Ιωάννα Κιούση. Η Ελασσόνα και ο Bob Marley.

Facebook Twitter
5


«Πολλές φορές προσπάθησα να δώσω απάντηση στον εαυτό μου για το λόγο που εγκατέλειψα τόσο εύκολα σπίτι, φίλους, δουλειά με καλά λεφτά … Νόμιζα πως, μάλλον, κάτι έλειπε στη φαινομενικά ιδανική ζωή μου στην Αθήνα. Μάλλον, όμως, τίποτα δεν έλειπε... Απλώς ερωτεύτηκα τόσο δυνατά, που τα εμπόδια μού φαίνονταν ανύπαρκτα. Άξιζε τον κόπο, να φέρω τη ζωή μου πάνω κάτω». 

 ______

«Όταν άφησα την Αθήνα για να ζήσω στην Ελασσόνα, έπρεπε να κάνω κάτι άλλο εκτός από το να προσπαθώ να προσαρμοστώ στον κόσμο του άντρα μου. Να κάνω κάτι για τον εαυτό μου που θα ικανοποιεί τον εγωισμό μου, την ανάγκη για δημιουργία, την ανάγκη  να πατήσω στα πόδια μου ...όχι μόνο οικονομικά! Έτσι ξέθαψα το ταλέντο μου στη ζωγραφική! Υπήρχε ήδη ένα μαγαζί που ο Βαγγέλης, ο άντρας μου, δούλευε ως φωτογράφος, όπως κι ένας τεράστιος χώρος τον οποίο μετατρέψαμε σε εργαστήριο! Ξύλα, πέτρες, υφάσματα, παλιά έπιπλα, μπουκάλια, είναι η πηγή έμπνευσής μας. Φτιάχνουμε μπαούλα, πίνακες, κορνίζες, κλειδοθήκες κι ό,τι άλλο κατεβάσει η κούτρα μας! Τις νύχτες, όταν ο μικρός κοιμάται, δημιουργούμε».

______ 

«Εδώ, μπορώ να κυκλοφορώ με μεγαλύτερη ασφάλεια, είτε με τα πόδια είτε με το ποδήλατό μου σε σχέση με την Αθήνα. Έχω αγαπήσει τους δρόμους της Ελασσόνας μιας και τους περπατάω κάθε μέρα μαζί με το γιο μου».

______ 

«Δεν υπάρχουν πολλές επαγγελματικές ευκαιρίες στην επαρχία σε σχέση με την πόλη, ωστόσο πιστεύω πως όποιος θέλει να δουλέψει κι έχει όραμα θα τα καταφέρει. Η κρίση είναι ένα παιχνίδι των κυβερνήσεων για να μας λυγίσουν και να μας αποχαυνώσουν».

 ______

«Η μητρότητα είναι ο πιο σπουδαίος και δύσκολος, αλλά ταυτόχρονα και εύκολος ρόλος που έπαιξα ποτέ. Στην εγκυμοσύνη φοβόμουν κατά καιρούς ότι η ζωή μου θα περιοριστεί με το παιδί και ότι θα πρέπει να ξεχάσω την άνεση και τα όνειρά μου. Τελικά, ο μικρός είναι συνοδοιπόρος μας μέχρι να διαλέξει κι αυτός το δρόμο του. Είναι παντού μαζί μας. Στο μαγαζί, στις βόλτες, στα ταξίδια. Τώρα που άρχισε να κάθεται και να βγάζει διάφορους ήχους είναι τρέλα! Ό,τι και να κάνει ενθουσιάζομαι σα μικρό παιδί».

______ 

«Δε θα επέστρεφα στην Αθήνα, παρά μόνο αν το αποφασίζαμε με τον άντρα μου για το καλό της οικογένειάς μας. Ως άνθρωποι που έχουμε ανάγκη να είμαστε κοντά στη φύση, κάτι τέτοιο ακούγεται σενάριο επιστημονικής φαντασίας, οπότε πιο πιθανό φαντάζει να πάρουμε τα βουνά!»

 ______

«Η αγάπη μας για έκφραση και τέχνη έγινε δουλειά. Ποτέ δεν κοστολογήσαμε ακριβά τις δημιουργίες μας όχι γιατί δεν τις εκτιμούμε αλλά γιατί είναι η ψυχοθεραπεία μας. Είναι ευλογία να βγάζεις σε τέτοιους καιρούς μεροκάματο από κάτι που αγαπάς πραγματικά».

 ______

«Λατρεύω τη βόλτα στον ποτάμι που είναι μόλις 10 λεπτά με τα πόδια! Υπέροχη φύση! Το καλοκαίρι κάνουμε και μπάνιο εκεί»!

 ______

«Είναι φοβερό το πόσο ενέργεια μπορεί να σου προσφέρει ένα παιδί! Από την ημέρα που γεννήθηκε μέχρι σήμερα που κοντεύει 9 μηνών, κοιμάμαι πολύ λίγες ώρες κι αυτές σπαστές, μιας και τον θηλάζω. Το μητρικό γάλα είναι γι’ αυτό τροφή, νερό, ηρεμιστικό, καταπραϋντικό και ως εκ τούτου κάνει τη σχέση μας αρκετά εξαρτημένη -με την καλή έννοια».

 ______

«Ακούμε μουσική όλη την ημέρα, κυριολεκτικά! Τον μικρό τον κοιμίζω με μουσική, προτιμάει τον Bob Marley»!

[Οι όμορφες δημιουργίες της Ιωάννας εδώ]

Ελλάδα
5

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

5 σχόλια
Ιωάννα, θαυμάζω ειλικρινά την επιλογή σου! δείχνει μεγάλη αισιοδοξία και τόλμη, και άνθρωπο που κοιτάζει το παρόν και την ευτυχία του. συγχαρητήρια!Γεννήθηκα και μεγάλωσα κ εγώ στην Αθήνα. έχω στρωμένη δουλειά, εχω μια αλφα περιουσία πίσω μου, και ο έρωτας μου χτύπησε τη πόρτα στην ελασσόνα. όταν ανακοινωσα στους γονεις μου ότι σκέφτομαι να παρατήσω το μαγαζί και να ακολουθήσω τον συντροφό μου στην ελασσόνα, έγινε πανικός. στην αρχή με κλάμματα και λογική. (που θα πας εκεί, τι θα κάνεις απο δουλειά, εσύ είσαι μεγαλωμένη στην αθήνα, θα τα βρεις σκούρα, τι θα απογίνει το μαγαζί, εχω μεγαλώσει εγώ και η μάνα σου, κουραστήκαμε πια, δε θα τα πατε καλα, θα χωρισετε....).όταν είδαν πως δε πιανει αυτος ο τρόπος (και ο τρόπος να βρισκουν προφαση το μαγαζι για να με εμποδίζουν κανω ταξιδια τα σαββατοκυριακα στην ελασσονα - ειναι επικινδυνη λενε η εθνική), ξεκίνησαν οι απειλές περί αποκλήρωσης και ο ψυχολογικός εκβιασμός ότι οι σχέσεις με τους δικούς μου δε θα είναι ποτέ οι ίδιες, αφού δεν εγκρίνουν την επιλογή μου, και αναμενόμενο να παίρνει η μπάλα και το σύντροφό μου.η σχεση μου με την υλη ήταν ανέκαθεν κακή, και δε με απασχολεί το θέμα αποκλήρωσης. αυτό που προσπαθώ να κανω ειναι να τους εξηγησω, να καταλαβουν, και να παω πανω γνωριζοντας οτι η οικογενεια μου στηριζει την επιλογή μου. αλλά δεν εχει κανενα αποτελεσμα.. τις απειλες τις βαφτιζουν επισημανσεις, και υποστηριζουν πως απ τη στιγμη που παραταω την αθηνα και τη καλη δουλεια για την επαρχια και οχι για κατι καλυτερο, ειμαι αξια της μοιρας μου, και δεν γινεται να εχουμε καλες σχεσεις απαξ και φυγω.. νιωθουν οτι τους πουλάω..εχω πολλα απωθημενα με τους γονεις μου, οπως οτι μπηκα στο μαγαζι επειδη με βαλανε, οτι σπουδασα αυτο που θελανε, οτι δεν εκανα μεταπτυχιακο για να μη φυγω απο κοντα τους, και τοσα ακομα οσο τραβαω πισω το χρονο.. συν οτι αν δε βλεπανε τα αποδεικτικα χαρτια, δε πιστευε κανεις οτι πηρα πτυχιο, προφισενσι, κλπ κλπ.. ειχα πολλα παραπονα, τα ειχα αφησει την ακρη, και τωρα βγαινουν ξανα, ειδικα τωρα που βλεπω οτι πιο πολυ τους νοιαζει ο εαυτος τους, παρα το πως νιωθω εγω..εσυ Ιωαννα αντιμετωπισες προβληματα με την οικογενεια σου για αυτη σου την επιλογη?ειμαι ιδιαιτερα πελαγωμενη, και με το ενα ποδι ελασσονα..
Κι εγώ θα εγκατέλειπα την Αθήνα αλλά για το Amatciems στη Λετονία. Μόνο που θέλω μισό εκατομμύριο ευρώ για σπίτι εκεί. Ωραία είναι στην επαρχία γενικότερα αλλά την Αθήνα δεν την αλλάζω σαν πόλη εντός Ελλάδας. Μακάρι να ήταν διαφορετικά αλλά οι επιλογές σε φαγητό/διασκέδαση είναι περιορισμένες. Ραδιοφωνικοί σταθμοί που παίζουν νύχτα-μέρα σκυλάδικα και σκυλάδικα και clubs που μετατρέπονται σε σκυλάδικα. Μάγκες όσοι τα καταφέρνουν πάντως.