Η σιωπηλή οργή μας

Η σιωπηλή οργή μας… Facebook Twitter
Παντού βουβοί άνθρωποι εκδηλώνουν αυτό που αισθάνονται: οργή. Εικονογράφηση: bianka/ LIFO
0

ΕΝΑ ΖΕΥΓΑΡΙ ΜΕ ένα μωρό παιδί σε ένα καρότσι κατηφορίζουν τη Βασιλίσσης Σοφίας με κατεύθυνση το Σύνταγμα. Τον ίδιο προορισμό έχει μια παρέα ηλικιωμένων που περπατάνε με πιο αργά βήματα, όπως και πολλές παρέες μεσήλικων, νέων αγοριών και κοριτσιών. Χιλιάδες άνθρωποι με εντελώς διαφορετικά κοινωνικά χαρακτηριστικά, χωρίς –με ελάχιστες εξαιρέσεις– σημαίες ή πανό που να δηλώνουν κομματική ταυτότητα, προσεγγίζουν τη μεγάλη πλατεία.

Ακόμα δεν έχει πάει 12, που είναι η ώρα του τεράστιου, όπως αποδείχτηκε, κυριακάτικου ραντεβού και η πλατεία είναι ασφυκτικά γεμάτη. Δεν χωράνε άλλοι, οι μεγάλοι δρόμοι που οδηγούν ως εκεί γεμίζουν κι αυτοί από πολλές χιλιάδες ανθρώπους. Αργότερα, τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και τα μέσα ενημέρωσης (αρκετά από τα τελευταία αναγκάζονται να) μεταφέρουν εικόνες από 110 διαφορετικές γωνιές της χώρας. Παντού βουβοί άνθρωποι εκδηλώνουν αυτό που αισθάνονται: οργή.

Την Κυριακή 26 Ιανουαρίου, το πρωί, χιλιάδες άνθρωποι βρήκαν μια αφορμή για να εκφράσουν χωρίς λόγια την οργή τους, να μιλήσουν για ένα συλλογικό τραύμα αυτής της κοινωνίας, μια ανοιχτή πληγή που συνδέεται με το έγκλημα στα Τέμπη. Γιατί αντικειμενικά έγκλημα ήταν κι ας πιπιλάνε κυβερνητικοί αξιωματούχοι και φερέφωνά τους ότι απλώς πρόκειται για μια τραγωδία. Πολλοί άνθρωποι, παρότι μπορεί να έχουμε αντίθετες εντυπώσεις, βλέπουν, καταλαβαίνουν, νιώθουν, διαβάζουν πίσω από τις γραμμές.

Θα είναι τεράστιο λάθος για το πολιτικό προσωπικό του δημοκρατικού τόξου αν δεν πάρει ούτε αυτό το μήνυμα. Πρόκειται για ένα ακόμα από τα πολλά που στέλνει ένα συντριπτικά μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας εδώ και χρόνια, και το αγνοούν.

Μια δήλωση σαν κι αυτές που κάνει ο Άδωνις Γεωργιάδης και όμοιοί του για τους γονείς των θυμάτων (δείγματα και αυτά του κυνισμού που μπορεί ανερυθρίαστα να ακούγεται στον δημόσιο διάλογο), μια αποκάλυψη με ένα βίντεο ελάχιστων δευτερολέπτων όπου ακούγεται η συγκλονιστική φωνή να λέει «δεν αναπνέω» ήταν το άναμμα του φιτιλιού, το υπόστρωμα μια συλλογικής διαμαρτυρίας που δεν διοχετεύεται μέσα από τους πολιτικούς φορείς αλλά υπάρχει εδώ και χρόνια· και δεν αφορά μόνο τα Τέμπη.

Θα είναι τεράστιο λάθος για το πολιτικό προσωπικό του δημοκρατικού τόξου αν δεν πάρει ούτε αυτό το μήνυμα. Πρόκειται για ένα ακόμα από τα πολλά που στέλνει ένα συντριπτικά μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας εδώ και χρόνια, και το αγνοούν. Δεν το βλέπουν, δεν το ακούνε, στοιχισμένοι πίσω από κομματικές γραμμές και δήθεν ηγέτες χωρίς ικανότητες και εσυναίσθηση. Γυρίζουν την πλάτη σε ανάγκες και κραυγές της κοινωνίας, η οποία δεν μιλά αλλά οργίζεται.

Την περασμένη Κυριακή εκδηλώθηκε η ίδια συσσωρευμένη οργή που εκδηλώθηκε και μια Κυριακή του Ιουνίου του 2023, όταν η χώρα γνώρισε τα μεγαλύτερα ποσοστά εκλογικής αποχής στην ιστορία της – μια γενικευμένη σιωπηρή αποδοκιμασία ήταν κι αυτή τότε. Το συζήτησαν για μερικές ημέρες, έδειξαν να τους απασχολεί μέχρι που ξεχάστηκε και αυτό το τεράστιο ποσοστό απαξίωσης του συνολικού συστήματος.

Ένα εντυπωσιακά μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας βρίσκεται σε πολλαπλά αδιέξοδα, ασφυκτιά και βλέπει να επιδεινώνονται οι όροι επιβίωσής του, νιώθει προδομένο από εκπροσώπους του στους οποίους επένδυσε πολιτικά, χάνει ελπίδες και προοπτικές, δικές του και των παιδιών του, βιώνει την απαξίωση των θεσμών που με κάποιον τρόπο λειτουργούσαν ως αντίβαρο σε πολλές βαρβαρότητες της εξουσίας, είναι απογοητευμένο γιατί δεν ακούγεται η φωνή του, οδηγείται σε αναγκαστικές επιλογές γιατί δεν έχει εναλλακτικές, διαπιστώνει ότι δέχεται ισχυρές δόσεις παραπληροφόρησης, οι όροι της ζωής του στο σύνολό τους δεν είναι καν ανεκτοί. Πραγματικά ασφυκτιά και δεν έχει οξυγόνο, σαν τα παιδιά των Τεμπών.

Αυτό ακριβώς λένε και οι δημοσκοπήσεις των τελευταίων χρόνων. Κυριαρχεί μια γενικευμένη απογοήτευση σχεδόν για όλα. Η πλειονότητα των πολιτών θεωρεί ότι η χώρα σε πολλά πεδία πηγαίνει σε λάθος κατεύθυνση, ποσοστά άνω του 60%, συχνά μεγαλύτερα, εκφράζουν την απαισιοδοξία τους για το μέλλον, η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός έχουν απαξιωθεί και δεν πείθουν παρά τους αφοσιωμένους κομματικούς και όσους έχουν κάθε λογής συμφέροντα, ενώ στα κόμματα της αντιπολίτευσης, που αδυνατούν να προσελκύσουν μεγάλες ομάδες απογοητευμένων πολιτών, αποτυπώνεται ένα μεγάλο πρόβλημα εκπροσώπησης.

Οι μόνοι που τρίβουν τα χέρια τους από ικανοποίηση είναι οι εκπρόσωποι των χειρότερων μορφών πολιτικής έκφρασης, των ακροδεξιών και φασιστών, οι οποίοι με τη συνολική απαξίωση βρίσκουν πολύτιμο γι’ αυτούς ζωτικό χώρο και προσελκύουν ολοένα μεγαλύτερες ομάδες πολιτών που έχουν την ψευδαίσθηση ότι εκεί θα βρουν λύσεις. Το διεθνές κλίμα, με κορυφαίο και πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα την Αμερική του Τραμπ, βοηθάει προς αυτή την κατεύθυνση, το ίδιο συμβαίνει και με τον πρωθυπουργό, ο οποίος προκειμένου να διατηρήσει την όποια πολιτική του κυριαρχία σπεύδει να τον μιμηθεί και να προσαρμοστεί στην ατζέντα του, πληροφορώντας μας πως τελικά υπάρχουν δύο μόνο φύλα.

To άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.

Το νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Ένα κοινωνικό γεγονός

Daily / Τέμπη: Ένα κοινωνικό γεγονός

Το τραύμα είναι βαρύ, η πληγή βαθιά, οι ενδείξεις συγκάλυψης χαστούκι στο πρόσωπο, ο κυνισμός των αρχών γροθιά στο στομάχι. Και ίσως αυτός ήταν ο λόγος που τόσοι άνθρωποι που δεν βγαίνουν τακτικά «στον δρόμο» αποφάσισαν να δηλώσουν τη φυσική τους συμμετοχή στις συγκεντρώσεις για τα Τέμπη.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Ο Τραμπ, ο Μασκ και η νέα, «fascism friendly» τάξη πραγμάτων

Οπτική Γωνία / Ο Τραμπ, ο Μασκ και η νέα, «fascism friendly» τάξη πραγμάτων

«Ο σύγχρονος “φιλικός στον χρήστη φασισμός” δεν έχει την απροκάλυπτη βαρβαρότητα του φασισμού του 20ού αιώνα, έχει όμως στη ρίζα του την ίδια επιλεκτική άρνηση των ατομικών ελευθεριών, των δημοκρατικών δικαιωμάτων και των κοινωνικών κατακτήσεων προς όφελος των προνομιούχων και των ισχυρών. Όποιος νοιάζεται πραγματικά για το μέλλον της δημοκρατίας δεν γίνεται να αγνοήσει την τρομακτική αυτή πραγματικότητα».
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Ναι, δεν υπάρχουν μόνο δύο φύλα»

Οπτική Γωνία / «Όχι, δεν υπάρχουν μόνο δύο φύλα»

Το επικοινωνιολόγ@ Jay Ραΐσης και η κλινική ψυχολόγος, συνιδρύτρια του Orlando LGBT+, Νάνσυ Παπαθανασίου εξηγούν γιατί το κοινωνικό φύλο είναι ένα κατασκεύασμα και πώς η ρητορική μίσους κανονικοποιεί και ενδυναμώνει την άσκηση κάθε είδους βίας στην καθημερινότητα. 
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Εξάρθρωση της «μαφίας της Κρήτης» σε μία από τις μεγαλύτερες επιχειρήσεις της ΕΛ.ΑΣ.

Ρεπορτάζ / Εξάρθρωση της «μαφίας της Κρήτης» σε μία από τις μεγαλύτερες επιχειρήσεις της ΕΛ.ΑΣ.

Διακίνηση ναρκωτικών και όπλων, εκβιασμοί και αμφιλεγόμενες συναλλαγές ακινήτων/φιλέτων της μοναστηριακής περιουσίας περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, η δικογραφία που έφερε στη Δικαιοσύνη το κύκλωμα το οποίο δρούσε με επίκεντρο τα Χανιά.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Απειλείται η Ευρώπη από μια νέα οικονομική κρίση;

Οπτική Γωνία / Θ' αντέξει η Ευρώπη την επερχόμενη κρίση στη Γαλλία;

Η Γαλλία, η δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία της Ε.Ε., αντιμετωπίζει πολιτική αστάθεια και το ενδεχόμενο οικονομικού εκτροχιασμού. Γιατί υπάρχει φόβος για ντόμινο στις αγορές; Μιλά στη LiFO ο καθηγητής Χρηματοοικονομικών στο University of Liverpool Κώστας Μήλας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Κι ύστερα γίναμε ωραία φωτογραφία…» που τη ζωντάνεψε το AI / Ποιος θα ήθελε να δει τους νεκρούς του να «ζωντανεύουν»; / AI, η αθανασία σού πάει πολύ / Ο θάνατος στην εποχή της Τεχνητής Νοημοσύνης 

Οπτική Γωνία / Ποιος θα ήθελε να δει τους νεκρούς του να «ζωντανεύουν»;

Οι φωτογραφίες νεκρών αγαπημένων μας αποκτούν «ζωή» μέσω εφαρμογών AI. Πώς αλλάζει η Τεχνητή Νοημοσύνη τον τρόπο που βλέπουμε τον θάνατο σήμερα και ποια διλήμματα και φιλοσοφικά ερωτήματα θέτει;
ΕΙΡΗΝΗ ΓΙΑΝΝΑΚΗ
Οι διακοπές που δεν κάναμε φέτος

Ρεπορτάζ / Οι διακοπές που δεν κάναμε φέτος

Με τους μισθούς καθηλωμένους και τα κόστη των διακοπών να έχουν ξεφύγει, οι μεγάλες καλοκαιρινές εξορμήσεις που συνηθίζαμε μέχρι πρόσφατα, κατέληξαν σε «long weekends» για πολλούς, ενώ για άλλους ούτε καν αυτό δεν είναι πια επιλογή.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Βέτο τριών υπουργείων για τη Βασιλίσσης Όλγας – Αμετακίνητος ο Χάρης Δούκας

Αθήνα / Βέτο τριών υπουργείων για τη Βασιλίσσης Όλγας – Αμετακίνητος ο Χάρης Δούκας

Σε τροχιά μετωπικής σύγκρουσης μεταξύ κεντρικής διοίκησης και Δήμου Αθηναίων βρίσκεται πλέον το θέμα της λεωφόρου Βασιλίσσης Όλγας, μετά την απόφαση του δημοτικού συμβουλίου να προχωρήσει, κατά πλειοψηφία, στην επαναφορά της κυκλοφορίας οχημάτων και στη μετατροπή της σε δρόμο ήπιας κυκλοφορίας.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Η Νέα Δημοκρατία και οι δύο επιστροφές που θέλει

Ρεπορτάζ / Η Νέα Δημοκρατία και οι δύο επιστροφές που θέλει

Κάποιοι ελπίζουν στην επιστροφή του Αλέξη Τσίπρα και άλλοι ζητάνε την επιστροφή του Γρηγόρη Δημητριάδη. Οι πληροφορίες της LiFO επιβεβαιώνουν τις συζητήσεις για την επιστροφή του Δημητριάδη, αλλά στο κόμμα και όχι στο Μαξίμου.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Μετανάστες, ΜΚΟ και δικαιώματα στο στόχαστρο – η κυβέρνηση νομοθετεί τον αποκλεισμό

Οπτική Γωνία / Μετανάστες, ΜΚΟ και δικαιώματα στο στόχαστρο – η κυβέρνηση νομοθετεί τον αποκλεισμό

Η κυβέρνηση σκληραίνει ακόμα περισσότερο την αντιμεταναστευτική της πολιτική, στοχοποιώντας επιπλέον ξανά τις ΜΚΟ, ευτυχώς όμως όχι χωρίς «αντίλογο», παρά την απουσία ικανής αντιπολίτευσης και σε αυτό το πεδίο. 
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Με απειλούν από τις ΗΠΑ επειδή λέω “Free Palestine”»

Οπτική Γωνία / «Δέχομαι απειλές από τις ΗΠΑ επειδή λέω “Free Palestine”»

Η Ιωάννα Αλυγιζάκη μιλά για το γράμμα που έλαβε στο μαγαζί της στα Χανιά ενώ ο πρώην πρόεδρος της Ισραηλιτικής Κοινότητας Αθηνών Μίνος Μωυσής σχολιάζει τις συνέπειες του περιστατικού και περιγράφει την ανησυχία του για τη μισαλλοδοξία στην Ελλάδα. 
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Δυο καράβια των παιδικών χρόνων

Οπτική Γωνία / Η αριστοκρατική Μαριλένα και η τραχιά Μυρτιδιώτισσα όργωσαν τις ελληνικές θάλασσες, αφήνοντας το στίγμα τους

Βίος και πολιτεία δυο καραβιών που έγραψαν τη δική τους ξεχωριστή ιστορία στα όχι άγνωστα αλλά και όχι πάντοτε ήρεμα νερά της Ελλάδας.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
«Η μόνη καλλιέργεια που σώθηκε είναι της καταναλωτικής πλάνης»

Ρεπορτάζ / «Η μόνη καλλιέργεια που σώθηκε είναι της καταναλωτικής πλάνης»

Ο συγγραφέας Γιάννης Μακριδάκης, που ζει στη Χίο και καλλιεργεί εκεί ο ίδιος τη δική του γη, περιγράφει στη LiFo την καθημερινότητα, που έχει αλλάξει ριζικά μετά τις φωτιές, και την προσπάθεια των κατοίκων να σταθούν ξανά στα πόδια τους.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Θα λήξει τον πόλεμο στην Ουκρανία ο Τραμπ και με ποιους όρους;

Βασιλική Σιούτη / Θα λήξει τον πόλεμο στην Ουκρανία ο Τραμπ και με ποιους όρους;

Πώς θα τελειώσει ο πόλεμος στην Ουκρανία και πόσο κοντά βρισκόμαστε σε αυτό το τέλος; Τραμπ και Πούτιν μοιάζουν αποφασισμένοι, αλλά ο Ζελένσκι και οι Ευρωπαίοι ηγέτες δεν βιάζονται.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ