4-5 πράγματα μαζεμένα

4-5 πράγματα μαζεμένα Facebook Twitter
1

Τρίτη 22.4

Σχεδιάζοντας ένα ταξίδι, είναι σχεδόν βέβαιο πως θα συμβουλευτείς οδηγούς, θα ρωτήσεις φίλους. Πού να πας, τι να δεις. Ευτυχώς, μέσα στα χρόνια έχω μάθει να ρωτάω τους σωστούς ανθρώπους. Δυστυχώς, οι πληροφορίες που μου δίνουν αλλά και τα όσα φροντίζω να μαθαίνω από μόνος μου είναι πλέον τόσο λεπτομερή που είναι σχεδόν σαν να τα έχω δοκιμάσει ή να τα έχω δει όλα πολύ πιο πριν. Κοίτα, ας πούμε, αυτό το μανταρίνι στη φωτογραφία. Είναι ίσως ένα από τα πιο πολυσυζητημένα πιάτα στο Λονδίνο τον τελευταίο χρόνο. Ο Heston Blumenthal, ένας από τους καλύτερους σεφ της Ευρώπης, έφτιαξε αυτό το πιάτο, μια οφθαλμαπάτη που όμοιά της δεν έχεις δει. Ένα μανταρίνι που στην ουσία είναι μια μπάλα με μους από συκωτάκια κοτόπουλου κλεισμένη σε έναν ζελέ μανταρινιού. Αν δεν το κόψεις με το μαχαίρι, δεν το πιστεύεις. Μια έκρηξη γεύσεων. Ε, λοιπόν, πριν αξιωθώ να το φάω, με τόσες περιγραφές από φίλους, τόσα κείμενα στο Ίντερνετ, τόσες φωτογραφίες, είχα ήδη τη γεύση του στο στόμα μου. Αναρωτιέται κανείς, τελικά, αν ένα από τα μεγαλύτερα προνόμια του ταξιδιώτη, που είναι η έκπληξη, το ξάφνιασμα, η ανακάλυψη, δεν έχει πλέον μειωθεί στο ελάχιστο με τόση πληροφορία. Την άλλη μέρα, πάντως, στο Moro, που εγώ το αγαπώ από παλιά, αλλά οι περισσότεροι πολυταξιδεμένοι δεν το πολυπροτιμούν τελευταία, η έκπληξη ήταν μεγάλη διότι στην άκρη του Λονδίνου υπήρχε μια ολοζώντανη Μεσόγειος σε ένα εστιατόριο με ξυλόφουρνο, ψωμιά με ξινό προζύμι, σμαραγδένιους τοίχους και υλικά που στην Ελλάδα δύσκολα τα βρίσκεις, αν και θα έπρεπε όλοι να τα έχουμε στην κουζίνα μας. Η σαλάτα με άγρια ρόκα, κόλιανδρο, ψητή σουπιά, γαρίδες, κουνουπίδι και ένα λεμονάτο πικάντικο ντρέσινγκ με γονάτισε και ίσως η μισή μου ικανοποίηση να προέρχεται από την έκπληξη.

4-5 πράγματα μαζεμένα Facebook Twitter

Τη μεγαλύτερη έκπληξη, πάντως, στο Λονδίνο μού την προκάλεσε το επίπεδο του σέρβις. Το είχα ξεχάσει ή μάλλον έχω ξεχαστεί στην ελληνική κατάσταση τόσο καιρό που έχω να ταξιδέψω! Ευγένεια παντού. Σε κανένα από τα εστιατόρια που επισκέφθηκα (από την καντίνα του δρόμου μέχρι το καλό μαγαζί) δεν ένιωσα τη διαβάθμιση ντόπιος - τουρίστας, Άγγλος - ξένος κ.λπ. Εξαιρετικό σέρβις παντού, ευγένεια, κατανόηση, προθυμία για εξυπηρέτηση. Είδα ακόμα μαγαζιά που είχαν στρατηγική τόσο δυνατή, που εντυπωσιάστηκα, ξέχασα πως υπήρχε αυτό. Έβλεπες στο καλύτερο εστιατόριο της πόλης ένα σμήνος από νεαρούς να δουλεύουν – ακόμα και ο σομελιέ, που προφανώς σε άλλα τραπέζια πούλαγε κρασιά πολλών εκατοντάδων λιρών, ήταν ένα νεαρό παιδί τόσο ακίνδυνο, ικανό να σερβίρει από σεΐχη μέχρι φιλοπερίεργο φούντι σαν και μένα, χωρίς να νιώθει κανείς απειλημένος. Είδα κουζίνες και πιάτα τόσο καλά μελετημένα! Είχα ξεχάσει πως αλλού το σκέφτονται πολύ το θέμα. Πήγα, ας πούμε, στο Patty & Bun, ένα μπεργκεράδικο που αυτήν τη στιγμή θεωρείται πολύ σπουδαίο στο Λονδίνο (thanks Εvi and Peter Stat) και ενώ περίμενα ένα μεγαθήριο, βρήκα μια τρύπα, με πάγκους από κόντρα πλακέ, πρόχειρα τραπέζια και ένα κατάλογο με έξι πράγματα! Έξι επικά φαγητά, βέβαια, και ουρές να περιμένουν να γευθούν το Ari Gold Burger. Όλο αυτό, παρά το diy στυλ του, καταλάβαινες πως δεν είναι από προχειρότητα αλλά προϊόν μελέτης και σχεδίου. Έχεις ένα προϊόν, ξέρεις να κάνεις κάτι και βρίσκεις τον καλύτερο τρόπο να το πουλήσεις. Όλες οι πετυχημένες επιχειρήσεις εστίασης κάπως έτσι είναι.

Πίσω στην Αθήνα βλέπω το νέο επεισόδιο της τηλεοπτικής σειράς του Anthony Bourdain στο CNN. Ο υπέροχος αυτός κύριος, που όσο περνούν τα χρόνια γίνεται ακόμα καλύτερος, εγκαινιάζει τον νέο κύκλο της εκπληκτικής ταξιδιωτικής σειράς του με μια επίσκεψη στην Ινδία. Δυστυχώς, δεν είμαι τόσο καλός στις περιγραφές ούτε στην ταξιδιωτική ανάλυση για να σας μεταφέρω αυτό το αριστούργημα που σε κάνει να αγαπάς τον κόσμο στον οποίο ζεις, να θέλεις να μπεις στο αεροπλάνο και να χαθείς μες τους χωματόδρομους της μακρινής χώρας και να ανέβεις τα Ιμαλάια με το τρένο. Και την επόμενη μέρα που έλεγα σε όλους ότι θέλω να πάω στην Ινδία, από παντού πήρα την ίδια απάντηση: μη νομίζεις πως θα είναι όπως στη σειρά! Όπως και να είναι, το πνεύμα αυτής της εκπομπής θα υπάρχει εκεί΄, είμαι σίγουρος. Σας φιλώ.

1

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Η αγκινάρα

Γεύση / «Ο καλύτερος μεζές είναι η κεφαλή της άγριας αγκινάρας»

Χοιρινό με αγκιναρόφυλλα κοκκινιστά στη Σητεία, κεφαλές αγκινάρας γεμιστές με ρύζι στην Κάσο και αγκινάρες-μουσακά στην Άνδρο: η αγκινάρα δίνει τόσο πολλά τη στιγμή που διεκδικεί μόνο το ελάχιστο.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Aspasia: Πώς η Σταυριανή Ζερβακάκου έστησε ένα εστιατόριο-προορισμό

Γεύση / Aspasia: Ένα εστιατόριο που ανταμείβει κάθε στροφή του δρόμου προς τη Μάνη

Στο απόγειο της φήμης της, η Σταυριανή Ζερβακάκου αποφάσισε να επιστρέψει σε έναν τραχύ τόπο και να στήσει ένα εστιατόριο-προορισμό σε έναν μικρό ορεινό οικισμό, αξιοποιώντας στην κουζίνα της όσα άγρια της δίνει το μέρος.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Η άνοιξη και το καλοκαίρι της ρίγανης

Γεύση / H ρίγανη που δίνει γεύση στα καλοκαίρια μας

Είναι το πιο δημοφιλές μυριστικό της Aνατολικής Μεσογείου και δίνει ιδέες για μερικά από τα πιο αντιπροσωπευτικά καλοκαιρινά εδέσματα, όπως η ριγανάδα, ο ντάκος, η χωριάτικη σαλάτα και οι ριγανάτες σαρδέλες.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Quinn’s: Γιατί όλοι πίνουν Dry Martini «στου Ηλία» Μαρινάκη 

Γεύση / Quinn’s: Γιατί όλοι πίνουν Dry Martini στου Ηλία Μαρινάκη 

Στην πιάτσα των Ιλισίων, σε ένα μέρος όπου όλα είναι μελετημένα, ένας πολύπειρος και προσγειωμένος μπάρμαν μας καλεί να χαθούμε στον «Κήπο των επίγειων απολαύσεων», συζητώντας και πίνοντας κλασικά αλλά αναβαθμισμένα κοκτέιλ.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΑ ΜΠΑΚΑΛΙΚΑ, DELI

Γεύση / Ο μεγάλος οδηγός του Αθηναίου καλοφαγά: Τα 51 πιο νόστιμα σημεία της πόλης

Εξειδικευμένα παντοπωλεία, deli με αλλαντικά και τυριά από την Ελλάδα και τον κόσμο, χασάπικα για κρέατα άριστης ποιότητας, κάβες και φούρνοι με ψωμιά παραδοσιακά αλλά και νέας εποχής, σε μια λίστα που μπορεί να είναι ο παράδεισος του foodie.
ΝΙΚΗ ΜΗΤΑΡΕΑ
Είναι η τούρτα αμυγδάλου του Μπόζα η πιο ωραία στην Αθήνα;

Γεύση / Είναι η τούρτα αμυγδάλου του Μπόζα η πιο ωραία τούρτα της Αθήνας;

Όσο και αν η τέχνη της ζαχαροπλαστικής έχει κάνει άλματα στη χώρα μας, δεν έχουμε πάψει ποτέ να αγαπάμε τα «παλιά γλυκά» που μας θυμίζουν παιδικά χρόνια, οικογενειακές συγκεντρώσεις, γενέθλια και γιορτές.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ωδή στην pure σεβεντίλα: Ένα σπίτι που μοιάζει με μικροοργανισμό.

Γεύση / Ένα σπίτι στο Παλαιό Φάληρο που αποθεώνει τα απίθανα '70s

Το σπίτι του Γιώργου Κελέφη, εκδότη του περιοδικού ΟΖΟΝ, στο Παλαιό Φάληρο ‒σχεδιασμένο από τους σπουδαίους αρχιτέκτονες Δημήτρη και Σουζάνα Αντωνακάκη‒ μοιάζει με χρονοκάψουλα που σε μεταφέρει στη δεκαετία του ’70.
ΤΖΟΥΛΗ ΑΓΟΡΑΚΗ
Τα κρασιά της Κεφαλονιάς: Ρομπόλα, Μαυροδάφνη και άλλες εξαιρετικές ποικιλίες

Το κρασί με απλά λόγια / Τα κρασιά της Κεφαλονιάς: Ρομπόλα, Μαυροδάφνη και άλλες εξαιρετικές ποικιλίες

Η Υρώ Κολιακουδάκη Dip WSET και ο Παναγιώτης Ορφανίδης ταξιδεύουν στους αμπελώνες της Κεφαλονιάς, με οδηγό τον οινοποιό Ευρυβιάδη Σκλάβο. Μαθαίνουμε για τις γνωστές, αλλά και τις πιο σπάνιες ποικιλίες του νησιού, καθώς και για τον ρόλο που παίζει το βουνό Αίνος στην αμπελουργία του.
THE LIFO TEAM

σχόλια

1 σχόλια
Συμφωνώ σε όλα και ειδικά για το σέρβις και την ευγένεια. Υπάρχουν πάρα πολλές εκπομπές όπου κάποιος μπορεί να συμβουλευτεί: Anthony Bourdain στο CNN, Andrew Zimmern στο Travel Channel κτλ...