Ο ΑΝΑΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ που πραγματοποιήθηκε στον απόηχο των μεγάλων διαδηλώσεων για τα Τέμπη είχε σκοπό να σταματήσει την καθοδική πορεία της ΝΔ που κατέγραφαν οι δημοσκοπήσεις, να συσπειρωθεί η εκλογική βάση και να διευθετηθούν ορισμένες εκκρεμότητες. Η ορμή, όμως, που ανέμενε ο πρωθυπουργός ότι θα έδινε ο ανασχηματισμός στην κυβέρνηση για να επανεκκινήσει δεν κράτησε τελικά ούτε ένα 24ωρο, καθώς πολλά πήγαν στραβά από τις πρώτες ώρες.
Ο πρωθυπουργός με τον ανασχηματισμό της κυβέρνησής του προσδοκούσε να κατευνάσει την κοινή γνώμη για το ζήτημα των Τεμπών και να δείξει ότι σέβεται τα αιτήματα της κοινωνίας που διαδήλωσε μαζικά πριν από λίγες μέρες. Για τον λόγο αυτό θυσίασε τον υπουργό Μεταφορών, Χρήστο Σταϊκούρα. Η αποπομπή του είχε προαναγγελθεί ανεπισήμως και ήταν από καιρό αναμενόμενη. Στο Μέγαρο Μαξίμου θεωρούσαν ότι ο Χρ. Σταϊκούρας «δεν έκανε αρκετά για να αναδείξει το έργο που έχει γίνει για τον Σιδηρόδρομο». Μερικοί συνεργάτες του πρωθυπουργού, σύμφωνα με ορισμένες πληροφορίες, υποστήριζαν ότι ο κόσμος κατέβηκε στους δρόμους επειδή δεν ήξερε το έργο που είχε κάνει η κυβέρνηση στον σιδηρόδρομο. Μία άλλη κριτική που δεχόταν ο Χρ. Σταϊκούρας ήταν ότι ο ίδιος δεν έκανε αρκετά, επικοινωνιακά, για να μαζέψει το θέμα των Τεμπών ώστε να μην προκληθούν αντιδράσεις. Το τελευταίο διάστημα, που είχε υποχρεωθεί να βγαίνει στα ραδιοτηλεοπτικά μέσα, διατηρούσε πολύ πιο χαμηλούς τόνους από άλλους υπουργούς που έβγαιναν στα ΜΜΕ για τα Τέμπη, όπως ο Άδωνις Γεωργιάδης και ο Μάκης Βορίδης, οι οποίοι κατέβαζαν τη σκληρή γραμμή, και ήταν αρκετά πιο προσεκτικός με τις δημόσιες δηλώσεις του απέναντι στη δικαστική διερεύνηση. Ο Χρ. Σταϊκούρας δεν αρνήθηκε ότι μπορεί να υπήρχε κάποιο άγνωστο εύφλεκτο φορτίο και ήταν επιφυλακτικός για τις ευθύνες της Hellenic Train, αφήνοντας ανοιχτό το ενδεχόμενο να υπάρξουν και συνέπειες, αν αποδειχθούν κάποιες σοβαρές ευθύνες.
Ο ίδιος ο Μάκης Βορίδης λέγεται ότι προτιμούσε να είναι στο Μέγαρο Μαξίμου, που είναι το κέντρο λήψης όλων των αποφάσεων, και όχι στο υπουργείο Μεταναστευτικής Πολιτικής, στο οποίο πήγε με βαριά καρδιά. Η τοποθέτησή του στο συγκεκριμένο υπουργείο αποτελεί ένα ρίσκο και για τον ίδιο και για την κυβέρνηση.
Ο πρωθυπουργός, πέρα από τον κατευνασμό της κοινής γνώμης για τα Τέμπη, επιδίωξε και ορισμένους άλλους σκοπούς με τον ανασχηματισμό και τα νέα πρόσωπα που έφερε, όπως το να συγκρατήσει τους φιλελεύθερους κεντρώους ψηφοφόρους και να στείλει ένα μήνυμα στον επιχειρηματικό τομέα ότι η κυβέρνηση θα είναι φιλική μαζί του. Αυτό εξυπηρετούσε η τοποθέτηση του Αρίστου Δοξιάδη, ο οποίος ήταν προσωπική επιλογή του πρωθυπουργού. Σήμερα, το Μέγαρο Μαξίμου υποστηρίζει ότι δεν γνώριζε όσα δημοσιοποιήθηκαν λίγες ώρες μετά την ορκωμοσία του και εκτιμούν ότι με την απομάκρυνσή του το ζήτημα έκλεισε. Αυτό που σίγουρα δεν περίμεναν ήταν την επίθεση που εξαπέλυσε ο ΣΥΡΙΖΑ εναντίον του Αρίστου Δοξιάδη. Αυτός ήταν ένας αιφνιδιασμός που δεν είχαν προβλέψει, καθώς εκτιμούσαν ότι η περίπτωση του θα συμπεριλαμβανόταν στα πρόσωπα που η Κουμουνδούρου έχει στο απυρόβλητο.
Η συσπείρωση της κομματικής βάσης επιδιώκεται κυρίως με την ανάδειξη δύο νεότερων, αλλά αγαπητών και δημοφιλών στελεχών της ΝΔ, του Χρίστου Δήμα και του Κωνσταντίνου Κυρανάκη, και με την ενσωμάτωση σε ρόλο υφυπουργών πολλών διαφωνούντων.
Η τοποθέτηση του Μάκη Βορίδη στο υπουργείο Μετανάστευσης, παρότι λέγεται ότι προέκυψε από καραμπόλα, αποφασίστηκε τελικά με την προσδοκία να ικανοποιήσει την πιο δεξιά πτέρυγα της ΝΔ, ώστε να σταματήσουν από εκεί οι απώλειες. Ωστόσο, οι δεξιοί ψηφοφόροι που έχουν εγκαταλείψει τη ΝΔ για να κατευθυνθούν σε πιο δεξιά κόμματα ή παραμένουν στην γκρίζα ζώνη δεν θα επιστρέψουν λόγω του Μάκη Βορίδη, τον οποίο θεωρούν «ενσωματωμένο» και ποτέ δεν έχαιρε της ιδιαίτερης εμπιστοσύνης της παραδοσιακής βάσης της ΝΔ. Αντιθέτως, η τοποθέτηση του Βορίδη στο υπουργείο Μεταναστευτικής Πολιτικής προβληματίζει αρνητικά, ακόμα και για τον συμβολισμό της λόγω του ακροδεξιού παρελθόντος του, τους φιλελεύθερους ψηφοφόρους. Ο ίδιος ο Μάκης Βορίδης λέγεται ότι προτιμούσε να είναι στο Μέγαρο Μαξίμου, που είναι το κέντρο λήψης όλων των αποφάσεων, και όχι στο υπουργείο Μεταναστευτικής Πολιτικής, στο οποίο πήγε με βαριά καρδιά. Αντιλαμβάνεται προφανώς ότι δεν θα μπορέσει να υλοποιήσει την (αντι)μεταναστευτική πολιτική που υπερασπίζεται και ότι θα γίνει στόχος επικρίσεων και από τους δεξιούς και από τους φιλελεύθερους. Η τοποθέτηση του Βορίδη στο συγκεκριμένο υπουργείο αποτελεί ένα ρίσκο και για τον ίδιο και για την κυβέρνηση.
Ο πρωθυπουργός με τον ανασχηματισμό των Τεμπών επιχείρησε να διευθετήσει μερικά ακόμα ζητήματα, όπως το να προωθήσει τον Κωστή Χατζηδάκη, έναν πιστό πολιτικό φίλο της οικογένειας Μητσοτάκη επί πολλές δεκαετίες, στη θέση Νο2 της κυβέρνησης. Αναβάθμισε επίσης και τον φιλόδοξο Κυριάκο Πιερρακάκη, δίνοντας και σε εκείνον ένα προβάδισμα για την επόμενη μέρα. Η προώθηση του Κ. Χατζηδάκη και του Κ. Πιερρακάκη έχει ως αποτέλεσμα, όχι τυχαία, να υποβαθμίζεται κατά κάποιον τρόπο ο ρόλος του Νίκου Δένδια. Στην οικονομία, ωστόσο, το πεδίο θα είναι αρκετά απαιτητικό το επόμενο διάστημα, καθώς οι πολίτες, έχοντας απολέσει την εμπιστοσύνη τους συνολικά στο πολιτικό σύστημα, περιμένουν να δουν το αντίκρισμα του οικονομικού success story που παρουσιάζει η κυβέρνηση στη δική τους ζωή, κάτι που ως τώρα δεν βλέπουν.
Στο υπουργείο Εξωτερικών ο πρωθυπουργός διατήρησε την ίδια πολιτική ηγεσία, η οποία δεν είναι ιδιαίτερα δημοφιλής στην κομματική βάση της ΝΔ, και έχει δεχτεί πολλές φορές τα βέλη των καραμανλικών και των σαμαρικών. Οι πρόσφατες δηλώσεις του καθηγητή-συνομιλητή του πρωθυπουργού, πρώην υφυπουργού Εξωτερικών, Χρήστου Ροζάκη, πως η Ελλάδα απεμπόλησε κυριαρχικά δικαιώματά της στην Κάσο εξαιτίας των χειρισμών της στο θέμα της ηλεκτρικής διασύνδεσης Ελλάδας-Κύπρου, έχει δημιουργήσει ένα σοβαρό πρόβλημα και έχει αναστατώσει και εσωτερικά τη ΝΔ. Λόγω άλλων θεμάτων που κυριαρχούν στην επικαιρότητα το θέμα αυτό δεν αναδείχθηκε ιδιαίτερα, αλλά δύσκολα δεν θα το βρουν μπροστά της η κυβέρνηση και η ηγεσία του υπουργείου το επόμενο διάστημα.
Ο Θοδωρής Λιβάνιος και η Λίνα Μενδώνη είναι από τους σταθερούς υπουργούς της κυβέρνησης και από τους οποίους ο πρωθυπουργός είναι ιδιαίτερα ικανοποιημένος, καθώς θεωρεί ότι πετυχαίνουν σε ό,τι αναλαμβάνουν.
Ο Άδωνις Γεωργιάδης παρέμεινε στο υπουργείο Υγείας, παρά τη μεγάλη λαϊκή δυσαρέσκεια που υπάρχει για την υγεία και καταγράφεται ξεκάθαρα στις δημοσκοπήσεις. Στο υπουργείο Παιδείας τοποθετήθηκε η Σοφία Ζαχαράκη, μία χαμηλών τόνων πρώην συνεργάτιδα του πρωθυπουργού, η οποία ωστόσο δεν έχει να επιδείξει κάποιο έργο ως τώρα, αλλά η αναβάθμιση της δημόσιας παιδείας δεν είναι στις προτεραιότητες της κυβέρνησης. Παρόμοια είναι η κατάσταση και στο υπουργείο Ανάπτυξης και Εργασίας, από τα οποία το Μαξίμου δεν περιμένει πολλά.
Το δημογραφικό, που θεωρείται από πολλούς ως το σοβαρότερο πρόβλημα της χώρας και μέχρι τώρα η κυβέρνηση δεν έχει καταφέρει να παρουσιάσει κάποιο θετικό αποτέλεσμα, αντιθέτως καταγράφει αρνητικό ρεκόρ στις γεννήσεις, ανατέθηκε στη Δόμνα Μιχαηλίδου, με την επισήμανση του Μεγάρου Μαξίμου ότι η ίδια θα φέρει σύντομα στον κόσμο το πρώτο της παιδί. Πέρα από τις εύλογες αντιδράσεις που προκάλεσε η συγκεκριμένη επισήμανση (ειδικά μετά το «πήγαινε κάνε κανένα παιδί» του βουλευτή Κυριαζίδη), η κυρία Μιχαηλίδου δεν έχει ούτε αυτή να παρουσιάσει κάποιο ιδιαίτερο έργο από τα προηγούμενα ευκολότερα κυβερνητικά καθήκοντα που της είχαν ανατεθεί. Ο πρωθυπουργός την είχε βγάλει από την προηγούμενη κυβέρνηση, καθώς δεν ήταν ικανοποιημένος από την απόδοσή της, αλλά τώρα αναλαμβάνει να αντιμετωπίσει το μεγαλύτερο πρόβλημα της χώρας.
Το υπουργείο Κλιματικής Κρίσης ήταν ίσως το μοναδικό υπουργείο στο οποίο δεν ήθελε να πάει κανείς και το αναλαμβάνει ο Γιάννης Κεφαλογιάννης, ο οποίος θα δοκιμαστεί σκληρά σε λίγους μήνες. Ο Σταύρος Παπασταύρου, που είχε παραιτηθεί-αποπεμφθεί πέρσι, μετά τη δημοσιοποίηση μιας συνάντησης που είχε με τον επιχειρηματία Βαγγέλη Μαρινάκη, επανέρχεται και τοποθετείται στο κρίσιμο υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας. Θα έχει να διαχειριστεί, μεταξύ άλλων, το καυτό, έτσι όπως έχει εξελιχθεί, ζήτημα της ηλεκτρικής διασύνδεσης Ελλάδας-Κύπρου. Η τοποθέτηση του τεχνοκράτη Νίκου Τσάφου στο υπουργείο αυτό έχει προκαλέσει επίσης προβλήματα, με την αντιπολίτευση να ζητά την αποπομπή του λόγω του ότι πριν γίνει σύμβουλος του πρωθυπουργού είχε αποκαλέσει τα κατεχόμενα, Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου. Ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης και ο Γιώργος Φλωρίδης παρέμειναν επίσης ακλόνητοι όπως και ο Άκης Σκέρτσος, ο στενότερος ίσως συνεργάτης του πρωθυπουργού.
Στο επιτελείο του Μεγάρου Μαξίμου δεν έχουν ανακοινωθεί αλλαγές ως τώρα και δεν είναι γνωστό αν ο πρωθυπουργός θα τα διατηρήσει όλα ως είχαν. Εκεί είναι, πάντως, που λαμβάνονται όλες οι αποφάσεις, οι οποίες θα κρίνουν την πορεία της κυβέρνησης και το εάν θα καταφέρει να ανακάμψει στον χρόνο που έχει στη διάθεσή της ή όχι.
Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.
