Αρχαίες τσίχλες και φρικιαστικές τακτικές

Facebook Twitter
0

Οι αρχαίοι Έλληνες ήταν από τους πρώτους που ανακάλυψαν τη χαρά του να μασάς κάτι χωρίς να σκοπεύεις να το καταπιείς. Η μαστίχα βεβαίως έχει και κάποιες θεραπευτικές ιδιότητες, βοηθώντας στη χώνεψη ας πούμε, αλλά η βασική της ιδιότητα είναι το συνεχές μάσημα χωρίς σκοπό.

Ίσως το συνεχές μάσημα ως επαναλαμβανόμενη κίνηση να προκαλεί κάποια ευφορία. Υπάρχουν πολύ φανατικοί μασητές τσίχλας που έχουν τη μάρκα τους που δεν αλλάζουν με τίποτα και τρομοκρατούνται όταν τους τελειώνει. Τώρα μασάμε συνθετικό υλικό που λέγεται βουτυλικό καουτσούκ. Πριν ακόμα και τη μαστίχα όμως οι άνθρωποι μασούσαν με μανία σπόρους, φύλλα ή κεριά.

«Τσίχλα» ή «μαστίχα»; Το ερώτημα είναι κάπως σαν το «μανό» ή «όζα». Η αλήθεια είναι ότι η μαστίχα είναι κάτι πολύ συγκεκριμένο, δηλαδή το προϊόν του μαστιχόδεντρου, και τίποτα άλλο. Η τσίχλα είναι το βιομηχανοποιημένο προϊόν που βρίσκουμε σε όλο τον κόσμο. Όμως η λέξη είναι παλιά όσο οι Μάγιας, αν όχι ακόμα παλιότερη.

Η λέξη chicle ίσως προέρχεται από την λέξη tsicte των Μάγιας, οι οποίοι πολύ αγαπούσαν την τσίχλα, η οποία βγαίνει από το δέντρο sapodilla που φυτρώνει στο Μεξικό, στην κεντρική Αμερική και στην Καραϊβική. Τα φρούτα του δέντρου είναι ιδιαίτερα γλυκά και λένε ότι η γεύση του μοιάζει με καραμελωμένο αχλάδι. Η τσίχλα βγαίνει από τον κορμό, ο οποίος χαράζεται και εκκρίνει ένα λευκό χυμό.

Αν αισθάνεστε μία συγγένεια με τους Μάγιας, ετοιμαστείτε για λίγη φρίκη: δεν θα σας πω για το τέλος του κόσμου σύμφωνα με το ημερολόγιό τους (που πρόκειται για τέλος ημερολογίου, και όχι τέλος των ημερών), ούτε για τις αιματοβαμμένες θυσίες παρθένων. Θα σας δείξω αυτό που έμαθα την προηγούμενη εβδομάδα στον αρχαιολογικό χώρο του Tulum, όπου βρίσκεται μία από τις πιο καλοδιατηρημένες πόλεις των Μάγια:

Η παραμόρφωση του κρανίου έδειχνε ανώτερη τάξη και αρχοντιά. Πρόκειται για μία πρακτική που εμφανίστηκε σε όλες τις ηπείρους της γης. Για να πραγματοποιηθεί τα παιδιά περνούσαν τα δύο πρώτα χρόνια της ζωής τους με το κεφάλι τους συμπιεσμένο μεταξύ ξύλινων σανίδων.

Και τώρα, αν αισθάνεστε πολιτισμικά ανώτεροι, σας υπενθυμίζω τα εξής:

Γεύση
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Στον «Σήφη» ξέρουν από καλή κρητική κουζίνα

Γεύση / Στον «Σήφη» για γαμοπίλαφο και αυγά με στάκα και απάκι

Εδώ και σχεδόν πέντε δεκαετίες, μια οικογενειακή ταβέρνα στον Άγιο Δημήτριο, με την κυρά-Φωφώ σταθερά στο τιμόνι, σερβίρει φαγητά και μεζέδες όπως ακριβώς θα τους έβρισκες σε ένα αυθεντικό κρητικό καφενείο.
ΝΙΚΗ ΜΗΤΑΡΕΑ
Χριστουγεννιάτικος κορμός, μια γλυκιά ιστορία που συνεχίζεται στα καλύτερα ζαχαροπλαστεία της πόλης

Γεύση / Χριστουγεννιάτικος κορμός, ένα σοκολατένιο έπος. Εδώ οι καλύτεροι

Ξεκίνησε ως ένα ρολό παντεσπάνι με αφράτη σοκολάτα γκανάς και ζάχαρη άχνη, σύμβολο της καλοτυχίας. Πλέον κάθε ζαχαροπλάστης κάνει μια δική του παραλλαγή, μετατρέποντάς το σε γλυκό έργο τέχνης.
ΝΙΚΗ ΜΗΤΑΡΕΑ
«Το Αμύνταιο είναι το El Dorado της ελληνικής αμπελουργίας»

Το κρασί με απλά λόγια / «Το Αμύνταιο είναι το El Dorado της ελληνικής αμπελουργίας»

Σε μια συνέντευξη εφ όλης της ύλης η εμβληματική προσωπικότητα του ελληνικού κρασιού, ο Άγγελος Ιατρίδης, εξηγεί ότι πήγε στο Αμύνταιο πριν από τριάντα χρόνια επειδή είδε ότι θα άντεχε στην κλιματική αλλαγή και μιλάει για τη μεγάλη ανάπτυξη του Κτήματος Άλφα από τα 4.000 στρέμματα στα 14.000.
ΥΡΩ ΚΟΛΙΑΚΟΥΔΑΚΗ - ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΟΡΦΑΝΙΔΗΣ
Η εποχή του Ευχέλαιου της μεσογειακής διατροφής ή Τα μυστήρια της εποχής της ελιάς

Γεύση / Ελιές με χταπόδι: Στο Αιγαίο τις φτιάχνουν απλά, όπως τις μαντινάδες

Κολυμπάτες, ελίδια, κλαστάδες, σταφιδολιές, ψαρολιές, κουροπολιές, νερατζολιές: όπως και να την πεις, η ελιά παραμένει ένα μικρό σύμβολο του μεσογειακού πολιτισμού. Mε το χταπόδι πώς ταιριάζει;
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ