Δείπνο σε ένα δεντρόσπιτο της Χαλκιδικής

Δείπνο σε ένα δεντρόσπιτο της Χαλκιδικής Facebook Twitter
Το Ekies All Senses Resort είναι με διαφορά ένα από τα πιο καλόκαρδα μέρη στην Ελλάδα.
0

Νομίζω πως ο χαρακτηρισμός «παραμυθένια» είναι απολύτως ακριβής για τη Χαλκιδική. Δεν μπαίνω καν στον κόπο να κάνω τη σύγκριση με τις Κυκλάδες. Η Χαλκιδική είναι κάτι εντελώς διαφορετικό, εξυπηρετεί μιαν άλλη αισθητική ανάγκη. Φέτος, ταξιδεύοντας προς τη Βουρβουρού, μετά από παρατεταμένη διαμονή στην όμορφη Ανάφη, το διαπίστωσα και πάλι. Αυτά τα δάση, τα κρυστάλλινα νερά, λειτουργούν αλλιώς μέσα σου. Βρέθηκα, λοιπόν, στη Βουρβουρού για δύο μέρες, καλεσμένος του Ekies All Senses Resort, για να παραστώ στο Cooking for Charity event που διοργανώθηκε εδώ για δεύτερη χρονιά. Τι είναι αυτό; Τρεις πολύ σημαντικοί σεφ μαγειρεύουν και σερβίρουν τις δημιουργίες τους στο πανέμορφο δεντρόσπιτο του Ekies, ο καθένας για δύο βραδιές, για φιλανθρωπικό σκοπό. Φέτος κλήθηκαν να μας μαγέψουν με τη μαγειρική τους οι Θοδωρής Παπανικολάου, Pascal Favre d' Anne και Arnaud Bignon. Το Cooking for Charity γίνεται με σκοπό να ενισχύσει τη δράση ενός κοινωφελούς ιδρύματος. Φέτος η διοργάνωση συνεργάζεται με το «Μπορούμε», μια αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία που καταπολεμά τη σπατάλη του περισσευούμενου φαγητού και δρα υπέρ της αξιοποίησής του σε όλη την Ελλάδα. Είχα την τιμή να δοκιμάσω τα πιάτα του κ. Bignon, αλλά θα πούμε περισσότερα γι' αυτό σε λίγο.


Το Ekies All Senses Resort είναι με διαφορά ένα από τα πιο καλόκαρδα μέρη στην Ελλάδα. Στην ξενάγηση που μου κάνουν οι καλοί μάνατζερ του ξενοδοχείου μαθαίνω την ιστορία του μέρους. Το παλιό Porto Capis πέρασε στα χέρια της οικογένειας Ευσταθιάδου λίγο πριν από την απόλυτη κατάρρευση. Εκεί ξεκίνησε το Ekies all Senses Resort. Διαπιστώνω την αγάπη της ιδιοκτήτριας Αλεξάνδρας Ευσταθιάδου για το design αλλά και το απαλό, απροσποίητο, ψιθυριστό στυλ της. Όλοι οι χώροι είναι δουλεμένοι από Έλληνες designers – το ελληνικό design είναι διακριτό παντού, παντρεμένο άψογα με το διεθνές. Εδώ τίποτα δεν φωνάζει, όλα κάπως δένουν τέλεια κάτω από τα αιωνόβια πεύκα του Ekies που παρέμειναν ανέγγιχτα κατά την ανακαίνιση του ξενοδοχείου. Ειδικές κατασκευές έχουν φτιαχτεί γύρω τους για να γίνουν κι αυτά ένα κομμάτι του συνόλου. Κάθε κτίριο είναι φτιαγμένο αλλιώς, κάθε καλεσμένος αισθάνεται ξεχωριστός εδώ. Όλα οδηγούν στη θάλασσα και στο decked περιβάλλον των εστιατορίων και του μπαρ. Εδώ βρίσκεται και το φημισμένο Treehouse. Εξαιρετικά σχεδιασμένο από τους CTRLZAK, με μεγάλη ευαισθησία φτιαγμένο, ένα υπέροχο εστιατόριο για δέκα άτομα κάτω από τις φυλλωσιές ενός πεύκου με θέα τη θάλασσα και το απέναντι νησί. Εδώ δοκιμάσαμε τις δημιουργίες του Arnaud Bignon.

Έχω μια αδυναμία στους Γάλλους σεφ. Νομίζω πως στον συνδυασμό πνεύματος, καλλιέργειας, αισθητικής και νοστιμιάς σε ένα πιάτο αυτοί τα καταφέρνουν καλύτερα από όλους. Αυτό διαπίστωσα και στο Treehouse το βράδυ που ο κ. Bignon (πολλοί από εμάς τον ξέρουμε από τις ένδοξες μέρες του στην αθηναϊκή Σπονδή) μαγείρεψε για μας. Τι θυμάμαι; Λοιπόν. Θυμάμαι μια υπέροχη διαδοχή πιάτων που ξεκίνησε ψιθυριστά, με όλα τα entrées να κινούνται σε απαλές γεύσεις που ταίριαζαν πολύ με το περιβάλλον της Χαλκιδικής. Μια άλλη Ελλάδα, πιο ήσυχη, με τις εντάσεις στο «απαλό», σχεδόν στο «ρομαντικό», αν μπορεί να το πει κανείς αυτό για ένα φαγητό. Μέντα, πεπόνι, καρύδα και κάρι όριζαν τα canapés και τα amuse-bouches που έπαιζαν με τις υφές χωρίς μεγάλη διάθεση εντυπωσιασμού, αλλά με μεγάλη μαεστρία και σιγουριά. Στα πρώτα πιάτα ένα παιχνίδι με την ντομάτα, το δικό μας «εθνικό» υλικό, και μια απάντηση στα προηγούμενα εδέσματα, με ένα «άκουσμα» από δυόσμο και μια νότα τσίλι, αλλά και ένα άλλο πιάτο με ένα υπέροχο καρπάτσο από χριστόψαρο με νότες τζίντζερ και καρότου! Το λαβράκι με τον ζωμό από βασιλικό ήταν μια υπέροχη γέφυρα στο κυρίως, ένα αρνί με μελιτζάνα που στη γεύση ήταν απαλό σαν χάδι, ενώ οι εντυπωσιακές πινελιές στο πιάτο από την κατακόκκινη σάλτσα χαρίσα έκαναν ωραίο παιχνίδι με τη γεύση και την αισθητική. Το γλυκό: βατόμουρο, γουασάμπι, λευκή σοκολάτα. Ένα μικρό ποίημα, τόσο γευστικό όσο και οπτικό.


Τελειώσαμε τη βραδιά με μια βόλτα στα μαγεμένα δάση που περιτριγυρίζουν το ξενοδοχείο. Καλαμιές, πεύκα, τριζόνια, ησυχία και επιστροφή στο όμορφο Ekies. Ένα 100% πανέμορφο διήμερο, ένα υπέροχο event που θα το θυμάμαι.

www.ekies.gr

Θερμές ευχαριστίες στην κ. Αλεξάνδρα Ευσταθιάδου για τη φιλοξενία και στον κ. Χάρη Σταυρίδη για την πολύτιμη βοήθεια.

Γεύση
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

ΕΠΕΞ Ελένη Σαράντη

Γεύση / Ελένη Σαράντη: «Κυνήγησα πράγματα που τελικά δεν είχαν σημασία»

Μετά από μια δύσκολη στιγμή, κατάλαβε πως η μόνη επιβράβευση που μετρά δεν είναι τα αστέρια, αλλά το “φάγαμε καταπληκτικά”. Όταν την αποκαλούν σεφ, απαντά απλά: «Εγώ μαγειρεύω». Η υπερήφανη μαγείρισσα που προκαλεί ουρές στην οδό Σαλαμίνος, στον Κεραμεικό, είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Από τη γαλλική bistronomie στο σαμιώτικο αμπέλι: Η συναρπαστική διαδρομή του Βασίλη Αλεξίου

Το κρασί με απλά λόγια / Από τη γαλλική bistronomie στο σαμιώτικο αμπέλι: Η συναρπαστική διαδρομή του Βασίλη Αλεξίου

Ο σεφ και οινοποιός μας ταξιδεύει από τη Σαντορίνη στο Παρίσι, στο Μarais, όπου είχε μια πολύ επιτυχημένη μακρόχρονη πορεία ως ένας από τους δημιουργούς του ρεύματος του bistronomie. Τώρα βρίσκεται στη Σάμο όπου φτιάχνει κρασιά τα οποία εκφράζουν την προσωπικότητά του και τον χαρακτήρα του, με σκοπό να τα απολαμβάνει ο κόσμος με το φαγητό του, μαζί με άλλους ανθρώπους.
THE LIFO TEAM
Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Nothing Days / Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Ένα «ανοιξιάτικο» τριήμερο σε μία πόλη που ξέρει από φυσικές καταστροφές αλλά ξέρει και να υμνεί τη ζωή, και μία μεγάλη βόλτα στην Πομπηία και στο Ερκολάνο. Από το αρχαίο «fast food» στις σύγχρονες γεύσεις της ναπολιτάνικης κουζίνας.
M. HULOT
Τραπέζι κάτω από την κληματαριά

Γεύση / Τραπέζια κάτω από βαθύσκιωτες κληματαριές. Αυτό είναι το καλοκαίρι

Σκάροι με μπάμιες μαγειρεμένα στον χυμό των ανώριμων σταφυλιών από την κληματαριά της αυλής μας, σκορπιοί μακαρονάδα με ρόγες των ώριμων τσαμπιών, καθώς και αρνάκι κοκκινιστό με γλυκόξινες αγουρίδες. Αυτές είναι οι γεύσεις που αξίζουν τον ίσκιο της κληματαριάς.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Αν ζούσε ο Κωνσταντίνος Αντωνόπουλος, το ελληνικό κρασί θα ήταν διαφορετικό

Το κρασί με απλά λόγια / Αν ζούσε ο Κωνσταντίνος Αντωνόπουλος, το ελληνικό κρασί θα ήταν διαφορετικό

Ένα podcast από την Υρώ Κολιακουδάκη Dip WSET και τον Παναγιώτη Ορφανίδη αφιερωμένο σε έναν πιονέρο του ελληνικού αμπελώνα, για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι.
THE LIFO TEAM
Τα μυστήρια της κουζίνας του λιμανιού

Γεύση / Mε τα«δώρα» του λιμανιού θα μαγειρέψεις τα ωραιότερα φαγητά

Κάβουρες από τα βαθιά νερά, φλογάτες σκορπίνες, μαγιάτικα στον φούρνο και άλλα ψάρια που δεν φτάνουν στον πάγκο του ιχθυοπώλη. Η βόλτα στο λιμάνι είναι πηγή έμπνευσης για τους σπιτικούς μάγειρες.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Γλυκιά Σύρος: Ζαχαροπλάστες, συνταγές και μνήμες από το παρελθόν της Ερμούπολης

Γεύση / Γλυκιά Σύρος: Παραδοσιακά ζαχαροπλαστεία και συνταγές από την Ερμούπολη

Αμυγδαλωτά, χαλβαδόπιτες, νουγκατίνες, σφολιάτσες και πολλά ακόμη παραδοσιακά γλυκά, μαζί με μια ιστορία 200 χρόνων, αναδεικνύουν την Ερμούπολη σε βασίλισσα της ζαχαροπλαστικής.
ΝΙΚΗ ΜΗΤΑΡΕΑ