεύουν την είσοδο μικρών παιδιών

Ο Guardian αγγίζει ένα θέμα το οποίο όπου και όποτε συζητηθεί -ακόμα και στην Ελλάδα- είναι αφορμή για σκληρές κόντρες ανάμεσα σε αυτούς που επέλεξαν να γίνουν γονείς και σε εκείνους που δεν το αποφάσισαν ακόμη – ή δεν πρόκειται να το αποφασίσουν και ποτέ
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΓΑΛΑΝΟΠΟΥΛΟΥ