Μπακαλόγατος:το «φρέσκο» είναι καλό, αλλά αυτό που έχει αντέξει στον χρόνο είναι καλύτερο

Μπακαλόγατος:το «φρέσκο» είναι καλό, αλλά αυτό που έχει αντέξει στον χρόνο είναι καλύτερο Facebook Twitter
0
Μπακαλόγατος:το «φρέσκο» είναι καλό, αλλά αυτό που έχει αντέξει στον χρόνο είναι καλύτερο Facebook Twitter
Ο χώρος απλός, στην κλασική αισθητική γραμμή του σύγχρονου μεζεδοπωλείου, με λίγα τραπέζια στον πεζόδρομο της Φωκίωνος Νέγρη και άλλα τόσα στο εσωτερικό...


Πολλές φορές αισθάνομαι ότι έχω κόλλημα με την ηλικία των εστιατορίων. Δοκιμάζεις ένα καινούργιο μαγαζί με προσμονή και αν ικανοποιήσει τις προσδοκίες σου, αρχίζεις να αναρωτιέσαι αμέσως πόσο θα κρατήσει έτσι. Γιατί ξέρεις ότι από τις πλέον ευμετάβλητες καταστάσεις που γνωρίζεις είναι αυτές της ποιότητας και της απόδοσης των ελληνικών εστιατορίων. Οι σεφ κάνουν τους (γρήγορους) κύκλους τους, οι βοηθοί το ίδιο, οι προμηθευτές... Ασταθείς ισορροπίες που ανατρέπονται. Εν ολίγοις, το «φρέσκο» είναι καλό, αλλά αυτό που έχει αντέξει στον χρόνο είναι καλύτερο. Οι σκέψεις αυτές έρχονται αβίαστα, έχοντας μόλις (ξανα)δοκιμάσει το φαγητό ενός εστιατορίου που έχει συμπληρώσει έξι χρόνια ζωής ως ελληνικό μεζεδοπωλείο, αλλά καταφέρνει και τώρα να σου δίνει την ίδια φρεσκάδα, την ίδια καλή διάθεση των ανθρώπων που το έχουν. Ο Μπακαλόγατος στην Κυψέλη, δημιούργημα ενός νεαρού ζευγαριού, του Γιώργου (στην κουζίνα) και της Φανής (στη σάλα), υπηρετεί με πάθος την καλή ελληνική κουζίνα, αυτήν που όταν τη δοκιμάσεις, αισθάνεσαι αβίαστα τη θαλπωρή του νόστιμου φαγητού. Όλα τα στοιχεία που πρέπει να υπάρχουν είναι στη θέση τους: η αναζήτηση καλής πρώτης ύλης που τηρεί την εντοπιότητα, ο μαγειρικός χειρισμός που δεν επιτρέπει άσκοπους πειραματισμούς να χαλάσουν τη δοκιμασμένη στα χρόνια προσέγγιση, το πάθος για το καλό αποτέλεσμα που διαισθητικά σχεδόν κρατά τις σωστές ισορροπίες. «Τη γεύση τη δίνει η φύση» συνηθίζει να λέει ο Γιώργος. Ο χώρος απλός, στην κλασική αισθητική γραμμή του σύγχρονου μεζεδοπωλείου, με λίγα τραπέζια στον πεζόδρομο της Φωκίωνος Νέγρη και άλλα τόσα στο εσωτερικό, το οποίο θερμαίνεται από την πατίνα του χρόνου και τη ζεστή υποδοχή των ανθρώπων του.

Μπακαλόγατος:το «φρέσκο» είναι καλό, αλλά αυτό που έχει αντέξει στον χρόνο είναι καλύτερο Facebook Twitter
Τα ντολμαδάκια που φτιάχνονται στο μικρό νησί των Δωδεκανήσων είναι θρυλικά για το πολύ μικρό τους μέγεθος και τη νοστιμιά τους.

  

Ο κατάλογος αποκαλύπτει την καταγωγή του σεφ Γιώργου Καντέλη από την Κάσο, με πολλές αναφορές και προτάσεις από την κασιώτικη παραδοσιακή κουζίνα, τις οποίες, αν ακολουθήσεις, δεν θα βγεις χαμένος. Το κασιώτικο «λαδοβρόχι» με ντομάτα, κάππαρη, θρούμπες, ανθότυρο και μπόλικο ελαιόλαδο (€5,5) απογειώνεται χάρη στην κασιώτικη κουλούρα με μαυροκούκι, που αποτελεί τη βάση της σαλάτας, αλλά και την εξαιρετική ποιότητα των υλικών που τη φτιάχνουν. Τα ντολμαδάκια που φτιάχνονται στο μικρό νησί των Δωδεκανήσων είναι θρυλικά για το πολύ μικρό τους μέγεθος και τη νοστιμιά τους. Όποια προσδοκία και να έχεις, τα κασιώτικα του Μπακαλόγατου θα την υπερβούν. Μινιατούρες μοσχαρίσιου κιμά, διπλωμένες υπομονετικά σε διαλεγμένο, τρυφερό αμπελόφυλλο και λουσμένες με αιγοπρόβειο βούτυρο (€11,5). Δυνατή και πλούσια γεύση που σε κρατά σε εγρήγορση έως ότου το βουνό από ντολμαδάκια στο πιάτο εξαντληθεί. Η σιτάκα, το τοπικό κρεμώδες τυρί, απογειώνει το επόμενο πιάτο, όπου συναντά τις μακαρούνες και το τσίκνομα κρεμμυδιού (€8) σε έναν συνδυασμό κλασικό, αλλά αξεπέραστο σε νοστιμιά. Το αποκορύφωμα του κασιώτικου ρεπερτορίου το συναντάς στο κασιώτικο πιλάφι (€12,50), όπου το ρύζι έχει βράσει σε ζωμό από κατσικάκι και αφού μελώσει ιδανικά σερβίρεται με ικανή δόση κανέλας, βουτύρου και συνοδεύεται από κοτόπουλο. Προτιμήστε την εκδοχή που στο πιάτο μπαίνει, αντί για κοτόπουλο, το κατσικάκι. Ο κατάλογος του Μπακαλόγατου δεν εξαντλείται στην Κάσο. Τα κρητικά κεφτεδάκια (€5,50) ήταν τραγανά και ευωδίαζαν δυόσμο. Η μελιτζάνα γιαρτουλού (€5,50) έβγαζε νόστιμες ισορροπίες με την ντοματένια σάλτσα και το γιαούρτι. Οι επιλογές που υπάρχουν είναι πολλές σε τοπικούς μεζέδες με ονομασία προέλευσης, κρέατα στη σχάρα και ψάρια, όταν το επιτρέπει ο καιρός. Ρωτήστε αν έχει κάτι ειδικό η κουζίνα, εμείς πετύχαμε ροΐκιο, το πραγματικό άγριο σταμναγκάθι που φτιάχνεται γιαχνί με κρεμμύδι, φρέσκια ντομάτα και πιπέρι. Ο Μπακαλόγατος είναι πραγματικά το διαμάντι της Φωκίωνος Νέγρη. Το μόνο πρόβλημα που έχεις είναι να τιθασεύσεις την αχαλίνωτη όρεξη που σου ξυπνά το φαγητό του.

☛ Μπακαλόγατος, Φωκίωνος Νέγρη 72, 210 8216598

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Agora symi

Γεύση / Agora: Η πιο γραφική ανηφόρα της Σύμης οδηγεί σε μια κουζίνα με χαρακτήρα

Σε ένα μικρό μπαλκόνι με θέα τα παστέλ αρχοντικά της Σύμης, ο Χρήστος Σιδηρόπουλος σερβίρει μια ελληνική κουζίνα που συνομιλεί με το παρελθόν χωρίς να το αντιγράφει – μιλάει χαμηλόφωνα, αλλά ακούγεται καθαρά.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Οι ανθοί της cucina povera

Γεύση / Κολοκυθανθοί: Τα λουλούδια της φτωχής αλλά σοφής κουζίνας

Τα άνθη που είτε βουτιούνται στο κουρκούτι είτε γίνονται τροφαντός ντολμάς κρύβουν φθαρτή ομορφιά και μεγάλη γευστική παράδοση — πολύ πριν ο οδηγός Michelin αναδείξει τάσεις σαν το zero waste και το «από το χωράφι στο τραπέζι».
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Αμπέλι, άστρα και συναίσθημα: Ο Θοδωρής Κοντογιάννης και η βιοδυναμική οινοποίηση

Το κρασί με απλά λόγια / Αμπέλι, άστρα και συναίσθημα: Ο Θοδωρής Κοντογιάννης και η βιοδυναμική οινοποίηση

Πώς επηρεάζει η αστρονομία τις καλλιεργητικές πρακτικές στο αμπέλι; Η Υρώ Κολιακουδάκη και ο Παναγιώτης Ορφανίδης σε μια συζήτηση με τον Θοδωρή Κοντογιάννη για τη σχέση του ανθρώπου με τη γη, την τεχνολογία και το κρασί, έξω από τα συνηθισμένα.
ΥΡΩ ΚΟΛΙΑΚΟΥΔΑΚΗ
Οι ιδιαίτερες γεύσεις του καλοκαιριού στο Αιγαίο

Γεύση / Σαρδέλες Καλλονής, Φούσκες, Σκίζα. Αυτή είναι η γεύση του Αιγαίου

Οι μένουλες Καρπάθου, το σπινιάλο Καλύμνου, η σκίζα της Μήλου και η μόστρα της Μυκόνου: Από τον ιωδιούχο αφρό του Αιγαίου ως τα μητάτα των Κυκλάδων, η γεύση του καλοκαιριού αποτυπώνεται σε προϊόντα που φέρουν την ιστορία και το φως των νησιών.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
ΕΠΕΞ Ελένη Σαράντη

Γεύση / Ελένη Σαράντη: «Κυνήγησα πράγματα που τελικά δεν είχαν σημασία»

Μετά από μια δύσκολη στιγμή, κατάλαβε πως η μόνη επιβράβευση που μετρά δεν είναι τα αστέρια, αλλά το “φάγαμε καταπληκτικά”. Όταν την αποκαλούν σεφ, απαντά απλά: «Εγώ μαγειρεύω». Η υπερήφανη μαγείρισσα που προκαλεί ουρές στην οδό Σαλαμίνος, στον Κεραμεικό, είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Από τη γαλλική bistronomie στο σαμιώτικο αμπέλι: Η συναρπαστική διαδρομή του Βασίλη Αλεξίου

Το κρασί με απλά λόγια / Από τη γαλλική bistronomie στο σαμιώτικο αμπέλι: Η συναρπαστική διαδρομή του Βασίλη Αλεξίου

Ο σεφ και οινοποιός μας ταξιδεύει από τη Σαντορίνη στο Παρίσι, στο Μarais, όπου είχε μια πολύ επιτυχημένη μακρόχρονη πορεία ως ένας από τους δημιουργούς του ρεύματος του bistronomie. Τώρα βρίσκεται στη Σάμο όπου φτιάχνει κρασιά τα οποία εκφράζουν την προσωπικότητά του και τον χαρακτήρα του, με σκοπό να τα απολαμβάνει ο κόσμος με το φαγητό του, μαζί με άλλους ανθρώπους.
THE LIFO TEAM
Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Nothing Days / Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Ένα «ανοιξιάτικο» τριήμερο σε μία πόλη που ξέρει από φυσικές καταστροφές αλλά ξέρει και να υμνεί τη ζωή, και μία μεγάλη βόλτα στην Πομπηία και στο Ερκολάνο. Από το αρχαίο «fast food» στις σύγχρονες γεύσεις της ναπολιτάνικης κουζίνας.
M. HULOT
Τραπέζι κάτω από την κληματαριά

Γεύση / Τραπέζια κάτω από βαθύσκιωτες κληματαριές. Αυτό είναι το καλοκαίρι

Σκάροι με μπάμιες μαγειρεμένα στον χυμό των ανώριμων σταφυλιών από την κληματαριά της αυλής μας, σκορπιοί μακαρονάδα με ρόγες των ώριμων τσαμπιών, καθώς και αρνάκι κοκκινιστό με γλυκόξινες αγουρίδες. Αυτές είναι οι γεύσεις που αξίζουν τον ίσκιο της κληματαριάς.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Αν ζούσε ο Κωνσταντίνος Αντωνόπουλος, το ελληνικό κρασί θα ήταν διαφορετικό

Το κρασί με απλά λόγια / Αν ζούσε ο Κωνσταντίνος Αντωνόπουλος, το ελληνικό κρασί θα ήταν διαφορετικό

Ένα podcast από την Υρώ Κολιακουδάκη Dip WSET και τον Παναγιώτη Ορφανίδη αφιερωμένο σε έναν πιονέρο του ελληνικού αμπελώνα, για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι.
THE LIFO TEAM