Ο Ερντογάν «ειρηνοποιός»

CHECK Ο Ερντογάν «ειρηνοποιός» Facebook Twitter
Τον τελευταίο καιρό βλέπουμε τον Ερντογάν να προσπαθεί να αποκαταστήσει τις σχέσεις με διάφορες χώρες και να παριστάνει τον ειρηνοποιό και διαμεσολαβητή στο ουκρανικό ζήτημα... Aτελιέ LIFO
0



Η ΤΟΥΡΚΙΑ ΔΙΕΚΔΙΚΕΙ
 σταθερά πρωταγωνιστικό ρόλο ως περιφερειακή δύναμη, ενώ ο Ταγίπ Ερντογάν εδώ και καιρό αναζητά διακαώς εθνικές επιτυχίες εν όψει και των προεδρικών εκλογών του χρόνου. Κι αφού δεν του βγήκε με τον επιθετικό τρόπο, ως «γεράκι», το προηγούμενο διάστημα, προσπαθεί να πείσει τώρα ότι έχει μεταμορφωθεί σε «περιστερά». 

Η Τουρκία, που επιχειρεί να εμφανιστεί ως δύναμη ειρήνης, εκτός από την παράνομη στρατιωτική κατοχή της βόρειας Κύπρου εδώ και 48 χρόνια, διεξάγει κι αυτή «ειδικές» στρατιωτικές επιχειρήσεις στο Ιράκ (όπου καταδιώκει Κούρδους) και στη Συρία, όπου ο στρατός της βρίσκεται γύρω από το Αφρίν και την Ιντλίμπ, τον τελευταίο μεγάλο θύλακα των ισλαμιστών που προστατεύει και παραμένει άθικτος, χάρη στη Ρωσία και τις συνεννοήσεις που έχει κάνει μαζί της. 

Η Τουρκία έχει προμηθεύσει με τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη Bayraktar την Ουκρανία, έχει κλείσει τα τουρκικά στενά για τα ρωσικά πολεμικά πλοία, αλλά έχει αρνηθεί να συμμετάσχει στις κυρώσεις κατά της Ρωσίας και έχει κρατήσει ανοιχτό τον εναέριο χώρο της για τα ρωσικά αεροπλάνα.

Η στροφή του Ερντογάν

Η τουρκική επιθετικότητα, το άνοιγμα πολλών μετώπων και η «ανίερη συμμαχία» με τη Ρωσία είχαν οδηγήσει την Τουρκία σε απομόνωση, η οποία, σε συνδυασμό με τα προβλήματα της τουρκικής οικονομίας αλλά και την απάντηση που έδωσε η Δύση στον Πούτιν, ταρακούνησε τον Ερντογάν, με αποτέλεσμα να αλλάξει στάση. 

Τον τελευταίο καιρό τον βλέπουμε να προσπαθεί να αποκαταστήσει τις σχέσεις με διάφορες χώρες (Ισραήλ, Αίγυπτος, Σαουδική Αραβία, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, Αρμενία), αναβιώνοντας κατά κάποιον τρόπο το δόγμα Νταβούτογλου περί «μηδενικών προβλημάτων με τους γείτονες», και να παριστάνει τον ειρηνοποιό και διαμεσολαβητή στο ουκρανικό ζήτημα. 

Αυτό του έχει χαρίσει κάποια θετική προβολή (διαθέτει άλλωστε κι έναν καλό μηχανισμό πρόσβασης σε δυτικά ΜΜΕ), την οποία ελπίζει να εξαργυρώσει με την άρση των περιορισμών από τις ΗΠΑ στους εξοπλισμούς. 

Ο Ερντογάν «ειρηνοποιός» Facebook Twitter
Ο Ερντογάν δεν θέλει μια ισχυρή και ανεξέλεγκτη Ρωσία, εκτιμούν στο ΝΑΤΟ, διότι θα είναι απειλή και για την Τουρκία. Αλλά όσο οι ΗΠΑ δεν του κάνουν την χάρη να άρουν τους περιορισμούς, αυτός προσπαθεί μέσω Ρωσίας να κερδίσει ό,τι μπορεί, όπως π.χ. το να επιχειρεί στη Συρία. Φωτ.: EPA

Διαμεσολάβηση χωρίς αποτέλεσμα

Στην πραγματικότητα, στο ουκρανικό δεν έχει οριστεί κανένας ως διαμεσολαβητής, απλώς γίνονται κάποιες (και από άλλους) προσπάθειες διαμεσολάβησης. Η Τουρκία το προβάλλει αυτό για τις δικές της σκοπιμότητες και έχει κάθε λόγο να υπερβάλει, αλλά ακόμα μεγαλύτερες υπερβολές από τις τουρκικές είναι αυτές που γράφονται στην Ελλάδα σχετικά με τον «διαμεσολαβητικό» της ρόλο. Συχνά με μια δόση επαρχιωτισμού αλλά και γκρίνιας απ' όσους βλέπουν κάθε κίνηση της Άγκυρας ως σφαλιάρα στην Αθήνα και τα γνωστά. 

Αν κανείς θέλει να μείνει στα γεγονότα όμως, η αλήθεια είναι ότι η «διαμεσολάβηση» του Ερντογάν ούτε έχει αποφέρει το παραμικρό ούτε καμία χρησιμότητα έχει για τη Δύση. Όπως ανέφερε πρόσφατα και ο πολιτικός επιστήμονας και καθηγητής Τουρκικής Λογοτεχνίας Ηρακλής Μήλλας, μιλώντας στον ΣΚΑΪ, δεν υπάρχει ουσία, μόνο εντυπώσεις. Η Δύση δεν θέλει μεσολαβητές αλλά συμμάχους που συναινούν στις κυρώσεις κατά της Ρωσίας. Η Τουρκία δεν μπορεί να παίξει κάποιον ρόλο στην εξεύρεση λύσης, ούτε έχει να προσφέρει κάτι συγκεκριμένο. 

O Hρακλής Μήλλας στο ραδιόφωνο του ΣΚΑΪ

Αντιδυτικισμός και στρατηγική της ασάφειας

Ο Ταγίπ Ερντογάν προβάλλει την εικόνα του ισχυρού ηγέτη που αναλαμβάνει πρωτοβουλίες και συνδιαλέγεται με όλους, αλλά οι ΗΠΑ, τις οποίες θέλει να εξευμενίσει, είναι αδιάφορες απέναντι σε όλα αυτά. Ο Πρόεδρος της Τουρκίας εξακολουθεί να μη συναινεί στις κυρώσεις εναντίον της Ρωσίας και την ίδια ώρα στη χώρα του υπάρχει ένα έντονα αντιδυτικό κλίμα, το οποίο μπορεί να διαπιστώσει κανείς καθημερινά, παρακολουθώντας τα (ελεγχόμενα) τουρκικά ΜΜΕ. 

Τα αντιδυτικά αισθήματα στην Τουρκία έχουν επεκταθεί σε όλο το πολιτικό φάσμα και παρότι πρόκειται για ένα κράτος-μέλος, το ΝΑΤΟ επικρίνεται διαρκώς για το ουκρανικό ζήτημα. Μετά την αποτυχημένη απόπειρα πραξικοπήματος του 2016, ο αντιδυτικισμός έχει αυξηθεί εντυπωσιακά.  

Στο ουκρανικό ο Ταγίπ Ερντογάν ακολουθεί αυτό που Δυτικοί αναλυτές έχουν χαρακτηρίσει ως  «στρατηγική ασάφειας», δηλαδή ουσιαστικά διγλωσσία, ώστε να ισορροπεί ανάμεσα στους δύο. Ο Ερντογάν δεν θέλει μια ισχυρή και ανεξέλεγκτη Ρωσία, εκτιμούν στο ΝΑΤΟ, διότι θα είναι απειλή και για την Τουρκία. Αλλά όσο οι ΗΠΑ δεν του κάνουν τη χάρη να άρουν τους περιορισμούς, αυτός προσπαθεί μέσω Ρωσίας να κερδίσει ό,τι μπορεί, όπως π.χ. το να επιχειρεί στη Συρία. Η Τουρκία επίσης είναι δεμένη στο ενεργειακό άρμα της Ρωσίας και εξαρτάται από το φθηνό φυσικό της αέριο αλλά και από τους Ρώσους τουρίστες, οι οποίοι της αποφέρουν σημαντικά έσοδα. 

Η Τουρκία έχει προμηθεύσει με τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη Bayraktar την Ουκρανία, έχει κλείσει τα τουρκικά στενά για τα ρωσικά πολεμικά πλοία, αλλά έχει αρνηθεί να συμμετάσχει στις κυρώσεις κατά της Ρωσίας και έχει κρατήσει ανοιχτό τον εναέριο χώρο της για τα ρωσικά αεροπλάνα.

Κάποια τουρκικά ΜΜΕ, επιχειρώντας να ερμηνεύσουν τη στάση αυτή στους πολίτες και ενδεχομένως να τους καθησυχάσουν, αναφέρουν ότι οι δυτικές κυβερνήσεις δεν ζητούν από την Τουρκία να ακολουθήσει οπωσδήποτε μια πιο σκληρή στάση απέναντι στη Ρωσία, φοβούμενες ότι η Μόσχα θα μπορούσε να της απαντήσει στη Συρία και στην επαρχία Ιντλίμπ. Πρόκειται για την περιοχή όπου έχουν συγκεντρωθεί οι ηττημένοι ισλαμιστές, τους οποίους υποστηρίζει η Τουρκία και έχει διασώσει εν πολλοίς χάρη στην ανοχή της Ρωσίας που εξασφάλισε, κατόπιν παρασκηνιακών συναλλαγών. 

Ο Ερντογάν εξακολουθεί να πιέζει τους Δυτικούς ομολόγους του να άρουν τις κυρώσεις τους προς την αμυντική βιομηχανία  και τον εξοπλισμό της Τουρκίας, αλλά αυτοί δεν μπορούν να κάνουν και πολλά, καθώς ο Τζο Μπάιντεν δεν φαίνεται διατεθειμένος να υποχωρήσει όσο η Τουρκία αρνείται να απαλλαγεί από τα ρωσικά S-400. 

Ο Ερντογάν «ειρηνοποιός» Facebook Twitter
Ο Πρόεδρος της Τουρκίας εξακολουθεί να μη συναινεί στις κυρώσεις εναντίον της Ρωσίας και την ίδια ώρα στη χώρα του υπάρχει ένα έντονα αντιδυτικό κλίμα, το οποίο μπορεί να διαπιστώσει κανείς καθημερινά παρακολουθώντας τα (ελεγχόμενα) τουρκικά ΜΜΕ. Φωτ.: EPA

Το παρελθόν των διαμεσολαβήσεων

Το 2014, μετά την προσάρτηση της Κριμαίας, τη ρωσική υποστήριξη στους αυτονομιστές του Ντονμπάς και τη σύγκρουση Ουκρανίας-Ρωσίας, η Γερμανία και η Γαλλία ήταν εκείνες που ανέλαβαν διαμεσολαβητικό ρόλο, οδηγώντας τις δύο χώρες σε διαπραγματεύσεις και στις συμφωνίες του Μινσκ, οι οποίες όμως δεν εφαρμόστηκαν, κυρίως από το Κίεβο, που τις θεώρησε άδικες. 

Σολτς και Μακρόν έκαναν και αυτήν τη φορά προσπάθειες, ειδικά πριν αρχίσει η εισβολή, προκειμένου να τη σταματήσουν, αλλά δεν μπόρεσαν να δώσουν στον Πούτιν τις εγγυήσεις που ζητούσε (γραπτή δέσμευση ότι η Ουκρανία δεν θα μπει στο ΝΑΤΟ). Γι' αυτό και ο Ρώσος Πρόεδρος επιζητά να μιλήσει μόνο με τον Πρόεδρο των ΗΠΑ, καθώς θεωρεί ότι με όλους τους άλλους δεν έχει νόημα, αφού δεν μπορούν να του εξασφαλίσουν αυτά που επιδιώκει. 

Η Τουρκία είχε πάρει και την πρωτοβουλία για συνομιλίες μεταξύ των υπουργών Εξωτερικών Ρωσίας και Ουκρανίας στην Αττάλεια, χωρίς κανένα αποτέλεσμα και τότε. Όλα αυτά είναι για να συντηρείται μια κινητικότητα και έχουν μια χρησιμότητα και για τον Πούτιν, όσο θέλει να ροκανίζει τον χρόνο και να δείχνει ότι ενδιαφέρεται για την ειρήνη. 

Ο Ταγίπ Ερντογάν, και σήμερα, δεν είναι ο μόνος που μιλάει στον Ρώσο Πρόεδρο. Ο Εμανουέλ Μακρόν συνεχίζει να διατηρεί τακτική επαφή με τον Βλαντίμιρ Πούτιν. Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Ναφτάλι Μπένετ προσπαθεί επίσης να παίξει έναν διαμεσολαβητικό ρόλο και συνομιλεί και με τις δύο πλευρές. Υπάρχει και ο αρμόδιος για την εξωτερική πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης Ζοζέπ Μπορέλ, ο οποίος, σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «El Mundo», είχε πει ότι μόνο η Κίνα θα μπορούσε να μεσολαβήσει, αλλά δεν φάνηκε να το πήρε κανείς στα σοβαρά.

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΚΥΡΙΑΚΗ 20/03- ΕΧΕΙ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΙΣΤΕΙ- Οι αλλαγές στην Ευρώπη, ο ρόλος του Εμανουέλ Μακρόν στην Ε.Ε και η συμμαχία Γαλλίας - Ελλάδας

LiFO politics / Οι αλλαγές στην Ευρώπη και ο ρόλος του Εμανουέλ Μακρόν

H Βασιλική Σιούτη μιλά με τον Γιώργο Πρεβελάκη, Ομότιμο Καθηγητή Γεωπολιτικής στην Σορβόννη, για το νέο τοπίο που διαμορφώνεται στην Ευρώπη και εξηγεί γιατί υπάρχει σύγκλιση συμφερόντων Ελλάδας-Γαλλίας.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες

Ακροβατώντας / Ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες

Ένα εντυπωσιακά μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας είναι διατεθειμένο να δώσει «συγχωροχάρτι» για ένα μεγάλο οικονομικό σκάνδαλο, αρκεί οι εμπλεκόμενοι να τηρήσουν ακροδεξιά και ρατσιστική στάση στο μεταναστευτικό.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Πέντε ιδρύματα πρώην πρωθυπουργών και ένα ινστιτούτο. Ποιος είναι ο ρόλος τους και πώς χρηματοδοτούνται

Ρεπορτάζ / Τα ιδρύματα των πρώην πρωθυπουργών: Ποιος είναι ο ρόλος τους και πώς χρηματοδοτούνται

Τυπικά, σκοπός τους είναι η διατήρηση των αρχείων και η προβολή του έργου πρώην πρωθυπουργών. Στην πράξη, όμως, λειτουργούν και ως think tanks και πολιτικά εργαλεία επιρροής.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Αστικές Συγκοινωνίες: Mια αθόρυβη ιδιωτικοποίηση που προκαλεί κρότο

Ρεπορτάζ / Αστικές Συγκοινωνίες: Mια αθόρυβη ιδιωτικοποίηση που προκαλεί κρότο

Τα πρόσφατα ατυχήματα με αστικά λεωφορεία φέρνουν στο προσκήνιο το θέμα της εκχώρησης συγκοινωνιακού έργου στα ΚΤΕΛ και καταγγελίες για θεσμικές αστοχίες. Οι εμπλεκόμενες πλευρές μιλάνε στη LiFO.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Ένα ελληνο-αλβανικό ανήκειν εν τη γενέσει;

Guest Editors / Μεταξύ ελληνικότητας και αλβανικότητας 

Μια έρευνα επιβεβαιώνει ότι η αλβανική μετανάστευση στην Ελλάδα αναδιαμορφώνει ριζικά τις έννοιες της ταυτότητας και του ανήκειν, αποκαλύπτοντας τις προκλήσεις και τις προοπτικές αυτής της νέας πραγματικότητας.
ΙΛΙΡΙΝΤΑ ΜΟΥΣΑΡΑΙ
ΕΠΕΞ Ο μυστηριώδης κύριος Sweetman και η απίθανη ιστορία του σκοτεινού οξυγόνου

Περιβάλλον / Ο μυστηριώδης κύριος Sweetman και η απίθανη ιστορία του σκοτεινού οξυγόνου

Άνοιξε ένα νέο κεφάλαιο για τη θαλάσσια ζωή και μπλόκαρε, έστω προσωρινά, τα σχέδια για εξορύξεις στον ανεξερεύνητο βυθό. Ο Andrew Sweetman μιλά στη LiFO για την έρευνα που έγινε απροσδόκητα viral και συγκρούστηκε με κολοσσούς, πολιτικές αποφάσεις και… το TikTok.
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ
Ανακαλύφθηκε ο εχθρός

Ακροβατώντας / Ανακαλύφθηκε ο εχθρός

Τι σημασία έχουν τα μεγάλα σκάνδαλα, όταν η απειλή είναι μπροστά μας, όπως οι καραβιές Λίβυων και Σουδανών μεταναστών και πολιτικών προσφύγων που καταφθάνουν στη νότια Κρήτη και εισβάλλουν ανεξέλεγκτα στην πατρίδα;
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Δημήτρης Κανελλόπουλος: «Να μας αποκαλούν “εφημερίδα των συριζαίων”; Εντάξει... γελάμε»

Οπτική Γωνία / Δημήτρης Κανελλόπουλος: «Να μας αποκαλούν “εφημερίδα των συριζαίων”; Εντάξει... γελάμε»

Ο δημοσιογράφος της «Εφημερίδας των Συντακτών» και του e-tetRadio μιλά για την εφημερίδα, επιβεβαιώνοντας τις τελικές συζητήσεις με τον Δημήτρη Μελισσανίδη, για την κρίση της αριστεράς, την επιστροφή του Αλέξη Τσίπρα και το μέλλον του Τύπου.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Είμαι Ισραηλινός, κι αυτό λειτουργεί πια ως ετυμηγορία» 

Οπτική Γωνία / «Είμαι Ισραηλινός, κι αυτό λειτουργεί πια ως ετυμηγορία» 

Ο θεατρικός σκηνοθέτης Guy Ben-Aharon, που βρέθηκε πρόσφατα στην Αθήνα, γράφει στη LiFO για την απόρριψη που βιώνει τόσο στην πατρίδα του όσο και στο εξωτερικό ως Ισραηλινός που υποστηρίζει την ελευθερία της Παλαιστίνης. 
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
«Χρόνιες παθογένειες» vs ποινικών ευθυνών

Οπτική Γωνία / «ΟΠΕΚΕΠΕ: Χρόνιες παθογένειες» vs ποινικών ευθυνών

Η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία έστειλε πριν από λίγο καιρό στη Βουλή τη δικογραφία για Αυγενάκη και Βορίδη, αλλά η ΝΔ δεν βλέπει ποινικές ευθύνες υπουργών στο σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ και επιμένει ότι πρόκειται για «διαχρονικές παθογένειες». 
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ