Μόνο σε μένα αρέσουν οι Απόκριες;

Μόνο σε μένα αρέσουν οι Απόκριες; Facebook Twitter
Είναι πράγματι ένα αιώνιο ερώτημα – θα διαλέξεις τον δρόμο της αρετής και θα ντυθείς χοτ ντογκ ή θα αποφασίσεις πως φέτος ήρθε η ώρα να ντυθείς π.χ. χανούμισσα; Εικονογράφηση: bianka/ LIFO
0

ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΟΥ ανησυχεί κανείς ότι η πολιτική ορθότητα απειλεί την «ελληνική λεβεντιά» (η φράση ελληνική λεβεντιά με κάνει πάντα να σκέφτομαι δύο άντρες ντυμένους με φόρμα και τσαντάκι μπανάνα που χαιρετιούνται χτυπώντας ο ένας την πλάτη του άλλου με ελαφρά χτυπηματάκια κι αποκαλούν ο ένας τον άλλον «αγορίνα μου»), μπορεί να περιπλανηθεί για λίγη ώρα σε site που πουλούν αποκριάτικες στολές για παιδιά: στις στολές μπεμπέ περιλαμβάνονται ένας rasta man (έτσι τον αποκαλούν) με dreadlocks (ευτυχώς δεν έχουν βάψει το αγοράκι που τη φοράει με φούμο), μια Κινέζα (τη λένε κάτι σαν «πριγκίπισσα της Ανατολής») και μια στολή «νάνος».

Στις μεγαλύτερες ηλικίες τα κορίτσια μπορούν να ντυθούν περίπου 1 εκατομμύριο παραλλαγές πριγκίπισσας και τα αγόρια φαντάρος, αστυνομικός, πιλότος, SWAT team, νίντζα και οτιδήποτε έχει δίκαννο, μπαζούκα ή σπαθί.

Οι φίλοι μου με περιφρονούν όταν λέω πως μου αρέσουν οι Απόκριες. Τις βρίσκουν κιτς και καθόλου κουλ – πιθανώς γιατί έφαγαν το Πατρινό Καρναβάλι και το χανγκόβερ από τη Μαυροδάφνη με το κουτάλι ως φοιτητές.

Οι φίλοι μου με περιφρονούν όταν λέω πως μου αρέσουν οι Απόκριες. Τις βρίσκουν κιτς και καθόλου κουλ – πιθανώς γιατί έφαγαν το Πατρινό Καρναβάλι και το χανγκόβερ από τη μαυροδάφνη με το κουτάλι ως φοιτητές.

Κοιτώντας φωτό από ένα παλιό πάρτι, δεν τους αδικώ. Η πολιτική ορθότητα ήταν μια σχεδόν άγνωστη έννοια. Ένας φίλος μου είχε ντυθεί Μεξικάνος με σομπρέρο, ένας άλλος Σαουδάραβας με ρολόγια. H χειρότερη ήταν μια άγνωστη που είχε ντυθεί «σέξι γκέισα» με μάτια τραβηγμένα με eyeliner. Όπως χορεύαμε –το πάρτι γινόταν σε έναν χώρο εκδηλώσεων με σομόν κουρτίνες και πλακάκι που θύμιζε rooms to let πάνω από ένα σουπερμάρκετ στη Βουλιαγμένης– η άγνωστη χτυπούσε παλαμάκια και φώναζε «τσιν τσον τσιν τσον». 

«Εγώ ήθελα πάντα να σας ντύνω κάτι έξυπνο, πέρα από τα τετριμμένα», μου είπε πρόσφατα η μητέρα μου όταν συζητούσαμε τι στολή να αγοράσω για τον γιο μου που είναι 2 χρονών. Το αποτέλεσμα ήταν να ντύσει τον αδελφό μου λιοντάρι με χειροποίητη στολή (την οποία θυμάται ακόμα με μίσος) και μένα ποδοσφαιριστή με μπάλα, σφυρίχτρα και στολή.

Ήταν μια καταπληκτική ιδέα στη θεωρία, για να πατάξουμε την πατριαρχία από τα σπάργανα, μόνο που ήμουν 4 ετών και δεν με ενδιέφερε καθόλου το ποδόσφαιρο ή η πατριαρχία. Δεν ήμουν καν αυτό που κάποτε αποκαλούσαμε «αγοροκόριτσο» (κάποια στιγμή να αναλύσουμε αυτόν τον όρο μαζί με κανέναν ψυχίατρο), και το μόνο που ήθελα ήταν να ντυθώ πριγκίπισσα και να φορέσω γαλάζια σκιά ως τα φρύδια. Πέρασα όλο το πάρτι σκαρφαλωμένη σε ένα μονόζυγο. 

Χρόνια πριν, σε ένα ρεπορτάζ για αποκριάτικα, η ιδιοκτήτρια ενός βεστιαρίου, ανάμεσα σε στολές Τσάρλεστον, μαρκησίας και Εβίτα Περόν, μου είχε πει πως αρνείται να νοικιάσει αστείες στολές. «Τι να την κάνεις χρυσό μου τη στολή κότας; Το θέμα είναι να βάλεις κάτι να δείξεις θηλυκό, να ’ρχονται οι άντρες να σου μιλάνε». Είναι πράγματι ένα αιώνιο ερώτημα – θα διαλέξεις τον δρόμο της αρετής και θα ντυθείς χοτ ντογκ ή θα αποφασίσεις πως φέτος ήρθε η ώρα να ντυθείς π.χ. χανούμισσα; Εγώ μετά το φιάσκο με τον ποδοσφαιριστή διάλεγα πάντα το δεύτερο.

Η φίλη μου η Ρ. πόσταρε μια αποκριάτικη φωτό μου στον τοίχο μου στο Facebook για πλάκα στα γενέθλιά μου. Είχα μόλις πιάσει δουλειά σε μια μεγάλη μιντιακή εταιρεία όπου δούλευαν κατά 60% άντρες. Η φωτό μου ως μπουζουξού με ντεκολτέ με πούλιες και ξανθιά περούκα έκανε θραύση για όλους τους λάθος λόγους. Πενηντάρηδες συνάδελφοι με τους οποίους δεν είχαμε ανταλλάξει ούτε καλημέρα μου έστελναν μηνύματα να μου ευχηθούν «Κronia polla sto pio glyko moytraki tis εταιρίας» και στιχάκια στο chat: «Χρόνια πολλά σου εύχομαι για τα γενέθλιά σου, να ‘χεις πάντα χαμόγελο βαθιά μες στην καρδιά σου».

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.

To νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Αστικές Συγκοινωνίες: Mια αθόρυβη ιδιωτικοποίηση που προκαλεί κρότο

Ρεπορτάζ / Αστικές Συγκοινωνίες: Mια αθόρυβη ιδιωτικοποίηση που προκαλεί κρότο

Τα πρόσφατα ατυχήματα με αστικά λεωφορεία φέρνουν στο προσκήνιο το θέμα της εκχώρησης συγκοινωνιακού έργου στα ΚΤΕΛ και καταγγελίες για θεσμικές αστοχίες. Οι εμπλεκόμενες πλευρές μιλάνε στη LiFO.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Ένα ελληνο-αλβανικό ανήκειν εν τη γενέσει;

Guest Editors / Μεταξύ ελληνικότητας και αλβανικότητας 

Μια έρευνα επιβεβαιώνει ότι η αλβανική μετανάστευση στην Ελλάδα αναδιαμορφώνει ριζικά τις έννοιες της ταυτότητας και του ανήκειν, αποκαλύπτοντας τις προκλήσεις και τις προοπτικές αυτής της νέας πραγματικότητας.
ΙΛΙΡΙΝΤΑ ΜΟΥΣΑΡΑΙ
ΕΠΕΞ Ο μυστηριώδης κύριος Sweetman και η απίθανη ιστορία του σκοτεινού οξυγόνου

Περιβάλλον / Ο μυστηριώδης κύριος Sweetman και η απίθανη ιστορία του σκοτεινού οξυγόνου

Άνοιξε ένα νέο κεφάλαιο για τη θαλάσσια ζωή και μπλόκαρε, έστω προσωρινά, τα σχέδια για εξορύξεις στον ανεξερεύνητο βυθό. Ο Andrew Sweetman μιλά στη LiFO για την έρευνα που έγινε απροσδόκητα viral και συγκρούστηκε με κολοσσούς, πολιτικές αποφάσεις και… το TikTok.
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ
Ανακαλύφθηκε ο εχθρός

Ακροβατώντας / Ανακαλύφθηκε ο εχθρός

Τι σημασία έχουν τα μεγάλα σκάνδαλα, όταν η απειλή είναι μπροστά μας, όπως οι καραβιές Λίβυων και Σουδανών μεταναστών και πολιτικών προσφύγων που καταφθάνουν στη νότια Κρήτη και εισβάλλουν ανεξέλεγκτα στην πατρίδα;
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Δημήτρης Κανελλόπουλος: «Να μας αποκαλούν “εφημερίδα των συριζαίων”; Εντάξει... γελάμε»

Οπτική Γωνία / Δημήτρης Κανελλόπουλος: «Να μας αποκαλούν “εφημερίδα των συριζαίων”; Εντάξει... γελάμε»

Ο δημοσιογράφος της «Εφημερίδας των Συντακτών» και του e-tetRadio μιλά για την εφημερίδα, επιβεβαιώνοντας τις τελικές συζητήσεις με τον Δημήτρη Μελισσανίδη, για την κρίση της αριστεράς, την επιστροφή του Αλέξη Τσίπρα και το μέλλον του Τύπου.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Είμαι Ισραηλινός, κι αυτό λειτουργεί πια ως ετυμηγορία» 

Οπτική Γωνία / «Είμαι Ισραηλινός, κι αυτό λειτουργεί πια ως ετυμηγορία» 

Ο θεατρικός σκηνοθέτης Guy Ben-Aharon, που βρέθηκε πρόσφατα στην Αθήνα, γράφει στη LiFO για την απόρριψη που βιώνει τόσο στην πατρίδα του όσο και στο εξωτερικό ως Ισραηλινός που υποστηρίζει την ελευθερία της Παλαιστίνης. 
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
«Χρόνιες παθογένειες» vs ποινικών ευθυνών

Οπτική Γωνία / «ΟΠΕΚΕΠΕ: Χρόνιες παθογένειες» vs ποινικών ευθυνών

Η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία έστειλε πριν από λίγο καιρό στη Βουλή τη δικογραφία για Αυγενάκη και Βορίδη, αλλά η ΝΔ δεν βλέπει ποινικές ευθύνες υπουργών στο σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ και επιμένει ότι πρόκειται για «διαχρονικές παθογένειες». 
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Γιατί κανείς δεν μας προστατεύει από τον ανεξέλεγκτο θόρυβο;

Οπτική Γωνία / Γιατί δεν μας προστατεύει κανείς από τον ανεξέλεγκτο θόρυβο;

Η Κομισιόν στέλνει τη χώρα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο επειδή δεν έχει υιοθετήσει τα απαραίτητα σχέδια δράσης για την ηχορρύπανση. Τι σημαίνει αυτό για την καθημερινότητά μας; Μιλά στη LiFO ο ομότιμος καθηγητής του ΑΠΘ, Γεώργιος Παπανικολάου.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ένας κανονικός αφελληνισμός

Οπτική Γωνία / Ένας κανονικός αφελληνισμός

Στη θέση εκείνων των ξένων που καλλιεργούσαν μια αληθινή σχέση με την Ελλάδα, πολλαπλασιάζονται τα φιμέ τζάμια των υπερπολυτελών τζιπ, αόρατοι και αδιάφοροι μεσάζοντες, αγοραστές επαύλεων που υπενοικιάζονται ή έχουν γίνει φρούρια με μικρούς ιδιωτικούς στρατούς τραμπούκων.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Δημήτρης Νανόπουλος: «Ζούμε το τέλος του ανθρώπου και τη γέννηση ενός νέου τύπου ύπαρξης»

Οπτική Γωνία / Δημήτρης Νανόπουλος: «Ζούμε το τέλος του ανθρώπου και τη γέννηση ενός νέου τύπου ύπαρξης»

Ο διακεκριμένος ακαδημαϊκός και θεωρητικός φυσικός μιλά για την προέλευση της συνείδησης, τoν εγκέφαλο ως κβαντική μηχανή και το μέλλον του ανθρώπου ως υβριδίου τεχνολογίας και βιολογίας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Η ομοφοβία δεν είναι ιδεολογική τοποθέτηση αλλά μια μορφή βίας»

Οπτική Γωνία / «Η ομοφοβία δεν είναι ιδεολογική τοποθέτηση αλλά μια μορφή βίας»

Ένα 13χρονο παιδί δεν άντεξε την ομοφοβία και έδωσε τέλος στη ζωή του. Ο ψυχίατρος-ψυχαναλυτής Σάββας Σαββόπουλος εξηγεί πώς μπορούν οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί να εντοπίσουν έγκαιρα τα σημάδια της αυτοκτονικής διάθεσης.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ