Το πιο επιθυμητό επάγγελμα

Facebook Twitter
0


Πριν από ένα μήνα μίλησα με τον David Habba από τη Νιγηρία, ο οποίος εξήγησε έναν από τους λόγους που το φαγητό μειώνεται (γι'αυτές τις χώρες) και γιατί αυξάνεται η τιμή του (για μας). Το θέμα φυσικά είναι τεράστιο, αλλά υπάρχει κάτι τρομαχτικά κοινό στις χώρες που έχουν το κλίμα για παραγωγή τροφής, όπως και η Ελλάδα: το επάγγελμα του αγρότη δεν αποδίδει οικονομικά, οι νέοι δε θέλουν με τίποτα να το ακολουθήσουν, οι χώρες εισάγουν προίόντα χάνοντας λεφτά κι έτσι οι τιμές εξαρτώνται από διεθνείς συσχετισμούς, πέρα από τον έλεγχο της κάθε χώρας. Μιλώντας με την Awa από την Γκάμπια η κοινή μας μοίρα φάνηκε μέσα από τις απαντήσεις της:



Γεια σου Awa! Πώς είναι εκεί ο καιρός;

Αχ, πάρα πολύ ζέστη…

Πώς λέγεται το μέρος που μένεις;

Bundung. Είναι κοντά στο νερό. Πώς τα πάει η Ελλάδα τώρα με την κρίση;

Δεν είναι καλά τα πράγματα. Ο κόσμος είναι θυμωμένος, αγχωμένος και απογοητευμένος. Δεν φαντάστηκα ότι θα ξέρεις για τα ελληνικά θέματα! Αλήθεια, πώς το ξέρεις;

Παρακολουθώ φανατικά το BBC και τα διεθνή νέα όλη την ώρα.

Λες ότι ο κόσμος στην Γκάμπια ξέρει για την κατάσταση της Ελλάδας;

Ναι, φυσικά. Στο μάθημα ιστορίας όλοι έχουμε μάθει ότι ο πολιτισμός ξεκίνησε στην Ελλάδα, είναι σημαντική χώρα.

Είναι δύσκολες ώρες, αλλά ΕΓΩ ήθελα να κάνω τις ερωτήσεις! Ένα τμήμα της Αφρικής αντιμετωπίζει μεγάλη έλλειψη φαγητού. Πώς είναι τα πράγματα στην Γκάμπια;

Στην οικογένειά μου αγοράζουμε το φαγητό. Η γιαγιά μου ήταν αγρότισσα μικρής κλίμακας για τις καθημερινές ανάγκες αλλά πέθανε πριν από δύο χρόνια. Τώρα το προμηθευόμαστε από τοπικές αγορές οι οποίες πουλάνε προϊόντα που έχουν καλλιεργηθεί από γυναίκες.

Παράγουν αρκετά ώστε να θρέψουν την οικογένειά τους και να πουλήσουν ό,τι περισσεύει;

Όχι. Συνήθως το φαγητό δεν φτάνει για τις οικογένειές τους αλλά το πουλάνε για να καλύψουν άλλες ανάγκες των παιδιών, όπως την εκπαίδευση. Το φαγητό δεν φτάνει για τα παιδιά. Το ποσοστό φτώχιας είναι πολύ ψηλό και τα περισσότερα υποσιτίζονται.

Είναι ακριβό το φαγητό;

Ναι! Είναι ακριβό γιατί η διατροφή μας αποτελείται κυρίως από ρύζι το οποίο εισάγουμε από την Ταϊλάνδη και από την Ιαπωνία.

Θα μπορούσε να φυτρώσει ρύζι στην Γκάμπια;

Ναι αλλά οι αγρότες δεν έχουν την κατάλληλη υποστήριξη, ειδικά οι γυναίκες, οπότε αυτές κάνουν προσπάθεια σε μικρή κλίμακα γιατί απαιτεί λιγότερη ενέργεια.

Νιώθεις ανασφάλεια σχετικά με το φαγητό;

Ναι, οι τιμές ανεβαίνουν συνεχώς, ειδικά στο ρύζι, η κυβέρνηση εισάγει όλο και λιγότερο και θα αυξηθούν κι άλλο. Η παραγωγή της χώρας δεν είναι αρκετή για να θρέψει όλους. Είμαστε πολύ μικρή χώρα, μόλις 1.5 εκατομμύριο αλλά αντιμετωπίζουμε πρόβλημα, αν και όχι όσο άλλες χώρες της Αφρικής.

Ποιος μαγειρεύει στην οικογένειά σου;

Ζω σε μία εκτεταμένη οικογένεια και όλα τα κορίτσια μαγειρεύουν. Η καθεμία είναι υπεύθυνη για τα ψώνια και το φαγητό μία μέρα της εβδομάδας. Όλα τα κορίτσια στην Αφρική ανατρέφονται έτσι. Εγώ ζω σε μία οικογένεια 16 ατόμων.

Τις μέρες που είσαι υπεύθυνη για το φαγητό, έχεις χρόνο για τις συνηθισμένες σου δουλειές;

Όχι γιατί ξυπνάω στις 7, κάνω δουλειές στο σπίτι και μετά τρέχω στην αγορά για τα ψώνια. Την ημέρα που είναι η σειρά μου να μαγειρέψω δεν έχω άλλη υποχρέωση.

Ποιο είναι το πιο εύκολο φαγητό;

Το “Benechin”, ένα πιάτο με ρύζι, επειδή χρειάζεται μόνο ένα σκεύος για να γίνει.

Και το πιο δύσκολο;

“Supa”, ένα φαγητό με μπάμιες.

Γιατί είναι δύσκολο;

Γιατί παίρνει πολύ χρόνο. Χρειάζονται μπάμιες, καπνιστό ψάρι, γατόψαρο, φοινικέλαιο, «πικρή» ντομάτα, πιπεριές κι άλλα.

Μαγειρεύεις άλλο φαγητό για το βράδι;

Όχι, τρώμε πάλι το μεσημεριανό. Το πρωί οι ενήλικες κανονίζουν μόνοι τους το φαγητό τους, μόνο τα παιδιά το βρίσκουν έτοιμο.

Οι αγρότες χαίρουν εκτίμησης στη Γκάμπια;

Δεν είναι επικερδές επάγγελμα και οι περισσότεροι νέοι δε θέλουν να συμμετέχουν. Μόνο οι φτωχοί το κάνουν.

Ποιο είναι το πιο επιθυμητό επάγγελμα;

Το να φοράς ένα κουστούμι και να δουλεύεις στο δροσερό αέρα ενός γραφείου.


Η Awa είναι η μία στυλάτη γκαμπιανή που είναι σε θέση να διατηρεί το στυλ της και στις πιο ακραίες θερμοκρασίες. Είναι μέλος της Activista, της ομάδας νέων της ActionAid, είναι 21 χρονών και γράφει στο Bloggerswarm της ActionAid. Oνειρεύεται έναν καλύτερο κόσμο.


Εδώ μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα για τα 1,7 δισεκατομμύρια ανθρώπων που κινδυνεύουν εξαιτίας των κλιματικών αλλαγών, της καταστροφής των φυσικών πόρων και των ολοένα αυξανόμενων τιμών των τροφίμων. 

Γεύση
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Οι ιδιαίτερες γεύσεις του καλοκαιριού στο Αιγαίο

Γεύση / Γεύσεις που σκάνε σαν κύμα: Η παράδοση του Αιγαίου στο πιάτο

Οι μένουλες Καρπάθου, το σπινιάλο Καλύμνου, η σκίζα της Μήλου και η μόστρα της Μυκόνου: Από τον ιωδιούχο αφρό του Αιγαίου ως τα μητάτα των Κυκλάδων, η γεύση του καλοκαιριού αποτυπώνεται σε προϊόντα που φέρουν την ιστορία και το φως των νησιών.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
ΕΠΕΞ Ελένη Σαράντη

Γεύση / Ελένη Σαράντη: «Κυνήγησα πράγματα που τελικά δεν είχαν σημασία»

Μετά από μια δύσκολη στιγμή, κατάλαβε πως η μόνη επιβράβευση που μετρά δεν είναι τα αστέρια, αλλά το “φάγαμε καταπληκτικά”. Όταν την αποκαλούν σεφ, απαντά απλά: «Εγώ μαγειρεύω». Η υπερήφανη μαγείρισσα που προκαλεί ουρές στην οδό Σαλαμίνος, στον Κεραμεικό, είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Από τη γαλλική bistronomie στο σαμιώτικο αμπέλι: Η συναρπαστική διαδρομή του Βασίλη Αλεξίου

Το κρασί με απλά λόγια / Από τη γαλλική bistronomie στο σαμιώτικο αμπέλι: Η συναρπαστική διαδρομή του Βασίλη Αλεξίου

Ο σεφ και οινοποιός μας ταξιδεύει από τη Σαντορίνη στο Παρίσι, στο Μarais, όπου είχε μια πολύ επιτυχημένη μακρόχρονη πορεία ως ένας από τους δημιουργούς του ρεύματος του bistronomie. Τώρα βρίσκεται στη Σάμο όπου φτιάχνει κρασιά τα οποία εκφράζουν την προσωπικότητά του και τον χαρακτήρα του, με σκοπό να τα απολαμβάνει ο κόσμος με το φαγητό του, μαζί με άλλους ανθρώπους.
THE LIFO TEAM
Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Nothing Days / Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Ένα «ανοιξιάτικο» τριήμερο σε μία πόλη που ξέρει από φυσικές καταστροφές αλλά ξέρει και να υμνεί τη ζωή, και μία μεγάλη βόλτα στην Πομπηία και στο Ερκολάνο. Από το αρχαίο «fast food» στις σύγχρονες γεύσεις της ναπολιτάνικης κουζίνας.
M. HULOT
Τραπέζι κάτω από την κληματαριά

Γεύση / Τραπέζια κάτω από βαθύσκιωτες κληματαριές. Αυτό είναι το καλοκαίρι

Σκάροι με μπάμιες μαγειρεμένα στον χυμό των ανώριμων σταφυλιών από την κληματαριά της αυλής μας, σκορπιοί μακαρονάδα με ρόγες των ώριμων τσαμπιών, καθώς και αρνάκι κοκκινιστό με γλυκόξινες αγουρίδες. Αυτές είναι οι γεύσεις που αξίζουν τον ίσκιο της κληματαριάς.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Αν ζούσε ο Κωνσταντίνος Αντωνόπουλος, το ελληνικό κρασί θα ήταν διαφορετικό

Το κρασί με απλά λόγια / Αν ζούσε ο Κωνσταντίνος Αντωνόπουλος, το ελληνικό κρασί θα ήταν διαφορετικό

Ένα podcast από την Υρώ Κολιακουδάκη Dip WSET και τον Παναγιώτη Ορφανίδη αφιερωμένο σε έναν πιονέρο του ελληνικού αμπελώνα, για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι.
THE LIFO TEAM
Τα μυστήρια της κουζίνας του λιμανιού

Γεύση / Mε τα«δώρα» του λιμανιού θα μαγειρέψεις τα ωραιότερα φαγητά

Κάβουρες από τα βαθιά νερά, φλογάτες σκορπίνες, μαγιάτικα στον φούρνο και άλλα ψάρια που δεν φτάνουν στον πάγκο του ιχθυοπώλη. Η βόλτα στο λιμάνι είναι πηγή έμπνευσης για τους σπιτικούς μάγειρες.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ