Υπάρχει μια σκηνή σε ένα επεισόδιο του 2ου κύκλου της σειράς «Mad Men» όπου οι διαφημιστές της Madison Avenue αναλαμβάνουν τη διαφήμιση των γυναικείων εσωρούχων Playtex. Η προσέγγιση της ανδροκρατούμενης ομάδας είναι γεμάτη αυτοπεποίθηση και συνοψίζεται στο εξής σλόγκαν-ερώτηση προς το γυναικείο κοινό: «Are you a Marilyn or a Jackie?».
Γι' αυτούς το δίπολο είναι προφανές. H φωτογραφία της διαφήμισης έχει το ίδιο μοντέλο να ποζάρει και στους δύο ρόλους, υπενθυμίζοντας σε όλες τις γυναίκες πως μπορούν να γίνουν και τα δύο, όποτε το επιθυμούν. Όταν η μόνη γυναίκα μέσα στο δωμάτιο, η ντροπαλή νεαρή κειμενογράφος Peggy Olsοn, τολμά να φέρει αντίρρηση, πως ίσως δεν θέλουν όλες γυναίκες να μοιάσουν σε μία από τις δύο και οι άντρες μάλλον τις κατηγοριοποιούν με αυτόν τον τρόπο, η ομάδα αμέσως απαντά πως «τα σουτιέν έχουν φτιαχτεί για τους άντρες» και πως «οι γυναίκες θέλουν να βλέπουν τον εαυτό τους όπως τις βλέπουν οι άντρες», για να συνεχίσει ο in-the-closet gay καλλιτεχνικός διευθυντής: «Είσαι ή Jackie ή Marilyn. Μια γραμμή ή μια καμπύλη. Δεν υπάρχει κάτι άλλο».
Όταν η Peggy τους ρωτά σε ποια από τις δύο μοιάζει εκείνη, η παρέα απαντά πρώτα με το κάφρικο «Gertrude Stein» και στη συνέχεια ότι εκείνη δεν μοιάζει με καμία από τις δύο. Ότι παραπέμπει σε κάτι πιο αρχαιοελληνικό, μέχρι που ο Don Draper αναφέρει το όνομα μια παλιάς ηθοποιού, της Irene Dunne. Κι έτσι η μικρή Peggy αποκλείεται με το γάντι από τον δικό τους ορισμό του μοντέρνο ή του θελκτικού.
Η μία αποφασίζει να φτιάξει τη στολή του απόλυτου ελέγχου για όλες, η δεύτερη θέλει να τις απελευθερώσει, να τις αποθεώσει και μετά να «το κάψουν» παρέα. Το ηδονιστικό κομμάτι και αυτό της κυριαρχίας αποτελούν πλευρές της θηλυκότητας της σημερινής γυναίκας που διατείνεται ότι θέλει να ζήσει τη ζωή της και σίγουρα της δίνουν δύναμη.
Το 2020 ο κόσμος μοιάζει να κυριαρχείται από μια γυναίκα-τούρμπο. Mε 142 εκατ. ακολούθους στα social media, η Kim Kardashian είναι μητέρα τεσσάρων παιδιών, ήδη στο εξώφυλλο του Forbes για την επιχειρηματική της δραστηριότητα (της ανήκουν οι εταιρείες KKW Beauty και KKW Perfumes), οκτώ φορές εξώφυλλο στη «Vogue», μπήκε στον Λευκό Οίκο, όπου ζήτησε τη μεταρρύθμιση του συστήματος φυλάκισης, και εσχάτως είναι φοιτήτρια Νομικής.
Οι εξωπραγματικές καμπύλες της είναι το σήμα κατατεθέν της εποχής και το όχημα επικοινωνίας της. Μιλά μέσα από αυτές, μέσα από φορέματα που τις διαγράφουν, τις πιέζουν και τις «απαιτούν». Η απρόσμενα πληθωρική σιλουέτα της, όσο και να φαίνεται πως δεν χωρά πουθενά, είναι πάντα απόλυτα υπολογισμένη, σοφά αποκαλυπτική, τέλειο όπλο. Ήταν, λοιπόν, προφανές πως το επόμενο επιχειρηματικό της βήμα θα ήταν αυτό που μελετούσε τα τελευταία 10 χρόνια –διάρκεια μεγαλύτερη από αυτήν του γάμου της ή από την ηλικία του μεγαλύτερου παιδιού της−, η σειρά εσωρούχων σύσφιξης και ελέγχου της σιλουέτας (στα αγγλικά ο όρος είναι το ηπιότερο shapewear) «Kimono».
Με μεγάλη ποικιλία μοντέλων, νούμερων και χρωμάτων, με λογικές τιμές και φωτογράφο τη Vanessa Beecroft, η σειρά φαντάζει ένα όνειρο που αγκαλιάζει σφιχτά όλες τις γυναίκες ανά τον την υφήλιο. Και όλα θα πήγαιναν πρίμα αν οι Ιάπωνες δεν ήταν, δικαίως, έξαλλοι μαζί της.
Βλέπετε, η λέξη «Kimono» αντιστοιχεί σε κομμάτι της παράδοσης της Ιαπωνίας, στο γεμάτο ιστορία και κομψότητα γυναικείο παραδοσιακό ένδυμα. Καθώς οι Ιάπωνες ήθελαν να εξαλείψουν κάθε πιθανότητα το Kimono, μετά από 100 χρόνια, να έχει μείνει στο συλλογικό υποσυνείδητο πρωτίστως ως η σειρά εσωρούχων της Kim Kardashian και έπειτα ως ένα παραδοσιακό ένδυμα της χώρας τους, ξεκίνησαν το #KimonOHNO, απαιτώντας την απόσυρση του ονόματος.
Μετά από σχεδόν έναν μήνα διαμαρτυριών, η Kim ποστάρει μια φωτογραφία της, δηλώνοντας πως άκουσε προσεκτικά αυτά που της είπαν, πως ο μόνος τρόπος να εξελιχθεί είναι λαμβάνοντας υπόψη όσα της λένε και πως θεωρεί σωστό το όνομα να αποσυρθεί, μέχρι να βρουν ένα νέο, καταλληλότερο. Το post στο Ιnstagram πήρε 3 εκατ. likes.
Στη συνέντευξη που έδωσε στη «Wall Street Journal», η Kim είπε πως, όσο τρελό και να φαίνεται, δεν σκέφτηκαν ποτέ πως το όνομα θα δημιουργούσε τέτοιο πρόβλημα, κάτι που φαίνεται ειλικρινές, καθώς, κατά τη γνώμη μου, είναι κάπως αφελής η προσέγγιση των Αμερικανών όσον αφορά το αμάλγαμα πολιτισμών στο οποίο στηρίζεται η καθημερινότητά τους (ας μιλήσουν οι Ινδιάνοι παρακαλώ!).
Η ειλικρίνειά της, όμως, απέναντι στο κοινό, που αποτελεί άλλωστε και κομμάτι του αξιακού της συστήματος και εξασφαλίζει τη διαφάνεια της σχέσης που έχει μαζί του, έσωσε και το brand της. Ο κόσμος την έχει συγχωρήσει.
Ανάμεσα στους επενδυτές και συμβούλους της ανώνυμης προς το παρόν σειράς shapewear της Kim Kardashian φιγουράρουν ονόματα όπως αυτό της ιδρύτριας του Net-A-Porter, Natalie Massanet, του ιδρυτή της εταιρείας Theory Andrew Rosen και πολλών άλλων. Δεν είναι τυχαίο αυτό. Η ιδέα της σειράς εσωρούχων από την Kim Kardashian απαντά στο κενό που μόλις άφησαν τα κορίτσια του Victoria's Secret και στην καινούργια «πατρίδα» που ανακάλυψε η Rihanna.
Η σειρά Savage Χ Fenty βρίσκεται στον αντίποδα της Kim. Εκεί όπου ο απόλυτος έλεγχος της γυναικείας σιλουέτας, και δη της δημόσιας εικόνας της, είναι το υπερόπλο της Kim Kardashian, η Rihanna δηλώνει «αλητεία» και διαρρηγνύει όλα τα μέχρι σήμερα κατεστημένα. Ο στόχος είναι η άνεση, να φαίνονται όλα περήφανα σε όλα τα σώματα, με πονηρά μηνύματα και μεγάλη ελευθερία. Την ίδια τη Rihanna φαίνεται να μην τη νοιάζει, η διάθεση του σώματός της αλλάζει και αυτή την ακολουθεί χωρίς να το κρύβει, συνεχίζοντας να ποζάρει με τον ίδιο αλήτικο τρόπο, να απαντά, να το διασκεδάζει.
Στην άλλη πλευρά, η Kim Kardashian δεν πέρασε ποτέ καλά όταν τη φωτογράφιζαν έγκυο, με τα σημάδια της ψωρίασης ή την κυτταρίτιδα. Η ίδια λέει πως όσο την αφορά, δεν θεώρησε ποτέ θετικό να φωτογραφίζεται με έναν από τους δύο τρόπους. Καθώς μιλά για τη σειρά shapewear, ομολογεί πως νιώθει προστατευμένη όταν τα φορά, ότι είναι ένα προστατευτικό κάλυμμα ανάμεσα σε αυτό που φωτογραφίζουν και αυτό μέσα στο οποίο βρίσκεται η ψυχή της, δηλαδή το σώμα της.
Υπάρχει όμως, πάλι, κάπου στο βάθος ένα δίπολο γυναικείας μυθολογίας που αφορά τις νεαρές γυναίκες και δεν έχει να κάνει τόσο με τη φαντασίωση του άντρα − η Kim και η Rihanna δηλώνουν ότι έχουν τον απόλυτο έλεγχο του σώματός τους. Καμία από τις δύο δεν είναι αδύνατη, εύθραυστη ή ντελικάτη. Και οι δυο τους, όμως, έρχονται να καθορίσουν και να διαχειριστούν το μεγάλο μέγεθος της γυναικείας παρουσίας τους.
Η μία αποφασίζει να φτιάξει τη στολή του απόλυτου ελέγχου για όλες, η δεύτερη θέλει να τις απελευθερώσει, να τις αποθεώσει και μετά να «το κάψουν» παρέα. Το ηδονιστικό κομμάτι και αυτό της κυριαρχίας αποτελούν πλευρές της θηλυκότητας της σημερινής γυναίκας που διατείνεται ότι θέλει να ζήσει τη ζωή της και σίγουρα της δίνουν δύναμη. Κάπου εκεί έξω, όμως, υπάρχει και μια Peggy Olsοn, που μπορεί να μη θέλει να μοιάσει σε καμία από τις δυο. Ευτυχώς, σήμερα μπορεί να το κάνει, χωρίς να είναι πασέ.
