Ο Ερντογάν «ειρηνοποιός»

CHECK Ο Ερντογάν «ειρηνοποιός» Facebook Twitter
Τον τελευταίο καιρό βλέπουμε τον Ερντογάν να προσπαθεί να αποκαταστήσει τις σχέσεις με διάφορες χώρες και να παριστάνει τον ειρηνοποιό και διαμεσολαβητή στο ουκρανικό ζήτημα... Aτελιέ LIFO
0



Η ΤΟΥΡΚΙΑ ΔΙΕΚΔΙΚΕΙ
 σταθερά πρωταγωνιστικό ρόλο ως περιφερειακή δύναμη, ενώ ο Ταγίπ Ερντογάν εδώ και καιρό αναζητά διακαώς εθνικές επιτυχίες εν όψει και των προεδρικών εκλογών του χρόνου. Κι αφού δεν του βγήκε με τον επιθετικό τρόπο, ως «γεράκι», το προηγούμενο διάστημα, προσπαθεί να πείσει τώρα ότι έχει μεταμορφωθεί σε «περιστερά». 

Η Τουρκία, που επιχειρεί να εμφανιστεί ως δύναμη ειρήνης, εκτός από την παράνομη στρατιωτική κατοχή της βόρειας Κύπρου εδώ και 48 χρόνια, διεξάγει κι αυτή «ειδικές» στρατιωτικές επιχειρήσεις στο Ιράκ (όπου καταδιώκει Κούρδους) και στη Συρία, όπου ο στρατός της βρίσκεται γύρω από το Αφρίν και την Ιντλίμπ, τον τελευταίο μεγάλο θύλακα των ισλαμιστών που προστατεύει και παραμένει άθικτος, χάρη στη Ρωσία και τις συνεννοήσεις που έχει κάνει μαζί της. 

Η Τουρκία έχει προμηθεύσει με τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη Bayraktar την Ουκρανία, έχει κλείσει τα τουρκικά στενά για τα ρωσικά πολεμικά πλοία, αλλά έχει αρνηθεί να συμμετάσχει στις κυρώσεις κατά της Ρωσίας και έχει κρατήσει ανοιχτό τον εναέριο χώρο της για τα ρωσικά αεροπλάνα.

Η στροφή του Ερντογάν

Η τουρκική επιθετικότητα, το άνοιγμα πολλών μετώπων και η «ανίερη συμμαχία» με τη Ρωσία είχαν οδηγήσει την Τουρκία σε απομόνωση, η οποία, σε συνδυασμό με τα προβλήματα της τουρκικής οικονομίας αλλά και την απάντηση που έδωσε η Δύση στον Πούτιν, ταρακούνησε τον Ερντογάν, με αποτέλεσμα να αλλάξει στάση. 

Τον τελευταίο καιρό τον βλέπουμε να προσπαθεί να αποκαταστήσει τις σχέσεις με διάφορες χώρες (Ισραήλ, Αίγυπτος, Σαουδική Αραβία, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, Αρμενία), αναβιώνοντας κατά κάποιον τρόπο το δόγμα Νταβούτογλου περί «μηδενικών προβλημάτων με τους γείτονες», και να παριστάνει τον ειρηνοποιό και διαμεσολαβητή στο ουκρανικό ζήτημα. 

Αυτό του έχει χαρίσει κάποια θετική προβολή (διαθέτει άλλωστε κι έναν καλό μηχανισμό πρόσβασης σε δυτικά ΜΜΕ), την οποία ελπίζει να εξαργυρώσει με την άρση των περιορισμών από τις ΗΠΑ στους εξοπλισμούς. 

Ο Ερντογάν «ειρηνοποιός» Facebook Twitter
Ο Ερντογάν δεν θέλει μια ισχυρή και ανεξέλεγκτη Ρωσία, εκτιμούν στο ΝΑΤΟ, διότι θα είναι απειλή και για την Τουρκία. Αλλά όσο οι ΗΠΑ δεν του κάνουν την χάρη να άρουν τους περιορισμούς, αυτός προσπαθεί μέσω Ρωσίας να κερδίσει ό,τι μπορεί, όπως π.χ. το να επιχειρεί στη Συρία. Φωτ.: EPA

Διαμεσολάβηση χωρίς αποτέλεσμα

Στην πραγματικότητα, στο ουκρανικό δεν έχει οριστεί κανένας ως διαμεσολαβητής, απλώς γίνονται κάποιες (και από άλλους) προσπάθειες διαμεσολάβησης. Η Τουρκία το προβάλλει αυτό για τις δικές της σκοπιμότητες και έχει κάθε λόγο να υπερβάλει, αλλά ακόμα μεγαλύτερες υπερβολές από τις τουρκικές είναι αυτές που γράφονται στην Ελλάδα σχετικά με τον «διαμεσολαβητικό» της ρόλο. Συχνά με μια δόση επαρχιωτισμού αλλά και γκρίνιας απ' όσους βλέπουν κάθε κίνηση της Άγκυρας ως σφαλιάρα στην Αθήνα και τα γνωστά. 

Αν κανείς θέλει να μείνει στα γεγονότα όμως, η αλήθεια είναι ότι η «διαμεσολάβηση» του Ερντογάν ούτε έχει αποφέρει το παραμικρό ούτε καμία χρησιμότητα έχει για τη Δύση. Όπως ανέφερε πρόσφατα και ο πολιτικός επιστήμονας και καθηγητής Τουρκικής Λογοτεχνίας Ηρακλής Μήλλας, μιλώντας στον ΣΚΑΪ, δεν υπάρχει ουσία, μόνο εντυπώσεις. Η Δύση δεν θέλει μεσολαβητές αλλά συμμάχους που συναινούν στις κυρώσεις κατά της Ρωσίας. Η Τουρκία δεν μπορεί να παίξει κάποιον ρόλο στην εξεύρεση λύσης, ούτε έχει να προσφέρει κάτι συγκεκριμένο. 

O Hρακλής Μήλλας στο ραδιόφωνο του ΣΚΑΪ

Αντιδυτικισμός και στρατηγική της ασάφειας

Ο Ταγίπ Ερντογάν προβάλλει την εικόνα του ισχυρού ηγέτη που αναλαμβάνει πρωτοβουλίες και συνδιαλέγεται με όλους, αλλά οι ΗΠΑ, τις οποίες θέλει να εξευμενίσει, είναι αδιάφορες απέναντι σε όλα αυτά. Ο Πρόεδρος της Τουρκίας εξακολουθεί να μη συναινεί στις κυρώσεις εναντίον της Ρωσίας και την ίδια ώρα στη χώρα του υπάρχει ένα έντονα αντιδυτικό κλίμα, το οποίο μπορεί να διαπιστώσει κανείς καθημερινά, παρακολουθώντας τα (ελεγχόμενα) τουρκικά ΜΜΕ. 

Τα αντιδυτικά αισθήματα στην Τουρκία έχουν επεκταθεί σε όλο το πολιτικό φάσμα και παρότι πρόκειται για ένα κράτος-μέλος, το ΝΑΤΟ επικρίνεται διαρκώς για το ουκρανικό ζήτημα. Μετά την αποτυχημένη απόπειρα πραξικοπήματος του 2016, ο αντιδυτικισμός έχει αυξηθεί εντυπωσιακά.  

Στο ουκρανικό ο Ταγίπ Ερντογάν ακολουθεί αυτό που Δυτικοί αναλυτές έχουν χαρακτηρίσει ως  «στρατηγική ασάφειας», δηλαδή ουσιαστικά διγλωσσία, ώστε να ισορροπεί ανάμεσα στους δύο. Ο Ερντογάν δεν θέλει μια ισχυρή και ανεξέλεγκτη Ρωσία, εκτιμούν στο ΝΑΤΟ, διότι θα είναι απειλή και για την Τουρκία. Αλλά όσο οι ΗΠΑ δεν του κάνουν τη χάρη να άρουν τους περιορισμούς, αυτός προσπαθεί μέσω Ρωσίας να κερδίσει ό,τι μπορεί, όπως π.χ. το να επιχειρεί στη Συρία. Η Τουρκία επίσης είναι δεμένη στο ενεργειακό άρμα της Ρωσίας και εξαρτάται από το φθηνό φυσικό της αέριο αλλά και από τους Ρώσους τουρίστες, οι οποίοι της αποφέρουν σημαντικά έσοδα. 

Η Τουρκία έχει προμηθεύσει με τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη Bayraktar την Ουκρανία, έχει κλείσει τα τουρκικά στενά για τα ρωσικά πολεμικά πλοία, αλλά έχει αρνηθεί να συμμετάσχει στις κυρώσεις κατά της Ρωσίας και έχει κρατήσει ανοιχτό τον εναέριο χώρο της για τα ρωσικά αεροπλάνα.

Κάποια τουρκικά ΜΜΕ, επιχειρώντας να ερμηνεύσουν τη στάση αυτή στους πολίτες και ενδεχομένως να τους καθησυχάσουν, αναφέρουν ότι οι δυτικές κυβερνήσεις δεν ζητούν από την Τουρκία να ακολουθήσει οπωσδήποτε μια πιο σκληρή στάση απέναντι στη Ρωσία, φοβούμενες ότι η Μόσχα θα μπορούσε να της απαντήσει στη Συρία και στην επαρχία Ιντλίμπ. Πρόκειται για την περιοχή όπου έχουν συγκεντρωθεί οι ηττημένοι ισλαμιστές, τους οποίους υποστηρίζει η Τουρκία και έχει διασώσει εν πολλοίς χάρη στην ανοχή της Ρωσίας που εξασφάλισε, κατόπιν παρασκηνιακών συναλλαγών. 

Ο Ερντογάν εξακολουθεί να πιέζει τους Δυτικούς ομολόγους του να άρουν τις κυρώσεις τους προς την αμυντική βιομηχανία  και τον εξοπλισμό της Τουρκίας, αλλά αυτοί δεν μπορούν να κάνουν και πολλά, καθώς ο Τζο Μπάιντεν δεν φαίνεται διατεθειμένος να υποχωρήσει όσο η Τουρκία αρνείται να απαλλαγεί από τα ρωσικά S-400. 

Ο Ερντογάν «ειρηνοποιός» Facebook Twitter
Ο Πρόεδρος της Τουρκίας εξακολουθεί να μη συναινεί στις κυρώσεις εναντίον της Ρωσίας και την ίδια ώρα στη χώρα του υπάρχει ένα έντονα αντιδυτικό κλίμα, το οποίο μπορεί να διαπιστώσει κανείς καθημερινά παρακολουθώντας τα (ελεγχόμενα) τουρκικά ΜΜΕ. Φωτ.: EPA

Το παρελθόν των διαμεσολαβήσεων

Το 2014, μετά την προσάρτηση της Κριμαίας, τη ρωσική υποστήριξη στους αυτονομιστές του Ντονμπάς και τη σύγκρουση Ουκρανίας-Ρωσίας, η Γερμανία και η Γαλλία ήταν εκείνες που ανέλαβαν διαμεσολαβητικό ρόλο, οδηγώντας τις δύο χώρες σε διαπραγματεύσεις και στις συμφωνίες του Μινσκ, οι οποίες όμως δεν εφαρμόστηκαν, κυρίως από το Κίεβο, που τις θεώρησε άδικες. 

Σολτς και Μακρόν έκαναν και αυτήν τη φορά προσπάθειες, ειδικά πριν αρχίσει η εισβολή, προκειμένου να τη σταματήσουν, αλλά δεν μπόρεσαν να δώσουν στον Πούτιν τις εγγυήσεις που ζητούσε (γραπτή δέσμευση ότι η Ουκρανία δεν θα μπει στο ΝΑΤΟ). Γι' αυτό και ο Ρώσος Πρόεδρος επιζητά να μιλήσει μόνο με τον Πρόεδρο των ΗΠΑ, καθώς θεωρεί ότι με όλους τους άλλους δεν έχει νόημα, αφού δεν μπορούν να του εξασφαλίσουν αυτά που επιδιώκει. 

Η Τουρκία είχε πάρει και την πρωτοβουλία για συνομιλίες μεταξύ των υπουργών Εξωτερικών Ρωσίας και Ουκρανίας στην Αττάλεια, χωρίς κανένα αποτέλεσμα και τότε. Όλα αυτά είναι για να συντηρείται μια κινητικότητα και έχουν μια χρησιμότητα και για τον Πούτιν, όσο θέλει να ροκανίζει τον χρόνο και να δείχνει ότι ενδιαφέρεται για την ειρήνη. 

Ο Ταγίπ Ερντογάν, και σήμερα, δεν είναι ο μόνος που μιλάει στον Ρώσο Πρόεδρο. Ο Εμανουέλ Μακρόν συνεχίζει να διατηρεί τακτική επαφή με τον Βλαντίμιρ Πούτιν. Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Ναφτάλι Μπένετ προσπαθεί επίσης να παίξει έναν διαμεσολαβητικό ρόλο και συνομιλεί και με τις δύο πλευρές. Υπάρχει και ο αρμόδιος για την εξωτερική πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης Ζοζέπ Μπορέλ, ο οποίος, σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «El Mundo», είχε πει ότι μόνο η Κίνα θα μπορούσε να μεσολαβήσει, αλλά δεν φάνηκε να το πήρε κανείς στα σοβαρά.

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΚΥΡΙΑΚΗ 20/03- ΕΧΕΙ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΙΣΤΕΙ- Οι αλλαγές στην Ευρώπη, ο ρόλος του Εμανουέλ Μακρόν στην Ε.Ε και η συμμαχία Γαλλίας - Ελλάδας

LiFO politics / Οι αλλαγές στην Ευρώπη και ο ρόλος του Εμανουέλ Μακρόν

H Βασιλική Σιούτη μιλά με τον Γιώργο Πρεβελάκη, Ομότιμο Καθηγητή Γεωπολιτικής στην Σορβόννη, για το νέο τοπίο που διαμορφώνεται στην Ευρώπη και εξηγεί γιατί υπάρχει σύγκλιση συμφερόντων Ελλάδας-Γαλλίας.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Δυο καράβια των παιδικών χρόνων

Οπτική Γωνία / Η αριστοκρατική Μαριλένα και η τραχιά Μυρτιδιώτισσα όργωσαν τις ελληνικές θάλασσες, αφήνοντας το στίγμα τους

Βίος και πολιτεία δυο καραβιών που έγραψαν τη δική τους ξεχωριστή ιστορία στα όχι άγνωστα αλλά και όχι πάντοτε ήρεμα νερά της Ελλάδας.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
«Η μόνη καλλιέργεια που σώθηκε είναι της καταναλωτικής πλάνης»

Ρεπορτάζ / «Η μόνη καλλιέργεια που σώθηκε είναι της καταναλωτικής πλάνης»

Ο συγγραφέας Γιάννης Μακριδάκης, που ζει στη Χίο και καλλιεργεί εκεί ο ίδιος τη δική του γη, περιγράφει στη LiFo την καθημερινότητα, που έχει αλλάξει ριζικά μετά τις φωτιές, και την προσπάθεια των κατοίκων να σταθούν ξανά στα πόδια τους.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Θα λήξει τον πόλεμο στην Ουκρανία ο Τραμπ και με ποιους όρους;

Βασιλική Σιούτη / Θα λήξει τον πόλεμο στην Ουκρανία ο Τραμπ και με ποιους όρους;

Πώς θα τελειώσει ο πόλεμος στην Ουκρανία και πόσο κοντά βρισκόμαστε σε αυτό το τέλος; Τραμπ και Πούτιν μοιάζουν αποφασισμένοι, αλλά ο Ζελένσκι και οι Ευρωπαίοι ηγέτες δεν βιάζονται.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Μαζωνάκης: Το χρονικό μιας (ακόμα) διαπόμπευσης

Οπτική Γωνία / Μαζωνάκης: Το χρονικό μιας (ακόμα) διαπόμπευσης

Αν έβγαζε κάποιος ένα συμπέρασμα από τον χειρισμό της υπόθεσης αυτής, θα έλεγε πως «όλα ήταν ένα λάθος». Ένα λάθος το οποίο πολλοί δεν το βλέπουν ως τέτοιο, καθώς θεωρούν αυτονόητο να μαθαίνουν πληροφορίες για τις ζωές των άλλων, ακόμα και αν αυτές έχουν δυσκολίες και απαιτούν σεβασμό.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Για τους «εμπρηστές της Πάτρας»: Ιδεολογικές καταχρήσεις μιας φωτογραφίας

Οπτική Γωνία / Για τους «εμπρηστές της Πάτρας»: Ιδεολογικές καταχρήσεις μιας φωτογραφίας

Από που προκύπτει το αναρχικό, πόσο μάλλον κάποιο «κομμουνιστικό» προφίλ των «εμπρηστών»; Από ένα σκουλαρίκι, την είδηση για το χασίς και τα τσίπουρα, τα ρούχα που είναι αυτά που συναντάς σε πλήθος εικοσάρηδων σε πλατείες και δρόμους της χώρας;
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Υπάρχει όντως λόγος να επιστρέψει ο Τσίπρας;

Οπτική Γωνία / Υπάρχει όντως λόγος να επιστρέψει ο Τσίπρας;

Υπάρχει ανάγκη στην πολιτική ζωή για ένα νέο κόμμα; Υπάρχει κρίσιμος ζωτικός χώρος που δεν έχει εκπροσώπηση; Μπορεί να ξεπεραστούν ή, έστω, να αμβλυνθούν οι έντονα αρνητικές μνήμες από τη διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ; Είναι ο Αλέξης Τσίπρας το ιδανικό πρόσωπο;
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Σουδάν: Ο ξεχασμένος πόλεμος και τα «παιδιά-πρόσφυγες» που κατηγορούνται ως διακινητές

Οπτική Γωνία / Σουδάν: Η μεγαλύτερη τραγωδία του αιώνα δεν γίνεται ποτέ πρωτοσέλιδο

Οι νεκροί από τις συγκρούσεις, την πείνα και τις επιδημίες υπολογίζεται συνολικά περί το 1 εκατ., και περισσότεροι από τους μισούς εξ αυτών είναι παιδιά. Μια εφιαλτική κατάσταση, που έχει όμως την «ατυχία» να περνά σε δεύτερη ή και τρίτη μοίρα, καθώς ούτε τα ΜΜΕ και τους διεθνείς οργανισμούς φαίνεται να συγκινεί ιδιαίτερα ούτε εντάσσεται εύκολα σε κάποιο πολιτικό αφήγημα ώστε να εμπνεύσει μαζικά κινήματα αλληλεγγύης.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η Εύα Ιλούζ, η Γάζα και μια εκδοτική επιλογή

Οπτική Γωνία / Η Εύα Ιλούζ, η Γάζα και μια εκδοτική επιλογή

Σκέψεις πάνω στην απόφαση του Oposito, ενός μικρού εκδοτικού οίκου που έχει δώσει ενδιαφέροντα δείγματα ανήσυχης κοινωνικής και πολιτισμικής σκέψης, για την «αποδέσμευσή» του σε σχέση με το βιβλίο της κοινωνιολόγου Eύα Ιλούζ «Ψυχρή τρυφερότητα. Η άνοδος του συναισθηματικού καπιταλισμού».
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες

Ακροβατώντας / Ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες

Ένα εντυπωσιακά μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας είναι διατεθειμένο να δώσει «συγχωροχάρτι» για ένα μεγάλο οικονομικό σκάνδαλο, αρκεί οι εμπλεκόμενοι να τηρήσουν ακροδεξιά και ρατσιστική στάση στο μεταναστευτικό.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ