Αυθεντικό street food

Αυθεντικό street food Facebook Twitter
0
Αυθεντικό street food Facebook Twitter
Ανοιχτή κουζίνα, ξύλινα έπιπλα και μοντέρνες, διακοσμητικές πινελιές, με το ροζ χρώμα να δίνει τον τόνο ακόμα και στις χαρτοπετσέτες... Φωτό:Αλέξανδρος Ακρίβος / LIFO

Όταν το ασιατικό φαγητό βγαίνει από τις μεγάλες κουζίνες και τις πολυτελείς σάλες της κοσμικότητας, επιστρέφοντας εκεί από όπου ξεκίνησε, στον «δρόμο» και την κάλυψη των καθημερινών αναγκών διατροφής, τότε το αποτέλεσμα που προκύπτει είμαι κάτι τόσο αυθεντικό, προσιτό, άνετο και νόστιμο, όπως το ολοκαίνουργιο Momo της Γλυφάδας. Το ίδιο το εστιατόριο αυτοσυστήνεται ως asian street food και την προσέγγισή του αυτή υποστηρίζει με κάθε τρόπο, με τις γεύσεις του, τον χώρο του, τις τιμές του. Ο χώρος του Momo είναι όσο πιο απλός μπορεί να γίνει. Ανοιχτή κουζίνα, ξύλινα έπιπλα και μοντέρνες, διακοσμητικές πινελιές, με το ροζ χρώμα να δίνει τον τόνο ακόμα και στις χαρτοπετσέτες, ξύλινοι πάγκοι στο πεζοδρόμιο. Δημιουργοί του εστιατορίου είναι δύο νέοι σεφ ασιατικής καταγωγής, ο Τόνι Βρατσάνος και ο Δημήτρης Liem, οι οποίοι, πριν αποφασίσουν να κάνουν τη δική τους επιχειρηματική προσπάθεια, δούλεψαν για αρκετά χρόνια στις κουζίνες μεγάλων εστιατορίων ανά τον κόσμο. Η εμπειρία τους και η τεχνική τους κατάρτιση δένουν ιδανικά με την παράδοση και αυτό το διαπιστώνεις στα πιάτα τους, τα οποία, παρεμπιπτόντως, τα έχει γευτεί και ο περίφημος Nobu που επισκέφθηκε το μαγαζί. «Είναι γεύσεις που μας θυμίζουν τα παιδικά μας χρόνια και την κουζίνα της μαμάς μας», λέει ο Δημήτρης όταν τον ρωτάς για το είδος της κουζίνας που προσφέρει το Momo, και συνεχίζει «θέλουμε ο κόσμος να μάθει, εκτός από το σούσι, και τις ιαπωνικές σπιτικές γεύσεις. Σύντομα θα προστεθούν στο μενού και πιάτα από Ινδονησία και Ταϊλάνδη. Φαγητό προσιτό σε όλους σε ποιότητα εστιατορίου». Εδώ μην περιμένεις τραπεζομάντιλα και σερβίτσια. Θα χρησιμοποιήσεις χάρτινα και πλαστικά μπολ, πλαστικά πιρούνια και ποτήρια και κλασικά τσοπ στικς μιας χρήσης. Όμως ο πρώτος λόγος δεν ανήκει στην art de la table και στα ακριβά σκεύη αλλά στο περιεχόμενο.

Αυθεντικό street food Facebook Twitter
Η πράσινη σαλάτα απογειώνεται με ένα dressing που φτιάχνουν στο Momo με ταχίνι... Φωτό:Αλέξανδρος Ακρίβος / LIFO

Όταν δοκιμάζεις τις πρώτες μπουκιές από το φαγητό, αφήνεσαι να παρασυρθείς από τις γεύσεις, που είναι μεστές, πλούσιες και πολυεπίπεδες, όπως αυτές που μόνο όσοι γνωρίζουν καλά την ασιατική κουζίνα μπορούν να πετύχουν. Η πράσινη σαλάτα (€3) απογειώνεται με ένα dressing που φτιάχνουν στο Momo με ταχίνι, πόνζου, σιρόπι βανίλιας, λάδι τρούφας και στεφανώνεται με φούντα τηγανισμένου ψιλοκομμένου πράσου. Τα ποπ-κορν γαρίδας (€8) δεν έχουν τίποτα να ζηλέψουν από πολύ ακριβότερες αντίστοιχες προσεγγίσεις που σερβίρουν τα εξευγενισμένα ασιατικά εστιατόρια της Αθήνας. Το αλεύρι mix tempura αγκαλιάζει τις γαρίδες πριν περάσουν από το τηγάνι. Γεύεσαι ένα απολύτως τραγανό αποτέλεσμα, ακόμα και όταν αυτό βυθίζεται σε μια spicy μαγιονέζα, αρωματισμένη με σκόρδο και τσίλι. Πλούσια είναι η γεύση της πατατοκροκέτας (€1,50), ενισχυμένης με κομματάκια κιμά και περιχυμένης με σάλτσα από σόγια, μυρωδικά και ξίδι. Τα νουντλ με μοσχάρι (€8) ήταν άψογα βρασμένα και η πλούσια σάλτσα τους σε παρέπεμπε σε γεύσεις ταυτόχρονα οικείες και μακρινές. Ιδανικό στο τηγάνι ήταν το κοτόπουλο –απόλυτα τραγανή κρούστα που διατηρούσε την εσωτερική τρυφερότητα–, το οποίο συνοδευόταν στο πιάτο με ρύζι ατμού και ένα ασύλληπτο κάρι λαχανικών (€8) που αποκάλυπτε εξαιρετική τεχνική στην παρασκευή του. Το μενού είναι μικρό, αλλά καθημερινά μπορείς να βρεις πιάτα ημέρας που σε παραπέμπουν ευθέως σε ασιατικούς δρόμους. Ακόμη και αν δεν είσαι φανατικός της street food προσέγγισης στο φαγητό, το Momo θα σε «αναγκάσει» να πας και να ξαναπάς για να γευτείς την κουζίνα του. Οι γεύσεις του είναι εθιστικές και οι τιμές του επιτρέπουν τακτική επίσκεψη.

Momo Asian street food, Αρτέμιδος 1, πλ. Εσπερίδων, 210 8942114.

Αυθεντικό street food Facebook Twitter
Oι ξύλινοι πάγκοι στον εξωτερικό χώρο του Μomo... Φωτό:Αλέξανδρος Ακρίβος / LIFO
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Το Χάνι της Ρέρεσης είναι ένα από τα τελευταία της Ελλάδας

Γεύση / Παγόνια, αντίκες και μαγειρευτά σε ένα χάνι που αντέχει στον χρόνο

Το Χάνι της Ρέρεσης, ένα από τα τελευταία της Ελλάδας, παραμένει ανοιχτό για ταξιδιώτες και ντόπιους, με την κυρία Νίτσα να κρατά ζωντανή την παράδοση της φιλοξενίας σε ένα μαγειρείο που θυμίζει λαογραφικό μουσείο.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
47’ στο Hygge με την Anne Meurling

Γεύση / Hygge: Ένας φούρνος που μυρίζει θαλπωρή στην Ιπποκράτους

Με νοσταλγία για τις συνταγές της πατρίδας της, μια Σουηδέζα φτιάχνει ψωμί, γλυκά, αέρινο βούτυρο και άψογη μηλόπιτα, δημιουργώντας ατμόσφαιρα βόρειας Ευρώπης - μόλις δυο βήματα από τη λεωφόρο Αλεξάνδρας.
M. HULOT
«Μα πώς γεμίζει αυτή η τρύπα;»: Πριν από 40 χρόνια, τα «Δυο Λουξ» ξάφνιασαν τα Χανιά

Θρυλικά Μπαρ / «Μα πώς γεμίζει αυτή η τρύπα;»: Πριν από 40 χρόνια, τα «Δυο Λουξ» ξάφνιασαν τα Χανιά

Ξέρετε πολλές τσαγερί που να έχουν εξελιχθεί σε ολοήμερα στέκια, να έχουν μισθώσει λεωφορεία για να δουν οι θαμώνες τους μια έκθεση σε άλλον νομό ή να βγάζουν μια βάρκα γεμάτη με μελομακάρονα για κέρασμα στον δρόμο; Και όμως, αυτό το μέρος υπάρχει και έχει ξενυχτήσει γενιές στο λιμάνι των Χανίων.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Χταπόδι με σύκα: Μια για πολλούς άγνωστη και σίγουρα απρόσμενη συνταγή

Γεύση / Χταπόδι με σύκα: Μια για πολλούς άγνωστη και σίγουρα απρόσμενη συνταγή

«Όπου υπάρχουν συκιές, λίγο πιο πέρα αρχίζουν τα βότσαλα και μετά η Μεσόγειος και μετά το χταπόδι. Και κάπου, σ’ ένα πανηγυρικό τραπέζι, συναντώνται το χταπόδι και τα σύκα. Μαγειρεμένο το χταπόδι, μαγειρεμένα και τα λιόκαφτα, ξερά σύκα».
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Η ιεροτελεστία του πανηγυρικού πιλαφιού του Δεκαπενταύγουστου στο Καρπάθιο

Γεύση / Tα πιλάφια του Δεκαπενταύγουστου: Έτσι τιμούν τη μεγάλη γιορτή σε Κάσο και Κάρπαθο

Ακολουθώντας τελετουργικό χρόνων, στήνουν καζάνια πάνω σε φωτιές και φτιάχνουν πιλάφι, κρέας κοκκινιστό και τηγανητές πατάτες για να τιμήσουν τη μεγαλύτερη γιορτή του καλοκαιριού.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Agora symi

Γεύση / Agora: Η πιο γραφική ανηφόρα της Σύμης οδηγεί σε μια κουζίνα με χαρακτήρα

Σε ένα μικρό μπαλκόνι με θέα τα παστέλ αρχοντικά της Σύμης, ο Χρήστος Σιδηρόπουλος σερβίρει μια ελληνική κουζίνα που συνομιλεί με το παρελθόν χωρίς να το αντιγράφει – μιλάει χαμηλόφωνα, αλλά ακούγεται καθαρά.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Οι ανθοί της cucina povera

Γεύση / Κολοκυθανθοί: Τα λουλούδια της φτωχής αλλά σοφής κουζίνας

Τα άνθη που είτε βουτιούνται στο κουρκούτι είτε γίνονται τροφαντός ντολμάς κρύβουν φθαρτή ομορφιά και μεγάλη γευστική παράδοση — πολύ πριν ο οδηγός Michelin αναδείξει τάσεις σαν το zero waste και το «από το χωράφι στο τραπέζι».
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ