Το μεγαλύτερο γλυπτό σοκολάτας στον κόσμο

Facebook Twitter
0

Οι κόκκοι κακάο ήταν πολύτιμοι για τους Μάγιας από το 600 μ.Χ. Έψηναν τους κόκκους, έβαζαν τσίλι και άλλα μπαχαρικά για να φτιάξουν ένα ποτό που λεγόταν xocoati. Δεν έμοιαζε με τη σοκολάτα που ξέρουμε.

«Xocoati» σημαίνει «πικρό νερό».

Οι Μάγιας ζούσαν στο σημερινό τροπικό Γιουκατάν, στο νότιο Μεξικό. Αρχικά μάζευαν το κακάο από το δάσος, αλλά μετά άρχισαν να «καθαρίζουν» περιοχές στη ζούγκλα για να φυτέψουν τα δέντρα. Ήταν πολύ σημαντικό φυτό.

Οι κόκκοι κακάο έπαιζαν και το ρόλο του χρήματος. Για παράδειγμα:

4 κόκκοι άξιζαν όσο μια κολοκύθα

10 όσο ένας λαγός

100 όσο ένας σκλάβος

Ο Hernan Cortés ήταν ένας ισπανός εξερευνητής που ξεκίνησε να κατακτήσει το Μεξικό το 1517. Έφτασε στην ακτή με 11 πλοία και 600 άντρες. Συνέχισε το δρόμο του μέχρι το Tenochtitlan για να συναντήσει τον Moctezuma, τον αρχηγό των πλούσιων Αζτέκων.

Ο Moctezuma ήξερε ότι δεν υποδεχόταν φιλικό επισκέπτη αλλά τον υποδέχτηκε με ευγένεια, ίσως πιστεύοντας ότι αν τον γνωρίσει θα καταφέρει να τον νικήσει αργότερα.

Του έδωσε να πιει “chocolatl”, το αγαπημένο του ποτό, σερβιρισμένο σε χρυσή κούπα. Ο Moctezuma έπινε chocolatl πριν επισκεφτεί το χαρέμι του. Αυτή του η συνήθεια έδωσε στη σοκολάτα τις (ανύπαρκτες) αφροδισιακές της χάρες.

«Το θεϊκό ποτό, που ενισχύει την αντοχή και πολεμάει την κούραση» έγραψε ο Cortés σε ένα γράμμα του προς τον βασιλιά της Ισπανίας.

Ο Cortés έβαλε τον Moctezuma στη φυλακή. Οι Ισπανοί πολιόρκησαν το Tenochtitlan για 75 μέρες πριν την πτώση της, που σημάδεψε το τέλος του πολιτισμού των Αζτέκων.

Το ινστιτούτο qzina έφτιαξε το μεγαλύτερο γλυπτό από σοκολάτα στον κόσμο με τη μορφή του ναού Κukulkan, του αρχαίου ναού των Μάγιας που βρίσκεται στο Τσίτσεν Ίτζα.

Το γλυπτό θα βρίσκεται στα γραφεία του ινστιτούτου στην Καλιφόρνια μέχρι τις 21 Δεκεμβρίου του 2012, που ταυτίζεται με το τέλος του ημερολογίου των Μάγιας. Εκείνη τη μέρα θα καταστραφεί, αν και δεν έχει ακόμα αποφασιστεί με ποιόν τρόπο.

(φωτογραφίες: qzina)

Γεύση
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Το Χάνι της Ρέρεσης είναι ένα από τα τελευταία της Ελλάδας

Γεύση / Παγόνια, αντίκες και μαγειρευτά σε ένα χάνι που αντέχει στον χρόνο

Το Χάνι της Ρέρεσης, ένα από τα τελευταία της Ελλάδας, παραμένει ανοιχτό για ταξιδιώτες και ντόπιους, με την κυρία Νίτσα να κρατά ζωντανή την παράδοση της φιλοξενίας σε ένα μαγειρείο που θυμίζει λαογραφικό μουσείο.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
47’ στο Hygge με την Anne Meurling

Γεύση / Hygge: Ένας φούρνος που μυρίζει θαλπωρή στην Ιπποκράτους

Με νοσταλγία για τις συνταγές της πατρίδας της, μια Σουηδέζα φτιάχνει ψωμί, γλυκά, αέρινο βούτυρο και άψογη μηλόπιτα, δημιουργώντας ατμόσφαιρα βόρειας Ευρώπης - μόλις δυο βήματα από τη λεωφόρο Αλεξάνδρας.
M. HULOT
«Μα πώς γεμίζει αυτή η τρύπα;»: Πριν από 40 χρόνια, τα «Δυο Λουξ» ξάφνιασαν τα Χανιά

Θρυλικά Μπαρ / «Μα πώς γεμίζει αυτή η τρύπα;»: Πριν από 40 χρόνια, τα «Δυο Λουξ» ξάφνιασαν τα Χανιά

Ξέρετε πολλές τσαγερί που να έχουν εξελιχθεί σε ολοήμερα στέκια, να έχουν μισθώσει λεωφορεία για να δουν οι θαμώνες τους μια έκθεση σε άλλον νομό ή να βγάζουν μια βάρκα γεμάτη με μελομακάρονα για κέρασμα στον δρόμο; Και όμως, αυτό το μέρος υπάρχει και έχει ξενυχτήσει γενιές στο λιμάνι των Χανίων.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Χταπόδι με σύκα: Μια για πολλούς άγνωστη και σίγουρα απρόσμενη συνταγή

Γεύση / Χταπόδι με σύκα: Μια για πολλούς άγνωστη και σίγουρα απρόσμενη συνταγή

«Όπου υπάρχουν συκιές, λίγο πιο πέρα αρχίζουν τα βότσαλα και μετά η Μεσόγειος και μετά το χταπόδι. Και κάπου, σ’ ένα πανηγυρικό τραπέζι, συναντώνται το χταπόδι και τα σύκα. Μαγειρεμένο το χταπόδι, μαγειρεμένα και τα λιόκαφτα, ξερά σύκα».
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Η ιεροτελεστία του πανηγυρικού πιλαφιού του Δεκαπενταύγουστου στο Καρπάθιο

Γεύση / Tα πιλάφια του Δεκαπενταύγουστου: Έτσι τιμούν τη μεγάλη γιορτή σε Κάσο και Κάρπαθο

Ακολουθώντας τελετουργικό χρόνων, στήνουν καζάνια πάνω σε φωτιές και φτιάχνουν πιλάφι, κρέας κοκκινιστό και τηγανητές πατάτες για να τιμήσουν τη μεγαλύτερη γιορτή του καλοκαιριού.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Agora symi

Γεύση / Agora: Η πιο γραφική ανηφόρα της Σύμης οδηγεί σε μια κουζίνα με χαρακτήρα

Σε ένα μικρό μπαλκόνι με θέα τα παστέλ αρχοντικά της Σύμης, ο Χρήστος Σιδηρόπουλος σερβίρει μια ελληνική κουζίνα που συνομιλεί με το παρελθόν χωρίς να το αντιγράφει – μιλάει χαμηλόφωνα, αλλά ακούγεται καθαρά.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Οι ανθοί της cucina povera

Γεύση / Κολοκυθανθοί: Τα λουλούδια της φτωχής αλλά σοφής κουζίνας

Τα άνθη που είτε βουτιούνται στο κουρκούτι είτε γίνονται τροφαντός ντολμάς κρύβουν φθαρτή ομορφιά και μεγάλη γευστική παράδοση — πολύ πριν ο οδηγός Michelin αναδείξει τάσεις σαν το zero waste και το «από το χωράφι στο τραπέζι».
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Αμπέλι, άστρα και συναίσθημα: Ο Θοδωρής Κοντογιάννης και η βιοδυναμική οινοποίηση

Το κρασί με απλά λόγια / Αμπέλι, άστρα και συναίσθημα: Ο Θοδωρής Κοντογιάννης και η βιοδυναμική οινοποίηση

Πώς επηρεάζει η αστρονομία τις καλλιεργητικές πρακτικές στο αμπέλι; Η Υρώ Κολιακουδάκη και ο Παναγιώτης Ορφανίδης σε μια συζήτηση με τον Θοδωρή Κοντογιάννη για τη σχέση του ανθρώπου με τη γη, την τεχνολογία και το κρασί, έξω από τα συνηθισμένα.
ΥΡΩ ΚΟΛΙΑΚΟΥΔΑΚΗ
Οι ιδιαίτερες γεύσεις του καλοκαιριού στο Αιγαίο

Γεύση / Σαρδέλες Καλλονής, Φούσκες, Σκίζα. Αυτή είναι η γεύση του Αιγαίου

Οι μένουλες Καρπάθου, το σπινιάλο Καλύμνου, η σκίζα της Μήλου και η μόστρα της Μυκόνου: Από τον ιωδιούχο αφρό του Αιγαίου ως τα μητάτα των Κυκλάδων, η γεύση του καλοκαιριού αποτυπώνεται σε προϊόντα που φέρουν την ιστορία και το φως των νησιών.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ