Μια μέρα στο εργοστάσιο που φτιάχνουν το Μακεδονικό Ταχίνι

Μια μέρα στο εργοστάσιο που φτιάχνουν το Μακεδονικό Ταχίνι Facebook Twitter
Το κλασικό Μακεδονικό ταχίνι στην εμβληματική συσκευασία.
0

Λατρεύω το ταχίνι. Οι κυπριακές μου ρίζες μού έμαθαν να μην το θεωρώ κάτι εξωτικό ή παράξενο. Αντιθέτως, το «επέβαλαν» από νωρίς στο διαιτολόγιό μου, μια και όσο πιο κοντά στη Μέση Ανατολή βρίσκεται κανείς, τόσο πιο πολλές χρήσεις αυτού του τρομερού υλικού μπορεί να βρει. Με τη γήινη, σχεδόν ουδέτερη γεύση του (με νότες από ξηρούς καρπούς) και τη γεμάτη υφή του μπορεί από μόνο του να μη «λέει πολλά», όμως είναι το ιδανικό για να αναδείξει δεκάδες γευστικούς αλμυρούς και γλυκούς συνδυασμούς. Λατρεύει το σκόρδο και το λεμόνι και γίνεται ένα ωραίο έντονο dip, γίνεται χούμους ή ανατολίτικη μελιτζανοσαλάτα, με τα ίδια υλικά γίνεται ένα φανταστικό dressing για σαλάτες, μπορεί να βαθύνει τη γεύση σε χορτόσουπες, είναι ο άψογος συνοδευτικός κρίκος σε φαλάφελ και μεσανατολίτικα κεμπάπ. Μια ολόκληρη ομάδα από νέους, διάσημους σεφ που αγαπούν αυτές τις γεύσεις και προτείνουν μια πιο υγιεινή αντιμετώπιση στη μαγειρική βάζει το ταχίνι στα βασικά της υλικά. Δείτε τις συνταγές του Yotam Ottolenghi και πολλών ακόμα. Στον κόσμο των γλυκών, το ταχίνι γίνεται κάτι μαγικό, αν του προσθέσεις ζάχαρη ή μέλι. Η κανέλα, το κακάο, το ξύσμα από πορτοκάλι, γίνονται οι τέλειοι φίλοι του. Δεν είναι μόνο οι χαλβάδες, είναι τα ψωμιά, είναι τα γλυκά του ταψιού, είναι τα cookies, τα energy bars, η γκρανόλα, ακόμα και το παγωτό.

Τι είναι το ταχίνι; Θα μπορούσε κανείς να πει απλά πως είναι αλεσμένο σησάμι. Κανένα καλό υλικό, όμως, δεν παρασκευάζεται τόσο απλά και αν ψάχνεις για να βρεις το καλύτερο, τότε θα πρέπει να δεις πώς δημιουργείται, ποιες είναι οι λεπτομέρειες που το μετατρέπουν από «άλλο ένα ταχίνι» σε υλικό άριστης ποιότητας, από τα καλύτερα στον κόσμο.

Το μεγαλύτερο κομμάτι της εργοστασιακής γραμμής αυτού του υπερσύγχρονου ελληνικού εργοστασίου έχει να κάνει ακριβώς με αυτό. Πώς, δηλαδή, το σησάμι που έρχεται από την Αφρική θα καθαριστεί χωρίς την προσθήκη χημικών, συντηρητικών ή άλλων πρόσθετων και θα φτάσει σε μια κατάσταση πλήρους αγνότητας.

Είναι μια ωραία ιστορία με πολλές διαστάσεις που δεν γνώριζα και έμαθα με μια επίσκεψη στο υπερσύγχρονο εργοστάσιο των Αδελφών Χαϊτογλου, που βρίσκεται στο Καλοχώρι Θεσσαλονίκης, μιας οικογενειακής εταιρίας που από το 1924 παράγει παραδοσιακά προϊόντα υψηλής διατροφικής αξίας με βάση το σησάμι.

Το σησάμι και η καλλιέργειά του είναι μια ιστορία που πάει πολλές χιλιάδες χρόνια πίσω, με ενδείξεις για τη χρήση του στην αρχαία Αίγυπτο, στην αρχαία Ρώμη και, φυσικά, στην Ελλάδα. Αποτελεί πηγή πολύτιμων συστατικών, όπως τα ωμέγα-6 λιπαρά οξέα, τα φλαβονοειδή φαινολικά αντιοξειδωτικά, οι βιταμίνες και οι φυτικές ίνες. Το φυτό που παράγει τους σπόρους που γνωρίζουμε ως σησάμι ανήκει στην οικογένεια pedaliaceae, η οποία ευδοκιμεί σε χώρες όπως η Νιγηρία, το Σουδάν, η Αιθιοπία, η Κίνα και η Ινδία. Η συγκομιδή και η συσκευασία για εξαγωγή του σησαμιού γίνεται στο χωράφι και αυτή η «πρώτη ύλη» δεν είναι σε καμία περίπτωση έτοιμη να παραγάγει είτε το σησάμι ως υλικό είτε το ταχίνι.

Σε αυτό το σημείο αναδεικνύεται η σημασία και η τεχνική μονάδων όπως το εργοστάσιο των Αφών Χαΐτογλου, που εξαρχής γνώριζε ότι μονόδρομος για το σπουδαίο ταχίνι είναι η παρασκευή  του από καθαρό, χωρίς ξένα σώματα και άλλες ακαθαρσίες σησάμι. Το μεγαλύτερο κομμάτι της εργοστασιακής γραμμής αυτού του υπερσύγχρονου ελληνικού εργοστασίου έχει να κάνει ακριβώς με αυτό. Πώς, δηλαδή, το σησάμι που έρχεται από την Αφρική θα καθαριστεί χωρίς την προσθήκη χημικών, συντηρητικών ή άλλων πρόσθετων και θα φτάσει σε μια κατάσταση πλήρους αγνότητας.

Στην επίσκεψή μας στο εργοστάσιο βλέπουμε με έκπληξη τα διαφορετικά στάδια καθαρισμού του σησαμιού. Βλέπουμε την κατάσταση στην οποία φτάνει το υλικό και πώς καταλήγει πριν γίνει ταχίνι ή πριν διατεθεί ως προϊόν της εταιρείας Χαΐτογλου. Η διαδικασία είναι εντυπωσιακή. Έχει δημιουργηθεί μια ολόκληρη αλυσίδα από πρακτικές που αποσκοπούν στον καθαρισμό του σησαμιού. Για πολλά από αυτά τα στάδια η εταιρεία έχει δημιουργήσει δικές της τεχνολογίες για να πετύχει το καλύτερο αποτέλεσμα. Στην επίσκεψή μας στο εργοστάσιο βλέπουμε από κοντά καθένα στάδιο του καθαρισμού. Η προσοχή στη λεπτομέρεια και η επιμονή στην αφαίρεση και του τελευταίου μορίου ακαθαρσίας από το σησάμι φτάνει σε επίπεδα που δύσκολα μπορείς να φανταστείς αν δεν τα δεις και που φυσικά δικαιολογούν το σχόλιό μου στην αρχή, διότι αυτή ακριβώς η ενδελεχής και προσεκτική διαδικασία ευθύνεται για την υψηλή ποιότητα του προϊόντος.

Μια μέρα στο εργοστάσιο που φτιάχνουν το Μακεδονικό Ταχίνι Facebook Twitter
Το εργοστάσιο των Αδελφών Χαΐτογλου στο Καλοχώρι Θεσσαλονίκης

Το πεντακάθαρο και αποφλοιωμένο πια σησάμι θα αλεστεί και θα συσκευαστεί. Εδώ η τεχνολογία δεν ξεχνάει την παράδοση, αφού το σησάμι στο εργοστάσιο των Αφών Χαΐτογλου αλέθεται με φυσικές πέτρες, οι οποίες προέρχονται από μια περιοχή της Μικράς Ασίας και γι’ αυτές μάς μιλούν περήφανα οι άνθρωποι του εργοστασίου. Πώς αλλάζουν το ταχίνι οι πέτρες και όχι ένα άλεσμα με έναν πιο σύγχρονο, τεχνικό τρόπο; Στην ουσία εγγυώνται μια πολύ ειδική υφή, αυτή που χαρακτηρίζει το ιδανικό ταχίνι. Από τις πέτρες και τους μύλους το έτοιμο πια ταχίνι προχωρά στη συσκευασία.

Δίπλα στο απλό παραδοσιακό έχουν προστεθεί τα τελευταία χρόνια νέες γεύσεις. Ναι, το κακάο τού πάει πολύ, το πορτοκάλι, το μέλι. Στα γραφεία της εταιρείας μαθαίνουμε πως οι Αφοί Χαΐτογλου εξάγουν ταχίνι σε όλο τον κόσμο. Μερικές από τις σημαντικότερες εταιρείες εστίασης και σούπερ μάρκετ στον κόσμο προτιμούν το Μακεδονικό Ταχίνι, παραγγέλνουν μάλιστα δικές τους «συνταγές» με γεύσεις που θεωρούν πως θα αρέσουν στο κοινό τους. Δοκιμάσαμε ταχίνι σε διάφορες γεύσεις δοκιμάσαμε ακόμα και φρέσκο χαλβά που φτιάχτηκε για μας λίγη ώρα πριν από την επίσκεψη και τον κόψαμε «με το χέρι», όπως πρέπει.

Αργά το απόγευμα, φεύγοντας από το εργοστάσιο με κατεύθυνση τη Θεσσαλονίκη, σκεφτόμουν πως τίποτα δεν είναι τυχαίο. Τα προϊόντα που υπάρχουν τα γνωρίζουμε και τα χρησιμοποιούμε για δεκαετίες, προϊόντα όπως το Μακεδονικό Ταχίνι, που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή επειδή οι παραγωγοί έχουν φροντίσει με επίπονη εργασία και προσπάθειες να φτάσουν κοντά στην τελειότητα και να φέρονται με μεγάλη ευθύνη και συνέπεια στον καταναλωτή. Και η ελληνική εστίαση τούς χρειάζεται αυτές τις μέρες περισσότερο από ποτέ.

 
Γεύση
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Θύμηση, μια νέα κρεμερία στο Παγκράτι

Γεύση / Θύμηση: Ο Νίκος και ο πατέρας του έφεραν ξανά το γαλακτοπωλείο στο Παγκράτι

Παίρνει στοιχεία από τα παλιά γαλακτοπωλεία αλλά δεν στέκεται εκεί. Προσθέτει γλυκά –λευκά, όπως αυτά που του αρέσουν– και πίτες. Αυτή η κρεμερία είναι μία από τις καλύτερες ιδέες που έχουμε δει στο χώρο της ζαχαροπλαστικής φέτος.
ΜΙΝΑ ΚΑΛΟΓΕΡΑ
Τα σαλιγκάρια και ένα λάθος αιώνων που οφείλει να διορθωθεί

Nothing Days / Τα σαλιγκάρια και ένα λάθος αιώνων που οφείλει να διορθωθεί

Από την πιο αρχαία καλλιέργεια στην ιστορία μέχρι τις γκουρμέ, ακριβές εκδοχές τους, τα σαλιγκάρια κατέληξαν από βασική τροφή να γίνουν υποτιμημένη και σπάνια, και η αφορμή για τοξικά σχόλια στα social media.
M. HULOT
Οι γεύσεις του καλοκαιριού που φυλάξαμε για το χειμώνα

Γεύση / Φρυγανισμένα, λιόκαφτα, παστά, ξιδάτα: Έτσι μένει η γεύση του καλοκαιριού

Η τέχνη της συντήρησης των τροφών πάει χιλιάδες χρόνια πίσω και έχει ακόμα λόγο ύπαρξης γιατί μεταμορφώνει τα υλικά σε κάτι άλλο. Και αυτό το «άλλο» έχει γαστρονομική και συναισθηματική αξία.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Το πρώτο ελληνικό ουίσκι: Όταν μια παρέα φίλων εμφιάλωσε το όνειρό της

Radio Lifo / Aυτό είναι το πρώτο ελληνικό ουίσκι

Μια ομάδα εννέα φίλων, χωρίς καμία επαγγελματική σχέση με την ποτοποιία, κατάφερε με πείσμα και πολλή αγάπη για το ουίσκι να δημιουργήσει το πρώτο ελληνικό single malt whisky. Δύο από αυτούς, ο Γιάννης Χριστοφορίδης και ο Ντίνος Οικονομόπουλος, μιλούν στη Μερόπη Κοκκίνη γι' αυτό το «ταξίδι» από το κριθάρι και το νερό του Ταΰγετου μέχρι τα βαρέλια vinsanto και τις αμέτρητες δυσκολίες.
ΜΕΡΟΠΗ ΚΟΚΚΙΝΗ
«Το 2025 είναι εξαιρετική χρονιά για τον οινολόγο, ο καλλιεργητής όμως κλαίει»

Το κρασί με απλά λόγια / «Το 2025 είναι εξαιρετική χρονιά για τον οινολόγο, ο καλλιεργητής όμως κλαίει»

Πώς κύλησε ο φετινός τρύγος σε διαφορετικές γωνιές του κόσμου; Από τον βορρά ως τον νότο της Ελλάδας, αλλά και σε εμβληματικές περιοχές όπως το Μπορντώ, η Βουργουνδία και η Μεντόζα, οι Έλληνες οινολόγοι καταθέτουν την εμπειρία τους και μιλούν για τις προκλήσεις που φέρνει η κλιματική αλλαγή.
THE LIFO TEAM
Το Χάνι της Ρέρεσης είναι ένα από τα τελευταία της Ελλάδας

Γεύση / Παγόνια, αντίκες και μαγειρευτά σε ένα χάνι που αντέχει στον χρόνο

Το Χάνι της Ρέρεσης, ένα από τα τελευταία της Ελλάδας, παραμένει ανοιχτό για ταξιδιώτες και ντόπιους, με την κυρία Νίτσα να κρατά ζωντανή την παράδοση της φιλοξενίας σε ένα μαγειρείο που θυμίζει λαογραφικό μουσείο.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
47’ στο Hygge με την Anne Meurling

Γεύση / Hygge: Ένας φούρνος που μυρίζει θαλπωρή στην Ιπποκράτους

Με νοσταλγία για τις συνταγές της πατρίδας της, μια Σουηδέζα φτιάχνει ψωμί, γλυκά, αέρινο βούτυρο και άψογη μηλόπιτα, δημιουργώντας ατμόσφαιρα βόρειας Ευρώπης - μόλις δυο βήματα από τη λεωφόρο Αλεξάνδρας.
M. HULOT
«Μα πώς γεμίζει αυτή η τρύπα;»: Πριν από 40 χρόνια, τα «Δυο Λουξ» ξάφνιασαν τα Χανιά

Θρυλικά Μπαρ / «Μα πώς γεμίζει αυτή η τρύπα;»: Πριν από 40 χρόνια, τα «Δυο Λουξ» ξάφνιασαν τα Χανιά

Ξέρετε πολλές τσαγερί που να έχουν εξελιχθεί σε ολοήμερα στέκια, να έχουν μισθώσει λεωφορεία για να δουν οι θαμώνες τους μια έκθεση σε άλλον νομό ή να βγάζουν μια βάρκα γεμάτη με μελομακάρονα για κέρασμα στον δρόμο; Και όμως, αυτό το μέρος υπάρχει και έχει ξενυχτήσει γενιές στο λιμάνι των Χανίων.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Χταπόδι με σύκα: Μια για πολλούς άγνωστη και σίγουρα απρόσμενη συνταγή

Γεύση / Χταπόδι με σύκα: Μια για πολλούς άγνωστη και σίγουρα απρόσμενη συνταγή

«Όπου υπάρχουν συκιές, λίγο πιο πέρα αρχίζουν τα βότσαλα και μετά η Μεσόγειος και μετά το χταπόδι. Και κάπου, σ’ ένα πανηγυρικό τραπέζι, συναντώνται το χταπόδι και τα σύκα. Μαγειρεμένο το χταπόδι, μαγειρεμένα και τα λιόκαφτα, ξερά σύκα».
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ