Η αρρώστια ως ζήτημα πολιτικό

γεννηματά μπακογιάννη Facebook Twitter
Το ότι δύο σημαντικές γυναίκες πολιτικοί βρήκαν τις λέξεις να μιλήσουν γι’ αυτό, με αδιανόητη νηφαλιότητα και εντυπωσιακό σθένος, μας δείχνει πως ευαλωτότητα και ισχύς συνυπάρχουν στα άτομα και συμβάλλουν στη συνειδητοποίηση της κοινοτοπίας της ευαλωτότητας. Φωτ.: Eurokinissi
0



Η ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΓΥΝΑΙΚΑ αρχηγός κόμματος, η κ. Γεννηματά, νοσηλεύεται (την ώρα που γράφεται το κείμενο). Μια άλλη σημαντική γυναίκα πολιτικός, η κ. Μπακογιάννη, με λιτό τρόπο και προφανή γενναιότητα ανακοινώνει τη δική της αρρώστια. Έτσι, το βλέμμα στρέφεται σε κάτι σύνηθες, που όμως συχνά κρύβεται στη σκιά, τη νόσο.

Η παροχή υψηλού επιπέδου φροντίδας στη χώρα μας παραμένει ντροπιαστικά «exclusive». Τα δημόσια νοσοκομεία είναι σε διάλυση και το προσωπικό υποαμειβόμενο (όπως τόσοι και τόσοι εργαζόμενοι στη χώρα, όπου χρησιμοποιείται η φράση «αμειβόμενη απασχόληση», γιατί προφανώς υπάρχει και η άλλη, η χωρίς αμοιβή).

Η πανδημία ήταν η ευκαιρία να σκεφτούμε τη φροντίδα, όμως η σκέψη σταμάτησε πρόωρα στο μάταιο χειροκρότημα απ’ τα μπαλκόνια. Μια επίσκεψη στα δημόσια νοσοκομεία είναι αποκαλυπτική. Κουρτίνες που κρέμονται άπλυτες, κρεβάτια το ένα πάνω στ’ άλλο, ετοιμόρροπα κτίρια, ακριβές επεμβάσεις και πολίτες θύματα ισχνών πολιτικών πρόληψης.

Τα επαγγέλματα φροντίδας, με εξαίρεση αυτό του γιατρού, δεν αναγνωρίζονται όπως θα ’πρεπε. Τα αναλαμβάνουν συνήθως γυναίκες ή μετανάστες και μετανάστριες. Μαίες και νοσηλεύτριες υποτιμώνται και υποαμείβονται συστηματικά. Εκτός του οπτικού πεδίου των πολιτών, άρα και εκτός πολιτικής συζήτησης, εκτελούν αθόρυβα τη σκληρή εργασία τους.

Ιδιωτικοποίηση της φροντίδας σημαίνει εμβάθυνση της ανισότητας. Είναι προφανές ότι οι προνομιούχοι αγοράζουν τη φροντίδα τους και οι άλλοι ασθενείς μένουν εκτεθειμένοι στο κακό. Ταυτόχρονα, έρευνες συνδέουν τη φτώχεια με την κακή υγεία από νωρίς.

Οι δουλειές που αναγκάζονται να κάνουν τα άτομα από χαμηλότερα εισοδήματα για να ζήσουν, το άγχος για τα οικονομικά, οι εθισμοί στο κάπνισμα ή το αλκοόλ, η κλονισμένη ψυχική υγεία απ’ την άθλια εργασία, όλα αυτά πρέπει να μας απασχολήσουν. Τα ωράρια, η πρόσβαση στην (πανάκριβη για την ώρα) υγιεινή τροφή και πρόληψη, οι άδειες «αναψυχής», δηλαδή ανανέωσης των δυνάμεων, παίζουν κι αυτά ρόλο, όπως και η τύχη, που υποτίθεται πως δεν θέλουμε να καθορίζει και πολύ τις ζωές μας.

Είναι εύκολο η φροντίδα να γίνει αόρατη. Τα επαγγέλματα φροντίδας, με εξαίρεση αυτό του γιατρού, δεν αναγνωρίζονται όπως θα ’πρεπε. Τα αναλαμβάνουν συνήθως γυναίκες ή μετανάστες και μετανάστριες. Μαίες και νοσηλεύτριες υποτιμώνται και υποαμείβονται συστηματικά. Εκτός του οπτικού πεδίου των πολιτών, άρα και εκτός πολιτικής συζήτησης, εκτελούν αθόρυβα τη σκληρή εργασία τους. Οι πολίτες αποστρέφουν το βλέμμα, μια εντελώς ανθρώπινη αντίδραση, αν σκεφτούμε τον τρόμο που προκαλεί η νοσηλεία.

Δεν είναι ευχάριστο να μιλάει κανείς για αρρώστιες. Κανείς δεν θέλει να ξέρει τι ακριβώς κάνουν στη βάρδια οι νοσηλεύτριες ή οι τραυματιοφορείς. Όμως, αυτή μας η εύλογη επιθυμία να αγνοούμε αυτό που απευχόμαστε συμβάλλει στο να τίθεται εκτός πολιτικής συζήτησης η πρόσβαση στις υπηρεσίες υγείας που, μεταξύ άλλων, είναι και όχημα αναπαραγωγής ανισοτήτων.

Γι’ αυτό νομίζω ότι οι δύο σημαντικές πολιτικοί που ανακοίνωσαν την ασθένειά τους κάνουν κάτι σπουδαίο: επαναφέρουν στο πολιτικό πεδίο αυτό που, κακώς, κοντεύαμε να τρέψουμε σε θέμα προσωπικό ή οικογενειακό, τη νόσο.

Η ασφάλεια τον τελευταίο καιρό έχει συνδεθεί κυρίως με την επιτήρηση, όμως θα ένιωθα πολύ πιο ασφαλής αν ήξερα ότι ζω σε μια κοινωνία όπου δεν χρειάζεται να καταχρεωθείς εάν αρρωστήσεις. Και δεν θα ήταν άσχημο να ήξερα περισσότερους νέους ανθρώπους που τους αρέσει η εργασία τους, άρα δεν χρειάζεται όλη μέρα να κάνουν εναλλάξ τσιγάρα και ναρκωτικά για να βγει το 12ωρο.

Θα ήθελα να μη γνωρίζω ανθρώπους που περηφανεύονται για την exclusive ιατρική τους περίθαλψη και για τις διάφορες ματαιόδοξες εγχειρήσεις «ομορφιάς» στο σώμα τους. Θα ήθελα να είχαμε ξεπεράσει τις λογικές άλλων αιώνων, όταν η ασθένεια ήταν κάτι που έπρεπε να κρύψεις και να αντιμετωπίσεις με τη βοήθεια των οικείων σου, συνήθως των γυναικών του σπιτιού που θα σε φρόντιζαν.

Αυτή η άρνηση να μιλήσουμε για κάτι τόσο καθημερινό, την αρρώστια, δυσκολεύει και την απαίτηση για συνολική, στέρεη πολιτική δημόσιας υγείας. Το ότι δύο σημαντικές γυναίκες πολιτικοί βρήκαν τις λέξεις να μιλήσουν γι’ αυτό, με αδιανόητη νηφαλιότητα και εντυπωσιακό σθένος, μας δείχνει πως ευαλωτότητα και ισχύς συνυπάρχουν στα άτομα και συμβάλλουν στη συνειδητοποίηση της κοινοτοπίας της ευαλωτότητας. Προφανώς, η αρρώστια είναι κάτι προσωπικό και το ζει κανείς ολομόναχος.

Δεν μπορεί να ξέρει κανείς ακριβώς τι περνάς όταν έχεις κατάθλιψη, καρκίνο ή ένα έλλειμμα στον λογαριασμού σου επειδή «επέλεξες»(!) να χειρουργηθείς προληπτικά. Όμως γίνεται εντελώς διαφορετικοί άνθρωποι να συμφωνήσουν ότι υπάρχει μια κοινή απαίτηση με αφορμή την αρρώστια. Δεν είναι δα και τόσο περίεργο να θέλει κανείς να ζει σε έναν κόσμο όπου η ιατρική φροντίδα δεν είναι προκλητική πολυτέλεια.

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.

To νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Μια ομάδα μαθητών κατασκεύασε ρομπότ που καθαρίζει τις θάλασσες

Περιβάλλον / Πώς μια ομάδα μαθητών από τον Άλιμο έφτιαξε ρομπότ που καθαρίζει τον βυθό;

Το Greek Seabot είναι το υποβρύχιο ρομπότ που δημιούργησε μια μαθητική ομάδα από το ΕΠΑΛ Αλίμου για να βοηθήσει στον καθαρισμό των βυθών από πλαστικά και απορρίμματα. Μιλούν στη LIFO οι μαθητές για τα κίνητρά τους και το όραμά τους για ένα πιο καθαρό περιβάλλον.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Οι αλλαγές που φέρνουν στο μεταναστευτικό η πρόσφατη απόφαση της Λειψίας και η νέα πολιτική του Μερτς/ Μεταναστευτικό: Από τη Μέρκελ στον Μερτς και η αλλαγή που φέρνει η απόφαση της Λειψίας

Βασιλική Σιούτη / Μεταναστευτικό: Πώς επηρεάζει την Ελλάδα η αλλαγή πολιτικής της Γερμανίας;

Μετά την εκλογή του Φρίντριχ Μερτς, η Γερμανία αυστηροποιεί τη μεταναστευτική πολιτική της και αναζητά τρόπους για να εξαιρεθεί από την υποχρέωση εφαρμογής της ευρωπαϊκής νομοθεσίας, ώστε να μην κάνει δεκτά νέα αιτήματα ασύλου.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Becca Bloom: Γιατί θεοποιούμε τις ζάπλουτες; 

Οπτική Γωνία / Becca Bloom: Γιατί θεοποιούμε τις ζάπλουτες ενώ δεν έχουμε να φάμε;

Αν νομίζετε ότι η επίδειξη πλούτου προκαλεί σήμερα κοινωνική κατακραυγή, πλανάστε. Άνθρωποι που δυσκολεύονται οικονομικά, αντί να βιώσουν ταξική αφύπνιση, βλέποντας πώς ζει η δισεκατομμυριούχος σταρ του TikTok, θέλουν να μάθουν τα πάντα γι' αυτήν.
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ
Ανήλικοι στην πρώτη γραμμή: Το νέο πρόσωπο της ακροδεξιάς στη Θεσσαλονίκη

Ελλάδα / 13χρονα παιδιά σε νεοναζιστικές συμμορίες: Πώς φτάσαμε εδώ;

Όλο και περισσότεροι έφηβοι και νέοι φαίνεται να γοητεύονται από ακροδεξιές ιδεολογίες. Τι σηματοδοτεί η έκρηξη αυτού του επικίνδυνου φαινομένου; Μιλά στη LiFO ο καθηγητής Πολιτικών Επιστημών του ΑΠΘ, Άρης Στυλιανού.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
« Βρίσκω πολύ πιθανό να δούμε κάποια στιγμή μη λευκό Πάπα»

Οπτική Γωνία / «Βρίσκω πολύ πιθανό να δούμε κάποια στιγμή μη λευκό Πάπα»

Ο επίκουρος καθηγητής Φιλοσοφίας της Θρησκείας της Θεολογικής Σχολής του ΕΚΠΑ και διδάκτορας των πανεπιστημίων Βοστώνης και Λουβέν Χαράλαμπος Βέντης μιλά για την εκλογή του νέου Πάπα, την «επιστροφή» της θρησκείας και τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν σήμερα η Καθολική και η Ορθόδοξη Εκκλησία.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η αντιπολίτευση που υποδύεται πως δεν καταλαβαίνει…

Οπτική Γωνία / Η αντιπολίτευση που υποδύεται πως δεν καταλαβαίνει

Την τελευταία δεκαετία, όλα σχεδόν έχουν αλλάξει στην ελληνική κοινωνία, ιδιαίτερα σε εκείνο το κομμάτι της που βρισκόταν παραδοσιακά και ιστορικά απέναντι στη συντηρητική παράταξη.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Επίδομα ανεργίας: Όταν το κράτος αποφασίζει πως θα το ξοδέψεις

Ρεπορτάζ / Επίδομα ανεργίας: Όταν το κράτος αποφασίζει πώς θα το ξοδέψεις

Η απόφαση της κυβέρνησης να καταβάλλεται το επίδομα ανεργίας και άλλες κοινωνικές παροχές σε προπληρωμένη κάρτα, με πλαφόν 50% στην ανάληψη μετρητών, προκαλεί την αγανάκτηση των δικαιούχων. Σχολιάζουν στη LIFO άνεργοι πολίτες, ο γενικός γραμματέας της ΓΣΕΕ και εκπρόσωποι κλάδων που πλήττονται.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
«Empty the Tanks»: Σώστε τα δελφίνια!

Ρεπορτάζ / «Empty the Tanks»: Πότε θα σταματήσει η αιχμαλωσία των δελφινιών;

Η παγκόσμια καμπάνια «Empty the Tanks» εναντιώνεται στην αιχμαλωσία και την εκμετάλλευση των δελφινιών. Πώς εκφράζεται η κινητοποίηση στην Ελλάδα και ποια η τύχη των δελφινιών του Αττικού Ζωολογικού Πάρκου; Μιλούν στη LIFO εκπρόσωποι οργανώσεων, αλλά και ο ιδρυτής του Αττικού Πάρκου.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Υψηλοί τόνοι για τα Τέμπη, χαμηλοί για τα ελληνοτουρκικά 

Οπτική Γωνία / Υψηλοί τόνοι για τα Τέμπη, χαμηλοί για τα ελληνοτουρκικά 

Τα Τέμπη συνεχίζουν να πυροδοτούν εντάσεις μεταξύ κυβέρνησης και αντιπολίτευσης, αντιθέτως στα ελληνοτουρκικά και στο θέμα της πώλησης των Eurofighter στην Τουρκία που απασχόλησε την επικαιρότητα, η κριτική για τη στάση της κυβέρνησης από το ΠΑΣΟΚ και τον ΣΥΡΙΖΑ είναι σε χαμηλούς τόνους.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Οδός Βύρωνος: Ένας δρόμος-ντροπή για τον δημόσιο χώρο

Aθήνα / Οδός Βύρωνος: Ένας δρόμος-ντροπή για τον δημόσιο χώρο

Τα πεζοδρόμια στην καρδιά της πόλης έχουν παραδοθεί στα τουριστικά καταστήματα, αποκλείοντας τους πιο ευάλωτους πολίτες, ενώ η Αθήνα χάνει τον βασικό λόγο ύπαρξής της: να είναι μια πόλη για ανθρώπους.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
ΕΠΕΞ Έχετε «επιστροφή φόρου»: Οι συχνότερες περιπτώσεις phishing

Οπτική Γωνία / «Έχετε επιστροφή φόρου, πατήστε εδώ»: Πώς να γλιτώσεις από το phishing

Παραπλανητικά μηνύματα, αποκάλυψη προσωπικών δεδομένων, χακάρισμα τραπεζικών λογαριασμών. Το phishing είναι πιο συχνό και πολύ πιο επικίνδυνο πιο επικίνδυνο απ' ό,τι νομίζουμε. Μιλά στη LiFO ο καθηγητής Κυβερνοασφάλειας στο Τμήμα Ψηφιακών Συστημάτων του Πανεπιστημίου Πειραιώς και επικεφαλής της Εθνικής Ομάδας Κυβερνοασφάλειας, Χρήστος Ξενάκης.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Το χρονικό των χαμένων βίντεο των Τεμπών

Οπτική Γωνία / Το χρονικό των χαμένων βίντεο των Τεμπών

Η υπόθεση των χαμένων βίντεο των Τεμπών αναδεικνύει, για ακόμη μία φορά, λανθασμένους χειρισμούς που έγιναν σε κρίσιμες φάσεις της ανακριτικής διαδικασίας, αφήνοντας πλήθος αναπάντητων ερωτημάτων.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
ΕΠΕΞ Ιλιρίντα Μουσαράι: «Ο πατέρας μου κατάφερε φέτος για πρώτη φορά να ψηφίσει και να αισθανθεί πολίτης όχι στην Ελλάδα, όπου ζει εδώ και τριάντα χρόνια, αλλά στην Αλβανία»

Πολιτική /  Ιλιρίντα Μουσαράι: «Η Αλβανία δεν είναι η “Κολομβία της Ευρώπης”»

Με αφορμή τις αλβανικές κοινοβουλευτικές εκλογές της 11ης Μαΐου, μία επίκαιρη συζήτηση με την Ιλιρίντα Μουσαράι, την αλβανικής καταγωγής πολιτική επιστήμονα και υποψήφια διδάκτορα στο Τμήμα Κοινωνιολογίας του ΕΚΠΑ.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ