Αυτός ο γλυκός πανικός που λέγεται «Σεπτέμβρης»

Αυτός ο γλυκός πανικός που λέγεται «Σεπτέμβρης»

Με τα μεγάλα σχέδια και τις μικρές (απροσδόκητες) ανατροπές του.

ADVERTORIAL

Ο Σεπτέμβρης μπαίνει πάντα θορυβώδης. Τα πόδια ακούγονται βαριά και απροπόνητα στο γρήγορο κατέβασμα της σκάλας. Το ξυπνητήρι δείχνει 07:30. Στο σπίτι του Μάνου και της Ελένης, το πρώτο κουδούνι σημαίνει φέτος και μια σπουδαία αρχή. Η πρώτη μέρα στο σχολείο για το μικρότερο μέλος της οικογένειας έχει φτάσει. Η Ελένη έχει βάλει από καιρό τον στόχο να νικήσει το άγχος του νέου ξεκινήματος με οργάνωση. Και μέχρι στιγμής, τα έχει πάει περίφημα. Κάθε φορά που ανοίγει το ψυγείο, χαμογελά ευχαριστημένη.


Όλα τα «καλούδια» είναι έτοιμα να λάβουν πρώτη θέση στη σκηνή της μεγάλης μέρας. Η σχολική τσάντα αστράφτει από ροζ γκλίτερ. Στέκεται καμαρωτή στην πολυθρόνα του σαλονιού ολόκληρο το σαββατοκύριακο. Σαν έργο τέχνης σε προθήκη μουσείου που όλοι θαυμάζουν, μα κανείς δεν αγγίζει. Όλοι περνούν και τη χαζεύουν με ένα θετικό σχόλιο. Η μικρή Άννα τη χαίρεται με προσοχή, χαϊδεύοντας που και που τη γυαλιστερή επιφάνειά της.

 

 

Το πρωινό ξεκινάει με τις καλύτερες προϋποθέσεις. Παρά τη δυσκολία του ξυπνήματος, όλα έχουν προετοιμαστεί στην εντέλεια και αυτό παρέχει αρκετές ανάσες ανακούφισης. Τις προηγούμενες ημέρες, το σπίτι είχε γεμίσει με όλα τα απαραίτητα. Το ψυγείο φορτωμένο με φρέσκα φρούτα, το ντουλάπι έως πάνω με δημητριακά και μπισκότα για τα γρήγορα σνακ και τα ταπεράκια στοιχισμένα στον πάγκο, έτοιμα για την πιο σημαντική αποστολή. Η κουζίνα μυρίζει φρεσκοψημένο τοστάκι και τα δροσερά σταφύλια μπαίνουν στο σακουλάκι τους. Η μικρή κάθεται στο τραπέζι και αγουροξυπνημένη, παίζει με το καλαμάκι του χυμού της. Ξέρει ότι σήμερα είναι η μέρα της.

 

Και ενώ μέσα στο σπίτι όλα λειτουργούν σαν καλοκουρδισμένο ρολόι, έξω ο Σεπτέμβρης έχει άλλα σχέδια. Η πόρτα ανοίγει και μαζί της μπαίνει το πρώτο ρεύμα υγρασίας. Ο ουρανός στάζει επίμονα κάτι χοντρές ψιχάλες, κι ενώ το σχέδιο έχει προβλέψει γυαλισμένα παπούτσια και λευκές κάλτσες που θα μοστράρουν στη φωτογραφία, τώρα όλα απειλούνται από τις λακκούβες του δρόμου. Η περιπέτεια ξεκινάει. Ευτυχώς το σχολείο είναι στα 3 λεπτά με τα πόδια από το σπίτι.

 

Γύρω, οι ξαφνιασμένοι γονείς των νέων συμμαθητών τρέχουν κρατώντας σακούλες πάνω από τα κεφάλια τους, ενώ τα παιδιά πηδούν δεξιοτεχνικά τις λάσπες με τα ολοκαίνουργια παπούτσια τους. «Πώς θα βγάλουμε τώρα τη φωτογραφία;» ανησυχεί η Ελένη για δευτερόλεπτα. Είναι η εικόνα που έχει στο μυαλό της εδώ και μέρες. Εκείνη η πρώτη φωτογραφία στην πόρτα του σχολείου, το χαμόγελο, η περηφάνια, το ενθύμιο της πρώτης μέρας. Θέλει να κρατήσει αυτήν την ανάμνηση για πάντα.

 

Κι όμως, η ζωή καμιά φορά ξέρει να κάνει το δικό της editing. Μπροστά στην πόρτα, η μικρή στέκεται χαμογελαστή, με την αστραφτερή της τσάντα κρεμασμένη στον ώμο. Τα μάγουλά της λάμπουν, όχι από το πρωινό φως –που έχει κρυφτεί πίσω από τα σύννεφα– αλλά από τον ενθουσιασμό που ξεχειλίζει. Ο φακός κάνει το «κλικ» ακριβώς τη στιγμή που το χαμόγελο συναντά την ανυπομονησία. Και τότε συμβαίνει το παράδοξο: την ώρα που ο κόσμος γύρω μοιάζει βρεγμένος, μουντός, γεμάτος μικρές ατυχίες, στη φωτογραφία όλα δείχνουν αψεγάδιαστα.

 

 

Σαν να έχει συνωμοτήσει το σύμπαν ώστε αυτή η μέρα, παρά το χάος, να καταγραφεί με την ομορφιά που της αξίζει. Η Αννούλα πιάνει από το χέρι την καινούργια της δασκάλα και μπαίνει στην αίθουσα με χοροπηδητό. Η Ελένη και ο Μάνος μένουν κάτω από την ομπρέλα σαστισμένοι και μερικά δάκρυα χαράς ξεφεύγουν και γίνονται ένα με την ατμόσφαιρα. Κοιτάζουν τη φωτογραφία και τα μάτια τους μένουν κολλημένα στην οθόνη του κινητού για ώρα. Αριστούργημα.

 

Έτσι καταφέρνει -με τον έναν ή τον άλλον τρόπο- να είναι πάντα κάθε νέο ξεκίνημα. Αριστουργηματικό! Η φωτογραφία εκτυπώνεται και μπαίνει πάνω από το τζάκι. Μια εικόνα που κρύβει πίσω της όλον τον γλυκό πανικό του Σεπτέμβρη, αλλά και εκείνη τη βεβαιότητα πως, όσο κι αν αλλάζουν οι συνθήκες, στο τέλος όλα γίνονται με τέχνη. Σαν ένα καλοσχεδιασμένο και ισορροπημένο κολατσιό. Σε εκείνη τη σχολική αίθουσα που υποδέχεται τα παιδιά της πρώτης τάξης γεμάτη λάσπες, φωνές και μεγάλα χαμόγελα. Καλώς ήρθες, Σεπτέμβρη. Ό,τι καιρό κι αν κρύβεις στη σάκα σου!

 

 

Good Living
 
 
 
 

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Scroll to top icon