Η σιωπηλή οργή μας

Η σιωπηλή οργή μας… Facebook Twitter
Παντού βουβοί άνθρωποι εκδηλώνουν αυτό που αισθάνονται: οργή. Εικονογράφηση: bianka/ LIFO
0

ΕΝΑ ΖΕΥΓΑΡΙ ΜΕ ένα μωρό παιδί σε ένα καρότσι κατηφορίζουν τη Βασιλίσσης Σοφίας με κατεύθυνση το Σύνταγμα. Τον ίδιο προορισμό έχει μια παρέα ηλικιωμένων που περπατάνε με πιο αργά βήματα, όπως και πολλές παρέες μεσήλικων, νέων αγοριών και κοριτσιών. Χιλιάδες άνθρωποι με εντελώς διαφορετικά κοινωνικά χαρακτηριστικά, χωρίς –με ελάχιστες εξαιρέσεις– σημαίες ή πανό που να δηλώνουν κομματική ταυτότητα, προσεγγίζουν τη μεγάλη πλατεία.

Ακόμα δεν έχει πάει 12, που είναι η ώρα του τεράστιου, όπως αποδείχτηκε, κυριακάτικου ραντεβού και η πλατεία είναι ασφυκτικά γεμάτη. Δεν χωράνε άλλοι, οι μεγάλοι δρόμοι που οδηγούν ως εκεί γεμίζουν κι αυτοί από πολλές χιλιάδες ανθρώπους. Αργότερα, τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και τα μέσα ενημέρωσης (αρκετά από τα τελευταία αναγκάζονται να) μεταφέρουν εικόνες από 110 διαφορετικές γωνιές της χώρας. Παντού βουβοί άνθρωποι εκδηλώνουν αυτό που αισθάνονται: οργή.

Την Κυριακή 26 Ιανουαρίου, το πρωί, χιλιάδες άνθρωποι βρήκαν μια αφορμή για να εκφράσουν χωρίς λόγια την οργή τους, να μιλήσουν για ένα συλλογικό τραύμα αυτής της κοινωνίας, μια ανοιχτή πληγή που συνδέεται με το έγκλημα στα Τέμπη. Γιατί αντικειμενικά έγκλημα ήταν κι ας πιπιλάνε κυβερνητικοί αξιωματούχοι και φερέφωνά τους ότι απλώς πρόκειται για μια τραγωδία. Πολλοί άνθρωποι, παρότι μπορεί να έχουμε αντίθετες εντυπώσεις, βλέπουν, καταλαβαίνουν, νιώθουν, διαβάζουν πίσω από τις γραμμές.

Θα είναι τεράστιο λάθος για το πολιτικό προσωπικό του δημοκρατικού τόξου αν δεν πάρει ούτε αυτό το μήνυμα. Πρόκειται για ένα ακόμα από τα πολλά που στέλνει ένα συντριπτικά μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας εδώ και χρόνια, και το αγνοούν.

Μια δήλωση σαν κι αυτές που κάνει ο Άδωνις Γεωργιάδης και όμοιοί του για τους γονείς των θυμάτων (δείγματα και αυτά του κυνισμού που μπορεί ανερυθρίαστα να ακούγεται στον δημόσιο διάλογο), μια αποκάλυψη με ένα βίντεο ελάχιστων δευτερολέπτων όπου ακούγεται η συγκλονιστική φωνή να λέει «δεν αναπνέω» ήταν το άναμμα του φιτιλιού, το υπόστρωμα μια συλλογικής διαμαρτυρίας που δεν διοχετεύεται μέσα από τους πολιτικούς φορείς αλλά υπάρχει εδώ και χρόνια· και δεν αφορά μόνο τα Τέμπη.

Θα είναι τεράστιο λάθος για το πολιτικό προσωπικό του δημοκρατικού τόξου αν δεν πάρει ούτε αυτό το μήνυμα. Πρόκειται για ένα ακόμα από τα πολλά που στέλνει ένα συντριπτικά μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας εδώ και χρόνια, και το αγνοούν. Δεν το βλέπουν, δεν το ακούνε, στοιχισμένοι πίσω από κομματικές γραμμές και δήθεν ηγέτες χωρίς ικανότητες και εσυναίσθηση. Γυρίζουν την πλάτη σε ανάγκες και κραυγές της κοινωνίας, η οποία δεν μιλά αλλά οργίζεται.

Την περασμένη Κυριακή εκδηλώθηκε η ίδια συσσωρευμένη οργή που εκδηλώθηκε και μια Κυριακή του Ιουνίου του 2023, όταν η χώρα γνώρισε τα μεγαλύτερα ποσοστά εκλογικής αποχής στην ιστορία της – μια γενικευμένη σιωπηρή αποδοκιμασία ήταν κι αυτή τότε. Το συζήτησαν για μερικές ημέρες, έδειξαν να τους απασχολεί μέχρι που ξεχάστηκε και αυτό το τεράστιο ποσοστό απαξίωσης του συνολικού συστήματος.

Ένα εντυπωσιακά μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας βρίσκεται σε πολλαπλά αδιέξοδα, ασφυκτιά και βλέπει να επιδεινώνονται οι όροι επιβίωσής του, νιώθει προδομένο από εκπροσώπους του στους οποίους επένδυσε πολιτικά, χάνει ελπίδες και προοπτικές, δικές του και των παιδιών του, βιώνει την απαξίωση των θεσμών που με κάποιον τρόπο λειτουργούσαν ως αντίβαρο σε πολλές βαρβαρότητες της εξουσίας, είναι απογοητευμένο γιατί δεν ακούγεται η φωνή του, οδηγείται σε αναγκαστικές επιλογές γιατί δεν έχει εναλλακτικές, διαπιστώνει ότι δέχεται ισχυρές δόσεις παραπληροφόρησης, οι όροι της ζωής του στο σύνολό τους δεν είναι καν ανεκτοί. Πραγματικά ασφυκτιά και δεν έχει οξυγόνο, σαν τα παιδιά των Τεμπών.

Αυτό ακριβώς λένε και οι δημοσκοπήσεις των τελευταίων χρόνων. Κυριαρχεί μια γενικευμένη απογοήτευση σχεδόν για όλα. Η πλειονότητα των πολιτών θεωρεί ότι η χώρα σε πολλά πεδία πηγαίνει σε λάθος κατεύθυνση, ποσοστά άνω του 60%, συχνά μεγαλύτερα, εκφράζουν την απαισιοδοξία τους για το μέλλον, η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός έχουν απαξιωθεί και δεν πείθουν παρά τους αφοσιωμένους κομματικούς και όσους έχουν κάθε λογής συμφέροντα, ενώ στα κόμματα της αντιπολίτευσης, που αδυνατούν να προσελκύσουν μεγάλες ομάδες απογοητευμένων πολιτών, αποτυπώνεται ένα μεγάλο πρόβλημα εκπροσώπησης.

Οι μόνοι που τρίβουν τα χέρια τους από ικανοποίηση είναι οι εκπρόσωποι των χειρότερων μορφών πολιτικής έκφρασης, των ακροδεξιών και φασιστών, οι οποίοι με τη συνολική απαξίωση βρίσκουν πολύτιμο γι’ αυτούς ζωτικό χώρο και προσελκύουν ολοένα μεγαλύτερες ομάδες πολιτών που έχουν την ψευδαίσθηση ότι εκεί θα βρουν λύσεις. Το διεθνές κλίμα, με κορυφαίο και πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα την Αμερική του Τραμπ, βοηθάει προς αυτή την κατεύθυνση, το ίδιο συμβαίνει και με τον πρωθυπουργό, ο οποίος προκειμένου να διατηρήσει την όποια πολιτική του κυριαρχία σπεύδει να τον μιμηθεί και να προσαρμοστεί στην ατζέντα του, πληροφορώντας μας πως τελικά υπάρχουν δύο μόνο φύλα.

To άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.

Το νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Ένα κοινωνικό γεγονός

Daily / Τέμπη: Ένα κοινωνικό γεγονός

Το τραύμα είναι βαρύ, η πληγή βαθιά, οι ενδείξεις συγκάλυψης χαστούκι στο πρόσωπο, ο κυνισμός των αρχών γροθιά στο στομάχι. Και ίσως αυτός ήταν ο λόγος που τόσοι άνθρωποι που δεν βγαίνουν τακτικά «στον δρόμο» αποφάσισαν να δηλώσουν τη φυσική τους συμμετοχή στις συγκεντρώσεις για τα Τέμπη.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Ο Τραμπ, ο Μασκ και η νέα, «fascism friendly» τάξη πραγμάτων

Οπτική Γωνία / Ο Τραμπ, ο Μασκ και η νέα, «fascism friendly» τάξη πραγμάτων

«Ο σύγχρονος “φιλικός στον χρήστη φασισμός” δεν έχει την απροκάλυπτη βαρβαρότητα του φασισμού του 20ού αιώνα, έχει όμως στη ρίζα του την ίδια επιλεκτική άρνηση των ατομικών ελευθεριών, των δημοκρατικών δικαιωμάτων και των κοινωνικών κατακτήσεων προς όφελος των προνομιούχων και των ισχυρών. Όποιος νοιάζεται πραγματικά για το μέλλον της δημοκρατίας δεν γίνεται να αγνοήσει την τρομακτική αυτή πραγματικότητα».
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Ναι, δεν υπάρχουν μόνο δύο φύλα»

Οπτική Γωνία / «Όχι, δεν υπάρχουν μόνο δύο φύλα»

Το επικοινωνιολόγ@ Jay Ραΐσης και η κλινική ψυχολόγος, συνιδρύτρια του Orlando LGBT+, Νάνσυ Παπαθανασίου εξηγούν γιατί το κοινωνικό φύλο είναι ένα κατασκεύασμα και πώς η ρητορική μίσους κανονικοποιεί και ενδυναμώνει την άσκηση κάθε είδους βίας στην καθημερινότητα. 
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ένα ελληνο-αλβανικό ανήκειν εν τη γενέσει;

Guest Editors / Μεταξύ ελληνικότητας και αλβανικότητας 

Μια έρευνα επιβεβαιώνει ότι η αλβανική μετανάστευση στην Ελλάδα αναδιαμορφώνει ριζικά τις έννοιες της ταυτότητας και του ανήκειν, αποκαλύπτοντας τις προκλήσεις και τις προοπτικές αυτής της νέας πραγματικότητας.
ΙΛΙΡΙΝΤΑ ΜΟΥΣΑΡΑΙ
ΕΠΕΞ Ο μυστηριώδης κύριος Sweetman και η απίθανη ιστορία του σκοτεινού οξυγόνου

Περιβάλλον / Ο μυστηριώδης κύριος Sweetman και η απίθανη ιστορία του σκοτεινού οξυγόνου

Άνοιξε ένα νέο κεφάλαιο για τη θαλάσσια ζωή και μπλόκαρε, έστω προσωρινά, τα σχέδια για εξορύξεις στον ανεξερεύνητο βυθό. Ο Andrew Sweetman μιλά στη LiFO για την έρευνα που έγινε απροσδόκητα viral και συγκρούστηκε με κολοσσούς, πολιτικές αποφάσεις και… το TikTok.
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ
Ανακαλύφθηκε ο εχθρός

Ακροβατώντας / Ανακαλύφθηκε ο εχθρός

Τι σημασία έχουν τα μεγάλα σκάνδαλα, όταν η απειλή είναι μπροστά μας, όπως οι καραβιές Λίβυων και Σουδανών μεταναστών και πολιτικών προσφύγων που καταφθάνουν στη νότια Κρήτη και εισβάλλουν ανεξέλεγκτα στην πατρίδα;
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Δημήτρης Κανελλόπουλος: «Να μας αποκαλούν “εφημερίδα των συριζαίων”; Εντάξει... γελάμε»

Οπτική Γωνία / Δημήτρης Κανελλόπουλος: «Να μας αποκαλούν “εφημερίδα των συριζαίων”; Εντάξει... γελάμε»

Ο δημοσιογράφος της «Εφημερίδας των Συντακτών» και του e-tetRadio μιλά για την εφημερίδα, επιβεβαιώνοντας τις τελικές συζητήσεις με τον Δημήτρη Μελισσανίδη, για την κρίση της αριστεράς, την επιστροφή του Αλέξη Τσίπρα και το μέλλον του Τύπου.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Είμαι Ισραηλινός, κι αυτό λειτουργεί πια ως ετυμηγορία» 

Οπτική Γωνία / «Είμαι Ισραηλινός, κι αυτό λειτουργεί πια ως ετυμηγορία» 

Ο θεατρικός σκηνοθέτης Guy Ben-Aharon, που βρέθηκε πρόσφατα στην Αθήνα, γράφει στη LiFO για την απόρριψη που βιώνει τόσο στην πατρίδα του όσο και στο εξωτερικό ως Ισραηλινός που υποστηρίζει την ελευθερία της Παλαιστίνης. 
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
«Χρόνιες παθογένειες» vs ποινικών ευθυνών

Οπτική Γωνία / «ΟΠΕΚΕΠΕ: Χρόνιες παθογένειες» vs ποινικών ευθυνών

Η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία έστειλε πριν από λίγο καιρό στη Βουλή τη δικογραφία για Αυγενάκη και Βορίδη, αλλά η ΝΔ δεν βλέπει ποινικές ευθύνες υπουργών στο σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ και επιμένει ότι πρόκειται για «διαχρονικές παθογένειες». 
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Γιατί κανείς δεν μας προστατεύει από τον ανεξέλεγκτο θόρυβο;

Οπτική Γωνία / Γιατί δεν μας προστατεύει κανείς από τον ανεξέλεγκτο θόρυβο;

Η Κομισιόν στέλνει τη χώρα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο επειδή δεν έχει υιοθετήσει τα απαραίτητα σχέδια δράσης για την ηχορρύπανση. Τι σημαίνει αυτό για την καθημερινότητά μας; Μιλά στη LiFO ο ομότιμος καθηγητής του ΑΠΘ, Γεώργιος Παπανικολάου.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ένας κανονικός αφελληνισμός

Οπτική Γωνία / Ένας κανονικός αφελληνισμός

Στη θέση εκείνων των ξένων που καλλιεργούσαν μια αληθινή σχέση με την Ελλάδα, πολλαπλασιάζονται τα φιμέ τζάμια των υπερπολυτελών τζιπ, αόρατοι και αδιάφοροι μεσάζοντες, αγοραστές επαύλεων που υπενοικιάζονται ή έχουν γίνει φρούρια με μικρούς ιδιωτικούς στρατούς τραμπούκων.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Δημήτρης Νανόπουλος: «Ζούμε το τέλος του ανθρώπου και τη γέννηση ενός νέου τύπου ύπαρξης»

Οπτική Γωνία / Δημήτρης Νανόπουλος: «Ζούμε το τέλος του ανθρώπου και τη γέννηση ενός νέου τύπου ύπαρξης»

Ο διακεκριμένος ακαδημαϊκός και θεωρητικός φυσικός μιλά για την προέλευση της συνείδησης, τoν εγκέφαλο ως κβαντική μηχανή και το μέλλον του ανθρώπου ως υβριδίου τεχνολογίας και βιολογίας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Η ομοφοβία δεν είναι ιδεολογική τοποθέτηση αλλά μια μορφή βίας»

Οπτική Γωνία / «Η ομοφοβία δεν είναι ιδεολογική τοποθέτηση αλλά μια μορφή βίας»

Ένα 13χρονο παιδί δεν άντεξε την ομοφοβία και έδωσε τέλος στη ζωή του. Ο ψυχίατρος-ψυχαναλυτής Σάββας Σαββόπουλος εξηγεί πώς μπορούν οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί να εντοπίσουν έγκαιρα τα σημάδια της αυτοκτονικής διάθεσης.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Antinero: Καταγγελία-μαμούθ για το μεγαλύτερο πρόγραμμα δασικής πρόληψης

Ρεπορτάζ / Antinero: Πώς το «μεγαλύτερο πρόγραμμα δασικής πρόληψης» έγινε πεδίο καταγγελιών

Με εκατομμύρια ευρώ να έχουν ήδη διατεθεί, το πρόγραμμα Antinero μπαίνει στο στόχαστρο: 213 φορείς και πολίτες υπέβαλαν αναφορά στην Ε.Ε., αμφισβητώντας τη νομιμότητα και την αποτελεσματικότητά του.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ