Λουκουμάδες και γυμνά αγόρια στην οδό Αναπαύσεως

Λουκουμάδες και γυμνά αγόρια στην οδό Αναπαύσεως Facebook Twitter
«Για το λουκουμά ήρθαμε ή για τον Γιάννη», ρωτάει ο φίλος που με έφερε. «Τρώνε και τα μάτια», του λέω. Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO
0

Πάμε Αμερικάνα για «τρύπες»;

— Μπαρντόν. Τι εστί Αμερικάνα; Και για ποιες τρύπες μιλάμε;

Στην οδό Αναπαύσεως στο Μετς, εδώ και λίγες εβδομάδες, έχει ανοίξει ένα μικρό μαγαζάκι που πουλάει ψαγμένους λουκουμάδες, τους οποίους ονομάζει «τρύπες» και «κρόνατ».

Η «Αμερικάνα» είναι ασβεστωμένη και διαθέτει μία φλούο επιγραφή. Το μαγαζί «τρέχουν» δύο ιδιοκτήτες: Ο εστέτ και ψαγμένος Μάριος και ο Γιάννης που είναι μόνο 23 χρονών με καταγωγή από τον Πόντο, όμορφος και με τεράστια γαλανά μάτια.

«Για το λουκουμά ήρθαμε ή για τον Γιάννη», ρωτάει ο φίλος που με έφερε.

«Τρώνε και τα μάτια», του λέω και μπουκώνομαι μια «τρύπα». Ο Γιάννης δοκιμάζει και αυτός ένα λουκουμά και του τρέχουν τα μέλια και χαίρονται και τα Χερουβείμ που 'ναι δίπλα στο Α' Νεκροταφείο.

Υπάρχει αυτή η άμεση πρόσβαση την ώρα που τα φτιάχνει που σε κάνει να νιώθεις ότι έχεις πέσει σε γιαγιά μερακλού στη Κρήτη που τηγανίζει σε καλό λάδι. Και πλάκα- πλάκα αυτό είναι και το δικό τους μυστικό.

«Πως σας ήρθε βρε παιδιά να κάνετε λουκουμάδες;», τους ρωτάω ενώ δηλώνω ότι δεν είμαι φαν του συγκεκριμένου εδέσματος.

Παραδέχομαι, ωστόσο, ότι αυτές οι «τρύπες» είναι μπουκιά και συχώριο. Ο Γιάννης είναι φίλος χρόνια με τον Μάριο. Είχε μαζέψει κάτι οικονομίες από  την οικοδομή που δούλευε από τα δεκατρία και του άρεσε η ιδέα μιας μικρής επιχείρησης.

«Οικοδομή;», ρωτάω και ακούγομαι λίγο σαν τη μαντάμ Σουσού. Η ιδέα ήταν του Μάριου. Ήθελε να ανοίξει ένα μπαρ-εστιατόριο, ένα πολύ μικρό μαγαζί με τη λογική της μπάρας.

«Απ' τη μια μεριά θα μαγειρεύαμε και θα κάθονταν πέντε-έξι το πολύ άνθρωποι και θα τρώγανε ωραία φιλέτα με δικές μου χειροποίητες σάλτσες, φρέσκες τηγανητές πατάτες, μια βασική σαλάτα και ένα γλυκό για το τέλος. Συγκεκριμένο κόνσεπτ και μενού.

Λουκουμάδες και γυμνά αγόρια στην οδό Αναπαύσεως Facebook Twitter
Δεν ήξερα τίποτα για λουκουμάδες. Είχα φάει στην Κρήτη στο χωριό του πατέρα μου, άντε να είχα φάει και στο Αιγαίον αλλά δεν είμαι του λουκουμά. Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO

Τον ρωτάω αν είναι μάγειρας και γνέφει «όχι». «Είμαι φωτογράφος άλλα έχω πάθος με την μαγειρική». Το υγειονομικό όμως δεν τους δίνει την πολυπόθητη άδεια που χρειάζονται και ενώ έχουν αγοράσει όλο τον εξοπλισμό ακόμα και τις φριτέζες, τους επιτρέπουν να το λειτουργήσουν σαν αναψυκτήριο και να πουλάνε τυρόπιτες.

«Τους άκουγα να λένε "ξεχάστε το αλμυρό", "ξεχάστε τις σαλάτες", ξεχάστε το ένα και το άλλο και βυθιζόμουν σε απελπισία γιατί είχε γίνει η επένδυση και τότε ένας λέει: "κάντε λουκουμάδες". Αυτό ήταν, άναψε ένα μικρό φως μέσα στο τούνελ».

«Δηλαδή τον παντρευτήκατε τον λουκουμά δίχως να τον θέλετε», αναρωτιέμαι εγώ. Ο Γιάννης έπεσε σε κατάθλιψη ο Μάριος όμως  σαν πιο έμπειρος βρήκε τη λύση.

«Πιστεύω ότι στη ζωή μερικές φορές μπορεί κάτι που ξεκίνησε στραβά να βγει σε όφελος σου. Δεν ήξερα τίποτα για λουκουμάδες. Είχα φάει στην Κρήτη στο χωριό του πατέρα μου, άντε να είχα φάει και στο Αιγαίον αλλά δεν είμαι του λουκουμά. Το θεωρώ κάπως παλιό γλυκό. Άρχισα τρελή έρευνα και ανακάλυψα ότι κάθε λαός έχει και το δικό του τηγανητό ζυμάρι. Κάναμε αφρικανικούς με κάρδαμο, Ρουμάνικους με ξύσμα λεμονιού και ρικότα και φτάσαμε στο Κρόνατ» λέει ο Μάριος.

Το Κρόνατ είναι σύλληψη ενός Γάλλου ζαχαροπλάστη στη Νέα Υόρκη. Είναι ζύμη κρουασάν κομμένη με το κουπάτ του ντόνατ.

Έτσι φτάνεις εδώ στην Αναπαύσεως να ζητάς μια μερίδα «τρύπες» που είναι το εν λόγω ζυμάρι σε μικρά στρογγυλά ή ένα κρόνατ που είναι το ίδιο ζυμάρι σε μέγεθος ντόνατ.

«Τις τρύπες τις μοιράζεσαι και με άλλους αν θες» μου λέει ο Γιάννης και γελάει, «ενώ το κρόνατ είναι όλο για πάρτη σου».

Λουκουμάδες και γυμνά αγόρια στην οδό Αναπαύσεως Facebook Twitter
Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO

Μπορείς να φας και αλμυρό με γαλοπούλα, τυρί και λίγη ρόκα και έπεται συνέχεια στον πειραματισμό γιατί ο Μάριος είναι ανήσυχος και δεν σταματάει να το ψάχνει. Τα σιρόπια είναι όλα φτιαγμένα από τον ίδιο, η αλατισμένη καραμέλα, αυτό με το σμέουρο, η πικρή σοκολάτα και η γάλακτος.

Όση ώρα μιλάμε περνάει κόσμος και ο Μάριος ανοίγει τη ζύμη με τον πλάστη.

Υπάρχει αυτή η άμεση πρόσβαση την ώρα που τα φτιάχνει που σε κάνει να νιώθεις ότι έχεις πέσει σε γιαγιά μερακλού στη Κρήτη που τηγανίζει σε καλό λάδι. Και πλάκα- πλάκα αυτό είναι και το δικό τους μυστικό.

Οι λουκουμάδες κάνουν μόνο 1.90 ενώ μπορείς να φας και τρία γλυκά που φτιάχνουν στην ίδια τιμή: Το πολύ σπέσιαλ μπανόφι, τη μους σοκολάτα χωρίς κρέμα γάλακτος και τη πανακότα με σος βατόμουρο.

Και τα τρία είναι του γούστου μου: δεν σε λιγώνουν και έχουν πολύ καλή ισορροπία. Αν πας δε και το σκεύος σου, με 20 ευρώ φεύγεις και με τη τούρτα που θες, και αν σε έχουν πιάσει οι ματαιοδοξίες σου ισχυρίζεσαι ότι την έφτιαξες μόνη σου και παίρνεις τα credits.

Η «Αμερικάνα» φτιάχνει και ωραίο καφέ. Μετά τα γλυκά χτύπησα ένα εσπρέσο πικρό και ήρθα στο ζύγι μου. «Γιατί στην Αναπαύσεως», του λέω, «ήθελες να γλυκάνεις το θάνατο;».

«Μένω κοντά και αγαπώ πολύ αυτή την γειτονιά. Ο δρόμος αυτός έχει ανέβει. Αν θέλει και ο πικραμένος να γλυκαθεί διπλή χαρά μας. Εμείς κλείνουμε αργά το βράδυ και θα βγάλουμε τραπέζια έξω, να μπορείς να έρχεσαι όταν ανοίξει ο καιρός, να αράζεις. Θα βάλουμε και μηχανή με φρέσκο παγωτό».

Λουκουμάδες και γυμνά αγόρια στην οδό Αναπαύσεως Facebook Twitter
Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO

Μου αρέσει πολύ το όνομα «Αμερικάνα». Μου κάνει παλιακό και σύγχρονο την ίδια στιγμή. «Ψάχναμε κάτι σε γυναίκειο όνομα. Σκεφτόμασταν «Καρολίνα» και κάτι τέτοια. Τελικά όταν πήγαμε για καταχώρηση ήταν κλεισμένο και έτσι την είπαμε τηγανητή μου αγάπη "Αμερικάνα"», λένε.

Φεύγοντας, ζητάω από τον Μάριο να μου σερβίρει και κανένα γυμνό αγόρι. Έτσι τον ρωτάω και για το άλλο επιτυχημένο πρότζεκτ που τρέχει εδώ και χρόνια, το thewarmproject.gr.

«Ασχολούμαι χρόνια με τη φωτογραφία και το γυμνό ξεκίνησε για ένα εικαστικό πρότζεκτ, μια παλιά μου ιδέα. Το ίδιο το αντρικό σώμα σε λευκό φόντο, κάτι που χρησιμοποιώ πάντα και ο τεράστιος όγκος φωτογραφιών που μάζεψα μου έβαλε την ιδέα να ανεβάσω το υλικό μου σε ένα σάιτ».

«Και που τα βρίσκεις τα γυμνά αγόρια», τον ρωτάω για να τον τσιγκλήσω.


«Ένα σωρό βρίσκω. Βάζω αγγελία στη Χρυσή Ευκαιρία, τα πληρώνω κανονικά και έτσι όλο γίνεται ωραία, νόμιμα και ξεκάθαρα», μου λέει.

Φεύγοντας του προτείνω να δίνει στα γυμνά αγόρια να τρώνε λουκουμάδες και να τα φωτογραφίσει. Ωραία ιδέα ε;

Λουκουμάδες και γυμνά αγόρια στην οδό Αναπαύσεως Facebook Twitter
Η «Αμερικάνα» είναι ασβεστωμένη με μια ωραία φλούο επιγραφή. Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO

Αμερικάνα, Αναπαύσεως 15, τηλ. 210-9242966, Δευτέρες κλειστά.

Γεύση
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Τριλέτσε, κουλάτς, μπομπόνες»: Η Αναστασία έκανε τα αλβανικά γλυκά viral

Γεύση / «Τριλέτσε, κουλάτς, μπομπόνες»: Η Αναστασία έκανε τα αλβανικά γλυκά viral

Τα βίντεό της κάνουν εκατοντάδες χιλιάδες προβολές στο TikTok και μας δείχνουν τι χάναμε τόσο καιρό που αγνοούσαμε κλασικά γλυκά της γειτονικής μας χώρας. Η ίδια, βέβαια, πιστεύει ότι τα φτιάχνει καλύτερα.
ΑΚΗΣ ΚΑΤΣΟΥΔΑΣ
«Χίλιες φορές μακαρόνια παρά σπανακόρυζο»

Οι γαστρονομικές απογνώσεις του Κυρίου Ρεμί / «Χίλιες φορές μακαρόνια παρά σπανακόρυζο»

Ο Κύριος Ρεμί στοχάζεται πάνω στα όρια της κριτικής εστιατορίων, μαγειρεύει τέσσερις παστιτσάδες μέσα στην εβδομάδα και δεν έχει κάτι προσωπικό με το σπανακόρυζο. Απλώς δεν είναι μακαρονάδα!
ΡΕΜΙ
«Όταν παραγγέλνεις delivery μαναβική, θα σου φέρουν ό,τι πιο άγουρο υπάρχει»

Οι γαστρονομικές απογνώσεις του Κυρίου Ρεμί / «Όταν παραγγέλνεις delivery μαναβική, θα σου φέρουν ό,τι πιο άγουρο υπάρχει»

Ο κύριος Ρεμί τρώει σπίτι του πιο συχνά απ' ότι νομίζεις, προτείνει να παίρνεις καλύτερες φακές και λέει αυτό που ξέρουμε όλοι και δεν λέμε για το delivery.
ΡΕΜΙ
Από τη Νεμέα στην Καλιφόρνια: Ο Άρης Τσέλεπος ταξιδεύει στην καρδιά του αμερικανικού κρασιού

Το κρασί με απλά λόγια / Από τη Νεμέα στην Καλιφόρνια: Ο Άρης Τσέλεπος ταξιδεύει στην καρδιά του αμερικανικού κρασιού

Ο χαρισματικός οινοποιός Άρης Τσέλεπος μεταφέρει την Υρώ Κολιακουδάκη-Dip WSET και τον Παναγιώτη Ορφανίδη στη Napa Valley και στα αμπέλια της Καλιφόρνιας μέσα από μια συναρπαστική συζήτηση για το κρασί και τα μαθήματα που μπορεί να αντλήσει η Ελλάδα από μια από τις πιο εμβληματικές οινοπαραγωγικές περιοχές του κόσμου.
ΥΡΩ ΚΟΛΙΑΚΟΥΔΑΚΗ & ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΟΡΦΑΝΙΔΗΣ
Θύμηση, μια νέα κρεμερία στο Παγκράτι

Γεύση / Θύμηση: Ο Νίκος και ο πατέρας του έφεραν ξανά το γαλακτοπωλείο στο Παγκράτι

Παίρνει στοιχεία από τα παλιά γαλακτοπωλεία αλλά δεν στέκεται εκεί. Προσθέτει γλυκά –λευκά, όπως αυτά που του αρέσουν– και πίτες. Αυτή η κρεμερία είναι μία από τις καλύτερες ιδέες που έχουμε δει στο χώρο της ζαχαροπλαστικής φέτος.
ΜΙΝΑ ΚΑΛΟΓΕΡΑ
Τα σαλιγκάρια και ένα λάθος αιώνων που οφείλει να διορθωθεί

Nothing Days / Τα σαλιγκάρια και ένα λάθος αιώνων που οφείλει να διορθωθεί

Από την πιο αρχαία καλλιέργεια στην ιστορία μέχρι τις γκουρμέ, ακριβές εκδοχές τους, τα σαλιγκάρια κατέληξαν από βασική τροφή να γίνουν υποτιμημένη και σπάνια, και η αφορμή για τοξικά σχόλια στα social media.
M. HULOT
Οι γεύσεις του καλοκαιριού που φυλάξαμε για το χειμώνα

Γεύση / Φρυγανισμένα, λιόκαφτα, παστά, ξιδάτα: Έτσι μένει η γεύση του καλοκαιριού

Η τέχνη της συντήρησης των τροφών πάει χιλιάδες χρόνια πίσω και έχει ακόμα λόγο ύπαρξης γιατί μεταμορφώνει τα υλικά σε κάτι άλλο. Και αυτό το «άλλο» έχει γαστρονομική και συναισθηματική αξία.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Το πρώτο ελληνικό ουίσκι: Όταν μια παρέα φίλων εμφιάλωσε το όνειρό της

Radio Lifo / Aυτό είναι το πρώτο ελληνικό ουίσκι

Μια ομάδα εννέα φίλων, χωρίς καμία επαγγελματική σχέση με την ποτοποιία, κατάφερε με πείσμα και πολλή αγάπη για το ουίσκι να δημιουργήσει το πρώτο ελληνικό single malt whisky. Δύο από αυτούς, ο Γιάννης Χριστοφορίδης και ο Ντίνος Οικονομόπουλος, μιλούν στη Μερόπη Κοκκίνη γι' αυτό το «ταξίδι» από το κριθάρι και το νερό του Ταΰγετου μέχρι τα βαρέλια vinsanto και τις αμέτρητες δυσκολίες.
ΜΕΡΟΠΗ ΚΟΚΚΙΝΗ
«Το 2025 είναι εξαιρετική χρονιά για τον οινολόγο, ο καλλιεργητής όμως κλαίει»

Το κρασί με απλά λόγια / «Το 2025 είναι εξαιρετική χρονιά για τον οινολόγο, ο καλλιεργητής όμως κλαίει»

Πώς κύλησε ο φετινός τρύγος σε διαφορετικές γωνιές του κόσμου; Από τον βορρά ως τον νότο της Ελλάδας, αλλά και σε εμβληματικές περιοχές όπως το Μπορντώ, η Βουργουνδία και η Μεντόζα, οι Έλληνες οινολόγοι καταθέτουν την εμπειρία τους και μιλούν για τις προκλήσεις που φέρνει η κλιματική αλλαγή.
THE LIFO TEAM