Στο Synch το 2006 όσοι είμασταν θυμόμαστε πολύ καλά πέρα από όλα τ΄άλλα events και τη πρώτη live παρουσίαση τoυ Transformations του Κωνσταντίνου Βήτα  ο οποίος είχε δημιούργησει έναν εξαιρετικό δίσκο πειραματιζόμενος με τις χατζιδακικές μουσικές, αποδομώντας και επαναδομώντας τις μέσα στο ηλεκτρονικό πλαίσιο και μετασχηματίζοντας με τη πρέπουσα αγάπη και ασέβεια όλο το "βαρύ" χατζιδακικό φορτίο.

Έχοντας πια περάσει αρκετός καιρός από εκείνη τη πρώτη παρουσίαση και με το status του Transformations να έχει γίνει σχεδόν κλασσικό και λόγω της πρωτοτυπίας του αλλά κυρίως λόγω της καλλιτεχνικής ειλικρινειάς του o Κωνσταντίνος επιστρέφει για μια μόνο βραδιά στη Στέγη  για να παρουσιάσει το Transformations στη  live του εκδοχή αυτή του ενιαίου οπτικοακουστικού show με τη συνοδεία video art  και animation.

Tότε, το 2006 o Kωνσταντίνος είχε γράψει για τη lifo ένα κομμάτι στο οποίο αποτύπωνε πως προέκυψε η συνεργασία που οδήγησε στην live παρουσίαση. Δεν έχει ξανανέβει σε ηλεκτρονική μορφή από τότε οπότε νομίζω πως είναι μια πολύ καλή αφορμή για να το ξαναθυμηθούμε τώρα που το Transforrmations πρόκειται να ξαναπαρουσιαστεί στη Στέγη στις 5 Νοεμβρίου (η εικονογράφηση είναι του Γιώργου Θεωνά).

 Ο Κωνσταντίνος Β. γράφει 

για το «Transformations Live»

(Το κείμενο αυτό δημοσιεύτηκε στη lifo στις 29/06/2006)

Την άνοιξη του 2004 έφτασε στα χέρια μου ένα βιντεάκι του «Love He». Ήταν μια ιστορία σε κινούμενο σχέδιο που είχε σχεδιάσει ένας  Έλληνας φοιτητής στο Λονδίνο, ο Γιώργος Θεωνάς.

Ένας άγνωστος ερωτεύεται μια πόρνη, στη μέση του τραγουδιού τη σώζει από μια απόπειρα αυτοκτονίας κι αρχίζει ο ψηφιακός έρωτάς τους. Το φθινόπωρο του 2005 τού πρότεινα να γράψει και να σκηνοθετήσει το «Transformations» με αφορμή την πρόταση που είχα να παρουσιαστεί ζωντανά αυτός ο κύκλος στο Synch Festival.

Άφησε στη μέση το διδακτορικό του και μετά από έναν μήνα ήρθε στην Αθήνα για να τακτοποιήσουμε τις ιδέες. Σ’ ένα καφενείο στην Πλάκα τού μετέφερα τις ιστορίες που υπήρχαν πίσω απ’ τα τραγούδια του Μάνου Χατζιδάκι και του του Νίκου Γκάτσου, έτσι όπως μου τις είχε διηγηθεί ο Γιώργος Χατζιδάκις, τότε που έκανα τα πρώτα σχέδια του «Transformations». Μιλήσαμε για την τεχνολογία, την ανάμειξη της Αγγλίας στον πόλεμο του Ιράκ, για το πόσο άσχημα μυρίζει το Λονδίνο τα Σαββατόβραδα από τα McDonalds, αλλά και για την έκθεση του Bruce Nauman στην Tate. Έμεινε τρεις μέρες στην Αθήνα, όταν έφυγε του χάρισα σ’ ένα DVD την Έκλειψη του Αντονιόνι. Λίγο πριν από τα Χριστούγεννα έστειλε στην εταιρεία παραγωγής τα 15 σενάρια του «Transformations». Κάναμε κάποιες μικρές αλλαγές και συμφωνήσαμε τα γυρίσματα και τις τοποθεσίες. Λίγο πριν από το Πάσχα ζήτησα 2 χορευτές από την ομάδα του Δημήτρη Παπαϊωάννου, τον Κωνσταντίνο Καρβουνιάρη και τον Σίμο Τσακιρίδη, για τους δυο βασικούς ήρωες στις ιστορίες του βίντεο. Όσο για το κορίτσι, αυτό ήταν η Μαρίσα Τριανταφυλλίδη. Ξεκινήσαμε τα γυρίσματα μετά το Πάσχα στην Αθήνα, στο Λαύριο, στη Χαλκίδα, στο Σούνιο και στον Πειραιά. Κάποια ειδικά γυρίσματα έγιναν στο κλαμπ Luv, στο Γκάζι, στα στενά του Ψυρρή, σ’ ένα διαμέρισμα της οδού Πατησίων και στο Μετς.

Δεν είχα ξαναζήσει μια τέτοια εμπειρία. Στα μικρά διαλείμματα οι ηθοποιοί μού μιλούσαν για τις αγωνίες τους, παρακολουθούσα τη μακιγιέρ να βάφει τα πρόσωπά τους. Άλλες φορές το φως χανόταν και περιμέναμε τον διευθυντή φωτογραφίας να δημιουργήσει ξανά τεχνητό φως.

Ήπιαμε καφέδες, φάγαμε σάντουιτς, χάζευα ώρες το μόνιτορ της κάμερας και σκεφτόμουν το πρόσωπο του Μάνου και τις αντιδράσεις του για όλα αυτά που φτιάχναμε πίσω απ’ τη μυθολογία του. Πήγα πάλι πίσω, τότε που έφτιαχνα το εργοστάσιο του «Transformations», με τα σάμπλερ, τα σίκουενσερ και τις συχνότητες.

Είχα διαλύσει τρία κομπιούτερ, έκανα άπειρα μπακ-απ, και κάποια στιγμή θυμάμαι τον εαυτό μου στο χωριό, ένα χειμωνιάτικο βράδυ, να δουλεύει το «Κάθε τρελό παιδί», ενώ έχουν καταστραφεί τα ηχεία μου, κάποια στιγμή να χάνει τη στερεοφωνία και να συνδέει την έξοδο μ’ ένα τρανζίστορ που βρήκα στην αποθήκη... Τι σχέση έχουν όλα αυτά με τη μουσική; Έχω ρωτήσει άπειρες φορές τον εαυτό μου και σκέφτομαι πως, έτσι όπως αλλάζει η συμπεριφορά των πουλιών όταν ανατέλλει ο ήλιος, κάπου εκεί μπορεί να υπάρχει μια απάντηση.

Ο χώρος ενός εργοστασίου έχει μια τεχνητή φύση, η φύση είναι μουσική, ζούμε σε μια σύνθεση. Μέσα στο μικρό βαν με τους τεχνικούς, μαζί με τα μηχανήματα και τα άλλα παιδιά, ανακάλυπτα άγνωστους δρόμους και μέρη απ’ όπου δεν είχα ξαναπεράσει. Μέσα από τους χτύπους των κινητών, τις φωνές και τ’ ακαταλαβίστικα αστεία τους, κοιτώντας τον δρόμο ευθεία, ένιωθα την καρδιά μου να μαλακώνει σ’ αυτή την αιθρία που ανοιγόταν μπροστά. Ο Θεωνάς δεν ήθελε να τον φωτογραφίζω γιατί ντρεπόταν, όλοι οι άλλοι το αντίθετο, σε λίγο θα έχουν εμφανιστεί τα αρνητικά. Περιμένω στην Ομόνοια...

Ο μοντέρ στέλνει μήνυμα πως ρεντάρεται η «Αθανασία», θα περιμένει δυο ώρες ακόμα στο Μαρούσι. Ελπίζω η επόμενη ρουκέτα να σκάσει ψηλά, πάνω απ’ το κεφάλι μου, για να δω την έκρηξη.

Transformations Live

5 Νοεμβρίου 20:30

στη Κεντρική Σκηνή

της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών

Τιμές εισιτηρίων: €20, €25, €30/ €10, €15 (μειωμένο)
Προπώληση εισιτηρίων: www.sgt.gr, 210 900 5 800, στα εκδοτήρια της Στέγης, http://buy.tickethour.com/, Ελευθερουδάκης, Public, Παπασωτηρίου, Ιανος, Τράπεζα Πειραιώς