Μία ιστορία αναμνήσεων μέσα από την αγαπημένη σοκολάτα Υγείας Παυλίδη

Μία ιστορία αναμνήσεων μέσα από την αγαπημένη σοκολάτα Υγείας Παυλίδη Facebook Twitter
0

ADVERTORIAL

Πάντα ήξερα που βρίσκονταν οι σοκολάτες στο σπίτι της γιαγιάς. Άλλωστε, για κανένα παιδί δεν είναι πραγματικά κρυφή αυτή η θέση. Ίσως, τώρα που το σκέφτομαι, οι γιαγιάδες να μην το κάνουν και πολύ δύσκολο να τις βρεις - ίσως θέλουν να στις δώσουν, αλλά δε θέλουν να σε κακομάθουν κιόλας. Όπως και να 'χει, το πακέτο με τις μπλε σοκολάτες είχε μία και μοναδική θέση στο ντουλάπι δίπλα από το ψυγείο κι εγώ δεν τις στερήθηκα ποτέ.

Είτε στα γλυκά της γιαγιάς, είτε σκαρφαλώνοντας στον πάγκο της κουζίνας για να φτάσω το ντουλάπι, όσο η γιαγιά και ο παππούς κοιμόνταν για μεσημέρι - ή αλλιώς η παγκόσμια ώρα της σκανταλιάς - μία σοκολάτα Υγείας Παυλίδης υπήρχε μόνιμα στο χέρι μου, φανερά ή κρυφά. Η γεύση της, πάντα τόσο χαρακτηριστική, μπορεί να με μεταφέρει σε δευτερόλεπτα σε εκείνα τα μεσημέρια στο σπίτι της γιαγιάς και στην αγνή, παιδική μου ευχαρίστηση που προερχόταν απλώς από το ότι έτρωγα την αγαπημένη μου σοκολάτα.

Σίγουρα δεν είμαι η μόνη. Από τους παππούδες, μέχρι τους γονείς, μέχρι τους φίλους στο σήμερα, δε γνωρίζω κανέναν που να μην ξέρει ακριβώς τι γεύση έχει η σοκολάτα Υγείας Παυλίδης και που να μην μπορεί να αναγνωρίσει το κλασικό της μπλε περιτύλιγμα με τα μετάλλια, από χιλιόμετρα. Κι αυτό γιατί έχει υπάρξει η πρώτη σοκολάτα των παιδικών μας χρόνων. Η σοκολάτα που μας ακολούθησε σε κάθε σημαντικό σημείο της ζωής μας, από τα φοιτητικά χρόνια, μέχρι τα απογεύματα στο γραφείο - και δεν υπάρχει αμφιβολία πως μέχρι σήμερα κάθε ένας από εμάς έχει και τη δική του προσωπική ιστορία για εκείνη.

Όπως και η ίδια η σοκολάτα, άλλωστε. Όταν ο Σπυρίδωνας Παυλίδης παρασκεύασε την πρώτη σοκολάτα στην Ελλάδα στο εργαστήριό του «Γλυκισματοποιείον» το 1861, επρόκειτο να αλλάξει την ιστορία. Ανακαλύπτοντας πως η σοκολάτα Υγείας Παυλίδης κλείνει φέτος 160 χρόνια, μου γεννήθηκε η απορία σχετικά με το πώς δημιουργήθηκε ο όρος «Υγείας» και κάπως έτσι αποφάσισα να ερευνήσω παραπάνω την ιστορία της αγαπημένης ελληνικής σοκολάτας. Όπως φαίνεται, το «Υγείας» προέκυψε, γιατί τότε ακόμη δεν υπήρχε η διαδικασία της παστερίωσης του γάλακτος - και ταυτόχρονα, το μη παστεριωμένο γάλα οδηγούσε σε σοβαρά προβλήματα υγείας. Γι’ αυτό και ο Σπυρίδωνας Παυλίδης έφτιαξε τη δική του σοκολάτα χωρίς γάλα, για να διασφαλίσει την άριστη ποιότητα του προϊόντος, ονομάζοντάς την «Υγείας».

Μία ιστορία αναμνήσεων μέσα από την αγαπημένη σοκολάτα Υγείας Παυλίδη

Είναι πολλά εκείνα που έχουν ορίσει την ιστορία της σοκολάτας αυτής ανά τα χρόνια - ένας συνδυασμός από σημεία-ορόσημα στον χρόνο και εκατομμύρια προσωπικές ιστορίες των ανθρώπων που έχουν μεγαλώσει και συνεχίζουν να μεγαλώνουν με τη σοκολάτα Υγείας Παυλίδης. Ακόμα και η συσκευασία της έχει την δική της ιστορία: η σοκολάτα Υγείας Παυλίδη κέρδισε το πρώτο της (αργυρό) μετάλλιο το 1859 στα Ολύμπια, την πρώτη Πανελλήνια Έκθεση Γεωργικών και Βιομηχανικών προϊόντων.

Μία ιστορία αναμνήσεων μέσα από την αγαπημένη σοκολάτα Υγείας Παυλίδη

Το 1867 βραβεύτηκε για δεύτερη φορά με χάλκινο μετάλλιο στην Παγκόσμια Έκθεση Παρισιού, στην οποία παρουσιάζονταν καινοτόμα προϊόντα από τον κλάδο της ζαχαροπλαστικής. Αργότερα, ήρθαν ακόμη δέκα μετάλλια σε άλλες μεγάλες εκθέσεις όπως τα Ολύμπια (αργυρό και χάλκινο μετάλλιο 1870, χρυσό και αργυρό μετάλλιο 1875, αργυρό μετάλλιο 1888), η παγκόσμια έκθεση Βιέννης (1873), η παγκόσμια έκθεση Παρισιού (χάλκινο μετάλλιο 1873, αργυρό και χάλκινο μετάλλιο 1878, αργυρό και χάλκινο μετάλλιο 1889) και άλλες.

Μία ιστορία αναμνήσεων μέσα από την αγαπημένη σοκολάτα Υγείας Παυλίδη

Πριν λίγες μέρες, βρέθηκα στο κέντρο της Αθήνας για μερικές μικρο-δουλειές. Ανάμεσα στα πήγαινε-έλα και στις υποχρεώσεις, έτυχε να περάσω από το εργοστάσιο της Σοκολατοποιίας Παυλίδη, το οποίο βρίσκεται στην οδό Πειραιώς από το 1871. Δύσκολο να μην το παρατηρήσει κανείς, δημιουργεί ακόμη το συναίσθημα του θαυμασμού για μία δημιουργία που έχει ορίσει γενιές και γενιές. Πλησίασα λίγο πιο κοντά - και κάπου εκεί ανακάλυψα και πως η οδός στην μία πλευρά του εργοστασίου έχει μετονομαστεί σε οδό «Δημητρίου Παυλίδη», τιμώντας το τελευταίο μέλος της οικογένειας Παυλίδη, που ανέλαβε τη διοίκηση της επιχείρησης, όπως έμαθα αργότερα.

Την ίδια μέρα γύρισα σπίτι και το μόνο που σκεφτόμουν ήταν πόσο ήθελα να νιώσω και πάλι αυτό το συναίσθημα της οικειότητας και της ασφάλειας, εκείνο που ένιωθα όλα τα μεσημέρια στο σπίτι της γιαγιάς και του παππού ως μικρό παιδί. Πήγα στην κουζίνα - πλέον φτάνω να ανοίξω το ντουλάπι δίπλα στο ψυγείο. Πήρα την πάνω-πάνω σοκολάτα Υγείας Παυλίδη από το πακέτο και έκατσα πάνω στον πάγκο, απολαμβάνοντας κομμάτι-κομμάτι την σοκολάτα που μου χάρισε τις πιο όμορφες αναμνήσεις.

Μία ιστορία αναμνήσεων μέσα από την αγαπημένη σοκολάτα Υγείας Παυλίδη

ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΑΥΤΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΣΤΙΣ 9.4.2021

Γεύση
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Γλυκιά Σύρος: Ζαχαροπλάστες, συνταγές και μνήμες από το παρελθόν της Ερμούπολης

Γεύση / Γλυκιά Σύρος: Παραδοσιακά ζαχαροπλαστεία και συνταγές από την Ερμούπολη

Αμυγδαλωτά, χαλβαδόπιτες, νουγκατίνες, σφολιάτσες και πολλά ακόμη παραδοσιακά γλυκά, μαζί με μια ιστορία 200 χρόνων, αναδεικνύουν την Ερμούπολη σε βασίλισσα της ζαχαροπλαστικής.
ΝΙΚΗ ΜΗΤΑΡΕΑ
Η Ταβέρνα «Πλάτων» στο Βούπερταλ

Γεύση / «Kάθε φορά που μυρίζω ούζο, θυμάμαι την ταβέρνα Πλάτων στο Βούπερταλ»

Ο Παύλος και η Ελένη, μετανάστες στη Γερμανία, δημιούργησαν μια αυθεντική ελληνική ταβέρνα, που εδώ και τρεις δεκαετίες σερβίρει απλά αλλά πεντανόστιμα πιάτα και είναι διάσημη για τον λεπτοκομμένο χειροποίητο γύρο της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η αγκινάρα

Γεύση / «Ο καλύτερος μεζές είναι η κεφαλή της άγριας αγκινάρας»

Χοιρινό με αγκιναρόφυλλα κοκκινιστά στη Σητεία, κεφαλές αγκινάρας γεμιστές με ρύζι στην Κάσο και αγκινάρες-μουσακά στην Άνδρο: η αγκινάρα δίνει τόσο πολλά τη στιγμή που διεκδικεί μόνο το ελάχιστο.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Aspasia: Πώς η Σταυριανή Ζερβακάκου έστησε ένα εστιατόριο-προορισμό

Γεύση / Aspasia: Ένα εστιατόριο που ανταμείβει κάθε στροφή του δρόμου προς τη Μάνη

Στο απόγειο της φήμης της, η Σταυριανή Ζερβακάκου αποφάσισε να επιστρέψει σε έναν τραχύ τόπο και να στήσει ένα εστιατόριο-προορισμό σε έναν μικρό ορεινό οικισμό, αξιοποιώντας στην κουζίνα της όσα άγρια της δίνει το μέρος.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Η άνοιξη και το καλοκαίρι της ρίγανης

Γεύση / H ρίγανη που δίνει γεύση στα καλοκαίρια μας

Είναι το πιο δημοφιλές μυριστικό της Aνατολικής Μεσογείου και δίνει ιδέες για μερικά από τα πιο αντιπροσωπευτικά καλοκαιρινά εδέσματα, όπως η ριγανάδα, ο ντάκος, η χωριάτικη σαλάτα και οι ριγανάτες σαρδέλες.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Quinn’s: Γιατί όλοι πίνουν Dry Martini «στου Ηλία» Μαρινάκη 

Γεύση / Quinn’s: Γιατί όλοι πίνουν Dry Martini στου Ηλία Μαρινάκη 

Στην πιάτσα των Ιλισίων, σε ένα μέρος όπου όλα είναι μελετημένα, ένας πολύπειρος και προσγειωμένος μπάρμαν μας καλεί να χαθούμε στον «Κήπο των επίγειων απολαύσεων», συζητώντας και πίνοντας κλασικά αλλά αναβαθμισμένα κοκτέιλ.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΑ ΜΠΑΚΑΛΙΚΑ, DELI

Γεύση / Ο μεγάλος οδηγός του Αθηναίου καλοφαγά: Τα 51 πιο νόστιμα σημεία της πόλης

Εξειδικευμένα παντοπωλεία, deli με αλλαντικά και τυριά από την Ελλάδα και τον κόσμο, χασάπικα για κρέατα άριστης ποιότητας, κάβες και φούρνοι με ψωμιά παραδοσιακά αλλά και νέας εποχής, σε μια λίστα που μπορεί να είναι ο παράδεισος του foodie.
ΝΙΚΗ ΜΗΤΑΡΕΑ