Ένα εκατομμύριο χρήσεις καφέ

Facebook Twitter
0

Ο Αλβανός καλλιτέχνης Saimir Strati προσπαθεί να σπάσει το ρεκόρ Γκίνες (για άλλη μια φορά), δημιουργώντας ένα έργο από κόκκους καφέ στα Τίρανα το οποίο σκοπεύει να τελειώσει μέχρι τις 12 Δεκεμβρίου. Στο γιγαντιαίο αυτό έργο απεικονίζονται εκπρόσωποι από όλες τις ηπείρους κι έχει τον τίτλο «Ένας κόσμος, μία οικογένεια, ένας καφές».

Ένας καφές;

Ένα είναι το φυτό, ναι, αλλά το διαφορετικό αποτέλεσμα που μπορεί να έχει αυτός ο κόκκος με διαφορετικές επεξεργασίες είναι καταπληκτικό. Δε νομίζω ότι υπάρχει άλλο φυτό που μπορεί να υποδυθεί τόσους διαφορετικούς ρόλους. Στην Ελλάδα έχουμε κάνει πια τον καπουτσίνο καθημερινότητα, αλλά αν μπερδεύεστε κάπως ακόμα, ιδού μία εικόνα που πιθανότατα θα σας μπερδέψει κι άλλο:

Καταλάβατε;  Αν όχι, δείτε το εξής:

Βιετνάμ

Δεν έχω πάει στο Βιετνάμ, αλλά έχω βρεθεί σε βιετναμέζικη γειτονιά. Το Pho, το κλασικό φαγητό αυτής της χώρας είναι καταπληκτικό, αλλά αυτό που δεν ήξερα κι έμαθα με μεγάλη χαρά είναι ο τρόπος με τον οποίο πίνουν τον καφέ τους. Δεν πρόκειται για ρόφημα, αλλά για επιδόρπιο που ακολουθεί μετά από κάθε γεύμα. Μπορεί να σας φανεί λίγο περίεργο, ή βαρύ, αλλά είναι πεντανόστιμο. Θα με θυμηθείτε:

Για να το φτιάξετε χρειάζεστε εξαιρετικά δυνατό καφέ, αυτό σημαίνει πολύ δυνατό εσπρέσο ή πυκνό γαλλικό. Η τυπική δόση είναι 12-14 γρ καφέ για 150 γρ νερού, μιλάμε για τούρμπο, που όμως έχει νόημα, γιατί αραιώνεται με άλλη λιχουδιά, αλλά αν σας φαίνεται υπερβολικό, φτιάξτε τον καφέ της προτίμησής σας. Σε γυάλινο χαμηλό ποτήρι, βάλτε τον (βαρύ) καφέ, μέχρι κάτω από τη μέση. Κι εδώ μπαίνει η  λιχουδιά: το ζαχαρούχο γάλα! Συμπληρώστε με το γάλα και παγάκια. Ακόμη πιο παραδοσιακά στον (ζεστό ακόμα) καφέ μπαίνει και κάρδαμο. Υπέροχο.

Μην το πιείτε, λουστείτε

Φαντάζομαι ότι έχετε ξανακούσει ότι τα κατακάθια κάνουν καλό στα φυτά. Ο θαυματουργός καφές (υποτίθεται) ότι κάνει και φυσικές ανταύγειες στις καστανές. Δεν το έχω δοκιμάσει, αλλά αν τολμάτε, κάντε μασάζ σε υγρά καθαρά μαλλιά με το κατακάθι και αφήστε το και λίγο να δράσει. Αν δεν πετύχει, μπορείτε με το ίδιο υλικό να διώξετε τα μυρμήγκια. Μιλάω σοβαρά.

Και μία παράκληση στους σερβιτόρους/μπάρμεν: όταν λέω κρύο καπουτσίνο, μη με διορθώνετε λέγοντας "δηλαδή, φρέντο", μου ανάβουν τα λαμπάκια. Δεν είναι πια αρκετά επίσημα τα ελληνικά στην Ελλάδα;

Γεύση
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Οι ιδιαίτερες γεύσεις του καλοκαιριού στο Αιγαίο

Γεύση / Σαρδέλες Καλλονής, Φούσκες, Σκίζα. Αυτή είναι η γεύση του Αιγαίου

Οι μένουλες Καρπάθου, το σπινιάλο Καλύμνου, η σκίζα της Μήλου και η μόστρα της Μυκόνου: Από τον ιωδιούχο αφρό του Αιγαίου ως τα μητάτα των Κυκλάδων, η γεύση του καλοκαιριού αποτυπώνεται σε προϊόντα που φέρουν την ιστορία και το φως των νησιών.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
ΕΠΕΞ Ελένη Σαράντη

Γεύση / Ελένη Σαράντη: «Κυνήγησα πράγματα που τελικά δεν είχαν σημασία»

Μετά από μια δύσκολη στιγμή, κατάλαβε πως η μόνη επιβράβευση που μετρά δεν είναι τα αστέρια, αλλά το “φάγαμε καταπληκτικά”. Όταν την αποκαλούν σεφ, απαντά απλά: «Εγώ μαγειρεύω». Η υπερήφανη μαγείρισσα που προκαλεί ουρές στην οδό Σαλαμίνος, στον Κεραμεικό, είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Από τη γαλλική bistronomie στο σαμιώτικο αμπέλι: Η συναρπαστική διαδρομή του Βασίλη Αλεξίου

Το κρασί με απλά λόγια / Από τη γαλλική bistronomie στο σαμιώτικο αμπέλι: Η συναρπαστική διαδρομή του Βασίλη Αλεξίου

Ο σεφ και οινοποιός μας ταξιδεύει από τη Σαντορίνη στο Παρίσι, στο Μarais, όπου είχε μια πολύ επιτυχημένη μακρόχρονη πορεία ως ένας από τους δημιουργούς του ρεύματος του bistronomie. Τώρα βρίσκεται στη Σάμο όπου φτιάχνει κρασιά τα οποία εκφράζουν την προσωπικότητά του και τον χαρακτήρα του, με σκοπό να τα απολαμβάνει ο κόσμος με το φαγητό του, μαζί με άλλους ανθρώπους.
THE LIFO TEAM
Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Nothing Days / Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Ένα «ανοιξιάτικο» τριήμερο σε μία πόλη που ξέρει από φυσικές καταστροφές αλλά ξέρει και να υμνεί τη ζωή, και μία μεγάλη βόλτα στην Πομπηία και στο Ερκολάνο. Από το αρχαίο «fast food» στις σύγχρονες γεύσεις της ναπολιτάνικης κουζίνας.
M. HULOT
Τραπέζι κάτω από την κληματαριά

Γεύση / Τραπέζια κάτω από βαθύσκιωτες κληματαριές. Αυτό είναι το καλοκαίρι

Σκάροι με μπάμιες μαγειρεμένα στον χυμό των ανώριμων σταφυλιών από την κληματαριά της αυλής μας, σκορπιοί μακαρονάδα με ρόγες των ώριμων τσαμπιών, καθώς και αρνάκι κοκκινιστό με γλυκόξινες αγουρίδες. Αυτές είναι οι γεύσεις που αξίζουν τον ίσκιο της κληματαριάς.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Αν ζούσε ο Κωνσταντίνος Αντωνόπουλος, το ελληνικό κρασί θα ήταν διαφορετικό

Το κρασί με απλά λόγια / Αν ζούσε ο Κωνσταντίνος Αντωνόπουλος, το ελληνικό κρασί θα ήταν διαφορετικό

Ένα podcast από την Υρώ Κολιακουδάκη Dip WSET και τον Παναγιώτη Ορφανίδη αφιερωμένο σε έναν πιονέρο του ελληνικού αμπελώνα, για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι.
THE LIFO TEAM
Τα μυστήρια της κουζίνας του λιμανιού

Γεύση / Mε τα«δώρα» του λιμανιού θα μαγειρέψεις τα ωραιότερα φαγητά

Κάβουρες από τα βαθιά νερά, φλογάτες σκορπίνες, μαγιάτικα στον φούρνο και άλλα ψάρια που δεν φτάνουν στον πάγκο του ιχθυοπώλη. Η βόλτα στο λιμάνι είναι πηγή έμπνευσης για τους σπιτικούς μάγειρες.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ